Leonberger: karakter, gezondheid, opleiding, prijs | Pet Yolo

De indrukwekkende gestalte van de Leonberger onthult niettemin een gespierd en perfect geproportioneerd lichaam. Ontdek alles wat u moet weten over dit rustige, evenwichtige en zeer beschermende ras.

De Leonberger in het kort

• Andere naam/namen: Leonberger hond
• Levensverwachting: 8 tot 12 jaar
• Gewicht: 55 tot 70 kilo voor vrouwtjes; 60 tot 80 kilo voor mannen
• Maat: 65 tot 75 centimeter voor vrouwtjes; 72 tot 80 centimeter voor mannen
• Figuur: krachtig, gespierd
• Haar lang
• Vacht: licht reekleurig, rood of donker; zand
• Karakter: kalm, intelligent, gehoorzaam
• Herkomst: Duitsland
• Type: molossoïde
• Groep: 2 (Pinschers en Molossers – Zwitserse runderen en berghonden), sectie 2.2 (Molossers, bergtype, zonder werkproef)

Geschiedenis van het Leonberger-ras

Deze hond ontleent zijn naam aan de Duitse stad Leonberg, gelegen in Baden-Württemberg. In de jaren 1830 en 1840 besloot wethouder Heinrich Essig een teefje uit Newfoundland te kruisen met een St. Bernard-mannetje. Het eerste nest bracht dus hele grote proefdieren aan het licht, begiftigd met lange witte haren. Het voornaamste doel van de adviseur was om een ​​leeuwachtige hond te creëren, verwijzend naar het wapen van de stad. Zelfs als sommige bronnen vandaag de dag deze versie van het verhaal in twijfel trekken (waarbij wordt gewezen op het feit dat in geschriften uit de 16e eeuw al melding wordt gemaakt van honden die op de Leonberger lijken), is het niettemin zeker dat de naam en de ontwikkeling van het ras de vrucht blijven van het werk van Hendrik Essig. Zijn vastberadenheid, gecombineerd met zijn netwerk en zijn zakelijk inzicht, maakten de Leonberg effectief populair onder de Europese aristocratie.

De daaropvolgende kruising met de Pyreneeënberghond maakte het vervolgens mogelijk om de normen van het huidige ras te bereiken. Deze laatste werd voornamelijk gebruikt als boerderijhond, zowel vanwege zijn tekenvaardigheid als zijn beschermerkarakter. De Leonberger zag zijn bevolking tijdens de twee wereldoorlogen helaas gevaarlijk achteruitgaan. Het ras werd in 1955 officieel erkend door de FCI, wat hielp om de expansie in Europa en vervolgens in de rest van de wereld opnieuw op gang te brengen. De nieuwste versie van de officiële standaard dateert uit 1996.

Fysieke kenmerken van het Leonberger-ras

Zoals zijn utilitaire bestemming voorschreef, wordt de Leonberger Hond vooral bepaald door zijn krachtige en goed gespierde lichaam, dat niettemin een bewezen elegantie demonstreert in zijn proporties. De ledematen zijn erg sterk, de rug is recht en stevig, de lendenen breed en de borst goed ingedaald. De staart, rijkelijk voorzien van haar, valt recht als de hond stilstaat, en krult heel lichtjes als hij beweegt. Het haar, steil en goed gelegd, heeft een tamelijk ruwe textuur. We merken ook de aanwezigheid op van een goed ontwikkelde ondervacht, die het duidelijke onderscheid in de vorm van het lichaam niet verhindert. Bij mannen is het haar bijzonder lang en vormt het manen in de nek en borst, evenals overvloedige broeken op de achterpoten. De kleur van de vacht schommelt dan tussen verschillende tinten reekalf (licht, rood, donker) en zand (lichtgeel, crème), met een zwart masker. De nek, licht gebogen, ondersteunt een hoofd dat hoger dan breed is. De halte is duidelijk zichtbaar, maar matig gemarkeerd. De oren zijn hoog aangezet en middelgroot, worden hangend gedragen en goed tegen de wang aangezet. Ten slotte onthult de Leonberger ovaalvormige ogen, licht tot donkerbruin van kleur, met oogleden die perfect passen bij de vorm van de oogbol.

Karakter van de Leonberger

De Leonberger heeft een stabiel en evenwichtig karakter. Zijn kalmte en welwillendheid maken hem tot een ideale metgezel voor een gezin, dat zeer aanhankelijk is tegenover zijn baas of de leden van zijn sociale groep, en zeer zachtaardig tegenover kinderen. Hij volgt de bewegingen van het gezin met belangstelling en kan soms een beetje plakkerig zijn, ook al weet hij ook afstand te nemen als de situatie daarom vraagt. Deze hond is nooit in overmaat, noch angstig, noch agressief, dankzij zijn natuurlijke zelfverzekerdheid en zijn kalmte. Hij toont echter een zekere terughoudendheid tegenover buitenlanders, zodat hij de tijd kan nemen om de situatie te analyseren. Zijn afschrikkende lichaamsbouw en sterke beschermende instinct maken hem ook tot een uitstekende waakhond. Ten slotte valt de Leonberghond op door zijn grote leervermogen en zijn goede geheugen, waardoor hij geschikt is voor vele disciplines: lawineonderzoek, redding op zee of in zoet water, opsporing, therapie, psychologisch, enz.

