Mijn hond geeft over: waarom moeten we ons zorgen maken?

Zie de zijne hond braakt is altijd een beetje zorgelijk. Dit is een vrij vaak voorkomend symptoom en over het algemeen niet ernstig, maar het kan voorkomen dat er een ernstiger probleem achter schuilgaat. Het is daarom belangrijk om de waarschuwingssignalen te kennen om zo snel mogelijk te reageren en de toestand van de hond niet te laten verslechteren. Ontdek wat er verborgen is een hond die braakthoe u tekenen van ernst kunt detecteren en hoe u kunt reageren.

Wat veroorzaakt braken bij honden?

Van de meest goedaardige tot de meest ernstige: de oorzaken zijn zeer gevarieerd.

1. De hond heeft te snel gegeten of kort na de maaltijd aan lichaamsbeweging doen.
2. Hij heeft bepaalde voedingsmiddelen vanwege de samenstelling ervan slecht opgenomen of ongeschikt afval geconsumeerd.
3. Het hondje slikte een giftig voedsel (chocolade, druiven, uien, enz.).
4. Zijn dieet werd plotseling veranderd en de voedingstransitie werd niet gerespecteerd.
5. Je metgezel heeft dat wel te veel wiet ingeslikt in de tuin.
6. Hij lijdt aan voedselallergieën of -intoleranties.
7. Hij is al lang niet meer ontwormd en is besmet met wormen of andere parasieten.
8. Uw furball lijdt aan een maag-darmprobleem.
9. Het hondje heeft wagenziekte.
10. Hij is gestresseerd.
11. Hij heeft een vreemd lichaam ingeslikt dat een obstructie in het spijsverteringsstelsel veroorzaakt.
12. Hij heeft een virus opgelopen.
13. Hij verbergt diabetes en heeft hyperglykemie of, al gediagnosticeerd, ervaart hij hypoglykemie.
14. Hij lijdt aan een lever- of nierziekte.
15. Het dier is het slachtoffer geworden van een maagtorsie.
16. Hij heeft een tumor.
17. Hij werd blootgesteld aan giftige stoffen uit het milieu, zoals huishoudelijke chemicaliën, pesticiden, medicijnen, enz.

Er zijn zoveel oorzaken dat het onmogelijk is om op basis van braken alleen een diagnose te stellen. Er is dus reden vooranalyseer de context en andere symptomen
die met een dergelijk incident gepaard gaat.

Op welke tekenen moet u letten als een hond overgeeft?

Allereerst moet je dat doen frequentie analyseren : als het dier meerdere keren achter elkaar braakt, ook al leek alles tot dan toe goed te gaan, dan is dat ook zo acuut braken. Als hij maar één keer per dag braakt, maar het langer dan een week aanhoudt, hebben we te maken met chronisch braken.

Hoe frequenter en langduriger het braken is, hoe groter de reden tot bezorgdheid. Het is duidelijk niet normaal dat een hond elke dag moet overgeven. Als u bovendien merkt:

• Verlies van eetlust
• Lethargie of een aanzienlijke afname van enthousiasme
• Een dier dat veel meer slaapt dan normaal en moe lijkt
• Van de temperatuur
• Diarree
• Gewichtsverlies
• Bloed in braaksel
• Moeilijkheden met ademhalen of slikken
• Een gezwollen buik
• Agressie

Dit zijn tekenen van pijn en vereisen een dringende dierenartsconsultatie. Het komt ook zo voor de kleur van braaksel of een indicator van de ernst.

• Geel of groen : het is vaak gal, geproduceerd in de lever en opgeslagen in de galblaas. Dit treft meestal nuchtere honden die een lege maag hebben. Het kan voldoende zijn dat de hond eet om de problemen op te lossen. Het kan ook een maag- of galblaasaandoening zijn. In dit geval zal het terugkerend zijn.
• Sprankelend wit : kan overeenkomen met maagproblemen, zoals gastritis.
• Transparant en stroperig: de aanwezigheid van slijm duidt erop dat de maag leeg is of dat de maag geïrriteerd is. Het kan ook zijn dat de hond te veel water heeft gedronken of te snel heeft gedronken.
• Helder rood : geeft de aanwezigheid van bloed aan, het is een veterinaire noodsituatie. Dit komt overeen met een laesie in het spijsverteringsstelsel.
• Bruin : het is ook een veterinaire noodsituatie wat duidt op een verwonding aan het bovenste deel van het spijsverteringsstelsel, een infectie, voedselvergiftiging, enz.
• Zwart : kan overeenkomen met verteerd bloed. Het is ook een noodgeval. Als u een sterke geur ruikt, kan dit te maken hebben met een obstructie in het spijsverteringsstelsel. De hond kan zijn behoefte niet meer doen, de inhoud komt weer omhoog.

