Hypertypes bij katten, een reëel gevaar voor bepaalde rassen: verklaringen!

Als er één gebied is waarop het gezegde ‘het beste is de vijand van het goede’ van toepassing is, dan is het wel dat van de raskat! Sommige fokkers interpreteren, soms onder druk van adoptanten, de officiële norm zo strikt dat ze uiteindelijk gaan produceren katten met extreme kenmerkenkarikaturen, die we hypertypes noemen. Dit is met name het geval bij de Perzische, Maine Coon of de Siamese, modieuze katten waar de concurrentie hevig is en bepaalde professionals ertoe aanzet altijd verder te willen gaan in hun vakgebied. overdrijving van kenmerken. Ontdek hoe adoptereneen hypergetypeerde kat is een plaag, zowel voor het ras als voor het dier zelf.

Wat is een hypertype kat?

De hypergetypeerde term duidt a aan dier waarvan de fysieke kenmerken tot het uiterste zijn doorgevoerd door selectie van fokkers. Bepaalde morfologische kenmerken, die als representatief voor het ras worden beschouwd, worden opzettelijk geaccentueerd. Dit is bijvoorbeeld het geval met de verbrijzelde neus bij de Pers, een te opgeblazen snuit bij de Maine Coon (evenals een gewicht dat ver boven het gemiddelde ligt), en oren van onevenredige afmetingen bij de Siamees. Deze ontwikkelingen zijn van dien aard dat ze uiteindelijk schadelijk zijn voor het comfort en, erger nog, voor de gezondheid van de kat. De fokker houdt zich dan niet meer aan de norm, maar aan het creëren van echte ‘monsters’, soms gevalideerd door bepaalde keurmeesters op kattenshows, amateurs van spectaculaire kenmerken.

Hoe verkrijgen we zulke resultaten? Door de herhaling van kruisingen tussen fokkers met overdreven kenmerken. Naarmate generaties elkaar opvolgen, worden deze bijzonderheden steeds duidelijker, totdat ze echte afwijkingen veroorzaken. Dit race om esthetische prestaties
Uiteindelijk komen fokkers en dieren in een vicieuze cirkel terecht.

Deze esthetische keuzes kunnen tot complicaties leiden. Bij de Perzen leidt een te korte neus bijvoorbeeld tot ademhalingsmoeilijkheden en tand- en oogproblemen. De kat wordt niet meer geselecteerd op gezondheid en evenwicht, maar alleen op uiterlijk voldoet aan een door mensen geïdealiseerd beeld. Welke rassen zijn getroffen?

Niet alle rassen worden in gelijke mate getroffen. Het zijn vaak de meest modieuze, waar de concurrentie hevig is, die de hoogste prijs betalen. Sommige zijn meer emblematisch voor deze excessen dan andere.

De Perziër met de verpletterde neus

Bij de Perzen is de verbrijzelde neus het bekendste en meest zichtbare kenmerk. Oorspronkelijk was de snuit van deze kat matig kort. Tegenwoordig is zijn gezicht bijna vlak, met een ingetrokken kaak en een zeer hoge neus tussen zijn grote, ronde ogen. Deze morfologie is zeer aantrekkelijk in tentoonstellingen, maar moeilijkheden bij het eten, verzorgen en ademen blijken bij bepaalde onderwerpen problematisch te zijn.

De Scottish Fold en zijn gezamenlijke anomalie

De Scottish Fold, met zijn gevouwen oren, is geselecteerd op basis van een genetische afwijking die ook het kraakbeen aantast. Het is dus geen onschuldige mutatie, vooral omdat het pijnlijke of zelfs invaliderende gewrichtsmisvormingen kan veroorzaken. Dit is waarom het zo is het is nu verboden om twee Scottish Folds over te steken. Sommige landen, zoals Nederland, hebben zelfs hun fokkerij verboden in naam van de strijd tegen dierenmishandeling. In dit geval probeerden we een esthetisch kenmerk te produceren op basis van een pathologie.

De Munchkin met minipoten

De Munchkin is ook een van de controversiële rassen, met zijn minipoten. Deze misvorming, gebruikt om een ​​miniatuurversie te creëren, wordt door bepaalde gezondheidswerkers ervan beschuldigd de voortbeweging ervan te beïnvloeden, evenals het vermogen om te springen, klimmen en… een echt kattenleven te leiden.

