Kangal of Anatolische herder: karakter, opleiding, gezondheid, prijs | Pet Yolo

De Kangal, de ultieme werkhond, maakt indruk met zijn grote formaat en krachtige bouw. Ontdek alles wat u moet weten over dit herdersras met voorouderlijke Turkse afkomst, vol kracht en intelligentie.

De Kangal in het kort

• Andere naam/namen: Kangal-herder, Karabash
• Levensverwachting: 10 tot 13 jaar
• Gewicht: 40 tot 50 kilo voor vrouwtjes, 48 ​​tot 60 kilo voor mannetjes
• Grootte: 65 tot 73 centimeter voor vrouwen, 72 tot 78 centimeter voor mannen
• Silhouet: robuust, compact
• Vacht: dik en middellang
• Kleuren: fawn, zand
• Karakter: brutaal, intelligent, loyaal
• Herkomst: Turkije
• Type: molossoïde
• Groep: 2 (honden van het type Pinscher en Schnauzer – Molossers – Zwitserse berg- en veehonden en andere rassen), sectie 2 (Molossers, bergtype, zonder werktest)

Geschiedenis van het Kangal-ras

Het is niet altijd gemakkelijk om de geschiedenis van een ras precies te traceren, vooral als het een kuddewaakhond is. De Kangal, een waarschijnlijke afstammeling van de krachtige jachthonden van Mesopotamië, werd in de 11e eeuw door de nomadische Turkse volkeren uit Centraal-Azië in Anatolië geïntroduceerd. Deze populaties bewogen zich in feite in het gezelschap van hun kuddes, evenals hun hondenbewakers. Hier vinden we het spoor van de Anatolische Herder, Kangal çoban köpeği in de originele versie, die zijn naam ontleent aan de gelijknamige stad, gelegen in de provincie Sivas. Dit type hond, ook wel ‘Anatolische leeuw’ genoemd, werd voornamelijk gebruikt om kuddes schapen te beschermen tegen natuurlijke vijanden, maar ook om eigendommen te bewaken. Het isolement van de regio van herkomst heeft de fixatie van het ras bevorderd, waarbij de lokale selectie zich vooral heeft gericht op zijn werkvaardigheden en zijn weerstand tegen moeilijke klimaten. Dankzij de kwaliteiten van deze herdershond kon hij in de tweede helft van de 20e eeuw de grenzen van Turkije oversteken: de Kangal werd in 1989 door de FCI erkend. Sommige landen zijn vandaag de dag eindelijk van mening dat de Kangal en de Anatolische Herder twee verschillende mensen zouden zijn. rassen, zoals de British Kennel Club of de Australian National Kennel Council. Dit is echter niet het geval voor Frankrijk, dat net als Turkije heeft vastgesteld dat het slechts één en hetzelfde ras is.

Fysieke kenmerken van het Kangal-ras

De Anatolische Herdershond is groot en goed uitgebalanceerd en heeft een krachtig en goed gespierd lichaam. De botten zijn stevig, de ledematen recht en ver uit elkaar, de rug sterk, de lendenen licht gebogen en de borst diep, reikend tot aan de ellebogen, met goed gebogen ribben. De staart is lang en in lijn met de romp bevestigd. Het wordt laag en gekruld gedragen op het punt dat de hond in rust is, of rechtgetrokken en gekruld boven de rug als het alert is. De Kangal heeft dan een dikke en vrij grove bovenvacht, gevoerd met een goed gevulde ondervacht. Opgemerkt moet worden dat de lengte van het haar kan variëren afhankelijk van de klimatologische omstandigheden, en dat dit laatste dichter is bij de nek, schouders en dijen. De vacht moet één enkele kleur hebben, die kan variëren van reekleurig tot zandkleurig, met uitzondering van de kop, die een zwart masker heeft dat de snuit bedekt (de andere naam Karabash betekent ‘zwarte kop’ in het Turks).

