Hydrocephalus bij honden: oorzaken, symptomen, behandelingen en preventie

Actieve verwijding van het ventriculaire systeem van de hersenen veroorzaakt door obstructie van de stroom hersenvocht, hydrocephalus is een ernstige ziekte bij honden. Of het nu aangeboren of verworven is, de infectie oefent druk uit op de hersenen en veroorzaakt permanente schade die kan leiden tot de dood van de hond.

Wat veroorzaakt hydrocephalus bij honden?

Wanneer de hond geen last heeft van hydrocephalus, worden de hersenen en het ruggenmerg omgeven door hersenvocht, voorheen hersenvocht genoemd. Gemaakt door de laterale ventrikels, circuleert de vloeistof in de hersenen en wordt vervolgens geabsorbeerd door de arachnoïde villi of het cerebrale veneuze systeem. Wanneer deze natuurlijke route wordt geblokkeerd, sijpelen water of grotere moleculen in de witte stof, waardoor oedeem ontstaat. Het oedeem leidt vervolgens tot een progressieve verwijding van een of meer ventrikels, wat vaak onomkeerbare laesies zal veroorzaken: compressie van de hersenen in de schedel, dood van neuronen, weefselnecrose, laesies van het ruggenmerg.

Er wordt gezegd dat de oorzaken van hydrocephalus primair of secundair zijn.

Primaire hydrocephalus bij honden

Primaire of congenitale hydrocephalus ontstaat tijdens de embryonale ontwikkeling. De oorzaken kunnen genetisch of omgevingsgebonden zijn. Symptomen van de ziekte verschijnen meestal na de geboorte of tijdens de ontwikkeling van de puppy binnen slechts een paar maanden. Bij honden wordt erfelijke overdracht vermoed zonder dat dit tot op heden kan worden bewezen. Bepaalde rassen lopen echter een groter risico op congenitale hydrocephalus: kleine honden. Zo wordt de geboorte van hydrocephalus-individuen vaker opgemerkt bij:

• Maltees;
• Chihuahua;
• Boston terrier;
• Yorkshireterriër;
• Engelse bulldog;
• Pommerse Loulou;
• Miniatuurpoedel;
• Lhasa Apso;
• Cairn-terriër;
• Pekinees.

Merk op dat het Beagle-ras en de brachycefale rassen ook hydrocephalische individuen kunnen hebben. Andere oorzaken kunnen leiden tot hydrocephalus bij honden van alle leeftijden en rassen, wat dan secundair wordt genoemd.

Verworven of secundaire hydrocephalus

Verschillende pathologieën kunnen de ophoping van hersenvocht in de subarachnoïdale ruimten of rond de hersenhelften veroorzaken.

• Kanker of uitzaaiingen in de hersenen blijven een van de belangrijkste oorzaken van verworven hydrocephalus bij honden. De tumormassa veroorzaakt mechanische obstructie van de choroïdale plexussen die CSF produceren. Het kan het ook infiltreren of de opname ervan door de arachnoïde villi van Pacchioni belemmeren. De productie van hersenvocht kan alleen toenemen in het geval van papilloma.
• Verschillende ziekteverwekkers kunnen ontstekingen in de hersenen veroorzaken. Encefalitis of ontsteking van de hersenen is van virale oorsprong. Meningitis is van bacteriële oorsprong. Kennelhoest kan dus leiden tot hydrocephalus tijdens de embryonale fase van de dracht. De acute vorm van hondenziekte treft vooral de pup.
• Hoewel zeldzamer is een vasculaire oorsprong mogelijk, maar het betreft vooral honden die een hoofdtrauma hebben opgelopen.

Verworven hydrocephalus treft honden van alle leeftijden en rassen, hoewel bepaalde rassen zoals de Cocker Spaniel, Teckel of Schnauzer er vatbaar voor lijken te zijn. Brachycefale rassen, die bijzonder gevoelig zijn voor kwaadaardige tumoren, hebben ook een grotere kans om de ziekte te ontwikkelen.

Welke symptomen kunnen hydrocephalus bij honden detecteren?

De klinische symptomen zijn afhankelijk van de leeftijd waarop de laesie verschijnt, maar ook van de locatie ervan. De aanwezigheid van bloed in de schedel en de onbalans tussen het hersenvocht en het aangetaste hersenweefsel spelen ook een rol bij de schijnbare symptomen. Ze verschillen ook afhankelijk van de leeftijd van het dier en de verworven vorm van de ziekte.

Fysieke symptomen van hydrocephalus bij honden

Ze zijn vooral zichtbaar in de aangeboren vorm:

• Bolle schedelvorm;
• Toename van de schedel bij puppy’s waarvan de groei niet volledig is;
• Groeivertraging ;
• scheelzien.

Puppy’s die aan deze ziekte lijden, hebben vaak niet-gesloten fontanellen. Hij is vaak de kleinste van het nest.