De XXL Maine Coon

Bij de Maine Coon zoeken we naar een steeds zwaarder gewicht, een steeds groter formaat, soms ten koste van de gewrichten, waardoor op jonge leeftijd fracturen van de nek van het dijbeen ontstaan. We werken ook aan de snuit en de oren en ontwikkelen ze steeds meer tot het punt dat deze weelderige kat een asine-uiterlijk krijgt dat sommigen als belachelijk omschrijven, aangezien het hoofd, dat steeds kleiner wordt, minder ruimte laat voor de hersenen! Tegelijkertijd proberen fokkers van het “oude type” Maine Coon een uiterlijk te ontwikkelen dat dichter bij de oorsprong van het ras ligt, in de staat Maine, waar deze kat meer op een bergkat leek, met een lange vacht, middelmatige oren en een snuit… als een kat!

Andere rassen die getroffen zijn door het hypertype

Andere, minder bekende rassen, lijden ook: de Brits Korthaarwordt bijvoorbeeld soms geselecteerd vanwege extreme rondingen die de mobiliteit ervan belemmeren, evenals een steeds kortere neus. Bij het huis van BengalenOm steeds meer contrasterende rozetten te verkrijgen, werken we soms aan de overmatige inteelt (net als de Maine Coon), ondanks de daaraan verbonden genetische risico’s. Wat zijn de gevolgen van het hypertype?

DE De gevolgen zijn zowel fysiek als gedragsmatig. Het fysieke lijden dat wordt toegebracht is echter niet altijd waarneembaar, omdat de kat een kampioen is in het verbergen van zijn pijn. Perzen verdragen, omdat ze moeite hebben met ademhalen, de hitte niet goed en kunnen zich ontwikkelen chronische vermoeidheid, zelfs cardiovasculaire complicaties
als gevolg van een slechte algehele oxygenatie. Bij dieren met botafwijkingen (Munchkin, Scottish Fold) kunnen katten dit vertonen meer sedentair vanwege de pijn en uiteindelijk de algemene gezondheid en de levensverwachting hebben verminderd.

De gevolgen zijn ook mentaal. Sommige katten die hun potentieel niet volledig kunnen ontwikkelen, lijden uiteindelijk aan gedragsproblemen. Een dier dat niet kan springen en ontdekken zoals het wil, kan gefrustreerd en angstig worden, of zelfs agressief worden. Bovendien zijn sommige hypergetypeerde katten overbezorgd, wat hun frustratie nog groter maakt. Eventueel, Tussen het geïdealiseerde beeld van de perfecte kat en het dagelijkse ongemak van dezelfde kat bestaat er een pijnlijke kloof die we niet altijd waarnemen.

Wat kunnen wij doen tegen deze misstanden?

Het is mogelijk om op verschillende niveaus hiertegen op te treden de excessen van het hypertype. Laat u eerst informeren. Begrijp dat uiterlijk niet genoeg is, dat fysieke en mentale gezondheid prioriteit hebben. Veel adoptanten kiezen hun kat op basis van esthetische criteria. Het is nuttig om hen te herinneren aan de gevolgen van hypertypering. Serieuze fokkers hebben een echte leerzaam werk te doenvooral onder nieuwe adoptanten, die weinig informatie hebben over raskatten en de standaard. Het is nuttig om gezinnen te begeleiden naar evenwichtige lijnen en om het onderwerp complicaties die verband houden met het hypertype direct aan te pakken.

Daarna, verenigingen en dierenartsen informatie kan doorgeven. De communicatie op sociale netwerken mag niet worden vergeten, ook niet door adoptanten die zelf te maken krijgen met de moeilijkheden die hun kattenslachtoffer van hypertype ondervinden.

Op wetgevend niveaunemen sommige staten zoals Nederland maatregelen: ze verbieden het fokken van bepaalde rassen zoals de Scottish Fold. Vanaf 1 januari 2026 is het niet meer mogelijk om deze raskat te kopen, te fokken of zelfs te houden. In Frankrijk reguleert LOOF bepaalde kruisen al streng en verbiedt het huwelijk van twee Scottish Folds, maar de wet blijft schuchter over dit onderwerp.

Strikter toezicht op kattenwedstrijden die het hypertype te vaak waarderen, zou ook een interessante weg zijn.

Eindelijk, de adoptanten moeten zelf meedoen aan de verandering door het fokken van dit soort katten niet langer te ondersteunen: het stellen van de juiste vragen, het vergelijken van fokmateriaal van verschillende fokkers en het ervoor zorgen dat fysieke kenmerken gematigd blijven, zal bijdragen aan veranderende praktijken.

Omdat een kat geen perfecte eigenschappen nodig heeft om dit magische wezentje te zijn, laten we zijn natuurlijke schoonheid respecteren, degene die vrij ademt!

Door Emma Ménébrode – Gepubliceerd op 22/12/2025