Kan een kat worden getroffen door een psychiatrische ziekte?

Maar hij is gek, deze kat! Als je deze zin zei, was het zeker in de tweede graad. Men kan zich echter terecht afvragen of er psychopathische of perverse katten zijn.

Kat Verzekeringsvergelijker! Gratis en vrijblijvend!

Kan een kat worden beïnvloed door een psychiatrische ziekte of in ieder geval van een stoornis? Vormen psychische stoornissen een menselijke specificiteit, zijn ze gelinkt aan taal of kunnen onze kleine katachtigen er ook door getroffen worden? Geestelijke gezondheid maakt immers deel uit van de algehele gezondheid! Diergeneeskundige psychiatrie verwonderde zich over het onderwerp dat voor ons lag.

We bieden u daarom enkele ideeën aan psychiatrische aandoeningen en katten.

De huidige stand van kennis in de kattenpsychiatrie

Lange tijd leek het volslagen absurd dat een dier, in het bijzonder een kat, aan een psychiatrische ziekte kon lijden. Er zijn echter recentelijk onderzoeken gedaan om de kattenpsychologie beter te begrijpen.

De nieuwste ontwikkelingen in de veterinaire psychiatrie

Onderzoekers in de diergeneeskunde hebben de afgelopen decennia gemerkt dat katten, net als mensen, er last van kunnen hebben Mentale ziekte. Er is zelfs een zeer serieuze vragenlijst van de Universiteit van Liverpool opgesteld en ter verificatie bestudeerd door 4 onderzoekers als een kat een psychopaat zou kunnen zijn. Het werd in december 2021 gepubliceerd in het Journal of research personality. Het doel was om de gevolgen voor de relatie tussen de kat en zijn mensen te begrijpen. Er is aangetoond dat hogere psychopathiescores bij katten verband houden met de relatie van eigenaren met hun huisdier. Hieruit volgt ook dat alle katten op zijn minst een element van psychopathie in gedrag vertonen! Dit resulteerde in een methode om het niveau van psychopathie bij katers te beoordelen, genaamd Cat Triarchic Plus (Cat-Tri+).

Andere studies hebben aangetoond dat de gedragsproblemen betrof niet alleen mensen, maar ook kleine katachtigen.

De grenzen van de kattenpsychiatrie

Bewustwording van het psychisch lijden van katten heeft ertoe geleid dat onderzoekers het belang van geestelijke gezondheid bij onze kleine metgezellen erkennen. Dit maakt de weg vrij voor verder onderzoek naar veterinaire gedragstherapieën. Maar ook al is onze kennis over dit onderwerp sterk verbeterd, er blijven nog veel uitdagingen bestaan. Het is bijvoorbeeld heel moeilijk om psychiatrische diagnoses van mensen toe te passen op huisdieren, te meer omdat het controversieel is. Aan de andere kant worden onderzoeken naar de geestelijke gezondheid van katten meestal uitgevoerd op kleine steekproeven, omdat de gestandaardiseerde methodes bestaan ​​nog niet om het gedrag van katten te beoordelen. Aanvullend onderzoek zal daarom nodig zijn, waardoor er nog veel ruimte is voor verbetering in de kennis van de veterinaire psychiatrie. Hoe meer we echter op dit gebied weten, hoe effectiever de behandelingen zullen blijken te zijn.

Wat zijn de mogelijke psychiatrische stoornissen bij onze kleine katachtigen?

Bij katten zijn verschillende soorten aandoeningen vastgesteld:

spanning

Kattenangst is een van de meest voorkomende aandoeningen bij katten. De tekenen zijn divers: ze variëren van agitatie tot isolatie via veranderingen in eet- en/of slaapgedrag, vernietiging of overmatig likken. Een angstige kat kan door stress ook ongewoon krab- of uitwerpgedrag uit de kattenbak ontwikkelen. Veel factoren kunnen dit veroorzaken, waaronder fysieke medische redenen. Inderdaad, een kat die lijdt in zijn lichaam kan angstig worden. Het stellen van een juiste diagnose is daarom moeilijk voor de dierenarts die niet alleen rekening moet houden met relationele en omgevingsfactoren, maar ook met fysiologische factoren.

