Je hond straffen: 7 fouten die je niet moet maken

Bij het trainen van een hond komt er altijd een moment waarop straf een noodzakelijk kwaad is. U moet er echter op letten dat u het spaarzaam en afgemeten gebruikt. Het mag voor uw trouwe viervoeter geen traumatische ervaring zijn en ook geen bron van stress.

Het doel is eigenlijk om hem te laten begrijpen dat hij iets stoms heeft gedaan en dat hij het niet nog een keer mag doen! Hier zijn 7 fouten die u niet mag maken bij het straffen van uw hond.

Fout nummer 1: straffen achteraf

Om begrepen te worden, moet de straf onmiddellijk zijn. Als u de tijd laat verstrijken of uw metgezel niet op heterdaad betrapt heeft, heeft het geen zin hem te straffen. Hij zou absoluut niet begrijpen waarom hij gestraft wordt en dat zou contraproductief zijn.

Simpel gezegd: als je hem straft terwijl hij rustig in zijn mand ligt, zal hij de straf associëren met zijn mand en niet met zijn domheid.

Fout nummer 2: het opleggen van lijfstraffen

Als u uw hond slaat om hem te straffen, schaadt u de relatie die hij met u zal ontwikkelen, maar ook met andere mensen. Uw partner zal aandoeningen ontwikkelen, waarvan de meest voorkomende zijn:

• agressie,
• de angst,
• onreinheid,
• de afstand tot zijn meester…

Fout nummer 3: hem straffen voor jouw fouten

Heeft uw hond een van uw sokken vernield die u op de grond heeft laten liggen? Dit is echt niet goed! Maar komt het probleem in werkelijkheid van de meester die zijn sokken niet heeft opgeborgen of van je metgezel die alleen maar plezier wil hebben?

Het voorwerp uit zijn mond halen met een simpel “nee” zal voldoende zijn om hem te laten begrijpen dat jouw sokken geen speelgoed zijn. Dit werkt uiteraard ook met pantoffels en schoenen!

Fout nummer 4: de straf te lang laten duren

Om effectief te zijn, mag de straf niet te lang duren. Gemiddeld kost het een hond 10 minuten om te ‘vergeten’ wat er net is gebeurd. Het heeft daarom geen zin om de straf na deze periode te verlengen.

Fout nummer 5: het geven van inconsistente straffen

Om effectief te zijn, moet de sanctie consistent zijn en moet u zich eraan houden. Laten we een voorbeeld nemen: uw hond springt op u en slaat u bijna omver. Hij deed het duidelijk niet expres, hij was blij je weer te zien en wilde alleen maar een knuffel.

Je moet de gelegenheid markeren en om hem te laten begrijpen dat hij het niet nog een keer mag doen, besluit je hem naar de mand te sturen. Je hoeft tijdens zijn straf geen contact meer met hem te hebben, anders heeft hij nog steeds voldoening verkregen en dit zal het idee versterken dat je, om een ​​knuffel te krijgen, op je moet springen.

Fout nummer 6: goed gedrag niet belonen

Na de straf komt de beloning. Elke sanctie moet worden gevolgd door iets positiefs, zodat uw partner begrijpt wat hij wel of niet kan doen. Laten we teruggaan naar het bovenstaande voorbeeld: de straf is voorbij, dus je kunt hem bellen en aaien. Hij zal dan sneller begrijpen dat het contact door de meester geïnitieerd moet worden en dat hij niets zal bereiken door op je af te springen.

Fout nummer 7: choke of elektrische halsbanden

Deze halsbanden zijn niets meer en niets minder dan martelobjecten. De choke-halsband is bedoeld om uw metgezel te trainen om aan de lijn te lopen zonder te trekken. Dit type halsband kan talloze verwondingen aan de nek, luchtpijp en wervels van uw hond veroorzaken. De elektrische halsband moet voorkomen dat uw hond gaat blaffen en daartoe geeft hij een schok zodra uw hond een stem uitbrengt… Niet erg prettig, dat zult u met mij eens zijn.

Deze twee soorten halsbanden kunnen ook gedragsproblemen veroorzaken, vooral vanwege de “piep” die ze uitzenden voordat ze beginnen. Uw metgezel kan zelfs bang worden elke keer dat er een soortgelijk geluid in zijn omgeving wordt gehoord.

Samenvattend moet de straf een samenhangende en proportionele sanctie zijn. Het gebruik van geweld zal niets bijdragen aan de opvoeding van uw hond, zelfs niet een klein schouderklopje. Ten slotte moet straf altijd resulteren in iets positiefs om echt effectief te zijn.