Mannen/hondenhiërarchie: ontvangen idee of waarheid?

Terwijl de hond ons leven gedeeld heeft voor millennia en wetenschappelijke studies die meer dan vijftig jaar geleden zijn gepubliceerd, ondermijnen het idee van een interessante hiërarchie, het idee van een mogelijke dominantie tussen mens en honden met een hard leven. Waarom is het ontvangen idee van een man/hondenhiërarchie illusoire? Hoe interpreteer je de zo -aangeduurde “dominante” relatie van een hond?

De illusie van de hiërarchie: een typisch menselijk denkformaat?

Het Larousse -woordenboek definieert hiërarchie als “een classificatie waarin de geclassificeerde termen in een relatie van ondergeschiktheid zijn”. Expliciet betekent dit dat subject 1 zijn vrije wil buiten beschouwing zal om subject 2 zonder beperking te gehoorzamen. In de wereld van het werk impliceert deze zeer specifieke relatie dat subject 1 het bevel voert over onderwerp 2, dat zelf orders op onderwerp 3 zal intimeren totdat de laatste link in de keten geen actiemanoeuvre heeft en tevreden is met het volgen van de bestellingen. Deze specifieke relatie is typerend voor mensen en wordt niet gevonden in canids. Als we de wolf op zijn minst als een voorbeeld nemen om dit idee van de mannen/hondenrelatie te vestigen, is het nog steeds nodig om te begrijpen hoe, in de natuur, een pak wolven.

Een parallel tussen twee soorten die ons begrip van de behoeften van de hond beperkten

Het was in 1930, door de reeks observaties van Rudolph Schenkel op wolven in gevangenschap dat het concept van dominantie intra -aangetast werd geboren. In 1947 bepaalde zijn studie “Expressions Studies on Wolves” een lineaire hiërarchie tussen loepen in gevangenschap. Dit laatste zou permanent conflict zijn om te profiteren van de beste voordelen van een functie: toegang tot voedsel, rustgebieden en reproductie. Deze theorie over de hiërarchie in de wolf heeft echter vele vooroordelen veroorzaakt door de onderwerpen die zijn bestudeerd in gevangenschap en zonder een familierelatie. Een onzin omdat een Lupin -pakket vooral bestaat uit leden van dezelfde familie en niet van onderwerpen die extern voor hen zijn. De theorie van de Alpha Wolf is binnenkort van toepassing op onze hondengenoten en zal de demonstraties rechtvaardigen van geweld die op het moment van hondeneducatie wordt gebruikt.

Een andere intra -spacing -relatie in Canis Lupus en Canis Familichis

Terwijl het Wild Pack vecht om te overleven, zijn onze hondengenoten niet langer verplicht om te vechten om millennia te eten. Vergelijk deze soorten in hun bedrijfsmodus, hetzij in gevangenschap of niet en maak een parallel tussen de twee introduceert voor de hand liggende vooroordelen. De hond vecht niet langer om te eten, we beheren de reproductie volledig en bovenal lijken wilde hondenpakketten niet in staat om een ​​samenwerkingsrelatie te ontwikkelen die zo belangrijk is als in de wolf voor wie het peloton essentieel is om te overleven. Het is pas in de jaren zeventig dat de observaties van Schenkel werden ondermijnd en dat andere wetenschappers de visie van het mannelijk en de Alpha -vrouw zullen verlaten ten behoeve van de familiegroep die geritualiseerde inzendingen gebruikt om spanningen te kalmeren.

Een begrip van de bevooroordeelde hond door onze eigen filters

De organisatie van sociale groepen is een noodzaak voor elke gregarious, inclusief menselijk dier. Deze organisatie stelt ons in staat om het welzijn en de groepsveiligheid van iedereen te waarborgen. De mechanismen die ons animeren, verschillen echter van die van de hond en ons ego verhindert ons vaak om volledige en hele relaties met de andere op te bouwen, of het nu onze huisdieren zijn, inclusief de hond of andere mensen. Geloven dat u uw hond kunt domineren of dat de laatste de pack -leider van uw gezin zal worden, is ook een gemak van gedachte waarmee u het kunt ‘laten’ en niet in twijfel trekken aan de opleiding die aan het dier is gegeven, de fouten die we hebben gemaakt. Tot op heden heeft geen enkele wetenschappelijke studie een hiërarchie of dominantie -relatie tussen twee verschillende soorten bewezen. De andere willen domineren, of hij nu vier of twee benen heeft, leidt meestal tot despotische drifts die een relatie ondermijnen. Of uw hond voor of na nadert, u zult hem niet dominanter maken dan uw kat.