In de verworven vorm kunnen deze klinische symptomen optreden:

• Lichaam of hoofd gekanteld als de aandoening eenzijdig is;
• Onevenwichtige of zogenaamde broze gang;
• Onwillekeurige bewegingen van de oogbollen;
• Braken zonder misselijkheid;
• Fecale of urine-incontinentie.

Verschillende neurologische symptomen duiden op hydrocephalus

Neurologische manifestaties begeleiden de aanwezigheid van ontsteking van de ventrikels bij honden met hydrocephalus:

• Agressie of uitputting;
• Verminderde alertheid;
• Visusstoornis bij puppy’s of blindheid bij volwassen honden;
• Fotofobie;
• Convulsies;
• In een cirkel lopen of verlamming;
• Impromptu spiersamentrekkingen.

Hydrocephalus-honden kunnen leerproblemen hebben en last hebben van hallucinaties die bijdragen aan hun desoriëntatie. Hij kan klagen en zeuren wanneer hij wordt verplaatst of gehanteerd.

Een puppy of hond die een of meer van deze symptomen vertoont, moet een spoedconsult krijgen zodat de dierenarts het kan onderzoeken.

Diagnose van hydrocephalus

Omdat de klinische symptomen overlappen met veel ziekten en infecties, zal de arts aanvullende onderzoeken gebruiken om zijn diagnose te bevestigen:

• Röntgenfoto van het dier onder algemene anesthesie gecombineerd met ventriculografie;
• Cerebrospinale vloeistofpunctie tijdens ventriculografie en CSF-onderzoek;
• Scannen ;
• MRI.

Hoe hydrocephalus bij honden behandelen?

Afhankelijk van de uitslag van aanvullend onderzoek kan de dierenarts een behandeling voorstellen die erop gericht is de ontsteking te verminderen of op te lossen. Zonder behandeling blijft de vitale prognose van de hond aangetast, maar dit hangt af van de vorm en het stadium van de ziekte. Dus wanneer de aangeboren vorm wordt ontdekt in de eerste momenten van het leven van de puppy, stelt de arts euthanasie voor, omdat de levenskwaliteit van het dier sterk zal worden verslechterd. Wanneer de ziekte op volwassen leeftijd wordt vastgesteld en een stabiele vorm vertoont, zal er regelmatig toezicht worden gehouden om een ​​snelle behandeling aan te bieden die is aangepast aan het geringste symptoom. In de verworven vorm behandelt de arts de ziekte die verantwoordelijk is voor hydrocephalus.

Om de productie van hersenvocht te verminderen en de hond te ontlasten, is medicamenteuze therapie gebaseerd op de toediening van:

• Corticosteroïden;
• Diuretica;
• Anticonvulsiva.

Vaak wordt vóór de operatie een behandeling uitgevoerd om het ontstaan ​​van hersenbeschadiging of de dood van het dier te vertragen.

De operatie bestaat dan uit het evacueren van het hersenvocht en het opnieuw creëren van een kanaal tussen het hersenvocht en de bloedcirculatie door het plaatsen van een shunt. Deze chirurgische ingreep blijft delicaat en complex. Door de verschillende protocollen kan het dier de getroffen gebieden helaas niet herstellen. Bij ernstige onomkeerbare letsels die tot een ernstige verslechtering van het leven van het dier leiden, kan euthanasie worden overwogen.

De huidige behandelingen laten op korte termijn een duidelijke verbetering in het leven van de hond zien, maar op de lange termijn neemt het succes af tot bijna 60%. De prognose blijft bewaakt wanneer het dier significante neurologische aandoeningen vertoont. Bovendien is de chirurgische ingreep duur en riskant: één op de drie dieren vertoont complicaties na CSV-drainage.

Hydrocephalus bij honden voorkomen?

Omdat de primaire vorm van de ziekte de meest bekende bron van hydrocephalus is, is bij deze infectie een zorgvuldige afweging bij het fokken van honden onder fokkers en het kiezen van uw puppy van cruciaal belang. Als hij een familiegeschiedenis van hydrocephalus heeft of zelf aan de ziekte lijdt, heeft de serieuze fokker er alle belang bij om niet met hem te fokken. Zoals we hebben gezien lopen bepaalde kleine of kortschedelige rassen gevaar, dus u moet bijzondere aandacht besteden aan puppy’s wanneer u een fokker bezoekt. Er bestaat momenteel geen test om hydrocephalus op te sporen; sluit in een nest elke puppy uit, ongeacht het ras, die de volgende kenmerken vertoont:

• Een scheel naar buiten of naar beneden;
• Een morfologische ontwikkeling die verschilt van zijn broers en zussen;
• Een ronde schedel.

Om uw volwassen huisdier te beschermen tegen hydrocephalus, en hoewel gevallen zeldzaam zijn, kunt u hem vaccineren tegen hondenziekte en kennelhoest. Als uw hond ten slotte één of meer genoemde neurologische symptomen vertoont, of een plotselinge gedragsverandering, dient u onmiddellijk uw dierenarts te raadplegen. De hond die verzorgd wordt voordat er hersenbeschadiging optreedt, zal aan uw zijde genieten van een betere levenskwaliteit en een langere levensduur.