Mijn hond weigert zijn medicijnen in te nemen: wat moet ik doen?

Het is duidelijk voor zijn eigen bestwil. Uw hond weigert echter koppig de behandeling die u hem zou moeten geven. In dit geval zult u geduld en intelligentie moeten tonen om zijn medicatie te kunnen toedienen. Laten we dus eens kijken wat de mogelijke oplossingen zijn.

Waarom weigert mijn hond zijn medicijnen in te nemen?

Of het nu incidenteel is of om een ​​langdurige ziekte te behandelen, u zult uw dier zeker tijdens zijn leven moeten behandelen.

Sommige bijzonder volgzame en meewerkende honden zullen zonder zorgen gedaan kunnen worden, maar andere zullen moeilijker zijn..

Uw hond kan om verschillende redenen inderdaad weigeren een behandeling te ondergaan:

• het medicijn heeft een onaangename geur;
• het geneesmiddel heeft een slechte smaak (in het geval dat de hond deze behandeling al voor de eerste keer heeft ondergaan);
• de hond heeft een slechte herinnering aan een eerdere behandelsessie, waardoor hij nu ongerust is.

Methode 1: vermaal het medicijn tot poeder

Dit is een eenvoudige methode om te implementeren. Gebruik bijvoorbeeld de achterkant van een eetlepel om het medicijntablet tot poeder te vermalen. Meng het dan met natvoer (paté of smeerkaas). Door de medicatie op deze manier te camoufleren, wordt het voor het dier vaak gemakkelijker om deze spontaan in te nemen.

Combineer het medicijn in poedervorm echter niet met droogvoer: het zal moeilijker zijn om ervoor te zorgen dat het correct wordt ingenomen en dat de dosering wordt gerespecteerd.

Vraag altijd uw dierenarts om advies voordat u voor deze methode kiest, om er zeker van te zijn dat er geen contra-indicaties zijn voor het veranderen van de textuur van de behandeling. Houd er ook rekening mee dat bepaalde medicijnen, zoals capsules, niet kunnen worden gebruikt.

Methode 2: speel in op de hebzucht van de hond

Als uw dier weigert zijn medicijnen in te nemen, zelfs niet gemengd met zijn voer, kunt u een beroep doen op zijn hebzucht. Daarom, plaats de pil in het midden van een voedsel dat hij niet kan weerstaan, zoals een stuk kaas of een stuk vlees. Dit lekkers zal in de meeste gevallen snel door het dier worden ingeslikt: het zal dus de behandeling hebben ondergaan zonder het zelfs maar te beseffen.

Wij adviseren u om de traktatie klaar te maken uit het zicht van uw honddie inderdaad achterdochtig kon worden als hij zag dat zijn mens daar iets probeerde te verbergen.

Je kunt ook kiezen voor een methode waarbij je meerdere lekkernijen gebruikt (minimaal 3): de eerste is puur, de tweede bevat het medicijn en de derde is weer puur. Dit helpt het potentiële wantrouwen of de onwil van uw huisdier te verminderen, die reflexmatig zal slikken zonder al te veel na te denken. En de ervaring zal hoe dan ook positief eindigen.

Eindelijk zijn er smakelijk voedsel speciaal verkocht om de toediening van een medicijn te vergemakkelijken. Ze zijn verkrijgbaar in verschillende verpakkingen die speciaal voor dit gebruik zijn ontworpen: vormbare pasta’s, breekbare repen, snacks om te vullen, enz. Hun doel is om te voorkomen dat het dier de medicatie van de traktatie dissocieert. Deze producten kunnen echter relatief duur zijn in aanschaf.

Methode 3: breng het medicijn rechtstreeks in de mond van het dier

Het toedienen van een behandeling aan een hond die dit systematisch weigert, kan een radicalere aanpak vereisen, maar onthoud dat dit moet gebeuren zonder toevlucht te nemen tot geweld of brutaliteit.

Voor dien de behandeling rechtstreeks in de mond van uw hond toega als volgt verder:

• laat uw huisdier zitten of plaats kleine honden op uw hoogte op een steun (bijvoorbeeld een tafel);
• leg je hand boven de snuit en laat hem zijn mond openen door met de andere hand zachtjes op de zijkanten van de kaak te drukken (je kunt zijn hoofd naar achteren kantelen om je te helpen);
• plaats de tablet achter in de mond en ontspan de kaken;
• Houd uw kaak een paar seconden gesloten terwijl u slikt.

Voor deze methode moet u een vertrouwensrelatie met uw dier
en zijn er al aan gewend dat hij wordt gehanteerd zonder een gewelddadige reactie te krijgen. Je kunt dit ook met 2 personen doen.

Er zijn tablet-opstartprogramma, waardoor u uw hand niet direct in de mond van uw hond hoeft te steken als u zich niet op uw gemak voelt. De tablet zit vast in een kleine rubberen punt. Vervolgens is een simpele knijpbeweging voldoende om het medicijn naar de achterkant van de mond van de hond te stuwen, zodat het kan worden ingeslikt.