Ideale leefomstandigheden voor de Leonberger

Ondanks zijn rustige karakter is de Leonberg niet gemaakt voor het leven in een appartement, vooral vanwege zijn imposante afmetingen. Hij zal veel gelukkiger zijn in een huis met een grote omheinde tuin waarin hij kan ravotten zoals hij wil. Dit ras is niet noodzakelijkerwijs erg atletisch vanwege zijn kwetsbare gewrichten, maar heeft nog steeds dagelijkse wandelingen en gematigde trainingssessies nodig om zich goed te voelen. Bovendien tolereert deze gigantische hond vrij goed eenzaamheid, blaft niet zonder reden en heeft geen destructief karakter. Hij is een uitstekende optie voor een eerste adoptie, op voorwaarde dat zijn toekomstige familie goed op de hoogte is van zijn volwassen grootte. Omdat hij geen roofzuchtige instincten heeft, kan de Leonberger zich heel goed aanpassen aan de aanwezigheid van een van zijn soortgenoten of een katachtige in huis, op voorwaarde van goede socialisatie. Hij kan ook samenleven met een oudere persoon als deze nog actief is en niet te kwetsbaar is: de Leonberger heeft namelijk een grote kracht waardoor hij aan de riem trekt, wat tot onevenwichtigheid van zijn baasje kan leiden!

Leonberger Onderwijs

Intelligent en van nature gehoorzaam, de Leonberger is geen moeilijke hond om te trainen. Aan de andere kant is het absoluut essentieel om duidelijke grenzen voor hem te stellen en zijn respect te verdienen, waarbij zijn omvang geen ruimte laat voor fouten. Het zou dus heel gemakkelijk zijn voor deze gigantische hond om de overhand te krijgen, wat gevaarlijk zou kunnen zijn voor de eigenaar, maar ook voor andere mensen. De positieve bekrachtigingsmethode geeft zeer goede resultaten bij dit alerte ras, wat een groot leerpotentieel vertoont: de Leonberger blinkt ook vaak uit in gehoorzaamheidswedstrijden. Vroegtijdige socialisatie zal essentieel zijn, evenals het leren lopen aan de riem en hem laten wennen aan de omgang door een derde partij, met als doel hem vervolgens met een gerust hart naar de dierenarts of trimsalon te kunnen brengen.

Verzorging en onderhoud van de Leonberger

In tegenstelling tot wat de dichtheid van de vacht doet vermoeden, blijft het haarverlies bij de Leonberger-hond gematigd. Zo kan er wekelijks worden geborsteld, tijdens de jaarlijkse ruiperioden (in het voor- en najaar) iets vaker. Dit ritueel helpt de vorming van knopen te voorkomen, terwijl de schoonheid van je jurk behouden blijft. Het kan echter belangrijk zijn om de hond regelmatig te wassen (bijvoorbeeld elke twee maanden), omdat de vacht de neiging heeft vuil op te nemen. Ten slotte moeten de oren van de Leonberger bijzondere aandacht krijgen; hun hangende vorm kan het ontstaan ​​van een infectie bevorderen. Hun ogen en klauwen moeten ook vaak worden geïnspecteerd en schoongemaakt.

Belangrijkste gezondheidsproblemen van de Leonberger

De Leonberger-hond is vrij robuust vanwege zijn formaat. Zijn dubbele vacht met dikke laag beschermt hem goed tegen de kou, hoewel het raadzaam is langdurige blootstelling aan regen of vochtigheid te vermijden. Op dezelfde manier heeft deze reus moeite met het weerstaan ​​van extreme hitte, waarbij hij in de schaduw met zoet water moet kunnen uitrusten. Het ras is anderszins vatbaar voor heup- of elleboogdysplasie, evenals voor het maagtorsiesyndroom, twee aandoeningen die typisch zijn voor grote honden. Erfelijke Leonberger-polyneuropathie veroorzaakt spierzwakte, evenals neurologische en motorische stoornissen. Vrouwtjes van dit ras hebben ook vaak moeite met zwanger zijn of baren, wat feitelijk resulteert in een moeilijke fok van Leonbergers en een lage vertegenwoordiging van dit type hond in Frankrijk.

Het voeren van de Leonberger

Net als bij andere grote hondenrassen moet het dieet van de Leonberger zorgvuldig in de gaten worden gehouden tijdens de groeiperiode, die zich over het algemeen uitstrekt over de eerste drie jaar van zijn leven. Kwaliteitsvoer, niet te rijk en niet te arm, garandeert een correcte ontwikkeling van de spieren en gewrichten van het dier. Verder moet er rekening mee worden gehouden dat deze hond, wederom vanwege zijn formaat, dagelijks grote hoeveelheden voedsel eet. Een zelfgemaakt dieet of brokjes van hoge kwaliteit zijn voldoende, op voorwaarde dat ze zijn goedgekeurd door een dierenarts. De rantsoenen moeten ook worden gecontroleerd en aangepast aan hun leeftijd, geslacht en bewegingsniveau, om hun gewichtstoename te beperken. Het verhoogde risico op maagdilatatie-torsie vereist ook dat maaltijden in alle rust worden genuttigd, en weg van fysieke activiteiten.

Leonberger prijs

De prijs van een bij het LOF geregistreerde Leonberger pup ligt tussen de 1200 en 1400 euro. Dit bedrag varieert dan afhankelijk van de leeftijd, het geslacht en de afstamming van de hond.

Beroemde Leonbergers

Veel Europese leiders ontvingen een Leonberger-hond van Heinrich Essig toen het ras in de 19e eeuw werd gecreëerd. Dit is met name het geval bij koning Umberto I van Italië, de Duitse bondskanselier Otto von Bismarck, keizer Napoleon III en zelfs koning Edward VII van Engeland. Componist Richard Wagner was ook de eigenaar van deze gigantische hond.