Katten spelen graag voordat ze hun prooi doden: info of intox?

Zo schattig als het is en zelfs als je kat verstandig blijft H24 thuis, houdt je kleine kat al zijn grote roofdierinstincten intact. Toen hij dichter bij mensen kwam, probeerde de mens enkele duizenden jaren geleden, in tegenstelling tot de hond, niet zijn temperament of zijn instincten te wijzigen.

Getolereerd om oogstknaagdieren te elimineren, vervolgens aangenomen als een huisdier, hebben ze eeuwen aan onze zijde doorgebracht zonder dat we hun instincten proberen aan te passen. De kat houdt dus alle jachtbazen van jagen en “spelen” met een prooi voordat je hem vermoordt en het dan eten als het honger heeft, blijft gemeenschappelijk voor al onze “fluwelen benen”. Maar spelen ze echt met hun prooi of handelen ze niet alleen omdat hun instincten hen bevelen? Is het niet eerder onze visie op dingen die ons doen zeggen dat de kat speelt? Hoe begrijp ik dit katachtige gedrag en geef toe dat de kat die speelt voordat het doden van zijn prooi uiteindelijk een intoxicatie is?

De kat, deze kleine zoogdierexpert in jagen

Pasha van het huis, je kleine gevoede metgezel, gebleekte gebleekt hoeft normaal niet op voedsel te jagen. Maar het is om te vergeten dat het instinct van predatie diep geworteld is in het gedrag van de kat. Dit instinct om over te overleven voor onze kleine metgezellen is een erfenis van hun wilde voorouders die, zonder deze competentie, gewoon van honger zouden sterven. Afgezien en geleverd aan zichzelf, zal de binnenlandse kat opnieuw Wild dit complete primaire instinct en alle reeksen predatie vinden om te overleven.

Het is door de moeder dat het kitten voor het eerst leert jagen. Maman Pusste brengt levende of al verzwakte prooi om haar kleintjes te leren hoe ze moeten doden. In plaats van een eenvoudig spel te zijn, stelt dit gedrag kittens in staat om een prooi te begrijpen en te doden uit hun 38e week van het leven. Wanneer de moeder toegang heeft tot de buitenkant, kan het 8 -weekse kitten een prooi doden om haar overleven te verzekeren.

Een niet te stoppen jachttechniek om nooit te verhongeren

Elke interactie met een prooi is een overlevingsles. Van het volgen tot de laatste tand die de muis, de vogel of de hagedis voltooit, je kat wordt steeds opnieuw uitgeoefend. Als de spellen die we aanbieden om prooi en zijn bewegingen te imiteren, wordt de kat uitgeoefend om zijn vaardigheden tijdens deze sessies te ontwikkelen. Het eenvoudige uitzicht op een muis, een stomme of een vlinder veroorzaakt de jachtbazen in onze kleine metgezellen, of je een binnenkat hebt of die laatste zijn leven besteedt aan het runnen van de velden:

• Locatie van de prooi;
• Gehurkte positie;
• Kruipen naar schieten;
• Swingen van de heupen voor de sprong;
• Spring en liften met de klauwen;
• Uitputting van prooi;
• Doden;
• Maaltijd of verlaten van prooi.

Sommige individuen verliezen echter soms deze vaardigheden die inherent zijn aan hun overleving en zullen alleen de muis kloppen met de punt van de poot zonder te proberen het te doden.

Wanneer hij jaagt, scherpt de kat zijn reflexen, omdat niets hem verzekert dat je altijd aanwezig bent om hem morgen te voeden.

Instinctief spel of gedrag? Stop in de bedwelming

Vanuit een typisch menselijk en volledig antropomorf oogpunt, worden bepaalde kattenjachtgedrag gevoeld als “een gewelddadig spel”, zelfs sadisme. De uitputting van prooi is echter slechts een antwoord op het overlevingsinstinct. Je kat speelt niet met de muis, hij zorgt ervoor dat hij hem duurzaam uitschakelt, zodat hij hem ter dood kan brengen zonder zichzelf te worden gebeten.

