Is de huishond de afstammeling van de wolf?

De oorsprong van honden ligt ver weg en is gehuld in mysterie. Als het uiterlijk van bepaalde rassen duidelijk doet denken aan dat van de wolf, is het dan toch mogelijk om deze te definiëren als de voorouder van alle gedomesticeerde honden? Ontdek het antwoord in dit bestand.

Het taxonomische standpunt

De genetische oorsprong van de hond belichaamt een vraag die al eeuwenlang onderwerp is van hartstochtelijk debat onder zoölogen, natuuronderzoekers en biologen. Allereerst moeten we niet vergeten dat de hond tot de familie Canidae behoort (Canidae), en de onderfamilie van honden (Honden) waartoe ook wolven, jakhalzen en vossen behoren. Binnen deze categorie vinden we de soort genaamd “ Wolf », die ondersoorten samenbrengt:

– wild: de gewone grijze wolf (canis lupus lupus), de poolwolf (canis lupus arctos)

– wild (huisdieren teruggezet in het wild): de dingo (canis lupus dingo); de zingende hond (canis lupus hallstromi)

– en een gedomesticeerde ondersoort: de hond (canis lupus familis)

Hoewel deze wetenschappelijke namen perfect lijken te doen denken aan de bestaande relatie tussen de wolf en de hond, is de realiteit echter complexer. Wij kennen die soort Wolf worden gekenmerkt door hun interfertiliteit, d.w.z. door hun vermogen om zich onderling voort te planten door levensvatbare en niet-steriele individuen voort te brengen. Het is ook dit dat heeft bijgedragen aan het ontstaan ​​van alle huidige hondenrassen, maar tegenwoordig is het niet langer het enige criterium voor het analyseren en definiëren van een soort.

Het wetenschappelijke debat over de oorsprong van de huishond

Het wolvenpad heeft altijd de voorkeur gehad om de afkomst van de gedomesticeerde hond te verklaren. Verschillende onderzoeken die de afgelopen jaren zijn uitgevoerd, hebben bevestigd dat deze wilde soort inderdaad het dichtst bij de hond staat, in vergelijking met andere hondachtigen. De genetische afstand tussen honden en wolven bedraagt ​​feitelijk 0,2%, terwijl deze voor honden en coyotes oploopt tot 4%. Alle gedomesticeerde honden stammen dus af van de wolf, van de Chihuahua tot de Duitse Dog. Wetenschappers zijn het er ook over eens dat er bij de oorsprong verschillende wolvenpopulaties konden worden aangetroffen. Zoals bioloog Cyrille Barrette in het tijdschrift Québec Science uitlegt: “ het verhaal begon lang geleden, in het Midden-Oosten of Europa, zoals blijkt uit de grote genetische en morfologische variabiliteit van honden in deze regio’s. Bijna overal hebben lokale wolvenpopulaties – en hun DNA – gediend als grondstof voor honden.. »

De essentiële rol van domesticatie

De soorten canis lupus familis feitelijk het gevolg is van een proces van domesticatie. Het debat concentreert zich echter rond de data en context van dit fenomeen voor de hond of de wolf, afhankelijk van het ingenomen standpunt. Een internationaal onderzoek, waarbij 38 instituten in 16 landen betrokken waren, en gepubliceerd op 29 juni 2022, biedt een nieuw begin van een antwoord. Na zorgvuldige sequencing van de genomen van oude wolven uit Europa, Siberië en Noord-Amerika, onthulde laatstgenoemde een nauwere band tussen honden en oude Aziatische wolven, vergeleken met Europese soorten. Sommige onderzoeken hadden al het feit benadrukt dat de huidige grijze wolf en gedomesticeerde hond hoogstwaarschijnlijk afstammen van een gemeenschappelijke voorouder, die 30.000 jaar geleden in Zuidoost-Azië leefde en nu is uitgestorven. Deze gegevens duiden daarom op een belangrijker domesticatieproces in het Oosten.

