Mijn hond wil niet naar buiten en weigert te wandelen: wat moet ik doen?

Als het tijd is voor een wandeling, blijft uw hond in zijn mand liggen. Als het je lukt om hem eruit te krijgen, remt hij hard af voor de voordeur. Zijn boodschap is ondubbelzinnig: hij wil je niet vergezellen. Verschillende redenen kunnen de blokkering ervan verklaren, waarvoor verschillende oplossingen kunnen worden geboden. Onze adviezen.

Waarom weigert uw hond wandelingen?

Over het algemeen houdt een hond ervan om door de natuur te dwalen en de vele geuren op te snuiven die op zijn pad te vinden zijn. Daarom kan een gebrek aan enthousiasme tijdens de wandeling zorgwekkend lijken. Verschillende redenen kunnen zijn uitputting verklaren.

• Hij was niet gewend om uit te gaan. Als u zojuist een hond heeft geadopteerd waarvan u de geschiedenis niet kent, kan hij onverwachte reacties krijgen. Als hij zijn hele leven vastgebonden of in een afgesloten ruimte heeft doorgebracht, en als hij lange tijd niet heeft kunnen wandelen, kan hij snel moe worden en niet het nieuwe ritme volgen dat hem wordt opgelegd. De ontdekking van geluiden, voorwerpen en geuren waarmee hij niet vertrouwd is, zal waarschijnlijk zijn routine verstoren;
• Hij is bang voor de buitenwereld. Bij een recente adoptie kent u uw nieuwe partner nog niet goed. Een hond die een trauma heeft meegemaakt bij zijn vorige eigenaar kan zich dit incident herinneren en deze herinnering kan hem terroriseren. Maar het dier kan zich eenvoudigweg ongerust voelen wanneer het wordt geconfronteerd met een onbekende omgeving waarmee het niet vertrouwd is. De drukte van steden, de drukte van mensenmassa’s en het lawaai van auto’s kunnen hem zo bang maken dat hij een wandeling weigert. Als uw huisdier zich tot nu toe op zijn gemak voelde en zijn angst plotseling opkwam, is het waarschijnlijk dat een gebeurtenis waar u niet op lette hem tijdens de laatste wandeling bang maakte (een luide knal), contact met een agressieve soortgenoot, enz.);
• Hij is moe, voelt pijn. Dagelijks met uw hond wandelen is een uitstekende gewoonte voor zowel het dier als de eigenaar. U moet er echter voor zorgen dat u voor uw metgezel zorgt, bijvoorbeeld in geval van extreme hitte of als uw haarbal op leeftijd is. Een plotselinge gedragsverandering kan te wijten zijn aan vermoeidheid of pijn. Probeer in dit geval voorzichtig met uw hond om te gaan om de oorzaak van zijn lijden te achterhalen of vertrouw deze missie toe aan uw dierenarts.

Mijn hond wil niet naar buiten: welke oplossingen?

Wandelingen moeten in een prettige context gebeuren. Door de riem, halsband of harnas aan te nemen, neemt u een dynamische en speelse houding aan. Als je haast hebt, het regent, en je kunt niet wachten tot het achter de rug is voordat je zelfs maar vertrekt, loop je het risico dat je je gebrek aan enthousiasme overbrengt op je partner. Naast dat u hem met uw enthousiasme motiveert, moet u op zijn bezorgdheid reageren door middel van verschillende acties:

• Raadpleeg een dierenarts. Als uw kleintje tekenen van pijn vertoont (lammen, piepen, braken, enz.), moet u hem laten onderzoeken door een dierenarts die een diagnose zal stellen om het probleem op te lossen. Als de weigering om de deur uit te gaan geen verband houdt met een gezondheidsprobleem, zullen andere wegen moeten worden overwogen.
• Maak hem ongevoelig. Het werk van desensibilisering of gewenning bestaat erin het dier geleidelijk te confronteren met de oorsprong van de verstoring, zodat het begrijpt dat dit element geen gevaar voor hem inhoudt. Er zijn bijvoorbeeld video’s en audiodocumenten op internet of op cd die verschillende geluiden reproduceren: autoverkeer, donder, geweerschoten, vuurwerk, enz. Je zult dan je hond moeten onderwerpen zonder je te haasten naar de stimulus die zijn fobie veroorzaakt en geassocieerd wordt het met een positieve reactie, zoals een voedselbeloning;
• Leid uw aandacht af:
  • Lekkernijen gebruiken. Om uw hond aan te moedigen het huis te verlaten, kunt u lekkernijen meenemen waar hij van houdt. Uw hond zal zich dan meer concentreren op wat hij eet dan op wat er om hem heen gebeurt. De beloningen – die hem alleen worden gegeven als hij de moeite doet om vooruit te komen – zullen hem motiveren om eropuit te gaan. Wanneer u aan het wandelen bent en hij loopt weer vast, herhaal dan de handeling. Geconfronteerd met zijn vooruitgang, zorg ervoor dat u de lekkernijen uitspreidt totdat u ze volledig verwijdert wanneer hij weer zelfvertrouwen heeft.
  • Met zijn dekentje of favoriete speeltje. Laat uw hond zodra u weggaat een knuffel of speeltje in zijn mond houden dat hij dierbaar is. Als hij het niet wil pakken, laat het hem dan zien en zet kleine stappen vooruit om zijn verlangen te stimuleren om het voorwerp dat hij leuk vindt te volgen. Aarzel tijdens de wandeling niet om een ​​spel te spelen, zodat hij de wandeling als een moment van ontspanning en plezier beschouwt.
• Verander je gewoonten. Om uw hondje te motiveren, is een tip om hem door nieuwe ervaringen uit zijn routine te halen. Om dit te doen, diversifieert u eenvoudig de wandelgebieden zodat hij nieuwe geuren ontdekt. U kunt ook het tempo van uw wandelingen veranderen door de voorkeur te geven aan meerdere korte uitstapjes. Als het erop lijkt dat het stoppen van uw hond te wijten is aan vermoeidheid, neem dan pauzes zodat hij kan herstellen. Zo zal hij wandelingen niet langer als een vermoeiend moment beschouwen;
• Uitgaan met vrienden. Als uw hond sociaal is met andere honden, overweeg dan om wandelingen te organiseren met andere honden die zich op hun gemak voelen tijdens wandelingen. Uw hond zal zich concentreren op de aanwezigheid van zijn vrienden, zal zich gerustgesteld voelen en zal beseffen dat de buitenkant niet zo eng is als hij zich had voorgesteld.

Positieve bekrachtiging is essentieel bij het trainen van uw hond. Als het u ondanks talloze pogingen niet lukt om uw hond het huis uit te krijgen, is ondersteuning van een hondengedragsprofessional noodzakelijk.