Mijn hond werd gebeten door een slang: hoe te reageren?

Tijdens wandelingen in het bos, in de velden of zelfs in bepaalde tuinen, zijn vergaderingen met slangen niet ongewoon. Als de meeste slangen niet giftig zijn en liever vluchten, kunnen sommigen een echt gevaar vormen voor onze vierpotjes. Een hond die wordt gebeten door een giftige slang is snel te vinden in een veterinair noodgeval. Weten hoe je op een dergelijke situatie moet reageren, is essentieel om de kansen van uw huisdier om te overleven te maximaliseren en complicaties te beperken.

In dit artikel zullen we de tekenen beschrijven die moeten worden herkend na een slangenbeet, de noodgebieden om te gebruiken, de fouten om te vermijden en de essentiële veterinaire zorg.

Begrijp de slangenbeet bij honden

Slangen kunnen giftig of niet -bestrijken zijn. In Frankrijk bijvoorbeeld, bijvoorbeeld, Vipers (zoals de Aspic Viper) zijn de meest voorkomende giftige slangen. Hun gif kan ernstige, soms fatale symptomen bij honden veroorzaken. Omgekeerd bijten niet -gescheiden slangen zelden en hun beet is vaak goedaardig, hoewel pijnlijk.

Het belangrijkste gevaar ligt in gif: het kan weefselvernietiging veroorzaken op het injectiepunt, stollingsstoornissen, hart, ademhalings- of neurologische schade, afhankelijk van het type gif. De tijd tussen de beet en het uiterlijk van symptomen kan snel zijn, soms een paar minuten tot een paar uur.

Hoe te herkennen dat een hond werd gebeten door een slang?

Na een hap kan uw hond verschillende klinische tekenen hebben, vaak snel zichtbaar:

  • Lokale aandoeningen : Aanzienlijke zwelling, roodheid, intense pijn, zelfs necrose rond het gebeten gebied (vaak een poot of de snuit).
  • Algemene tekenen : Zwakte, lethargie, trillingen, moeite om rond te komen.
  • Spijsverteringsstoornissen : braken, overmatig speeksel.
  • Ademhalingsstoornissen : Snelle of moeilijke ademhaling, soms hijgend.
  • Abnormale bloedingen : neus, tandvlees, urine.
  • Abnormaal gedrag : agitatie, agitatie, dan diepe vermoeidheid.
  • Verlamming
    : In sommige gevallen verlies van progressieve motorische vaardigheden.

De beet zelf kan soms moeilijk te herkennen zijn, vooral als de hond erg harig is. Het vinden van twee kleine gaten in de huid is een indicatie, maar de afwezigheid van een spoor betekent niet noodzakelijkerwijs dat er geen beetje is geweest.

Wat te doen onmiddellijk na de beet?

De eerste reactie is cruciaal om het leven van uw hond te redden. Hier zijn de gebaren om aan te nemen:

  • Houd uw kalmte: uw stress kan op uw hond worden overgedragen, wat het management ingewikkelder zal maken.
  • Beveilig de omgeving: houd de hond uit de slang om een ​​tweede hap te voorkomen. Probeer nooit zelf de slang te vangen of te doden, het kan de situatie verergeren.
  • Beperk hondenreizen: beweging versnelt de circulatie van gif in het lichaam. Draag het indien mogelijk.
  • Zoek de beet en noot waar deze is.
  • Verwijder elk kraag, harnas of strak object rond het gebeten gebied, omdat zwelling snel belangrijk kan worden.
  • Maak geen incisies of zuig het gif: deze praktijken zijn verouderd en kunnen het letsel verergeren of een infectie veroorzaken.
  • Breng geen tourniquet aan: een tourniquet kan de bloedcirculatie blokkeren en meer schade veroorzaken.
  • Bel onmiddellijk uw dierenarts of het Animal Anti-Poison Center om te worden geadviseerd en snel management te organiseren.
  • Vervoer uw hond snel naar een veterinaire kliniek : Snelheid is essentieel voor de toediening van geschikte behandeling.

Wat gaat de dierenarts doen?

