Koreaanse Jindo: karakter, onderwijs, gezondheid, prijs | Pet Yolo

Oorspronkelijk een jachthond, is de Koreaanse Jindo nu een gezelschapshond geworden. Maar deze trouwe en genereuze hond zal niet op zoek zijn naar knuffels en zal altijd vrij onafhankelijk blijven. In zijn land van herkomst staan ​​zijn vermogens in dienst van politie en leger.

Koreaanse Jindo in het kort

• Andere namen: Korea Jindo Dog, Koreaanse Spitz of Jindo
• Levensverwachting: tussen 11 en 13 jaar
• Gewicht: 16 tot 18 kilo voor het vrouwtje en 16 tot 20 kilo voor het mannetje
• Grootte: tussen 43 en 53 cm voor het vrouwtje en tussen 45 en 56 cm voor het mannetje
• Silhouet: slank
• Haar: halflang
• Vacht: eenkleurig reekleurig rood, wit of zwart, of tweekleurig zwart en bruin of wolfsgrijs en gestroomd.
• Karakter: intelligent, aanhankelijk, jager
• Herkomst: Zuid-Korea
• Type: lupoïde
• Groep: 5, spitz en primitieve honden

Koreaanse Jindo-rasgeschiedenis

Zoals de naam al doet vermoeden, komt de Koreaanse Jindo oorspronkelijk van het eiland Jindo, gelegen in het zuidwesten van Korea. Als het zeker is dat het ras heel oud is, zijn er weinig schriftelijke sporen aanwezig. De oorsprong van deze hond blijft daarom erg onduidelijk en er worden twee theorieën naar voren gebracht: de ene suggereert dat de voorouders van de Jindo arriveerden tijdens de Mongoolse invasie van 1270 en de andere beweert dat het Chinese honden zijn die zijn gered uit scheepswrakken. de Koreaanse kust tussen het jaar 970 en 1279. Het ras zou dan anders zijn geëvolueerd dan die van het vasteland, vanwege de isolatie van het eiland Jindo, totdat het de hond gaf die we vandaag de dag kennen.

Hoe dan ook, de Koreaanse Jindo is een hond die al meer dan 500 jaar door Koreaanse jagers wordt gebruikt en zeer gewaardeerd wordt om zijn buitengewone vaardigheden en zijn onfeilbare loyaliteit. Het ras is erg populair in Korea, tot het punt dat het in 1962 officieel de “Nationale Schat” nummer 53 werd, dit naar aanleiding van het decreet voor het behoud van het culturele erfgoed van de Republiek Korea. Het is helaas een ras dat in de rest van de wereld zeer weinig bekend is.

In 1988, tijdens de openingsceremonie van de Olympische Spelen in Seoul, nam de Koreaan Jindos deel aan de parade en hield hij de aandacht van het publiek vast, wat uiteindelijk het begin markeerde van een zekere interesse in het ras. De FCI (International Cynological Federation), die het ras voorlopig had erkend, erkende het officieel op 13 juli 2005. Ondertussen had de Amerikaanse UKC (United Kennel Club) het ras in 1998 erkend. In 2002 kwamen de eerste Koreaanse honden Jindos arriveert in Groot-Brittannië, wat aanleiding geeft tot de officiële erkenning van de British Kennel Club.

Fysieke kenmerken van de Koreaanse Jindo

De Koreaanse Jindo is een middelgrote, goed geproportioneerde hond. Zijn rug is sterk en recht, zijn lendenen goed gespierd, zijn borst sterk en zijn buik omhoog. Zijn kop heeft de vorm van een driehoek zonder de indruk van zwaarte. De stop is goed gemarkeerd, de neus is zwart (of vlees bij witte honden) en de kaken zijn sterk en schaargebit. De Koreaan Jindo heeft kleine, amandelvormige, donkerbruine ogen met een levendige uitdrukking. De oren zijn driehoekig, middelgroot, dik en goed rechtopstaand, op gemiddelde hoogte geplaatst. Ze wijzen iets naar voren. De staart is hoog vastgemaakt en wordt in een sikkel gedragen of opgerold. Zijn haar is halflang en stug. Het is korter op het hoofd, de ledematen en oren, langer bij de nek, rug en schoft. Een zachte en dichte ondervacht vormt een aanvulling op de bovenvacht. De vachtkleur is één kleur fawn, wit of zwart, maar kan tweekleurig zwart en bruin of wolfsgrijs en gestroomd zijn.