De Anatolische Herdershond heeft eindelijk een zeer brede schedel en een lichte stop. De oren, ook zwart, zijn middelgroot en driehoekig van vorm, met afgeronde punten. De amandelvormige ogen, goed uit elkaar geplaatst, hebben een kleur variërend van lichtbruin tot donkerbruin en een zwarte rand.

Karakter van de Kangal

Zo kalm als krachtig, de Kangal belichaamt een echte stille kracht. Deze hond is zachtaardig, betrouwbaar en geduldig met kinderen, waardoor hij een uitstekende metgezel is voor het hele gezin. Hij brengt ook graag tijd door met zijn meester of met leden van zijn sociale groep, aan wie hij bijzonder loyaal is. Zijn trotse en onafhankelijke temperament weerhoudt hem er niet van vriendelijk of aanhankelijk te zijn tegenover de mensen die hij kent. Aan de andere kant zal deze waakhond systematisch op zijn hoede zijn en zeer achterdochtig zijn tegenover vreemden, of bij afwezigheid van zijn meesters: zijn beschermende instinct blijft zeer ontwikkeld. Aan de andere kant is hij nooit onnodig agressief, ook al zal hij altijd zijn eigenaar of de kudde onder zijn hoede verdedigen. De Anatolische Herder wordt eindelijk zeer gewaardeerd om zijn grote intelligentie. Hij staat ook bekend om zijn gedurfde en zeer zelfverzekerde karakter, een persoonlijkheidskenmerk waardoor hij soms een beetje te eigenwijs is.

Ideale leefomstandigheden voor de Kangal

De Anatolische Herdershond is absoluut niet gemaakt voor het appartementsleven, vanwege zijn imposante formaat, maar ook vanwege zijn persoonlijkheid. Deze krachtige en onafhankelijke hond heeft inderdaad grote ruimtes nodig om zich dagelijks volledig te kunnen ontwikkelen. Zijn welzijn vereist vrije toegang tot het buitenleven, omdat hij vaak liever buiten blijft en zijn territorium in de gaten houdt. Ook is het een kwestie van dit laatste duidelijk afbakenen, bijvoorbeeld door een hek te gebruiken als je in een huis met tuin woont. Bovendien heeft de Kangal twee dagelijkse wandelingen nodig, waarbij hij niet alleen kan sporten, maar ook kan profiteren van sociale en reukstimulatie. U moet echter waakzaam blijven over uw fysieke activiteit, die niet te intens mag zijn om uw gewrichten te beschermen. Deze herdershond is verder zeer begaafd voor behendigheids- of speurdisciplines. Moeilijke klimatologische omstandigheden maken hem niet bang, aangezien het ras zich vanaf zijn oorsprong heeft aangepast aan slecht weer of aan de intense hitte van de steppen en bergen. Ten slotte moet je weten dat dit dier met sterke beschermende instincten erg kan blaffen als het het minste gevaar voelt, wat ’s nachts in de stad voor problemen kan zorgen.

Kangal-onderwijs

Omdat de Kangal de neiging kan hebben eigenwijs te zijn, is het raadzaam te kiezen voor een stevige opleiding, die duidelijk de grenzen aangeeft. Hiermee moet worden begonnen vanaf de zeer jonge leeftijd van de puppy, die vervolgens een mastiff van indrukwekkende grootte zal worden. De situatie kan snel degenereren als de hond uit de hand loopt. Gelukkig blijft dit zeer intelligente ras relatief volgzaam, zolang zijn leerproces wordt beloond met de methode van positieve bekrachtiging. Het is dan een kwestie van het vaststellen van de regels van het huis en hem leren zijn plaats daar te behouden, en niet onnodig te blaffen. Bijzondere nadruk moet ook worden gelegd op socialisatie, voor een goed samenleven met leeftijdsgenoten, zowel bij bijeenkomsten buitenshuis als thuis. De Anatolische Herder is daarom niet per se geschikt voor een eerste adoptie. Deze gigantische bewaker zal daarom ervaren en zelfverzekerde meesters nodig hebben, die in staat zijn om zich ertegen te verzetten zonder enige machtsstrijd te beginnen, om vreedzaam te kunnen groeien en evolueren.