De depressie

Hoewel minder bestudeerd, is depressie bij katten niet minder reëel. Het kan zich manifesteren als verminderde activiteit, gebrek aan interesse in games en dagelijkse interacties, verlies van eetlust en overmatige slaap. De kat kan aankomen vanwege zijn passiviteit, of juist afvallen omdat hij zijn kom moppert. Symptomen die erg lijken op die van een mens in dezelfde psychologische toestand.

Een artikel met de titel “Is kattendepressie echt?” (“Is Cat Depression Real?”) van 22 september 2021, uitgegeven door een Amerikaanse gedragsdierenarts Wailani Sung, beschrijft de omstandigheden die een kat in deze toestand kunnen brengen: het verlies van een familielid (mens of dier), een verhuizing, een verandering in het schema van het huishouden (waardoor bijvoorbeeld de mensen gedwongen worden langer weg te blijven), fysieke veranderingen…

Deze ziekte is nog steeds wijdverbreid ondergediagnosticeerd bij katten vanwege de tekenen die subtiel kunnen zijn of verward kunnen worden met andere pathologieën. Bovendien spreekt de kat niet en is het niet altijd mogelijk om zijn gemoedstoestand te kennen. Het is echter essentieel om de kleine kat die getroffen is te helpen, omdat hij zo ver kan gaan dat hij zichzelf laat sterven.

OCS (obsessieve compulsieve stoornis)

OCS bij katten manifesteert zich door repetitief en obsessief gedrag (stereotypieën). Dit kan bestaan ​​uit overmatig likken (ook wel dwangmatig likken genoemd), constant miauwen zonder aanwijsbare reden, overmatig jacht- of speelgedrag of zelfs van alles en nog wat likken (wat lijkt op het picasyndroom).

Overmatig likken of bijten kan leiden tot huidzweren of alopecia (haaruitval). Dit leidt soms tot veterinaire zorg om complicaties zoals huidinfecties te voorkomen.

De oorzaken van psychische stoornissen bij katten

Problemen vinden verschillende oorsprong. DE omgevingsfactoren invloed uitoefenen op de psychologische gezondheid van katten: grote veranderingen in hun routine, zoals de komst van een baby of een nieuw dier, zijn bijvoorbeeld bronnen van stress. Daarnaast vergroot een rumoerige of chaotische omgeving de risico’s. Katten die in een overvol appartement of huis wonen, ontwikkelen ook vaker tekenen van angst, OCS of zelfs depressieve toestanden.

Bovendien is de genetische factoren spelen een rol: sommige rassen lijken aanleg te hebben voor psychische stoornissen. Studies melden dat Siamezen, Abessijnen en Birmaanse katten meer kans hebben om dwangmatig poetsgedrag te ontwikkelen.

Eindelijk trauma zijn geen vreemden voor de ontwikkeling van psychiatrische aandoeningen bij katten. Het achterlaten, misbruiken of verlies van de eigenaar zijn soms de oorzaak van ernstige problemen. Een kat kan er zelfs last van hebben PTSS (posttraumatische stressstoornis) na een gewelddadige gebeurtenis te hebben meegemaakt. Studies hebben gemeld dat een kat die te maken heeft gehad met verwaarlozing of mishandeling meer vatbaar is voor gedragsproblemen, waaronder angst en agressie. Deze trauma’s kunnen langetermijneffecten hebben op de psychologische gezondheid van het dier. Dit bevestigt dat een rustige, veilige en liefdevolle omgeving daarom essentieel is voor het evenwicht en het welzijn van onze kleine metgezellen.

De verschillende therapeutische benaderingen in de geestelijke gezondheid van katten

Ondersteuning wordt geboden door verschillende benaderingen.

Gedragstherapieën zijn gericht op het wijzigen van ongewenst gedrag door leren en conditioneren. Met geduld en doorzettingsvermogen blijken ze vaak effectief te zijn bij katten. Dit kan het aanpassen van de omgeving van het dier zijn om stress te verminderen, positieve bekrachtiging met op beloning gebaseerde training om passend gedrag aan te moedigen, en desensibilisatie en tegenconditionering om de kleine kat rustiger te laten reageren op stressvolle prikkels. Dit type therapie is ook nuttig tegen gedrag van agressie en angst.

