Kan een kat lachen? Hoe drukt hij zijn amusement uit?

Katten kunnen heel grappig zijn en ons veel aan het lachen maken. Hun houdingen, hun grappen, hun onvoorspelbare en soms komische reacties maken ze tot echte clowns op benen. Maar is het omgekeerde waar? Kunnen zij ook lachen grappige situaties? En als dit niet het geval is, hoe kunnen ze dan deze emotie, die zo spontaan, levendig en vluchtig is, uiten en delen? Ontdek hoe de kat blijk geeft van vreugde en plezier en of dat op de een of andere manier ook zo is kunnen lachen.

Waarom lacht de kat niet zoals wij?

De 15e-eeuwse schrijver Rabelais stelde in zijn werk Gargantua: “lachen is het kenmerk van de mens”. Hij werd beïnvloed door de geschriften van Aristoteles die dacht: “de mens is het enige dier dat kan lachen”. Tegenwoordig wordt echter erkend dat bepaalde mensapen geluiden en uitdrukkingen produceren die sterk op lachen lijken. Aan de andere kant, wat katten betreft, zijn dit dat wel gebrek aan gezichtsspieren en vocale vaardigheden nodig om gelach te uiten. Bij mensen strekken de orbicularis oculi-spieren de mondhoek uit, wat bij onze kleine katachtigen niet het geval is. Insgelijks, de jukbeenderenwangspieren die bekend staan ​​om hun betrokkenheid bij het lachen, zijn veel minder ontwikkeld bij onze benen. Eindelijk, het diafragmaHet grijpt ook in bij mensen die lachen, maar bij katten is zijn rol beperkt tot ademhalen en veroorzaakt het niet de snelle samentrekkingen die het geluid veroorzaken dat zo kenmerkend is bij een lachbui. Dit weerhoudt onze kleine metgezellen er niet van om emoties van plezier en vreugde te ervaren, noch om deze te uiten. Ze doen het anders.

Wat kan plezier veroorzaken bij katten?

De kat is een heel speels dier. Zo kan het kleinste voorwerp een bron van vermaak zijn en vreugdevolle energie opwekken. Aan de andere kant hebben kleine katachtigen geen gevoel voor humor, althans niet in menselijke zin, omdat het perspectief en denken vereist dat te complex voor hen is.

Wat is bron van opwinding en vreugde bevindt zich vooral in het momentane. Dit kan verband houden met sociale interacties met andere dieren of met mensen, vooral tijdens spel- of aaisessies, maar ook tijdens jachtmomenten, reëel of fictief met ballen, gevederde voorwerpen, enz.

Bepaalde onverwachte situaties kunnen ook levendige, vreugdevolle en enthousiaste reacties oproepen, met name wanneer een vlieg in het gezichtsveld van het dier verschijnt of een voorwerp plotseling beweegt.

Plezier bij katten wordt er dan ook over het algemeen aan gekoppeld moeten verkennen, jagen en bewegen. Alles wat fysieke en mentale stimulatie veroorzaakt.

Hoe tonen katten hun amusement?

De kat is een dier van innerlijkheid. Hij drukt zijn emoties op een veel discretere manier uit dan mensen. Als hij zich geamuseerd voelt, zijn de signalen minder hoorbaar en meer gedragsmatig. Dit vertaalt in zijn ogen, zijn gebaren en zijn algemene houding. Hoewel spinnen vaak een teken van voldoening is (of een manier om zichzelf gerust te stellen), vertegenwoordigt het een gelukkige en ontspannen kat wanneer deze tijdens het spelen wordt geproduceerd. Hetzelfde geldt voor wanneer de kat op zijn rug rolt en zijn buik presenteert, zonder strikt genomen te lachen , hij drukt zijn troost en geluk uit. Met zijn ogen, wanneer hij zijn pupillen enigszins verwijdt en duidelijke interesse toont in iemand of iets, wordt hij geamuseerd door wat er om hem heen gebeurt. Eindelijk, tijdens zijn vijftien minuten van waanzin, voelt de kat zowel geluk als bevrijdende opwinding. Dit moment laat stoom los als een geweldige lach!

Geen lachbuien of gegiechel van onze katten. Ze zijn stiller en gereserveerder dan wij, maar er zijn enkele tekenen van hun amusement en plezier.

Begrijpt jouw kat het als je lacht?

Tegenwoordig wordt erkend dat katten menselijke emoties waarnemen. Ze vertrouwen op bepaalde van onze signalen, zoals onze gezichtsuitdrukkingen, onze gebaren of de toon van onze stem, en passen hun gedrag vervolgens aan onze gemoedstoestand aan. Dit is wat een onderzoek uit 2020, uitgevoerd door Angelo Quaranta*, onthulde. Katten begrijpen lachen echter niet op dezelfde manier als wij. Omdat ze het niet kunnen produceren, is het voor hen erg moeilijk om het te begrijpen. Aan de andere kant kunnen ze vreugde, een goed humeur en een positieve toestand van uw kant waarnemen. Zij ontvang daarom de energie die ermee verbonden is.

