Kun jij een wilde eekhoorn adopteren en temmen?

De enige inheemse eekhoorn in ons land is de rode eekhoorn. Wie is dit dagelijkse knaagdier precies, hoe leeft het? Het is een heel innemend dier dat we graag zien springen van boom naar boom met een verontrustende behendigheid. Veel huishoudens dromen ervan om er een te adopteren, maar weten niet of dit dier echt getemd kan worden, of alleen in gevangenschap gefokt zou worden. Met het risico velen teleur te stellen, is het houden van een rode eekhoorn ten strengste verboden.

Wie is de wilde eekhoorn?

rode eekhoorn (Sciurus vulgaris) ook bekend als de Euraziatische eekhoorn is een klein boom knaagdier dat behoort tot de familie van Sciuridae.

Op volwassen leeftijd weegt het mannetje 600 g en is 45 cm lang inclusief staart, wetende dat het nog steeds 20 cm meet. Het is daarom bijna net zo lang als het lichaam van de eekhoorn. Het heeft een borstel van borstelharen aan het einde van elk oor. Zijn vacht is in de winter veel voller dan in de zomer. De kleur van zijn vacht varieert van lichtrood tot bruinrood of zelfs zwartbruin. Alleen de vacht die zijn buik bedekt is in alle seizoenen wit.

De staart van de eekhoorn is ook erg voorzien. Hij draagt ​​het met zwier en als hij van tak naar tak gaat, dient het als roer maar ook als slinger als hij springt. Wat minder bekend is, is dat de staart soms wordt gebruikt als communicatiemiddel en als optisch signaal tussen mannetjes en vrouwtjes tijdens de paartijd.

De levensverwachting van een eekhoorn in het wild is 4 tot maximaal 6 jaar. In gevangenschap kan de levensduur 10 ½ jaar bedragen.

Een eenling die goed kan hamsteren

De eekhoorn is een eenling die in de bossen van eeuwenoude bomen leeft. Het is zeer actief van de lente tot de herfst, constant op zoek naar zaden, vruchten, schors en Insecten. Het kan zelfs woningen benaderen om voedsel te verzamelen. Hij bouwt een voorraad op en heeft het in de winter iets minder druk. Dankzij zijn sterk ontwikkelde flair weet hij moeiteloos te vinden wat hij heeft verborgen om moeilijke weersomstandigheden het hoofd te kunnen bieden. Maar als de winters echt te streng zijn, kan de rode eekhoorn naar meer gematigde streken migreren omdat hij kan bezwijken voor extreme kou. Vergeet niet dat dit dier geen winterslaap houdt.

Reproductie van de wilde eekhoorn

Voordat hij een gezin stichtte, bouwde hij verschillende kappen door twijgen, kleine stukjes takken en schors op te stapelen en ze vervolgens met mos te bekleden. Deze nesten zijn herkenbaar aan hun opening die altijd naar beneden is gericht om de bewoners te beschermen tegen slecht weer.

De rode eekhoorn bereikt zijn geslachtsrijpheid aan het einde van de winter, rond de leeftijd van 1 jaar, maar het kan 6 of 7 maanden zijn voor individuen die in de lente zijn geboren. Na een draagtijd van 37 tot 39 dagen baart het vrouwtje een worp van 1 tot 9 of 10 jongen, maar in de meeste gevallen niet meer dan 4 of 5 jongen). Opgemerkt moet worden dat de vrouwelijke eekhoorn 8 spenen heeft. Ze kan dus maximaal 8 jongen voeren. Ze worden door hun moeder verzorgd tot ze een gemiddelde leeftijd van 8 weken bereiken en zijn na ongeveer 10 weken volledig zelfstandig.

Wilde eekhoorn: een beschermde diersoort

De soort is al meer dan drie decennia beschermd, maar het aantal wilde eekhoorns in Frankrijk blijft vrij laag. De dreiging is groot. Men mag niet vergeten dat de eekhoorn extreem wordt blootgesteld aan veel gevaren, namelijk:

• wegverkeer,
• Ontbossing en meer specifiek de vernietiging van zijn leefgebied door de versnippering van heggen, bossen en wouden om er wegen doorheen te laten lopen,
• Verontreiniging van welke aard dan ook,
• Parasieten,
• de roofdieren,
• Honger.

De wilde en gedomesticeerde roofdieren van de rode eekhoorn zijn roofvogels – of ze nu overdag of ’s nachts actief zijn -, eksters, boommarters, katten, honden en sinds kort de grijze eekhoorn die rechtstreeks uit Noord-Amerika komt en aan ons is voorgesteld. Deze spelbreker doodt om twee redenen veel rode eekhoorns. Aan de ene kant brengt het coccidiose over, een parasitaire ziekte, en aan de andere kant verbruikt het een groot deel van de voedselbronnen van onze inheemse eekhoorn, wat leidt tot een hongersnood waar laatstgenoemde het meest van te lijden heeft.

Adopteer of tem geen eekhoorn!

Alvorens een eekhoorn te vangen om hem in gevangenschap groot te brengen of er op welke manier dan ook een te kopen, is het absoluut noodzakelijk om meer te weten te komen over de legale status van dit dier. In Frankrijk is de rode eekhoorn sinds 2010 beschermd. De wet is duidelijk: het is verboden hem te vangen, vast te houden, ook wat betreft de uit het nest gevallen jongen, die niet eens mogen worden opgehaald. Hoogstens kunnen we hen spoedeisende zorg verlenen voordat we verplicht en onverwijld een opvangcentrum informeren dat specifiek bevoegd is om voor deze wilde dieren te zorgen. Het is ook verboden hem te verwonden, te doden, te naturaliseren, een dode eekhoorn op te rapen.

Het is daarom nutteloos om te hopen een eekhoorn in gevangenschap te houden zonder vogelvrij te worden verklaard! Bovendien is de verkoop van eekhoorns verboden (en dus de aankoop ervan). Dit geldt ook voor de andere soorten van de familie van Sciuridae. Bovendien hebben we in Frankrijk niet het recht om andere Sciuriden dan de rode eekhoorn vrij te laten in het wild (Sciurus vulgaris) en de Alpenmarmot (Marmota marmota) die onze enige twee inheemse soorten zijn.