Mijn hond trilt: waarom?

Als hij zijn hond ziet trillen, kan de eigenaar van het dier zich zorgen maken als hij de reden niet kent. Soms is dit normaal, soms een teken van een onderliggende ziekte. Tremor bij honden heeft een grote verscheidenheid aan oorzaken. Om de juiste houding aan te nemen bij het verlichten van een trillende hond, is het noodzakelijk om de oorzaak te kunnen achterhalen, omdat deze in sommige gevallen zeer ernstig kan zijn. Het is daarom essentieel om op eventuele aanvullende symptomen te letten.

Tremor bij honden: fysiologische oorzaken

Sommige hondenrassen, vooral die met kort haar, zijn bijzonder gevoelig voor de kou. Maar elke hond, ook al heeft hij dik en lang haar, kan last hebben van extreem lage temperaturen. In alle gevallen begint het dier min of meer aanzienlijk te trillen zonder dat dit enige bezorgdheid van de kant van de meester rechtvaardigt. Het volstaat om de hond eenvoudigweg op te warmen, zodat hij stopt met trillen.

Een andere niet-zorgwekkende oorzaak van tremor bij een hond is angst. Dit kan bijvoorbeeld het gevolg zijn van de aanblik van een voor de hond ongebruikelijk dier of een intens geluid. De explosie van vuurwerk en de passage van een supersonisch vliegtuig zijn vaak factoren die een trilling veroorzaken na een gevoel van angst. Deze manifestatie is niet ernstig, omdat het dier zeer snel kalmeert, vooral als zijn meester ervoor zorgt het gerust te stellen door te praten en te aaien.

Er zijn andere fysiologische oorzaken voor tremor, zoals:

• Vreugde: een hond beeft op zijn poten als hij zijn baas elke avond terug ziet komen,
• Stress: Een hond kan beven als hij een pijnlijke situatie ervaart, zoals in de wachtkamer van de dierenarts, in een kooi of tijdens een vliegreis.

Stresstremor komt vaak voor bij kleine honden en puppy’s van welk ras dan ook. We spreken dan van het wankele hondensyndroom waarvoor de dierenarts een medicamenteuze behandeling kan voorschrijven.

Verschillende emoties zijn vaak de oorzaak van trillingen, en dit is ook een manifestatie die we bij oudere honden zien, simpelweg omdat hun spieren met het ouder worden hun tonus verliezen.

Met uitzondering van het shake dog syndroom wordt een fysiologische oorzaak als normaal beschouwd, en dus niet ernstig. Bovendien is het voldoende om de aandacht van de hond af te leiden met een spelletje, zodat de trillingen verdwijnen.

Tremor bij honden: een betrokken ziekte

Soms is de tremor bij honden te wijten aan een ernstige pathologie die essentieel is om zo snel mogelijk een diagnose te stellen.

Behandeling is absoluut noodzakelijk, zelfs een spoedopname in het ziekenhuis, afhankelijk van het geval. Deze pathologische oorzaken leiden tot andere symptomen dan tremoren, zoals:

• Een verlies van gezichtsscherpte,
• urine-incontinentie,
• Een gebrek aan eetlust,
• gewichtsverlies,
• Grote algemene vermoeidheid.
• merkbare pijn,
• trillingen,
• overmatige speekselvloed,
• kreunt,
• Braken en andere spijsverteringsstoornissen.

Met betrekking tot hondenpathologieën die trillingen veroorzaken, vinden we bijvoorbeeld:

• Globoïde celleukodystrofie, beter bekend als de ziekte van Krabbe, die het perifere zenuwstelsel en het centrale zenuwstelsel aantast.
• Hondenziekte waartegen geen behandeling bestaat,
• Epilepsie waarvan de aanvallen zeer herkenbaar zijn,
• Parvovirus of hemorragische gastro-enteritis, een dodelijke virusziekte,
• Canine tyfus, een dodelijke ziekte in een derde van de gevallen.

Al deze ziekten zijn ernstig. Wanneer een hond zonder duidelijke reden trilt (angst, kou, stress, vreugde), wordt het ten zeerste aanbevolen om hem aan een dierenarts toe te vertrouwen.

Tremoren bij honden: er is sprake van intoxicatie of vergiftiging

We zijn niet altijd op onze hoede, maar bepaalde voedingsmiddelen die bedoeld zijn voor mensen en die we vrijwillig (ten onrechte) delen met onze huisdieren, kunnen zeer gevaarlijk zijn voor hun gezondheid. De hond mag bijvoorbeeld geen rozijnen of chocolade eten, omdat deze een zekere mate van toxiciteit voor het dier opleveren.

Erger nog: de fytosanitaire producten die in de tuin worden gebruikt of waarmee kamerplanten soms worden behandeld, zijn zeer giftig voor honden.

Het hoogtepunt bereiken we met rodenticiden, ook wel rattengif genoemd. Bij inslikken is de hond vergiftigd. De gevolgen zijn catastrofaal omdat bij gebrek aan spoedeisende zorg de dood onvermijdelijk is.

Na inname van ongeschikt voedsel of in de uren na de vergiftiging vertoont de hond zeer onthullende symptomen, zoals:

Een beving bij honden kan de reactie op een medicijn zijn. Het is beter om zo snel mogelijk de dierenarts te raadplegen, zodat hij de dosering van de behandeling kan aanpassen of een ander molecuul kan voorschrijven dat het dier wellicht beter verdraagt.

Bij de minste twijfel mag de baas wiens hond trilt en plotseling behoorlijk ziek lijkt, niet aarzelen om met zijn kleine metgezel naar de dierenarts te gaan. Het kan zijn dat de specialist aanvullend onderzoek voorschrijft, zoals een bloedonderzoek, een urineanalyse, een echo bijvoorbeeld. In geval van intoxicatie of vergiftiging is het noodzakelijk om dringend te handelen.