Katten hebben 32 spieren in hun oren: waar of niet waar?

We zeggen dingen over katten… Voor sommigen raadselachtig, ze zijn vaak het onderwerp van wetenschappelijke curiosa en populaire mythen. Onder de uitspraken die we over hen tegenkomen, is er één over hun oren: we horen vaak dat ze alleen al aan hun oren 32 spieren hebben gewijd. Misschien heb je andere anatomische eigenaardigheden in gedachten over andere dieren, en je weet dat de natuur vaak verrassend is. Dus hoe zit het met deze verklaring: is het waar of is het overdreven? Binnenkort zul je de waarheid weten…

Kattenoren: een onderwerp van fascinatie?

Wij houden de spanning nog even vol. Voordat we de vraag beantwoorden, is het interessant om te begrijpen waarom kattenoren zoveel belangstelling kunnen wekken. In tegenstelling tot die van honden zijn de oren van katten onderscheiden ongelooflijke mobiliteit. Ze kunnen onafhankelijk van elkaar draaien, kantelen, vouwen en oriënteren. Deze bewegingen geven de kat een aanzienlijk voordeel in zijn omgeving, zowel bij het jagen als bij het vermijden van gevaren. Kijk goed naar een kat: zijn oren lijken altijd alert en bewegen snel om geluiden op te vangen die voor het menselijk oor niet waarneembaar zijn. Ze geven betrouwbare aanwijzingen stemming van het dier. In ieder geval is het deze buitengewone mobiliteit die de kern vormt van de kwestie van de beroemde “32 spieren”.

Hoeveel spieren hebben katten werkelijk in hun oren?

Welnu, het is waar dat katten 32 spieren in elk oor hebben! Deze verklaring zal u misschien verbazen. Wat zijn de anatomische verklaringen? Dankzij deze talrijke oorspieren kunnen katten hun oren met indrukwekkende precisie en snelheid bewegen. Ter vergelijking: mensen, die veel minder begaafd zijn in het bewegen van hun oren, hebben er maar een handvol (nog steeds tussen de 3 en 6, want ja, het varieert afhankelijk van het individu).

Katten gebruiken deze spieren om hun oren in vrijwel elke richting te richten. Dit niveau van controle is zeldzaam in het dierenrijk en spreekt van hun specialisatie als roofdieren. Dankzij deze spieren kunnen katten:

• Draai hun oren tot 180 graden
  om de oorsprong van een geluid nauwkeurig te lokaliseren.
• Beweeg elk oor onafhankelijkwaarmee ze tegelijkertijd naar meerdere geluiden kunnen luisteren. Zo kunnen ze de bron van een geluid met opmerkelijke precisie trianguleren, zelfs als het verborgen is of zich op enkele meters afstand bevindt.
• Wijzigen subtiel de hoek van de oren om hun gehoorgevoeligheid te verfijnen.

De uitrusting van de angstaanjagende jager

Waarom hebben katten zoveel spieren in hun oren nodig? Het antwoord op deze vraag ligt in de evolutie. Katten, zowel gedomesticeerd als wild, zijn in de eerste plaats roofdieren. Hun overleving hangt af van hun vermogen om prooien te lokaliseren en potentiële bedreigingen te vermijden. Bij deze twee functies zijn de oorspieren dus erg belangrijk.

Katten hebben een extreem ontwikkeld gehoor en kunnen geluiden in een breed frequentiebereik oppikken 50 Hz tot 60.000 Hz (voor jonge katten gaat dit zelfs tot 100.000 Hz), ruim boven de menselijke capaciteit (20 Hz tot 20.000 Hz). Door deze gevoeligheid kunnen ze hoge geluiden horen, die overeenkomen met het krabben van een knaagdier onder de grond of het slaan van de vleugels van een insect.

Het met finesse kunnen richten van de oren draagt ​​bij aan de prestaties van katten. Dit helpt bij het versterken van stille of verre geluiden. Dit talent maakt ze formidabel in het volgen van hun prooi, zelfs in totale duisternis.

