Infectie van de anaalklieren bij honden: is het ernstig?

anale klier infectie komt vrij vaak voor, vooral bij kleine honden. Soms lopen deze niet goed weg en kan er een ontsteking of een abces ontstaan. Het komt voor dat meesters onder de indruk zijn van de symptomen, maar is het serieus? Hoe het op te lossen en wat te doen om herhaling te voorkomen?

Wij vertellen je er alles over hond anaalklier infectie.

Wat is een anaalklierinfectie?

De hond, reu of teef, heeft twee anaalklieren (ook wel anaalzakjes genoemd). Dit zijn kleine zakjes aan weerszijden van de anus. Elk scheidt stoffen af ​​waarvan de geur bijzonder onaangenaam is voor menselijke neuzen, maar die het reukvermogen van honden niet verstoort, integendeel. We vinden er onder andere de feromonen waar onze kleine kameraden zo gevoelig voor zijn. De uitgescheiden producten worden op natuurlijke wijze naar de anus gestuurd, via een kleine opening, en worden zo geëvacueerd.

Wanneer een kleine anale zak te veel vult zonder op natuurlijke wijze te kunnen evacueren, raakt deze gezwollen en verstopt. Omdat deze zakjes veel bacteriën bevatten, kan het escaleren tot een infectie die, indien onbehandeld, later een abces wordt. Dat is pijnlijk voor het dier en dit vereist veterinaire tussenkomst. In tegenstelling tot de hond maakt de kat zich bijna geen zorgen.

Wat zijn de oorzaken?

Er zijn veel oorzaken van een slechte lediging van de klier.

• Verandering in dieet;
• Aanwezigheid van wormen (vooral lintwormen), die de opening verstoppen;
• Verstoring van de doorvoer. Bij diarree oefent de ontlasting niet meer de druk uit die nodig is voor het ledigen van de anaalklieren;
• Mechanische oorzaak: aartje of tumor.

Dit gebeurt vaker bij kleine hondjes, omdat hun anaalklieren, in verhouding tot hun grootte, kleiner worden en daardoor sneller vol raken. De infectie treft ook honden die zwaarlijvig zijn, ongeacht hun grootte, omdat ze zichzelf niet meer goed kunnen verzorgen. Eindelijk zijn er nog anderen die vatbaar zijn, zoals de Duitse herder.

Wat zijn de symptomen van een anaalklierinfectie?

Verschillende signalen kunnen u doen begrijpen dat uw hond verstopt zit in zijn anaalklieren. Het zal dus de neiging hebben wrijf met zijn kont tegen de vloer
terwijl hij met zijn achterpoten naar voren bewoog, alsof zijn billen jeukten. Hij kan ook lik het anale gebied veel vaker dan normaal. Soms is er roodheid rond zijn anus. Sommige honden bijten in hun staart of lijken pijn te hebben bij het poepen. Op dit punt is er niet altijd een infectie, maar uw hond moet worden geholpen om af te tappen. Als je niet ingrijpt, stagneert en gist de afscheiding. We hebben dan te maken met a ontsteking, genaamd sacculitis. Soms heeft de hond koorts.

Wanneer de infectie verandert in een abces

De aanwezigheid van bacteriën kan het ontstekingsverschijnsel verergeren. Het ontwikkelt zich dan tot een infectie en vervolgens tot een abces. Het is voor het dier nog pijnlijker dan de ontsteking. De viervoeter laat zich niet meer doen als je zijn achterhand probeert aan te raken. Vaak krabt hij meer, het anale gebied kan opzwellen of zelfs bloeden. A bloederige afscheiding is vaak zichtbaar en moet worden opgevat als een alarmsignaal. Het komt voor dat de hond, terwijl hij wrijft, de grond bekleedt met deze roodachtige vloeistof, wat erg indrukwekkend blijkt te zijn voor de meester. A veterinair overleg is essentieel en dringend. De hond kan dan een algemene verdoving nodig hebben om te worden behandeld. Sommige complicaties zijn ernstig als de ziekte niet op tijd wordt ingenomen: als de wand van de anale zak breekt, leidt dit tot een zeer pijnlijke fistel, die supergeïnfecteerd kan raken.

