Hondenverlating: Wat Zijn De Redenen?

In Frankrijk is een treurig record gebroken: we zijn al enkele jaren Europees kampioen wat betreft het aantal achtergelaten dieren. Vóór de zomer worden er 60.000 kleine metgezellen in het wild vrijgelaten, en in de loop van het jaar in 2021 nog eens 100.000. Verlatingen bij dierenverenigingen tellen we niet mee, maar alleen diegene die in het wild worden uitgevoerd. Alleen al in de SPA werden op 21 juni 2022, de eerste dag van de zomer, maar liefst 11.461 haarballen verzameld. De schuilplaatsen zijn verzadigd.

Wat zijn de redenen voor het achterlaten van honden? Waarom ontdoen meesters degene die wij ‘de beste vriend van de mens’ noemen?

Onder de oorzaken van verlating zijn er oorzaken die onvrijwillig zijn en die, die moeilijker te begrijpen zijn, een kwestie van keuze zijn. Zonder ze te valideren, ontcijferen we de redenen voor het achterlaten van honden, wat onder andere vereist dat we de juiste vragen stellen voordat we aan een adoptieproces beginnen.

Onvrijwillige verlatingen

Nare verrassingen in het leven en oncontroleerbare gebeurtenissen zorgen ervoor dat sommige honden zonder baasje komen te zitten. Dit is bijvoorbeeld het geval wanneer de eigenaar overlijdt zonder erfgenamen of met nakomelingen die het dier niet kunnen terugnemen. Hetzelfde geldt wanneer een meester voor een zeer lange periode in het ziekenhuis wordt opgenomen, in een EHPAD wordt opgenomen, zijn accommodatie verliest of in een situatie van ernstige ziekte of handicap terechtkomt, waardoor hij niet langer goed voor zijn metgezel kan zorgen. Deze onvrijwillige verlatingen vormen doorgaans een dubbele straf voor de eigenaar: hij lijdt onder zijn situatie en moet bovendien het dier waarvan hij houdt, wegdoen. Menselijke tragedies gaan altijd schuil achter deze verlatenheid.

Er zijn echter ook gevallen die moeilijker te accepteren zijn als je van dieren houdt.

Vrijwillige verlatingen

Wanneer de Dierenbescherming een dier terugvindt dat rechtstreeks door de eigenaren naar haar is gebracht, vraagt zij zich af wat de reden is van de achterlating en neemt zij dit op in haar dossier. Hierdoor krijgt u een globale visie op de contexten en situaties die tot een dergelijke beslissing leiden.

1 – De scheiding van het paar

Onder de meest genoemde oorzaken noemen de eigenaren echtscheiding of scheiding: wandelingen en maaltijden werden soms uitgevoerd door de twee leden van het echtpaar die, eenmaal gescheiden, zich niet langer in staat voelen de beperkingen alleen aan te kunnen. Het argument dat vaak naar voren komt onder dierenrechtenactivisten is dat we onze kinderen of onze hond niet in de steek laten als we uit elkaar gaan. Het draait allemaal om organisatie. Er moeten nieuwe routines worden ingevoerd, soms ingewikkelder, maar niet onmogelijk.

2 – Gebrek aan tijd

Ook komt het “gebrek aan tijd” voort, dat voortkomt uit een verandering van baan of leven, of uit een gebrek aan begrip van de behoeften van de furball. Het komt meer overeen met een gebrek aan beschikbaarheid. Beschikbaarheid is de tijd die we aan de ene taak besteden in plaats van aan de andere. Het komt neer op een keuze in de verdeling van je tijd. Daarom is het essentieel om vóór elke adoptiehandeling te controleren of u voldoende tijd en energie heeft voor wandelingen, spelletjes, eventuele afspraken met de trimmer, maaltijden, bezoeken, dierenartsen. Waarom zou u niet een week lang het huis zonder hond verlaten en hondenwandelingen simuleren, om te controleren of ze in het schema passen? Zodra de test is voltooid, wordt het gemakkelijker om te begrijpen wat het adopteren van een hond inhoudt.

Lees verder: Verloren hond: hoe schrijf je een effectief zoekbericht om je hond te vinden?

3 – De verhuizing

Wanneer eigenaren van een groot huis naar een klein appartement verhuizen, kan het probleem zich voordoen, afhankelijk van het ras van de hond. In andere gevallen past een hond zich aan aan de verandering in de omgeving. Over het algemeen heeft het argument achter deze stap meer te maken met een gebrek aan anticipatie onder adoptanten. De mogelijke verhuizing is inderdaad een criterium waarmee rekening moet worden gehouden vóór de adoptie. Het is essentieel om te kunnen antwoorden: “Wat moet ik doen als ik niet meer woon waar ik nu ben?” » en plan oplossingen. Bij twijfel kun je beter geen dier meenemen.

4 – Allergieën

Ademhalingsproblemen, huidreacties. Honden veroorzaken soms allergieën bij kinderen in het gezin, en zelfs bij volwassenen. Houd er rekening mee dat er hypoallergene hondenrassen bestaan. Het is ook mogelijk om te proberen de symptomen te desensibiliseren of te verlichten door preventieve praktijken toe te passen (regelmatig het haar stofzuigen in huis, vaker de handen wassen, honden verboden in de slaapkamer en slaapgedeeltes, enz.). Vóór de adoptie dient u minimaal 2 uur bij de hond die u wilt adopteren te blijven om uw reacties te controleren. Adoptie zal in een later stadium plaatsvinden.