Karakter van de Koreaanse Jindo

De Koreaanse Jindo is in de eerste plaats een jachthond en heeft veel van zijn jachtinstinct behouden. Het is de hond van één enkele meester aan wie hij onfeilbare loyaliteit en trouw zal tonen. Er moet echter voor worden gezorgd dat deze gehechtheid niet extreem wordt en dat de hond zich niet te beschermend toont, wat tot moeilijke situaties zou kunnen leiden. Het is een zelfstandige hond, die niet op zoek is naar knuffels. Hij is op zijn hoede voor vreemden en een goede waakhond. Hij heeft de neiging de aanwezigheid van andere dieren niet te tolereren, vooral reuen waarmee hij laat zien dat hij een vechter is. Als hij goed overweg kan met de kinderen van ‘zijn’ familie, op voorwaarde dat zij hem respecteren, toont hij zich niet noodzakelijkerwijs een speler. De Koreaan Jindo is een moedige, intelligente en onafhankelijke hond die moet worden leren kennen en kanaliseren. Het is geen hond gemaakt voor een beginnende meester in hondeneducatie.

Ideale leefomstandigheden voor de Koreaanse Jindo

De Koreaan Jindo is een hond die ruimte nodig heeft. Het appartementsleven is absoluut niets voor hem. Er is eerder een huis met een goed omheinde tuin nodig om weglopers te voorkomen, aangezien hij een sterk jachtinstinct heeft behouden. Hij houdt erg van activiteiten zoals joggen, wandelen of hondensporten (behendigheid, gehoorzaamheid, speuren). De Koreaan Jindo heeft een actieve meester nodig die hem de fysieke activiteit kan geven die hij nodig heeft

Koreaans Jindo-onderwijs

De Koreaan Jindo is een hond met een sterk temperament. Hij is intelligent en heeft een groot leervermogen, maar hij is vaak koppig en ongericht. Dit is de reden waarom hij een meester nodig heeft die al verstand heeft van hondeneducatie, omdat een beginnende meester het risico loopt overweldigd te worden. Het onderwijs moet standvastig, geduldig en consistent zijn. Hij moet snel begrijpen wie de leider van de roedel is, dat wil zeggen jij als meester. Een opvoeding gebaseerd op positieve bekrachtiging maakt het mogelijk de band tussen geleider en hond te versterken. Socialisatie moet vanaf jonge leeftijd plaatsvinden, zodat de Koreaanse Jindo gewend raakt aan alle mensen en/of dieren die hij dagelijks tegenkomt. Dit voorkomt dat hij agressief wordt zodra hij met een onbekende situatie of persoon wordt geconfronteerd.

Koreaanse Jindo verzorging en onderhoud

Het onderhoud van de Koreaanse Jindo is niet bijzonder moeilijk. Een wekelijkse borstelbeurt is voldoende om de schoonheid van zijn haar te behouden. Tijdens de rui (herfst en lente) moet het borstelen intensiever worden om al het dode haar te verwijderen. Vergeet niet om na elk uitstapje zijn haar, oren, ogen en kussentjes te onderzoeken op vuil of parasieten. De ogen en oren moeten ook regelmatig worden gereinigd met een geschikte lotion. Je moet zijn tanden poetsen en vergeet niet zijn klauwen af ​​te knippen als ze niet op natuurlijke wijze verslijten.

Belangrijkste gezondheidsproblemen van de Koreaanse Jindo

De Koreaan Jindo is een stevige hond. Er is geen aanleg voor een bepaalde ziekte. Zijn vacht beschermt hem goed tegen slecht weer.

Koreaans Jindo-voedsel

De Koreaan Jindo is niet veeleisend en neemt genoegen met kwalitatief hoogstaand industrieel voedsel, aangepast aan zijn leeftijd, zijn gewicht, zijn gezondheidstoestand en zijn fysieke inspanning. Hij kan ook profiteren van zelfgemaakte maaltijden (op basis van rauw vlees, verse groenten en zetmeelrijke voedingsmiddelen). Zijn dagrantsoen wordt één keer per dag gegeven, bij voorkeur ’s avonds.

Koreaanse Jindo-prijzen

De prijs van een Koreaanse Jindo-puppy ligt rond de 1.000 tot 1.200 euro. Het ras is niet verkrijgbaar in Frankrijk, maar alleen in Korea. De export is onderworpen aan veel wettelijke beperkingen en zodra de exportvergunning is verkregen, moeten de kosten van transport en import erbij worden opgeteld.

Koreaanse beroemdheid Jindo

Park Geun-Hye, de voormalige president van Zuid-Korea had… negen!

Anekdotes rond de Koreaanse Jindo

Een anekdote vertelt over de niet aflatende loyaliteit van een 7-jarige vrouwelijke Koreaanse Jindo genaamd Baegku. In 1993 besloot haar 83-jarige minnares dat ze niet langer de kracht had om voor haar te zorgen en verkocht haar aan een nieuwe meester die ruim 300 kilometer verderop woonde. Maar Baegku hoorde het niet zo en vluchtte uit zijn nieuwe huis, om een ​​lange reis door Korea te maken om zijn minnares te vinden met wie ze haar leven als hond beëindigde.

In 2004 werd in zijn geboorteplaats een standbeeld opgericht ter nagedachtenis aan Beagku.

Fotocredit: Fortherock