Kan een hond echt dominant zijn?

Het begrijpen van de hond is eerst toe te geven dat uw hond geen wolf is en dat zijn gedrag vooral een opportunist is. Het multichian huis wordt gekenmerkt door samenwonen en de zoektocht naar stabiliteit. Honden geven prioriteit aan wat wordt gedeeld of verdedigd met de andere honden. In deze sociale dynamiek waar de geadopteerde honden het huis niet kunnen verlaten dat hen verwelkomde, zal elke hond volgens zijn voorkeuren prioriteit geven aan een bron. En omdat hun temperament en hun behoeften anders zijn, worden conflicten tot een minimum beperkt. Het delen van middelen kan echter een bron van conflicten worden als elke honden hetzelfde speelgoed, hetzelfde bot, dezelfde mand wil. Volgens de metgezellen van het leven met wie hij de haard deelt, of bij de zandsteen van de hondenbijeenkomsten, kan uw hond dominant zijn om de stok die hij in zijn mond houdt te houden of daartegen een voorwerp van speel met een congener te maken. Een hond die alle middelen te allen tijde wil behouden, toont een probleem van socialisatie en gedrag.

Altijd opportunistisch, de hond die zich tijdens je afwezigheid met al zijn lange op de bank wil vestigen, probeert je niet te domineren: hij wil gewoon ontspannen op de meest comfortabele plaats van het huis. Hij vindt daar ook je geur, wat tijdens je afwezigheid het kan geruststellen. Wanneer hij op je springt om je te begroeten, is het gewoon omdat hij blij is je weer te zien, niet omdat hij probeert een hiërarchie van de hond/man op te richten. Toutou wil echter misschien een uiterst belangrijke bron in zijn ogen beschermen, zoals de bank, zijn bot of jezelf. Het is dan nodig om te werken aan deze bescherming van verergerde middelen om te voorkomen dat klimmen en bijten. Als uw hond “macht heeft genomen”, is het ongetwijfeld dat onderwijsfouten zijn gemaakt tijdens zijn leren. En goed nieuws, positieve opleiding kan u helpen uw vier benen voorzichtig opnieuw op te voeden en voor het welzijn van allemaal.

Dominantie of hiërarchie, zijn deze woorden goed gekozen om de relatie te definiëren die ons verenigt met onze vierbenige metgezellen?

De hiërarchie is een duurzame ondergeschiktheid van de ene persoon op de andere, dominantie een tijdige en variabele ondergeschiktheid van de ene persoon op de andere. Het hangt af van het moment, het object en het temperament van elke hoofdrolspeler. Zo kan een hond “domineren” of zijn recht op een bron op een onmiddellijke T met een kerel beweren en de bron vervolgens aan een andere kerel overlaten. In zijn relatie met mensen werken onze Canids ook in de wijze van opportunisme en een hond die we knuffelen wanneer hij springt om te begroeten, dit zal blijven doen, omdat hij krijgt wat hij wil: aandacht. Het groeien, het op de grond zetten en proberen te domineren, zal dit gedrag niet noodzakelijkerwijs verbeteren, omdat hij, ongeacht je reactie, hij zal krijgen wat hij op dit precieze moment wil: dat je met hem te maken hebt.

De noties van intra -of interspecifieke hiërarchie blijven illusoir wanneer we het hebben over de hond en zijn relatie met zijn medemen of man. Dit ontvangen idee blijft helaas nog steeds bestaan ​​en een aantal hondenopleiders belasten de hond die we storen in zijn mandje ‘dominant’ wanneer hij gromt, maar gromt u ook niet als uw hond je uit je slaap haalt? De opleiding van het dier blijft essentieel en in plaats van het te beschouwen als een hiërarchie tussen de mens en het dier, is het niet meer oordeelkundig en respectvoler om het te beschouwen als een samenwerking en een medeplichtigheid die wordt gebouwd als het leren van vriendschap verenigt een man en een hond?

Door Magali Laguillaumie – Gepubliceerd op 18/05/2025