Dieet en supplementen : voeding speelt ook een belangrijke rol in het psychologisch evenwicht van katten. Bepaalde aminozuren, zoals tryptofaan, staan ​​bijvoorbeeld bekend om hun kalmerende werking en spelen in op angstig gedrag. Studies hebben ook aangetoond dat diëten met een hoger eiwitgehalte de stemming en het gedrag van katten ten goede kunnen komen.

Ten slotte voeren dierenartsen soms uit medicatie : het kunnen anxiolytica en zelfs antidepressiva zijn. Er zijn ook medicijnen om OCS te verminderen. Ze worden over het algemeen gebruikt als laatste redmiddel en naast andere vormen van therapie, zoals de gedragsbenadering.

Kan een kat bipolair, schizofreen of paranoïde zijn?

Nu de veterinaire psychiatrie volop in ontwikkeling is, wordt er steeds meer onderzoek gedaan om de geest van katten beter te begrijpen. Hoewel bepaalde gedragingen van katten ons misschien doen denken aan psychiatrische ziekten bij de mens, hebben katten een ander brein dan mensen en een andere manier van communiceren.

bipolaire stoorniswordt bij mensen bijvoorbeeld gekenmerkt door cyclische episodes van manie (of hypomanie) en depressie. Er is geen equivalent gevonden bij katten, hoewel katten dit wel kunnen vertonen stemmingswisselingen. Deze fluctuaties houden meestal verband met omgevingsfactoren of fysiologische gezondheidsproblemen, maar niet met een psychiatrische aandoening. Hetzelfde geldt voor schizofrenie, die wordt gekenmerkt door verschillende symptomen zoals hallucinaties, wanen, ongeorganiseerde spraak en/of gedrag bij mensen. Er is momenteel geen bewijs dat katten soortgelijke symptomen kunnen ontwikkelen.

Wat betreft paranoia, de derde psychose bij mensen waarnaar wordt verwezen, wordt gediagnosticeerd op basis van symptomen zoals vermoedens en aanhoudende irrationele angsten, vaak geassocieerd met het idee vervolgd te worden. Die zijn symptomen te complex voor een kat, ook al kan zijn gedrag soms paranoïde lijken in de ogen van een mens. Een getraumatiseerde of mishandelde kat kan inderdaad achterdochtig, angstig of angstig zijn of zelfs overdreven reageren op milde prikkels. Maar hij conceptualiseer de wereld niet zoals wij dat doen wij doen, kan hij daarom niet “paranoïde” zijn in de menselijke zin van het woord. Zijn gedrag wordt gewoon beïnvloed door zijn instinct, zijn ervaringen en zijn verleden. Het is daarom meer een reactie op geleefde en echte stress dan een irrationele angst.

Kan een kat een narcistische viezerik zijn?

De term “narcistische perverseling” wordt in de menselijke psychologie gebruikt om een ​​manipulatieve persoon te karakteriseren, zonder empathie en met een hoog zelfbeeld. Het kan niet worden toegepast op katten, want zelfs als ze soms gedrag kunnen aannemen dat we als “narcistisch” of “manipulatief” zullen beoordelen (“manipuleren” om voedsel of aandacht te krijgen, zich afwenden met minachting voor zijn mens), wordt dit meer uitgelegd door natuurlijke factoren zoals overlevingsinstinct, sociale communicatie of conditionering. De kat leert inderdaad dat bepaald gedrag tot positieve reacties van onze kant leidt omdat we dit gedrag, al dan niet vrijwillig, hebben versterkt. Zijn communicatie is veel minder machiavellistisch dan die welke binnen het bereik van een mens ligt! hij heeft alleen natuurlijke behoeften.

De kat kan niet worden beïnvloed door psychosen die mensen kunnen treffen, zoals paranoia, bipolaire stoornis of schizofrenie, maar hij kan wel psychische problemen krijgen, zoals depressie, OCS of angst. Ook kan hij last hebben van neurologische aandoeningen zoals ADD/HD, we spreken dan van het HS-HA syndroom. Maar de psychiatrische diergeneeskunde heeft de vraag nog niet gesteld en studies zijn nog gaande. Als u het gedrag van uw kat “raar” vindt, is het ideaal om hem naar een dierenarts of een kattengedragstherapeut te brengen om oplossingen te vinden die zijn aangepast aan zijn aard als kat.