Bij herhaling kan de dierenarts voorstellen een saculectomie, dat wil zeggen, hij verwijdert operatief de anaalklieren onder algehele narcose. Over het algemeen wordt de levenskwaliteit van de hond niet aangetast door de afwezigheid van de anaalzakjes.

Is er een natuurlijke behandeling voor anale stuwing?

Het bestaat tabletten door de hond te slikken (op advies van de dierenarts). Het doel is een goede spijsvertering en een goede lediging te bevorderen. Ze bevatten vezels en ontstekingsremmende stoffen, evenals probiotica en enzymen om de kans op terugkeer van een infectie van de anaalklieren te verkleinen. Aan de andere kant behandelen ze het probleem niet, ze voorkomen het.

Daarnaast kunnen de dierenarts en trimsalon de anaalklieren leegmaken. De dierenarts kan het gebaar dieper oefenen, maar het is een medische handeling die alleen hij kan uitoefenen. Onjuiste behandeling kan inderdaad het tegenovergestelde effect hebben. Bovendien heeft een hond die op dit niveau nog nooit een probleem heeft gehad geen menselijke tussenkomst nodig, het zou eerder complicaties veroorzaken.

Bij een ontsteking of een abces schrijft de dierenarts meestal een ontstekingsremmer en een antibioticum voor om de bacteriën die zich in de klieren hebben genesteld te elimineren. Natuurlijke behandeling is vaak onvoldoende. Soms voegt de professional een ontsmettingsmiddel toe, zodat de hond zichzelf niet bij elke ontlasting opnieuw besmet. Sommige honden krijgen ook een “halsband”, ook wel een juk genoemd, zodat ze de pijnlijke plek niet likken met het risico de genezing te vertragen.

Noteren : Het regelmatig ontwormen van uw hond elimineert de obstructie van mechanische oorsprong die verband houdt met de aanwezigheid van parasieten.

Hoe weet je of de anaalklieren van je hond vol zijn?

Het “slee”-teken, beschreven in de symptomen en bestaande uit het slepen van zijn achterste over de grond terwijl hij vooruitgaat, alsof hij wil bewegen terwijl hij blijft zitten, geeft aan dat uw hond hinder ondervindt op dit niveau. Vaak wil hij niet dat je zijn staart optilt of je hand in de buurt van dit gebied houdt.

Dit is het moment om uw hond naar de trimsalon of dierenarts te brengen voordat hij een infectie krijgt.

Het is mogelijk om zelf een anaalklier leeg te maken, maar na veterinaire goedkeuring en mits je het van hem of van een vakman (trimmer of trimmer) hebt geleerd. Het gebaar moet inderdaad veilig en nauwkeurig zijn om geen letsel te veroorzaken. In dit geval hoeft u het maar één of twee keer per jaar te doen.

Noteren : Besluit niet om de anaalklieren van uw hond leeg te maken zonder advies van een dierenarts. Als je het moet doen, is het essentieel om dit delicate gebaar van een professional (trimmer of trimmer, dierenarts) te leren.

Een infectie van de anaalklieren moet daarom niet lichtvaardig worden opgevat. Het is niet alleen pijnlijk voor uw hond, maar het kan zich ontwikkelen tot een abces of zelfs een fistel. Als het nog niet “ernstig” is in de zin dat het niet dodelijk is en over het algemeen goed wordt behandeld, zou het dat wel moeten zijnhandel snel en raadpleeg een dierenarts, de natuurlijke behandelingen blijken meestal onvoldoende. Vergeet niet de regelmatig ontwormenhet hoort bij de preventie!