Wat moet ik doen als mijn hond overgeeft?

Observeer de kleur braaksel. Als het geen veterinair noodgeval is, het geel, groen, wit of transparant is en het braken geen hongergerelateerde gal is, wordt aanbevolen om zet het dier minimaal 12 uur op dieet zodat de maag kan rusten. Als uw dier aan het vasten is en naar de dierenarts moet, kunt u bovendien snel analyses en verkenningen uitvoeren.

Houd uw hond in de gaten. Hij mag niet meer overgeven of andere symptomen vertonen, zoals energieverlies, gedragsverandering of maagpijn.

Als het dier niet meer braakt, kan het wel drinken, maar zeer kleine hoeveelheden water. Braken heeft de neiging je uit te drogen, maar je moet ook het spijsverteringsstelsel laten rusten. Je kunt hem na 12 uur aanbieden een lichte en verteerbare maaltijd zoals bijvoorbeeld witte rijst, of gekookte kip zonder vel of zelfs uw gebruikelijke voedsel in zeer kleine hoeveelheden. Als hij weigert te drinken en/of te eten, raadpleeg dan de dierenarts.

Bel uw dierenarts voor advies op maat van uw hond en om er zeker van te zijn dat het niet ernstig is. In alle andere gevallen: verspil geen tijd en maak zo snel mogelijk een afspraak. Wacht niet tot de situatie verslechtert; het kan ingewikkelder zijn om er voor te zorgen en duurder. Uw hond zal een onderzoek ondergaan, mogelijk testen of een ziekenhuisopname als de symptomen ernstig zijn. Geen paniek, het komt ook voor dat de hond met een kleine behandeling naar buiten komt om alles weer normaal te krijgen.

Dat moet niet geen zelfmedicatie beoefenenuw vraag stellen op een sociaal netwerk en advies opvolgen van onbekende mensen of huismiddeltjes voorbereiden, dit alles kan de situatie verergeren.

Wat zijn de preventiemiddelen?

In het leven van een hond komt het zelden voor dat u nooit last heeft van braken. Om de risico’s echter te verkleinen, uitgebalanceerd dieet is de sleutel. Vermijd het geven van voedsel tussen de maaltijden door, vooral tafelresten, die niet geschikt zijn voor binnenlandse carnivoren. Wanneer u uw voeding wijzigt, ga dan altijd door een langzame overgang en geef uw huisdier niet te veel eten.

Plaats alle gevaarlijke voedingsmiddelen buiten het bereik van uw neus (chocolade, uien, enz.), maar ook huishoudelijke producten en giftige planten.

Laat uw hond tijdens het wandelen niet te veel gras eten. Als het in kleine hoeveelheden wordt getolereerd, mag er geen misbruik van worden gemaakt. Als het bovendien wordt behandeld met fytosanitaire producten, is het beter om het volledig te vermijden.

Denk ook eens na gewone ontwormer : elke 6 maanden bij een volwassen hond. Dierenartsen raden over het algemeen aan om dit bij puppy’s tot de leeftijd van 6 maanden elke maand te doen, en zelfs nog vaker vóór de leeftijd van 3 maanden. Vraag om bevestiging van uzelf, want het hangt ook af van de levensstijl van uw huisdier.

Eindelijk, regelmatige bezoeken aan de dierenartsZorg, minstens één keer per jaar, voor een goede monitoring van het dier, zijn gewichtscurve en zijn dieet, dat bijdraagt ​​aan zijn spijsverteringscomfort. Bij de geringste verstoring kan de dierenarts u adviseren over probiotica of passende behandelingen voordat het ernstiger wordt.

De oorzaken van braken zijn talrijk. Ze kunnen onschadelijk of ernstig zijn. Als dit gepaard gaat met andere symptomen, is het de moeite waard om serieus te nemen. Anders kan het tijdelijk zijn en is er slechts een kort dieet nodig. De kleur van het braaksel is van groot belang bij de beslissing om wel of niet een dierenarts te raadplegen. Als het opnieuw gebeurt, is het in ieder geval essentieel om een ​​zorgverlener te bellen en niet zelfmedicatie te gebruiken.

Door Emma Ménébrode – Gepubliceerd op 22/08/2024