Is kattenspeeksel gevaarlijk voor mensen?

Het zijn zeldzame nieuwsberichten, maar die niet onopgemerkt blijven: gevallen van mensen die een amputatie moesten ondergaan vanwege een infectie overgedragen door het speeksel van hun hond. Hoe zit het met kattenspeeksel? Wat zijn de risico’s en hoe kunt u deze voorkomen? Dit is wat we in dit artikel zullen zien.

Zoönosen: wat zijn het?

Dit woord heb je wellicht al gehoord na de laatste Covid-pandemie, maar ook tijdens de vogelgriep of de gekkekoeienepidemie: zoönosen. Dit zijn ziekten of infecties die door dieren op mensen worden overgedragen, of aan dieren door mensen. Het overgedragen agens kan een virus, een bacterie, een parasiet of zelfs een schimmel zijn.

Deze ziekten kunnen verschillende organen aantasten: het spijsverteringsstelsel, de luchtwegen, de lever of zelfs het zenuwstelsel. Ze kunnen goedaardig zijn of, in zeldzamere gevallen, fataal. De ernst ervan hangt uiteraard af van de betrokken personen. Ze variëren vooral afhankelijk van de leeftijd en het immuunsysteem. Jonge kinderen, ouderen, zwangere vrouwen en mensen met een verzwakt immuunsysteem of chronische ziekten lopen het grootste risico.

Soms vertonen dieren die de ziekteverwekker dragen geen klinische symptomen: ze zijn dus gezonde dragers. Des te moeilijker is het dan om te beseffen dat ze kunnen bijdragen aan de vermeerdering.

Tot de meest voorkomende zoönosen behoren onder meer hondsdolheid (denk er echter aan dat er in Frankrijk sinds 2001 geen enkel geval meer is voorgekomen), ringworm (microscopische schimmel), schurft (parasiet), bartonellose of kattenkrabziekte (bacteriën), echinococcose (darmwormen). ) of toxoplasmose (parasiet).

De belangrijkste transmissiemiddelen zijn:

• direct contact met het dier tijdens een streling, maar ook een beet, krabben of likken;
• indirect contact via uitwerpselen of urine;
• indirect contact via een insect dat de ziekteverwekker draagt ​​(vlo, teek, mug, enz.).

Bij onze katten kan direct contact met hun speeksel dus de oorzaak zijn van zoönosen.

Ziekteverwekkers die kattenspeeksel kunnen bevatten

Het speeksel van onze katten kan, net als dat van honden, verschillende soorten ziekteverwekkers bevatten. Ze gebruiken hun mond en tong vaker dan mensen om hun omgeving te begrijpen. Het is ook een communicatiemiddel voor onze dieren, maar ook hun verzorgingsinstrument: vacht, poten, geslachtsorganen, enz.

De bacterie Capnocytophaga canimorsus

Ernstige gevallen van overdracht van ziekten op mensen via een hond of kat blijven zeer zeldzaam
(minder dan 1 per jaar in Frankrijk de afgelopen jaren). Het zijn dan de bacteriën Capnocytophaga canimorsus die hierbij betrokken is en die vooral in het speeksel van onze katachtigen wordt aangetroffen. Het kan na likken of bijten ernstige infecties veroorzaken, vooral als er al een wond is die als toegangspunt voor ziekteverwekkers dient.

Bedenk dat bacteriën niet noodzakelijkerwijs “vies” of “slecht” zijn: ons menselijk lichaam zelf heeft er miljarden van! Het probleem doet zich voor wanneer een bacterie zich in een omgeving bevindt die niet de zijne is, bijvoorbeeld als een bacterie die van nature in de mond van de kat aanwezig is, menselijk bloed besmet.

Er zijn geen officiële cijfers, maar het aantal katten waarvan wordt aangenomen dat ze de bacterie bij zich dragen Capnocytophaga canimorsus varieert van 20 tot 50%. Echter, onze huid dient als een natuurlijke barrière tegen de meeste ziekteverwekkers. Meestal gaat het om een ​​kras, een beet of een eerdere verwonding (krab, snee, enz.) die in direct contact komt met speeksel waardoor het het lichaam kan binnendringen.