Geconfronteerd met dit ongewone geluid reageren katten op verschillende manieren, afhankelijk van hun persoonlijkheid. Ze zijn misschien nieuwsgierig, verrast, komen naar je toe om je beter te begrijpen of zelfs een beetje miauwen. Het is ook mogelijk dat uw dier bij het plotselinge en harde geluid bang wordt, zich gaat verstoppen of zelfs gaat huilen. Probeer hem in dit geval gerust te stellen door een zachtere, kalmere stem aan te nemen.

Katten begrijp het lachen niet, maar reageer op ongewoon gedrag evenals uw tevredenheid en ontspannen toestand. Misschien willen ze dit moment van genegenheid zelfs delen.

Als je om je kat lachthij zal niet merken dat je hem belachelijk maakt. Fijn voor hem, want echt gezellig is het nooit! Aan de andere kant zal hij, net als voorheen, uw toestand voelen. Als je grapjes maakt met een bepaalde agressie, zal hij het verschil maken met een geamuseerde lach om een ​​schattige houding van zijn kant. Het is de gemoedstoestand die verborgen zit achter je lach die het dier zal kunnen begrijpen. Het ideaal is daarom om elke vorm van spot te vermijden, omdat dit ongemak kan veroorzaken bij uw metgezel.

Welke katachtige geluiden en gebaren kunnen als lachen worden opgevat?

Wanneer een kat “kakelt”kan dit de indruk wekken dat hij een grapje maakt. Hij opent en sluit zijn mond terwijl hij kleine “cr cr cr” uitspreekt. Dit betekent dat hij een prooi door het raam heeft gezien en opgewonden is. Hij droomt ervan het te kunnen vangen en uit zijn frustratie dat hij dat niet kan.

Hetzelfde gebeurt bij katten klaar om te brakendat ze een geluid produceren dat bijna op lachen lijkt. Dit zijn slechts spasmen die erop gericht zijn datgene naar boven te halen wat de slokdarm van het dier blokkeert. Vaak gaat het om een ​​trichobezoar of haarbal, vooral tijdens de ruiperiode.

Tenslotte, als een kleine kat hoest, kan het geluid grappig lijken, maar het is absoluut niet bedoeld voor het dier dat ongemak ervaart. Mogelijk heeft hij een ademhalingsvirus opgelopen of heeft hij last gehad van een voorwerp dat in zijn keel zat. Het is dan passend om neem contact op met de dierenarts als het meerdere keren gebeurt en niet weggaat.

Kunnen katten lachen?

Glimlachen is bij mensen sociaal. Het wordt in alle beschavingen en in alle tijdperken aangetroffen. De baby realiseert zich al snel dat wanneer hij zijn lippen strekt, hij in ruil daarvoor positieve emoties en prettige interacties opwekt. Heel snel, dat begrijpt hij de glimlach is een triggerboodschap van welzijn. Hij gebruikt het vervolgens om met andere mensen te communiceren. De kat daarentegen heeft dit soort sociale interacties niet ontwikkeld. Zijn uitdrukkingen zijn instinctiever en minder gericht op vrijwillige communicatie met leeftijdsgenoten of mensen.

Bovendien missen katten, zoals opgemerkt, de spieren die nodig zijn om hun lippen te strekken, maar ze kunnen wel op hun eigen manier ‘glimlachen’. Dus wanneer zij langzaam knipperenZe drukken bijvoorbeeld zowel hun tevredenheid als hun genegenheid uit voor de persoon of het dier voor hen. We kunnen deze uitdrukking daarom interpreteren als een vorm van katachtige glimlach. Op dezelfde manier drukt een kat die met lichte bewegingen springt en kwispelt met zijn staart vreugde uit. Sommige kleine katachtigen “koeren” of zenden korte, vrolijke miauwtjes uit; dit is geen echte glimlach, maar het is nog steeds een positieve interactie die hun tevredenheid laat zien.

Hoewel katten lachen of glimlachen niet Net als mensen betekent dat niet dat ze geen emoties van opwinding, vreugde en plezier voelen. Hun uitdrukkingsmiddelen zijn subtieler. Zelfs als ze onze emoties waarnemen, ontgaat het concept van lachen hen en begrijpen ze niet wat het vertegenwoordigt. Daarom moeten we ze zorgvuldig observeren om de emoties te begrijpen die ze zo discreet uiten.

* Angelo Quaranta et Al., 10 juli 2020Emotieherkenning bij katten, tijdschrift Dieren.

Door Emma Ménébrode – Gepubliceerd op 30/09/2024