Mijn kat is een simulator: welke boodschap wil hij mij sturen?

Als je dagelijks met een kat samenleeft, heb je je misschien al afgevraagd of hij in bepaalde situaties niet een beetje overdreven is, of dat hij zich niet alleen maar gedraagt. Hoe kunt u in dit geval uw gedrag interpreteren en gepast reageren? Wij geven u stof tot nadenken.

Zijn onze katten echt acteurs?

Natuurlijk is elke kat anders en heeft hij zijn eigen temperament, dat is opgebouwd uit verschillende elementen:

• zijn ras;
• het spenen;
• zijn socialisatie;
• de omgeving waarin het opereert;
• eventuele trauma’s uit het verleden;
• zijn opleiding;
• enz.

Sommige katten lijken nog steeds heel openhartig in de manier waarop ze handelen, maar anderen lijken echte acteervaardigheden te hebben ontwikkeld. Als deze katten in bepaalde situaties simulatoren zijn geworden, is dat niet uit perversie. In werkelijkheid de hersenen van de kat zouden niet over de cognitieve capaciteiten beschikken die het mogelijk maken gedrag te veinzen en films te maken. Dit zou het deel van de hersenen zijn dat anticiperen, berekenen, vooraf een plan voorbereiden, liegen mogelijk maakt, bijvoorbeeld met het doel wraak te nemen. Hoewel onze katten intelligent zijn, zijn hun hersenen anders dan die van mensen en zouden ze dit vermogen niet hebben.

Het is eerder omdat het dier behaalde hierdoor een positief resultaat laat hem opnieuw beginnen. Simpel gezegd: als de kat door het uitvoeren van bepaald gedrag iets krijgt dat hem bevalt, iets waar hij naar verlangt, zal hij dat logischerwijs opnieuw doen. Onze besnorde mensen hebben inderdaad een goed geheugen. Op dit principe is ook positief onderwijs gebaseerd. Het zal proberen het gedrag dat we willen aanmoedigen te versterken door het te associëren met een motiverend resultaat: een traktatie, een streling, lieve woorden, een speeltje, enz. Het is daarom gemakkelijk om onze huisdieren volgens dit principe te conditioneren.

Maar in bepaalde situaties kan dit principe zich ook tegen ons keren de kat zal altijd handelen met als doel zijn comfort en interesse te bevorderen. En hoe kun je hem de schuld geven? Dit is een gedrag dat specifiek is voor de meeste levende wezens. We geven over het algemeen de voorkeur aan veilige en aangename situaties, met bijbehorende emoties (plezier, amusement, nieuwsgierigheid, sereniteit, enz.) boven ongemakkelijke of gevaarlijke situaties, die stress, angst, verdriet en frustratie veroorzaken. Het is een soort overlevingsinstinct.

In werkelijkheid als we onze katten bestempelen als simulatoren, is dat antropomorfisme. Het is onze neiging om menselijk gedrag en reacties aan dieren toe te schrijven.

Een manier om de aandacht te trekken

Wij hebben echter gezien, de kat kan de neiging hebben om bepaald gedrag opnieuw te gebruiken om te krijgen wat hij wil. Als de kat bijvoorbeeld voortdurend miauwt, komt dat omdat hij heeft geleerd dat deze manier van communiceren het gewenste resultaat oplevert. Als hij zich overgeeft aan ongewenst ‘miauwmiauw’, doen we de deur voor hem open, geven we hem eten en strelen we hem. Bovendien is miauwen een gedrag dat wordt verworven tijdens de domesticatie: katten miauwen meer in de aanwezigheid van mensen dan tussen leeftijdsgenoten. Het is voor hen dus vooral een manier om de aandacht te trekken, te communiceren, iets uit te drukken.

Een onvervulde behoefte

Nog een concreet voorbeeld, dit keer gekoppeld aan voedsel. Misschien bent u al in deze situatie terechtgekomen: u heeft uw kat ’s ochtends normaal gevoerd, maar een paar minuten later ontdekt u dat een ander lid van het huishouden ook de voerbak van de kat heeft gevuld. Hij legt je uit dat het leek alsof de kat niet gevoerd was, omdat hij zoals gewoonlijk veeleisend was. Je kunt dan gemakkelijk concluderen dat de kat deed alsof hij niet gegeten had door vrijwillig een klacht in te dienen bij iemand anders, om zo te profiteren van een 2e maaltijd. In die zin is het dan gemakkelijk om de kat te beschuldigen van een manipulator en een simulator. Maar in dit geval de kat had dit duivelse plan om twee keer zoveel te kunnen smullen als normaal niet voorzien. Als hij zich op deze manier gedraagt, is dat eenvoudigweg uit instinct: hij heeft honger, hij heeft meer voedsel nodig en dit gedrag stelt hem in staat dit resultaat te bereiken.