Zoals we hebben gezien blijven besmettingsgevallen uitzonderlijk. Als u echter weet dat u in contact bent geweest met het speeksel van een kat en aanwezig bent symptomen van sepsis (bloedinfectie), neem dan dringend contact op met een arts.

Het gaat over :

• hoge koorts;
• tekenen van huidinfectie (necrose, aanwezigheid van pus, enz.);
• verhoogde hartslag en ademhalingsfrequentie;
• staat van verwarring.

Dit type infectie vereist een snelle behandeling met antibiotica. Bij complicaties kan dit leiden tot amputatie of zelfs de dood. Zoals vaak het geval is, geldt: hoe eerder de infectie wordt behandeld, hoe kleiner het risico op nawerkingen.

Pasteurellose

Andere bacteriën in het speeksel van onze katten kunnen ons besmetten, zoals in het geval van pasteurellose. Het wordt veroorzaakt door bacteriën Pasteurella multocida, aanwezig in de mondholte van de kat. Deze bacterie produceert een toxine dat weefselnecrose veroorzaakt.

Slechts een paar uur na een beet of krabben verschijnen de volgende symptomen:

• pijn aan de wond;
• ontwikkeling van roodheid of zelfs oedeem;
• sijpelt uit de wond, gebrek aan genezing;
• zwelling van de lymfeklieren;
• mogelijke koorts.

In zeldzame gevallen kan het sepsis veroorzaken. Ook hier is een behandeling met antibiotica noodzakelijk.

De allergieën

Vaak minder ernstig, maar soms invaliderend en kan bij bepaalde mensen complicaties veroorzaken, DE kattenallergieën komen eigenlijk ook uit speeksel (en niet haar zoals we soms denken). Dit zijn de allergene eiwitten die zich tijdens het wassen op de vacht afzetten, maar ook op de plekken waar de kat vaak komt (bank, deken, kussen, enz.).

De meest voorkomende symptomen zijn:

• niezen;
• loopneus ;
• conjunctivitis;
• huiduitslag;
• ademhalingsproblemen.

Als de allergie niet te ernstig is, is het mogelijk om met een kat te blijven leven en tegelijkertijd de risico’s te beperken dankzij een aantal handelingen: was je handen na elk contact, ventileer de ruimte regelmatig, borstel de vacht van de kat om dode haren te verwijderen, maak regelmatig schoon gebieden die in contact komen met het dier, enz. Antihistaminica kunnen ook worden voorgeschreven door een arts of allergoloog.

Beperk de risico’s op besmetting met katten

Voor de risico’s op besmetting beperken Wanneer u samenwoont met een kat of regelmatig contact heeft met katten, kunnen een paar eenvoudige preventiemaatregelen worden toegepast.

1. Was uw handen na elk contactvooral vóór het koken of eten.
2. Ontsmet snel elke wond veroorzaakt door een beet of kras. Wees de komende dagen waakzaam om er zeker van te zijn dat de wond goed geneest en geen tekenen van infectie vertoont. Als dit het geval is, neem dan onmiddellijk contact op met een arts.
3. Zorg ervoor dat uw huisdier u niet liktvooral bij de slijmvliezen, die gemakkelijke toegangspunten zijn voor virussen en bacteriën.
4. Laat uw kat niet van uw bord eten en eet geen voedsel dat u daarna gaat consumeren.
5. Vergeet bovendien niet om, zelfs als het geen speeksel is, uw handen grondig te wassen na het schoonmaken van de kattenbak of na het tuinieren (sommige katten doen hun behoefte in de tuin). Je kunt er ook voor kiezen om handschoenen te dragen.
6. Meer in het algemeen: zorg ervoor dat de antiparasitaire behandelingen en vaccinaties van uw dieren up-to-date zijn. Ze helpen de risico’s op parasitisme (vlooien, teken, vlooien, wormen, enz.) en ziekten (tyfus, coryza, leukose, kattenchlamydiose, enz.) te beperken.

Door Marion Mesbah – Gepubliceerd op 07/07/2024