Kogelmier, met een zeer pijnlijke steek!

Fotocredit: Geoff Gallice

Op het eerste gezicht lijkt de geweermier met zijn zwart en roodachtige lichaam op elke andere miersoort. Het verschil zit verborgen in zijn krachtig gif. Er wordt gemeld dat de steek ervan de meest intense pijn in het hele dierenrijk veroorzaakt, vergelijkbaar met die veroorzaakt door een kogel. Wie is deze formidabele hymenoptera? Waar en hoe woont hij? Waarom is het zo giftig? Laten we een mier als geen ander leren kennen.

Wie is de kogelmier?

Kogelmier is de algemene naam die aan de soort wordt gegeven Paraponera clavata. Deze naam komt van de extreme pijn veroorzaakt door zijn steek, vergelijkbaar met het effect van een geweerschot. De soort werd in 1775 beschreven door de Deense entomoloog Johan Christian Fabricius. De kogelmier behoort tot de familie Formicidae en de orde hymenoptera. Lange tijd was het de enige soort van het geslacht Paraponera
totdat zijn voorouder in 1994 werd ontdekt. ​​Het fossiel dateert uit het Beneden-Mioceen (15 tot 45 miljoen jaar geleden) met de naam Paraponera dieteri, werd ingebed in een stuk barnsteen in de Dominicaanse Republiek. De goede bewaring van de gefossiliseerde mier maakte het mogelijk om de relatie tussen de twee soorten te certificeren.

Hoe herken je de kogelmier?

Paraponera clavata
wordt in de eerste plaats gekenmerkt door zijn grote formaat: de werksters zijn tussen de 2 en 3 cm lang, terwijl de mannetjes kleiner zijn (tot 1,5 cm) dan de vrouwtjes. De soort vertoont geen enkel polymorfisme, wat resulteert in a zelfde maat bij de koningin en de arbeiders. De geweerschotmier heeft een glanzende zwarte en roodachtige kleur op buikniveau. De uiteinden van de poten zijn goudkleurig. Elk van zijn lange antennes vormt een karakteristieke grote V. De bladsteel – het smalle gedeelte tussen de thorax en het achterlijf – is bij deze hymenoptera goed ontwikkeld, vandaar de gelijkenis met een wesp
vleugelloos. Dankzij zijn krachtige onderkaak en giftige angel is het een formidabele mier die alleen aanvalt als hij zich bedreigd voelt. In feite kost de productie van gif veel energie, dus het insect wil het niet zonder reden verspillen.

Waar woont de kogelmier?

De geweerschotmier leeft in Midden- en Zuid-Amerika, met name in een groot gebied dat Honduras, El Salvador, Nicaragua, Costa Rica omvat en zich uitstrekt tot Venezuela, Panama (Baro Colorado Island), Colombia, Ecuador, Peru, Bolivia, Brazilië en Guyana. De soort komt voor in tropische bossen
gelegen in laaglanden, die variëren van zeeniveau tot 750 m hoogte. De mierenhoop wordt meestal aan de voet van een grote boom geplaatst, tussen de wortels, hoewel er nesten zijn boombewonend
worden ook waargenomen. Studies uitgevoerd in Costa Rica en Panama hebben ongeveer 4 nesten per hectare bos vastgesteld. De geweermier lijkt geen voorkeur te hebben voor een bepaalde boomsoort; het is waarschijnlijker dat hij op zoek gaat naar stammen waarvan de toegang tot het bladerdak bezaaid is met extrabloemige nectariën, deze kleine klieren die ruw sap omzetten in nectar
en waar het dier van houdt.

Bullet mier: wat is zijn levensstijl?