Verdedig jezelf en communiceer

Katten zijn niet alleen roofdieren, ze zijn ook potentiële prooien. Door de snelle, precieze bewegingen van hun oren kunnen ze verdachte geluiden detecteren, zoals het geritsel van een naderend roofdier. Dit geeft hen een voorsprong bij het vluchten of onderduiken.

Naast hun gehoorfunctie dienen de oren van katten ook als gehoorfunctie emotionele barometer. Oorposities kunnen aangeven of een kat ontspannen, nieuwsgierig, geïrriteerd of boos is. Bijvoorbeeld :

• Rechte, naar voren gerichte oren duiden op een attente of nieuwsgierige kat.
• Oren die naar de zijkanten zijn gekanteld, laten zien dat hij zich ongemakkelijk voelt.
• Oren die naar achteren zijn afgeplat duiden vaak op angst of agressie.

Deze subtiliteiten voegen een extra dimensie toe aan hun gedrag en interactie met de wereld.

Vind beter je balans

Ook de oorspieren spelen een rol bij het evenwicht van de kat, net als bij ons. In het oor bevindt zich het vestibulaire orgaan, dat fungeert als een intern GPS-systeem, waardoor de kat zelfs in extreme posities het evenwicht kan bewaren.

Het is dit systeem dat de kat in staat stelt zichzelf bijna altijd recht te zetten als hij valt, een fenomeen dat bekend staat als “oprichtreflex“. De oorspieren helpen de positie van het hoofd aan te passen aan de lichaamsbewegingen, waardoor een onberispelijke precisie wordt gegarandeerd.

De grenzen van de 32 spieren: zijn alle katten gelijk?

Hoewel katten allemaal dezelfde basisanatomie hebben, zijn er verschillen in de beweeglijkheid van hun oren tussen rassen en individuen. DE rassen met hangende orenNet als de Scottish Fold hebben ze functionele oorspieren, maar hun oorstructuur beperkt de beweging. Oudere katten of mensen met oorletsel kunnen verminderde mobiliteit ervaren. Afgezien van deze gevallen bieden deze 32 spieren bij de meeste katten alle mogelijkheden waar we het tot nu toe over hebben gehad.

De kat en andere dieren

Als katten indruk maken met hun scherpe gehoor, moeten dolfijnen niet achterblijven. Deze zeezoogdieren maken gebruik van echolocatie, een techniek waarmee ze met geluid kunnen ‘zien’. Door ultrasone klikken uit te zenden en de echo’s te analyseren die naar hen terugkeren, kunnen ze prooien lokaliseren, door donkere wateren navigeren en zelfs kleine objecten op enkele tientallen meters afstand detecteren. Dolfijnen nemen geluiden waar in een hoger frequentiebereik dan katten, omdat dit zich uitstrekt van 100 Hz tot ongeveer 250 kHz.

In de luchtwereld staan ​​vleermuizen ook bekend om hun echolocatiesysteem. Deze kleine nachtelijke zoogdieren gebruiken frequentiebereiken (variabel van de ene soort tot de andere). 9 kHz en 150 kHz. Dankzij hun scherpe gehoor kunnen ze tijdens de vlucht een insect detecteren, ook al is het zo klein als een mug. Sommige vleermuizen kunnen ook de frequentie en intensiteit van hun emissies aanpassen, afhankelijk van de omgeving, waardoor ze een indrukwekkende controle krijgen over hun geluidsperceptie.

De spieren van de kattenoren zijn misschien een indrukwekkend anatomisch detail, maar we moeten niet vergeten dat de natuur niet met zichzelf concurreert. Elk kenmerk komt overeen met een evolutionaire aanpassing die effectief is gebleken voor het voortbestaan ​​van de soort. Hoe dan ook, u weet iets meer over katten en neem misschien de volgende keer dat u uw kat observeert even de tijd om de finesse en precisie te bewonderen waarmee hij zijn oren beweegt!

Door Laetitia Cochet – Gepubliceerd op 29/12/2024