Muis, mulots, vogels blijven niet altijd passief tegenover de aanval op je kleine roofdier. Scherpe snijtanden en scherpe spins zijn geen zachte strelingen wanneer prooi, in plaats van verlamd te worden door angst, wapens speelt die de natuur heeft begiftigd. Uw kat, intelligent en voorspellend, probeert de prooi uit te putten om het risico op letsel te beperken en te beheersen. Wanneer hij met haar ‘speelt’, speert hij in de lucht, probeert hij gewoon de botten van de muis of de vogel te breken, om het te verdoven voordat hij de fatale beet draagt die het ruggenmerg zal snijden.

Afhankelijk van het moment, na deze moord, zal de kat de prooi opeten of verlaten deze, afhankelijk van of deze wordt weerspiegeld of niet. De noodzaak om te jagen op onze kleine metgezellen is eigenlijk niet gebonden aan honger. Als het op zichzelf of wild aankomt, jaagt de kat zodra een prooi zijn aandacht trekt. Zelfs als de katachtigen uitstekende jagers zijn, kunnen ze niet weten of de zoektocht fruit draagt of wanneer hun maaltijd wordt geserveerd. Zelfs de binnenlandse kat blijft verankerd op de bodem van hem dit overlevingsinstinct. Bovendien vereist jagen veel energie. Wachten om honger te zijn om te jagen is een zeer slechte strategie voor de wilde kat, omdat het, bij gebrek aan jagen op dit schattige passeren, zonder energie voor een volgende prooi zou kunnen.

Het is echt mogelijk om het jachtgedrag van de huiskat te beperken om de biodiversiteit van uw tuin te beschermen?

Verschillende studies benadrukken tegenwoordig het gewicht dat onze kleine roofdieren wegen op biodiversiteit en met name op vogels. De LPO herinnert zich nog steeds dat katten, ondanks hun aantal, niet de enige zijn en alleen verantwoordelijk zijn voor de ineenstorting van vogelpopulaties. In werkelijkheid geven veel van onze katachtigen de voorkeur aan op muizen jagen, vogels die slechts 5 tot 10 jaarlijkse sockets vertegenwoordigen. Als u echter de predatie van uw kat in uw tuin en de omliggende velden wilt beperken, is het aanbieden van zelfbedieningskwaliteit niet voldoende. Verschillende oplossingen voor u:

• Verbod de toegang tot de buitenkant tot uw kat en biedt deze een beveiligd huis aan en veel leuke activiteiten of inlichtingenspellen;
• Bied elke dag en meerdere keren per dag korte speelse sessies aan waar hij zeker zijn jachttechnieken zal perfectioneren;
• Geef uw maaltijden de smaak om te jagen door kibbels in de hoeken van het huis te verbergen of distributeurspeeltjes te gebruiken;
• Bied een buitenbehuizing aan die hem in staat stelt om te genieten van de zoete zonnige dagen, maar zonder in de tuin te waden, bij de buren of in de velden.

Wanneer de kat naar buiten komt, de spelsessies in het zoete comfort van de thuisbanden die het banden en beperken – zonder ze echter volledig te wissen – het risico op predatie op dieren in het wild.

Ten slotte, als jagen geen spel is voor je, maar een instinct dat diep is geworteld in zijn genen, is dit gedrag ook bronnen van risico voor het dier. Het volgen van zijn predatie -instinct legt hem in de natuur bloot aan vele gevaren:

• Openbare wegongeval;
• Letsel veroorzaakt door prooi;
• Pathologie -transmissies door verwondingen of inname van prooi: toxoplasmose, darmparasieten, chips, hantavirus, leptospirose en zelfs de pest kunnen worden overgedragen door een knaagdier naar je kat, vervolgens naar jezelf.

Door Magali Laguillaumie – Gepubliceerd op 28/07/2025