Bovendien werd een andere hypothese bevestigd door de dit jaar gepubliceerde studie. De hoofdauteur, Anders Bergstrom, legt vervolgens uit: “ sommige honden, vooral in Afrika en het Nabije Oosten, hebben een extra genetische bijdrage van 20 tot 60% ontvangen van een andere wolvenpopulatie die verwant is aan dieren uit het Westen. Er lijken daarom ten minste twee verschillende bronpopulaties van wolven te zijn geweest, wat tegenwoordig aanleiding geeft tot dubbele afkomst bij honden.. » Als de link tussen de wolf en de hond aldus stevig is bevestigd, moeten er nog veel details worden opgehelderd, gebaseerd op toekomstige studies en de beschikbaarheid van nieuwe monsters of skeletten. In ieder geval zijn de bijna 400 hondenrassen die we vandaag de dag kennen zowel het resultaat van domesticatie, waardoor de evolutie in contact komt met de mens, als van de interfertiliteit tussen de verschillende oorspronkelijke takken van wolven. Deze twee verschijnselen hebben de huidige enorme diversiteit aan gestandaardiseerde hondentypen mogelijk gemaakt, die onderling gekruist zijn om nieuwe standaarden of ongedefinieerde typen te verkrijgen.

Er zijn veel verschillen tussen honden en wolven

De hond moet echter worden beschouwd als een dier, een soort op zichzelf, en niet als een simpele afstammeling van de wolf. Beginnend bij gemeenschappelijke voorouders die nu zijn uitgestorven, de tak canis lupus lupusen het filiaal canis lupus familis elk beleefde zijn eigen evolutie. Wat het tweede echter betreft: domesticatie, selectief fokken en langdurig contact met mensen hebben de aard van dit dier diepgaand veranderd. De verschillen zijn allereerst op fysiek niveau te zien:

• De diversiteit aan maten of sjablonen: de grootte van een wolf varieert weinig van soort tot soort, terwijl we bij honden zeer aanzienlijke verschillen waarnemen, afhankelijk van het ras
• Vacht: het haar van de wolf is korter en de kleuren van de jassen van de soort zijn minder gevarieerd.
• Oren: sommige soorten honden kunnen hangende oren hebben, maar dit is niet het geval bij wolven die als volwassene allemaal rechtopstaande oren hebben.
• De snuit: de snuit van wolven is systematisch langwerpig, terwijl die van honden vaak korter is

Vanuit voedingsoogpunt is de huishond niet langer een strikte carnivoor, in tegenstelling tot de wolf. Het spijsverterings- en enzymatische systeem is aanzienlijk geëvolueerd: dankzij het AMY2B-gen is het in staat voedingsmiddelen die rijk zijn aan zetmeel te verteren. Ten slotte zijn er veel gedragsverschillen tussen honden en wolven. Deze laatste zijn inderdaad territoriaal en zijn vaak voorzichtig en angstig in de aanwezigheid van mannen. Bovendien blaffen ze, in tegenstelling tot hun hondenneven, niet, ook al is het communicatiesysteem van de honden bij beide soorten gebaseerd op het uitzenden van geluiden.

Kun je een wolf adopteren?

Wilde wolven zijn geen huisdieren. Het decreet van 19 mei 2000 is zeer duidelijk over dit onderwerp: het specificeert dat de detentie van levende wolven van de soort Wolf, inclusief hybride individuen waarvan de recente afkomst een wolf omvat, is onderworpen aan toestemming van de prefectuur en is over het algemeen verboden. Er worden twee uitzonderingen gemaakt voor inrichtingen die dieren van niet-gedomesticeerde soorten fokken of aan het publiek tentoonstellen. De grijze wolf blijft een wild dier en een beschermde diersoort in Frankrijk.

Welke hondenrassen staan ​​het dichtst bij wolven?

Als wolven je fascineren, kun je je toch wenden tot wolfshonden, een kruising tussen de twee soorten. De Tsjechoslowaakse wolfhond, de Saarlooswolfhond of de Amerikaanse wolfhond hebben uiterst significante fysieke overeenkomsten met de canis lupus lupus. Het is echter belangrijk op te merken dat deze dieren moeten worden geadopteerd uit een kwalitatieve en correct gefokte fokkerij, om een ​​optimale traceerbaarheid en socialisatie te garanderen. De husky, de Alaskan malamute of de noordelijke Inuit doen denken aan de wolven van het Grote Noorden, net als de Samojeed of de Tamaskan. Ten slotte worden de utonagan of de Duitse herder niet buiten beschouwing gelaten vanwege hun gelijkenis met wolven. Houd er rekening mee dat de meeste van deze rassen instincten behouden die specifiek zijn voor wolven en een veeleisend karakter hebben: je zult ze daarom dienovereenkomstig moeten opvoeden. Als ze goed gesocialiseerd zijn, zijn dit soort honden echter vaak geweldige metgezellen!