Paraponera clavata
is een soort nachtelijk waarin koloniale gebruiken worden gepresenteerd. Afhankelijk van de verspreiding kan de kolonie enkele tientallen tot meer dan 2000 individuen tellen en hun zwermen vinden plaats aan het einde van het regenseizoen. De groepen zijn georganiseerd in een zeer hiërarchisch, met één enkele koningin die verantwoordelijk is voor de voortplanting en werksters die taken uitvoeren die verband houden met foerageren, het bouwen van het nest en het beschermen van de kolonie. Zoals de meeste tropische mieren is deze soort homodynamisch, dat wil zeggen dat de ontwikkeling ervan (van eieren tot nimfen) niet stopt, de stadia vinden het hele jaar door plaats in de nesten. Het insect is niet aanwezig agressief gedrag
behalve wanneer de mierenhoop verstoord is. In dit geval piepen de inzittenden en als hun waarschuwing niet genoeg is, vallen ze de indringer aan.

Wat eet de kogelmier?

De geweerschotmier is een roofzuchtige soort die voornamelijk een dieet volgt insectenetend. Het jaagt actief op andere insecten, waaronder geleedpotigen, spinnen en andere soorten kleine ongewervelde dieren. Paraponera clavata voedt zich ook met plantensap en nectar. Regelmatig wordt waargenomen dat werksters in de boom naast het nest boren, op zoek naar dierlijk en plantaardig materiaal. Deze mieren jagen op de grond en zwerven ook over de hele hoogte van de boom, van de basis tot de kruin, om hun voedsel te vinden. De hymenoptera voedt zich met suikers en draagt ​​stuifmeel bij bestuiving Plant.

Doet zijn angel net zoveel pijn als een kogel?

In Latijns-Amerika wordt het insect de bijnaam ‘de 24-uursmier’ gegeven vanwege de duur van de pijn gevoeld als het steekt. De Amerikaanse Coyote Peterson, natuurvoorlichter, avonturier en televisiepresentator, wilde de effecten van zijn beet op camera testen. Amper enkele seconden na de steek begon deze veteraan met extreme ervaringen een intens brandend gevoel te voelen dat zich snel door zijn hele arm verspreidde, gevolgd door verlamming van de spieren. De man beschreef vervolgens golven van uitstralende pijn om uiteindelijk te bevestigen dat dit inderdaad de meeste pijn was
pijnlijke steek nooit geleden. Vóór hem had de entomoloog Justin Orvel Schmidt een schaal opgesteld van 0 tot 4, afhankelijk van de zwaarte van de hymenoptera-steken. Om dit te doen, werd hij opzettelijk gestoken door verschillende soorten bijen, wespen en mieren. Nadat hij de aanval van de kogelmier had meegemaakt, kende hij hem de maximale score van 4+, wat de pijn associeert die wordt veroorzaakt door de indruk “op brandende kolen te lopen met een spijker van zeven centimeter in de hiel”.

Kogelmier: waarom is het zo giftig?

Zoals veel hymenoptera (bijen, wespen) heeft de geweerschotmier een lange pijl
die ze gebruikt om zichzelf te verdedigen. Zoals eerder vermeld, is de steek ervan zeer pijnlijk voor mensen en is het effect onmiddellijk. Je moet weten dat het krachtige gif een peptide bevat neurotoxisch En verlammend
poneratoxine genoemd, dat de inactivatie van natriumionenkanalen in spiervezels blokkeert. De spieren van het lichaam hebben echter neurale controle nodig om te kunnen functioneren. Normaal gesproken openen de natriumkanalen van deze sensorische neuronen slechts kortstondig als reactie op een stimulus. Na de steek van de mier gaan de natriumkanalen gemakkelijk open en blijven vervolgens open en actief, wat pijn veroorzaakt. duurzamer en verlamming. Opgemerkt moet worden dat neurotoxinen die zich richten op natriumionkanalen uniek zijn voor mieren. Dit fenomeen is van belang voor wetenschappers die beter willen begrijpen hoe pijn werkt en nieuwe manieren willen vinden om pijn te behandelen. Met het oog op zijn eigenschappen wordt het door het insect geïnoculeerde poneratoxine ook op biologisch en medisch gebied bestudeerd voor de vervaardiging van een natuurlijk insecticide.

Door Nathalie Truche – Gepubliceerd op 27/03/2024 Fourmi