Verzorging en onderhoud van de Kangal

De verzorging van deze Turkse hond is vrij eenvoudig, maar vergt vanwege zijn formaat tijd. Het wordt aanbevolen om de vacht elke week te borstelen, terwijl u de frequentie van dit ritueel tijdens de jaarlijkse seizoensgebonden verharingsperioden verhoogt. Dit zal helpen het mooie uiterlijk van zijn vacht te behouden, terwijl dood haar en ander vuil worden geëlimineerd.

Het zal ook belangrijk zijn om zijn ogen en oren zorgvuldig te inspecteren na een uitstapje in de natuur, om eventueel vuil te verwijderen of parasieten te verjagen, die uiteindelijk een infectie zouden kunnen veroorzaken. Ook hun tanden en klauwen moeten regelmatig worden onderhouden. Een bad nemen is zeer zelden nodig, tenzij de hond bijzonder vuil is geworden tijdens een wandeling: wij raden u aan dit tijdens de verharingsperiode te doen. Ten slotte is het essentieel om de Kangal-puppy te leren hoe hij nog jong moet worden behandeld, of dat nu door de trimmer of de dierenarts is: het zal in feite veel ingewikkelder zijn om een ​​volwassene van 50 of 60 kilo onder controle te houden die tijdens het schoonmaken geen zin heeft. sessie of examen.

Belangrijkste gezondheidsproblemen van de Kangal

De Anatolische Herder belichaamt een robuust ras vanwege zijn rustieke karakter, maar ook vanwege een meedogenloze selectie die wordt uitgevoerd in het land van herkomst. Zijn dubbele, goed uitgeruste vacht beschermt hem tegen zowel warme als koude klimaten. Zoals alle grote honden blijft hij onderhevig aan een risico op heupdysplasie, dat in de gaten moet worden gehouden. Verder heeft hij geen bekende erfelijke ziekte.

Kangal-voeding

In tegenstelling tot wat zijn formaat doet vermoeden, is de Kangal een bescheiden eter. Hun dieet moet echter goed aangepast zijn aan hun leeftijd, geslacht en hun niveau van fysieke activiteit, om in al hun energiebehoeften te voorzien. Een dieet op basis van hoogwaardige brokjes zal voor hem dus ruim voldoende zijn, evenals voldoende vers water. Dit ras is niet vatbaar voor overgewicht of overgewicht, dankzij zijn goede zelfregulatievermogen, hoewel het belangrijk is om redelijk te blijven in de gegeven rantsoenen. Ten slotte moeten we in gedachten houden dat de grote groei ervan een aanzienlijke eiwitinname vereist tijdens het eerste levensjaar. Het zal ook een kwestie zijn om hem zijn maaltijden buiten de trainings- of speeltijden te geven, om elk risico op maagverdraaiing te voorkomen.

Kangal-prijs

De prijs van een Anatolische Herder ligt tussen de 900 en 1400 euro voor een puppy geregistreerd bij het LOF. Dit bedrag varieert dan afhankelijk van de leeftijd, het geslacht en de afstamming van de hond.

Beroemde Kangals

De zanger Ève Angeli en de acteur Jean Rochefort, zeer begaan met de dierenzaak, waren de gelukkige eigenaren van een Kangal.

Anekdotes rond Kangal

De Kangal is nog steeds erg aanwezig in Turkije, waar hij een symbool en een bron van trots voor het land is geworden. Omdat het het nationale ras was geworden, had het in 1973 en 1996 zelfs recht op postzegels met zijn afbeelding!

Wat de zevende kunst betreft, verschijnt de Anatolische Herder in verschillende films, zoals in Kate en Leopold (2001), Schutter, sluipschutter (2007), of zelfs Zoals honden en katten (2001) en zijn sequels, waarin een Kangal genaamd Butch lid is van een elite hondencommando dat de taak heeft om een ​​groep malafide katten te bestrijden.