In de kliniek is het beheer van de slangenbeet een noodgeval. De dierenarts zal over het algemeen als volgt doorgaan:

  • Volledig klinisch onderzoek: evalueer de ernst, vitale tekens, het gebeten gebied.
  • Bloedanalyse: om coagulatiestoornissen of organische schade te detecteren.
  • Toediening van een specifieke antivenine: als de slang wordt geïdentificeerd of als de diagnose zeker is, is de antivenine de belangrijkste behandeling om gif te neutraliseren. Het moet snel worden toegediend om effectief te zijn.
  • Symptomatische behandeling: fluïdotherapie om uitdroging te compenseren, pijnstillers voor pijn, antibiotica om secundaire infecties te voorkomen.
  • Intensieve toezicht: complicaties kunnen optreden in de uren die volgen, waardoor nauwe monitoring nodig is.

De prognose hangt af van het type slang, de hoeveelheid geïnjecteerd gif, de snelheid van zorg, maar ook van de algemene toestand van de hond.

Fouten om te vermijden

Helaas kunnen bepaalde populaire of instinctieve praktijken de situatie verergeren:

  • Negeer de symptomen niet : Sommige eigenaren denken dat een beetje zwelling er niet toe doet. Zelfs blijkbaar kan goedaardige beten echter snel evolueren.
  • Probeer het gif niet zelf te verwijderen : Incise of opzuigen van de beet kan infecties veroorzaken of weefsels beschadigen.
  • Breng geen tourniquet of ligatuur aan : Dit kan necrose veroorzaken en de bloedcirculatie ingewikkelder maken.
  • Geef geen medicatie zonder veterinaire mening : Sommige menselijke producten zijn giftig voor honden.
  • Wacht niet tot de symptomen erger worden : Snelheid is de sleutel tot het redden van het leven.

Preventie: verminder het risico op bijten

Preventie is de beste manier om een ​​slangenbeet te voorkomen. Hier zijn enkele praktische tips:

  • Monitor output in risicogebieden: bossen, velden, wetlands waar slangen actief zijn, vooral in de lente en zomer.
  • Vermijd slangen reproductiegebieden: stenen, houten hopen, hoge kruiden.
  • Houd uw hond tijdens het wandelen aan de leiband: dit beperkt de risico’s van naderen te dicht bij slangen.
  • Leer uw hond om bepaalde dieren niet te benaderen: een effectieve herinnering en goede gehoorzaamheid kan het leven redden.
  • Rust uw hond indien mogelijk uit met een ontmoedigende ketting: sommige ultrasone kettingen kunnen helpen de reptielen af ​​te weren.
  • Ontdek de slangen die aanwezig zijn in uw regio en hun gedrag.

7. Wat te doen na de acute fase?

Zodra de beet is verzorgd, is het volgen van -Up is essentieel:

  • Controleer het gebeten gebied om een ​​mogelijke ontwikkeling van necrose of infectie te detecteren.
  • Respecteer veterinaire voorschriften aan de brief, vooral voor antibiotica en lokale zorg.
  • Beperk de fysieke activiteit van de hond tijdens zijn herstel.
  • Let op de tekenen van complicaties zoals ongebruikelijke vermoeidheid, ademhalings- of spijsverteringsstoornissen en raadpleeg indien nodig opnieuw.
  • Zorg voor regelmatige controlebezoeken.

Een hond gebeten door een giftige slang is een veterinair noodgeval die dramatisch kan zijn zonder snelle interventie. Het herkennen van de tekenen, het aannemen van de juiste reflexen op het moment van de beet en het raadplegen van een dierenarts zonder vertraging zijn de sleutels om de kansen op genezing te vergroten. Tegelijkertijd blijft preventie van fundamenteel belang om deze ongevallen te verminderen. De begeleide uitstapjes, de opleiding van de hond en de kennis van lokale fauna zijn uw beste bondgenoten om de veiligheid van uw metgezel te behouden. Houd er ten slotte rekening mee dat zelfs als de beet ernstig is, dankzij veterinaire vooruitgang, de meeste honden volledig kunnen vertrouwen met een geschikte en snelle behandeling.

Door Juliette Garnodier – Dr Veterinary – Gepubliceerd op 12/09/2025

Lees verder:  Zachtharige Ierse terriër: karakter, opvoeding, gezondheid, prijs | Pet Yolo

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *