Kun je van de ene op de andere dag allergisch worden voor katten?

Je leeft al jaren met katten. U heeft echter al enige tijd last van chronische verkoudheid, huiduitslag, niezen of andere klachten die moeilijk te stoppen zijn. Wat als uw lichaam uw huisdier plotseling niet meer ondersteunt? Kunnen we dat echt plotseling een kattenallergie ontwikkelen ? Dus wat zijn de triggerende factoren? Ontdek of het inderdaad mogelijk is om dat te worden ’s nachts allergisch voor katten en vooral: hoe je ondanks de min of meer ongemakkelijke reacties met hem kunt blijven leven.

Een allergie is progressief, zelfs als deze plotseling lijkt

Wanneer u een allergie heeft, heeft u vaak de indruk dat deze plotseling is ontstaan. Ze bewoog zich echter rustig, zonder dat we het doorhadden. In de meeste gevallen reageert het lichaam niet onmiddellijk. Het allergische mechanisme is het resultaat van een proces dat wordt genoemd bewustzijn : het immuunsysteem wordt blootgesteld aan een allergeen (een vreemde stof die het niet herkent), hier het Fel d1-eiwit, geproduceerd door katten. Het wordt aangetroffen in hun speeksel, hun huid en hun vacht. Dit hoopt zich op in het milieu en komt in contact met het menselijk lichaam. Dit kan jaren duren.

Na verloop van tijd gaat het immuunsysteem bij gepredisponeerde mensen deze stof als gevaarlijk beschouwen en reageert het onevenredig, waardoor ontstekingen ontstaan. De fase kan lang duren zonder zichtbaar te zijn. Wanneer een bepaalde drempel wordt overschreden, verschijnen er symptomen, vandaar de indruk van plotselingheid. In feite was het lichaam tot dan toe stilletjes bezig zichzelf te sensibiliseren. Het is dus inderdaad een voortschrijdend proces, maar het wordt vaak ineens zichtbaar.

Om op te merken : de allergie is niet echt voor kattenhaar, maar voor het eiwit dat zich in het speeksel bevindt en dat door het dier op zijn vacht wordt afgezet tijdens het verzorgen.

Wat veroorzaakt een kattenallergie?

Over het algemeen heeft de persoon een zogenaamde ‘allergisch terrein“, maar bepaalde elementen kunnen het optreden van symptomen veroorzaken. Onder deze vinden we vaak:

• Een verandering van omgeving: verhuizen naar een kleinere ruimte, bijvoorbeeld
• Slechte ventilatie,
• De ophoping van textiel dat de concentratie van allergenen bevordert (tapijten, gordijnen, wandkleden, enz.),
• De komst van een nieuwe kat of kitten wiens niveau van Fel d1-secretie anders is,
• Spanning,
• Een virale infectie,
• Hormonale veranderingen (zwangerschap, menopauze, enz.),
• Medische behandeling,
• Een ziekte.

Dit alles helpt het immuunsysteem responsiever te maken.

Verder, de duur van de blootstelling is een zeer invloedrijke factor in het allergische mechanisme: hoe langer de persoon in een omgeving verblijft vol kattenhaar, huidschilfers of stof dat het eiwit bevat, hoe meer hij/zij wordt blootgesteld aan de allergene belasting.

Tenslotte, zelfs als de kat lange tijd hetzelfde is gebleven, kan zijn gedrag veranderen: het komt voor dat hij met de leeftijd zichzelf meer verzorgt of meer haar verliest, wat leidt tot een toename van allergenen in de omgeving. Het organisme bereikt dan de kritische drempel plotseling, zonder duidelijke reden.

Kunnen we voorkomen dat de allergie ontstaat?

Er bestaat geen echte anti-allergiemethode, vooral niet als er een genetische achtergrond aanwezig is. Bepaalde maatregelen kunnen echter het risico op sensibilisatie verminderen of het optreden van symptomen vertragen door de regelmatige en massale blootstelling aan het allergeen te beperken:

1. Ventileer de kamers elke dag,
2. Vermijd zoveel mogelijk textiel (tapijten, stoffen manden, enz.)
3. Onderhoud het huis zeer regelmatig: stofzuigen, wassen en eventueel stoomreinigen,
4. Verbied de toegang tot slaapkamers voor uw kat,
5. Gebruik een luchtreiniger uitgerust met een HEPA-filter (High Efficiency Particulate Air) om de concentratie van kattenallergenen te verminderen.

Het gaat er niet om een ​​keuze te maken uit deze acties, maar om ze allemaal uit te voeren om resultaten te verkrijgen.

Sommige onderzoeken tonen aan dat gecontroleerde en gematigde blootstelling aan dieren vanaf zeer jonge leeftijd de tolerantie van het lichaam zou kunnen verbeteren, op voorwaarde dat deze niet buitensporig is. Dit blijft echter controversieel en hangt af van het individu.

Hoe gezonder, opgeruimder, goed geventileerd, regelmatig onderhouden, zowel qua vloer als meubilair, en arm aan textiel, hoe kleiner de kans dat we de kritieke drempel bereiken die de symptomen veroorzaakt.

Tenslotte kan het nuttig zijn om raadpleeg een allergoloog om het allergieniveau vast te stellen. Als het mild is, kunnen eenvoudige voorzorgsmaatregelen voldoende zijn, terwijl bij een sterke allergie de arts dit kan voorstellen desensibilisatie. Dit is meestal een vrij lang proces, maar afhankelijk van de ernst van de symptomen kan het nuttig zijn.

Om op te merken : de Siberische raskat wordt als hypoallergeen beschouwd. In feite produceert het minder Fel d1-eiwit dan de meeste andere. Het is echter niet hypoallergeen, het scheidt altijd een klein beetje af.

Wat zijn de symptomen van een kattenallergie?

Afhankelijk van de persoon variëren de symptomen in intensiteit, locatie en type. De meest voorkomende symptomen zijn luchtwegen:

• Niezen,
• Loopneus,
• Verstopte neus,
• Hoest,
• Jeukende keel,
• Piepende ademhaling.

Deze symptomen lijken op een chronische verkoudheid: ze duren na verloop van tijd en verdwijnen alleen als er geen contact is met een kat, om vervolgens terug te keren zodra een dergelijk dier zich in de directe omgeving van de persoon bevindt (of zelfs als er een simpel haartje op de kleding zit).

Soms hebben sommige mensen oogsymptomen:

• Rode ogen,
• Tranen,
• Jeuk,
• Conjunctivitis.

Het komt ook voor dat de symptomen cutaan zijn:

• Urticaria,
• Eczeem,
• Lokale jeuk.

Bij de meest gevoelige onderwerpen kan de allergie leiden tot een astma-aanvalvergezeld van echte en ernstige ademhalingsmoeilijkheden. Het moet daarom niet lichtvaardig worden opgevat, omdat het zeer slecht kan evolueren en een ziekenhuisopname kan vereisen.

Ten slotte komt het voor dat een kattenallergie resulteert in chronische vermoeidheid of hoofdpijn, vooral wanneer de blootstelling permanent is en het lichaam voortdurend vecht tegen wat het als een aanval beschouwt.

Hoe houd je je kat ondanks de allergie dicht bij je?

Als u erachter komt dat u allergisch bent voor uw kat, betekent dit niet noodzakelijkerwijs dat u er afstand van moet doen. Veel baasjes leren ondanks hun allergie samenleven met hun viervoeter, maar wel door enkele beschermende maatregelen te nemen.

Ten eerste is het essentieel om beperk contactgebieden. Verbied de toegang tot de slaapkamer om een ​​rustige rustperiode te hebben zonder blootstelling aan het allergeen.

Je moet ook heel vaak al het textiel in huis schoonmaken dat veel allergenen bevat: kussens, gordijnen, plaids, banken, fauteuils… tenzij je zoveel mogelijk leren stoelen hebt.

Uw kat moet ook heel vaak worden geborsteld om zo min mogelijk haar in huis achter te laten. U kunt eenvoudige acties uitvoeren om haaruitval te beperken. Hierdoor zal uw huisdier minder in de lucht vrijkomen.

Moeilijker, maar niet onmogelijk: was systematisch je handen nadat je je kat hebt geaaid en vooral: raak uw gezicht of ogen niet aantotdat ze volledig vrij zijn van kattenhaar en huidschilfers. Vermijd het om uw hoofd in de vacht te steken, ook al is dat heel prettig, en als uw kat op schoot heeft geslapen, vergeet dan niet om snel van kleding te wisselen en de kleding te wassen die in contact is gekomen met uw kleine metgezel.

Er zijn antihistaminische behandelingenin de vorm van neussprays of oogdruppels, afhankelijk van de symptomen.

Ten slotte bestaat desensibilisatie, zoals hierboven vermeld, uit het geleidelijk wennen van het lichaam aan het allergeen, gedurende enkele maanden of jaren, door middel van injecties of sublinguale druppels. Deze behandeling is niet 100% gegarandeerd, maar helpt vaak de symptomen te verminderen, ze draaglijker te maken en een aanvaardbare kwaliteit van leven te herstellen in de aanwezigheid van een kleine katachtige.

Hij laat je niezen, krabt aan je neus en zorgt ervoor dat je niet meer ademt, maar laten we eerlijk zijn, hij is zachter dan je dokter!

Door Emma Ménébrode – Gepubliceerd op 22-10-2025