Horzels, wie zijn dat? Hoeveel soorten?

Een gegrild vlees, een vruchtensap, een schijfje meloen of een ander zoet voedsel, en hier komt de neef van insecten, onverbiddelijk aangetrokken door deze goede zomergeuren. Onder hen is de horzel een van de meest gevreesde insecten op zonnige dagen. Indrukwekkend in zijn grootte en zijn buzz, is hij echter niet agressief voor een cent, op voorwaarde dat hij zijn bedreigde nakomelingen niet voelt.

De familie Hornet: wie zijn zij?

Laten we beginnen met het openen van onze SVT-handleidingen om naar hun geboorte te kijken. De horzels richten de uiteinden van hun vleugels in de vroege zomer, maar het verhaal begint eigenlijk net voor de herfst. Tussen september en oktober vinden de jonge bevruchte koninginnen een beschut plekje waar ze kunnen overwinteren. Gedurende de winterperiode en tot het vroege voorjaar zullen de gelegde eieren larven worden, die zelf in nimfen zullen veranderen, om in het late voorjaar of de vroege zomer te vliegen.

De hoornaar behoort tot de insectenfamilie. Het is een eusociale wesp van de familie Vespidae. De vespiden groeperen de horzels en de wespen, door een gemeenschappelijk kenmerk dat ze een vliegend insect zijn met een gestreepte buik van geel en zwart, en wiens vrouwtje een angel draagt. Eusociaal is de term die wordt gebruikt om de organisatie aan te duiden binnen de groep, verdeeld in kasten, tussen de vruchtbare en de onvruchtbare. Als hij in dezelfde categorie wordt ingedeeld als de wesp waarvan hij de neef is, is hij echter twee keer zo groot, vandaar zijn veel indrukwekkendere uiterlijk.

Er wordt om drie redenen gevreesd: de eerste is zijn reputatie als een gevaarlijk agressief insect, waarvan de argumenten, zoals bij elke reputatie, ongegrond, onnauwkeurig en verdraaid zijn. De tweede ligt in de pijn van zijn beten, en de laatste in de mogelijke gevaarlijkheid van zijn beten. Zoals je zult hebben begrepen, wordt hij gevreesd vanwege de mogelijk indrukwekkende en serieuze reactie op zijn beet. Laten we de mythe onmiddellijk doorbreken: de hoornaar, ongeacht zijn soort, is een volledig passief en zelfs vreedzaam insect. De enige reden die het agressiever kan maken, is de bedreiging van zijn nest. Zijn aanval zou dan puur defensief zijn. Het is daarom beter om minstens 3 meter van een wespennest te blijven en geen plotselinge gebaren te maken als je er iets te dichtbij bent gepasseerd om elk risico op een aanval te vermijden.

Horzel soorten

Hoeveel soorten hoornaars zijn er? Nou wacht even, er zijn er wereldwijd maar liefst honderd! In Frankrijk zullen echter voornamelijk twee soorten worden vermeld: de Europese hoornaar en de Aziatische hoornaar. Als ze op elkaar lijken, zal de eerste een belangrijke ecologische rol spelen door de verspreiding van insecten waarmee hij zich voedt te beperken, terwijl de andere een reële bedreiging vormt voor het ecosysteem. Het is daarom noodzakelijk om te weten hoe u ze kunt onderscheiden om te handelen zoals het hoort.

De Europese hoornaar

De Europese hoornaar, van zijn wetenschappelijke naam Vespa crabro, is de soort historisch gezien het meest gevestigd op het grondgebied. Bijgenaamd “gele ezel” in het oosten van Frankrijk, is het inderdaad herkenbaar aan zijn grote gele strepen op de buik. De koningin zal 35 mm kunnen bereiken, wanneer de werksters niet groter zullen zijn dan 22 mm. De mannetjes kunnen ondertussen tot 28 mm meten. Zijn nest kan meer dan 200 horzels tellen en een spanwijdte van maximaal 1 meter bereiken.

Om het broed te voeden, brengen de arbeiders insecten mee: vliegen, wespen, sprinkhanen, libellen, rupsen of spinnen, maar ook zoete producten zoals fruit, groentesappen of achtergelaten vleeswaren.

Weet ten slotte dat, hoewel het indrukwekkender is dan een wesp, het gif van de Europese hoornaar minder giftig zal zijn.

De Aziatische hoornaar

De Aziatische hoornaar, wetenschappelijk Vespa velutina genoemd, is nauwelijks groter dan zijn Europese neef. De werksters zullen 23 tot 24 mm groot zijn en de koningin zal nog kleiner zijn, maximaal 30 mm. Als ze nauwelijks verschillen in grootte, zijn ze echter perfect te onderscheiden voor het oog. Het borststuk van de Aziatische hoornaar is helemaal zwart en de rest van zijn lichaam is bruin. Slechts een klein segment ter hoogte van zijn achterlijf zal geel zijn.

Het belangrijkste verschil met zijn Europese tegenhanger ligt in het feit dat de Aziatische hoornaar een roofdier is. Als het de mens niet aanvalt, met een nogal ongrijpbare of amorfe houding in zijn aanwezigheid, valt het voornamelijk bijen aan, voor 80% van zijn voedsel, die niettemin de belangrijkste bestuivers zijn, wiens werk het mogelijk maakt om de levenscyclus van planten te respecteren. 70-80% van de bloeiende planten is afhankelijk van bestuiving door insecten. De orchidee wordt bijvoorbeeld alleen bestoven door bijen. Het is een bloem die zal verdwijnen als de bijen niet behouden blijven. Als de insecticiden veel schade hebben aangericht, waardoor hun sterftecijfer aanzienlijk is toegenomen, verergert de tussenkomst van de Aziatische hoornaar het fenomeen alleen maar.