Als aan een van zijn basisbehoeften niet wordt voldaan (veiligheid, comfort, voedsel, fysieke en mentale uitgaven, enz.), kan de kat bepaald gedrag ontwikkelen waardoor hij deze wel kan verkrijgen.

Mijn kat doet alsof hij mij niet hoort

Soms kunnen onze katten volkomen onverschillig zijn voor onze telefoontjes of lieve woorden. Maar het is niet uit minachting. Het is gemakkelijk om te denken dat de kat het met opzet doetterwijl hij heel goed weet dat we gewoon wachten tot hij zich manifesteert. Als de kat niet reageert, is de verklaring in werkelijkheid vrij eenvoudig: hij wil het niet of hij geeft de voorkeur aan zijn huidige activiteit. In deze situatie is het aan ons, mensen, om zijn behoeften te respecteren, hem niet te dwingen te reageren of, erger nog, hem uit te schelden omdat hij zich niet verwaardigde te reageren.

In sommige gevallen kan de kat zelfs “dood spelen”. Hij ligt bijvoorbeeld rustig, maar je hebt hem nodig om op te staan ​​omdat hij op je boek ligt of omdat je hem ergens heen moet brengen. Sommige dieren blijven dan met gesloten ogen achter, alsof er niets is gebeurd. Probeer je hem op te tillen om hem te verplaatsen? Hij zal zich met al zijn gewicht laten belasten, in de hoop dat dit genoeg is om hem met rust te laten. Ook hier heeft de kat niet geanticipeerd op het feit dat hij doet alsof hij slaapt en handelt hij niet: hij wil gewoon zijn huidige comfort behouden.

Kan een kat doen alsof hij pijn heeft?

Als onze katten lichamelijk ongemak vertonen, is het over het algemeen belangrijk om dit niet te verwaarlozen. In bepaalde gevallen kan het echter voorkomen dat een kat het verband legt tussen de manier waarop hij handelt tijdens pijn en het behaalde resultaat. Als hij, toen hij hinkte omdat hij zich echt ongemakkelijk voelde, meer knuffels, lekkernijen kreeg of toegang kreeg tot een comfortabele plek die hem normaal gesproken verboden is (het bed bijvoorbeeld), kan dit je aanmoedigen om opnieuw te beginnen. We hebben dan, onbewust, een gewoonte gecreëerd, een conditionering. De kat begreep dit goed: “als ik dit doe, krijg ik dit positieve resultaat, dus ik begin opnieuw”.

Een ander geval: de kat vertoonde pijn aan zijn poot, maar die leek verdwenen toen je een afspraak maakte met de dierenarts en de transportdoos klaarmaakte. Als de kat dit laatste element in verband heeft gebracht met voor hem stressvolle situaties (opgesloten worden om naar een onbekende plek te gaan en door een onbekend mens gehanteerd worden), hij kan ervoor kiezen zijn pijn te verbergen om dit ongemak te vermijden.

Hoe voorkom je dat bepaald gedrag wordt versterkt?

Om de ontwikkeling van ongewenst gedrag bij katten te beperken, zullen een aantal acties essentieel zijn.

1. Toon consistentie aan. Het is belangrijk om gedrag niet de ene dag te accepteren en het de andere dag af te wijzen. Op dezelfde manier moeten alle leden van het huishouden dezelfde regels volgen, zodat de kat geen ongewenst gedrag ontwikkelt. Als u niet wilt dat uw kat aan tafel schreeuwt, vraag dan uw dierbaren om hem geen eten te geven tijdens de maaltijden en maak geen uitzondering.
2. Negeer de kat (indien mogelijk) wanneer deze ongewenst gedrag vertoont. Zoals we hebben gezien, kan het krijgen van aandacht een van de doelen van onze katten zijn. Dus soms is onwetendheid de beste reactie. Reageert u systematisch als uw kat een voorwerp laat vallen in de hoop het tegen te houden? Hij zal het zeker nog een keer doen als hij met je wil communiceren. Het beste is daarom om er óf geen aandacht aan te besteden, óf het door te sturen naar een ander medium (speelgoed bijvoorbeeld).
3. Schaf straffen af. Gebruik altijd positieve bekrachtiging om bepaald gedrag te corrigeren. Deze opvoedingsmethode blijkt op de langere termijn effectiever en gunstiger voor het mentale evenwicht van de kat en voor uw relatie.
4. Luister naar de behoeften van uw huisdier. Door ervoor te zorgen dat op dagelijkse basis aan al uw behoeften wordt voldaan, wordt ongewenst gedrag beperkt.

Door Marion Mesbah – Gepubliceerd op 15-11-2024