Als het geneesmiddel vloeibaar is, is het mogelijk om het rechtstreeks in de mond van de hond toe te dienen met behulp van een naaldvrije pipet. Medicijnen in poedervorm gemengd in water kunnen ook op deze manier worden gegeven (na bevestiging door uw dierenarts). In dit geval injecteert u het product in een kleine hoeveelheid door zachtjes op de zuiger te drukken, om verstikkingsgevaar te voorkomen. Laat uw hond slikken terwijl u loopt.

Als onderdeel van deze methode, aarzel dan niet om uw hond te belonen na dit kleine moment dat lastig kan zijn: gebruik iets lekkers, geef hem een ​​knuffel of zeg lieve woordjes tegen hem. Als gevolg hiervan wordt de ervaring geassocieerd met een positief doel.

Het geval van smakelijke medicijnen

Om het innemen van medicijnen te vergemakkelijken, Sommige laboratoria hebben medicijnen op natuurlijke wijze smakelijk gemaakt voor honden. Uiteraard worden ze dan ook aangetrokken door de geur van vlees, vis of zelfs suiker. Bied het eenvoudig met de hand aan het dier aan, of stop het tussen de brokjes of het natte voer. Controleer altijd of de tablet volledig door uw hond is ingeslikt.

Wees bovendien nog waakzamer met dit soort medicijnen: laat ze niet binnen het bereik van uw dier liggen, om elk risico op accidentele inname en vergiftiging te voorkomen.

Te vermijden acties tijdens de behandeling

Om het innemen van medicijnen gemakkelijker te maken en zodat mogelijke toekomstige behandelingen geen hele klus worden, is het absoluut noodzakelijk om bepaalde fouten te vermijden.

1. Scheld of straf een hond niet omdat hij weigert zijn medicijn in te nemen.. Hoe slim ze ook zijn, onze metgezellen handelen niet om ons in deze situatie woedend te maken. Hoewel sommigen het misschien als een vorm van spelen zien, zijn ze zich er niet echt van bewust dat de behandeling bedoeld is voor hun welzijn en gezondheid.
2. Haast uw huisdier niet door er achteraan te rennen, er ruw op te springen of het te stevig vast te houden, in het nauw gedreven in een hoek. Dit kan een traumatische ervaring veroorzaken.
3. Probeer niet gestrest of gespannen te zijn of enig ander ongewoon gedrag te vertonen wanneer u uw hond medicijnen geeft. Onze dieren kunnen onze veranderingen in stemming en emoties detecteren, waardoor ze kunnen worden gewaarschuwd en achterdochtig kunnen worden.
4. Vermijd luidruchtige, stressvolle en overdreven stimulerende plaatsen bij het toedienen van de medicatie. Geef de voorkeur aan een rustige maar vertrouwde plek, die bevorderlijk is voor ontspanning. Dien de behandeling ook niet toe vóór een spannende tijd voor het dier: wandeltijd, maaltijdtijd, speelritueel, etc.
5. Als uw huisdier worstelt, in paniek raakt of tekenen van angst vertoont, heeft het geen zin om door te gaan. Wij raden u aan om hulp te zoeken bij uw dierenarts. Deze zal ofwel medicijnen voorschrijven in een vorm die gemakkelijker op te nemen is, ofwel eventueel een injectie geven voor de behandeling.

Medische opleiding: een effectieve manier van samenwerken

De medische opleiding, ook wel ‘coöperatieve zorgmethode’ genoemd, bestaat uit leer het dier zich te laten verzorgen, om te anticiperen op toekomstige behandelingen die hij mogelijk nodig heeft. Deze methode is gebaseerd op samenwerking tussen mens en dier. Het kan van toepassing zijn op honden van alle rassen en persoonlijkheden.

Het gaat hierbij om het innemen van medicijnen, maar ook om:

• de installatie van een halsband;
• de installatie van een snuit;
• haar en tanden poetsen;
• poetsen;
• klauwen snijden;
• het reinigen van de ogen en oren;
• een verband aanbrengen;
• installatie in een transportkooi.

Het doel is om al deze situaties normaal en niet-stressvol te maken voor de hond (en voor zijn mens), door ze te associëren met een positief, zelfs opwindend moment. Dit is een langdurig leerproces, dat geduld en regelmaat vereist. Het is in uw belang om al op zeer jonge leeftijd te beginnen, terwijl u tegelijkertijd de basisvaardigheden leert: netheid, socialisatie, ongevoeligheid voor lawaai, enz.

Hiervoor kunnen verschillende methoden worden gebruikt, zoals lokken (de hond krijgt tegelijkertijd een snoepje als hij wordt gehanteerd). De sessies moeten kort en herhaald zijn om effectief te zijn, maar besparen op de lange termijn veel tijd, energie en gemoedsrust.

Door Marion Mesbah – Gepubliceerd op 04/06/2024