Het ballonnest is meestal kleiner dan dat van Europese hoornaars. Aan de andere kant kan een enkel nest tot, zet je schrap, 18.000 horzels bevatten! Die in een bosrijk park en in de buurt van een waterpunt zullen het belangrijkst zijn. Gelukkig worden de nesten bij de eigenaren vernietigd voordat ze deze grootte kunnen bereiken.

Weet ten slotte dat het bijna unieke roofdier van de Aziatische horzel de Vespa Mandarina-hoornaar is, ook wel de gigantische horzel genoemd. Deze is niet aanwezig op Frans grondgebied, en gelukkig maar. Uiterst formidabel, met name door zijn grootte van 4 cm tot 6 cm, zijn scherpe kaken en zijn brandend gif, kan hij 300 bijen in één uur eten en de dood veroorzaken in het geval van een steek, zelfs bij niet-allergische mensen.

Horzelsnest: hoe te reageren?

Wanneer u een wespennest ontdekt, is de te volgen procedure eenvoudig: raak het niet aan! Dit is het risico op fouten: onderschat de aanvalskracht van de horzel als hij zijn nest bedreigd voelt. Als hij nogal amorf lijkt en op zonnige dagen gewoon een wandeling maakt, kan hij formidabel worden als hij een aanval op zijn nest verwacht. In dit geval zal hij zijn aanvaller aanvallen door hem meerdere keren te steken totdat hij ver genoeg van het nest verwijderd is (ongeveer 5 meter).

Het is daarom absoluut noodzakelijk om een ​​deskundige in te schakelen om een ​​nest te vernielen, of de brandweer als dit een direct risico voor de veiligheid oplevert. Uitgerust met veiligheidsvoorzieningen en kalm en voorzichtig handelend, zullen ze het nest besproeien met een specifieke insecticidespray. Idealiter vindt de interventie vroeg in de ochtend of aan het einde van de dag plaats, om twee redenen. De eerste is dat het nest nogal inactief zal zijn, dus gemakkelijker te benaderen. De tweede is dat de meerderheid van de horzels daar zal zijn. Dit is de beste garantie om het nest te vernietigen en elk risico om gebeten te worden te vermijden.

Wanneer hun nest is vernietigd, zullen de horzels proberen het op dezelfde plek weer op te bouwen. Ook zal de professional, nadat hij het heeft vernietigd, de plaats veroordelen als hij kan. Als dit onmogelijk is, zal waakzaam moeten blijven om mogelijke nieuwe kleine bewoners te observeren.

Voordat u daar aankomt, is preventie echter belangrijk. En hoe te vechten tegen het verschijnen van nieuwe nesten? Door de nieuwe koninginnen, die de enige zijn die de winter hebben overleefd, te vangen voordat ze hun eieren kunnen leggen, d.w.z. tussen eind februari en begin mei, wanneer ze nog geen werksters hebben om ze te helpen eten te halen.

Hoe een horzel op afstand te houden?

De horzel is erg intolerant voor de geur van citroengras. Ook is een afstotend mengsel met lauw water en ongeveer twintig druppels etherische olie van citroengras voldoende om het weg te houden. Ook zullen wierookstokjes, tijm of gemalen koffie een geurafdruk hebben die veel te sterk is voor de horzel om te verdragen.

Ten slotte wordt de horzel aangetrokken door licht. Als de avond begint te vallen, aarzel dan niet om een ​​lichtpuntje op voldoende afstand aan te doen om meer rust te krijgen.

Hoe te reageren bij een beet?

De steek van een horzel is niet dodelijk, zelfs niet als meerdere horzels besluiten aan te vallen. Aan de andere kant zal het pijnlijk zijn omdat de diameter van de angel groot is in vergelijking met andere insecten. Een beet op een allergisch persoon is echter voldoende om de dood te veroorzaken. Over het algemeen kan het slachtoffer twee reacties ervaren:

• Eerst een anafylactische shock, wat een zeer heftige reactie van het organisme is. Het manifesteert zich als een jeukende urticariële uitslag en mogelijk pijnloos en toenemend oedeem, tekenen van ademnood, hypotensie, shock en spijsverteringsstoornissen;
• Of Quincke’s oedeem, wat resulteert in bijna onmiddellijke zwelling van de huid en slijmvliezen in het hoofd en de nek, gepaard gaand met ademhalingsmoeilijkheden en ongemak. Het is het verstikkingsgevaar dat dringend moet worden aangepakt.

De symptomen zijn vergelijkbaar, evenals de behandeling. In een noodgeval is intramusculaire toediening van adrenaline de enige remedie. Anders kan de dood binnen een ¼ uur na de beet optreden. Mensen die weten dat ze allergisch zijn, zullen een zelfinjecteerbare adrenalinepen bij zich hebben, voorgeschreven door hun behandelend arts, om het risico op levensbedreigende betrokkenheid te verminderen. Hoe weet je dat je allergisch bent? Wel uit ervaring helaas. Mensen met allergieën zullen zeer heftig reageren op de tweede hap. De eerste zal niet leiden tot een anafylactische shock, maar tot een “eenvoudige” gevoelige reactie op het allergene middel. De professional die zal ingrijpen om nesten te vernietigen zal altijd uitgerust zijn met een adrenalinepen.