5 – Een hondengedragsprobleem

Het gedragsprobleem van het dier wordt vaak aangegeven in de oorzaken van verlating: sommige honden zijn destructief, agressief en poepen in huis. Achter elke gedragsstoornis schuilt een reden zoals angst, verveling, ziekte… zelfs… een gebrek aan opleiding! Voordat u aan stoppen denkt, is een bezoek aan de dierenarts noodzakelijk en, als er geen fysiologische aandoening wordt geconstateerd, een afspraak met een hondengedragsdeskundige of een hondentrainer die positieve voorlichting geeft. Veel honden die problemen in huis veroorzaken, kunnen worden gerustgesteld, omgeschoold en charmante, evenwichtige metgezellen worden.

Plan vóór elke adoptie tijd die u besteedt aan de opvoeding van uw harige vriend. Zindelijkheidstraining kan tijd kosten, net als het begrijpen van uw verwachtingen. Bovendien, als uw hond is opgegroeid in een sfeer van schreeuwen of straffen, kan hij stress hebben ontwikkeld waardoor hij reacties ontwikkelt die niet passen bij uw verwachtingen.

6 – Een gezondheidsprobleem van het dier of zijn hoge leeftijd

Een dier kan op elke leeftijd een pathologie ontwikkelen en dit kan al snel erg duur uitvallen. Een chronische ziekte zoals diabetes waarvoor dagelijkse insuline-injecties nodig zijn, nierfalen waarvoor een specifiek dieet en regelmatige behandeling nodig is, een operatie gevolgd door revalidatie bijvoorbeeld, zijn bronnen van kosten die al snel enkele honderden euro’s kunnen bedragen. Bij adoptie kan hierop worden geanticipeerd.

Om ongelukken in het leven van uw hond te vergoeden, moet u óf over voldoende kapitaal beschikken, gereserveerd voor preventieve doeleinden, óf u kunt kiezen voor een onderlinge ziektekostenverzekering voor honden. In alle gevallen dient u minimaal 1.000 euro beschikbaar te hebben voor uw huisdier, hetzij als spaargeld, hetzij via een vergoeding van de dierenverzekering.

Een element waarmee u rekening moet houden vanaf de eerste maanden van uw puppy, of zelfs daarvoor, is zijn veroudering. U moet weten dat een dier dat ouder wordt vaker, zoals bij mensen, tekenen van slijtage en kwetsbaarheid vertoont die gepaard moeten gaan met frequentere bezoeken aan de dierenarts en curatieve of comfortzorg (artrose, gebitsproblemen, verminderde immuniteit). , enz.). Als het goed met hem gaat, probeer dan elke maand te sparen op een rekening die aan hem is gewijd. U zult hiervan kunnen profiteren als uw hondje begint af te nemen. Met 10 euro per maand krijgt u op 7-jarige leeftijd 840 euro om uw hond te begeleiden.

7 – Onvoldoende financiën

De kosten van uw hond moeten vóór elke adoptie worden berekend. Houd er rekening mee dat hoe groter uw hond is, hoe groter zijn voedselbehoefte zal zijn. Een Bichon van 4 kilo eet niet zoveel als een Duitse Dog. Dit is dus een criterium waarmee rekening moet worden gehouden, naast de risico’s die verband houden met de gezondheid en het ouder worden.

Stel een “hondenbudget” op voordat u adopteert en controleer of aan al zijn behoeften zal worden voldaan.

U moet rekening houden met:

Het eten ;
Traktaties die nuttig zijn voor zijn opleiding;
Bezoeken aan de dierenarts (minstens één keer per jaar voor vaccinaties en controles);
Ontwormingsmiddelen (meerdere keren per jaar);
De mogelijke castratie of sterilisatie;
Kinderopvangkosten bij vakantie;
Verzorgingskosten bij lang haar;
Accessoires (manden, speelgoed, borstel- en schoonmaakapparatuur, enz.).

Lees verder: Hoe leer je je hond trucjes? Welke ?

Als dit budget vóór de adoptie is uitgedacht en berekend, met een zak opzij waar u tijdens het leven van uw dier uit kunt putten, zal de zorg over geldgebrek worden verlicht, ook al kan er zich altijd een ommekeer in het fortuin voordoen. je leven verstoren.

8 – De komst van ongewenste puppy’s

Een ongesteriliseerde hond die aan jouw waakzaamheid ontsnapt en daar sta je dan met 4 tot 8 puppy’s waar je geen raad mee weet. We kunnen het nooit genoeg herhalen: sterilisatie helpt, naast het terugdringen van bepaalde vormen van kanker, dit soort situaties te voorkomen. Als deze operatie om de een of andere reden niet mogelijk is, houd er dan rekening mee dat anticonceptie een optie is die aan dieren wordt aangeboden om ongewenste puppy’s te voorkomen. Als uw haarbal, ondanks uw plan om hem te laten opereren, zwanger blijkt te zijn, is abortus bij een dierenarts een oplossing die verlating en lijden voor puppy’s voorkomt. Verschillende signalen geven aan dat uw hond baby’s verwacht.

Kun je een hond ‘op de juiste manier’ achterlaten?

Verlating is nooit echt schoon. Het veroorzaakt bijna altijd lijden bij de hond die van nature trouw en loyaal is en voor wie jij alles bent.

Wilde achterlating kan echter leiden tot een snelle dood, terwijl het indienen bij een erkende vereniging “verantwoordelijke achterlating” wordt genoemd. Het gaat dan gepaard met een verklaring van verlating en vergroot de overlevingskansen van de haarbal, ook al dreigt er door de verzadiging van de opvangplaatsen euthanasie.

Sommige eigenaren stellen zichzelf gerust: “hij is raszuiver, hij is knap, hij is aardig… hij zal een gezin vinden”. Het aantal fantastische, vriendelijke en raszuivere honden is echter zo groot dat dit niet overeenkomt met het onvoldoende aantal gezinnen dat bereid is te adopteren.

Eenmaal in de SPA wordt de hond in quarantaine geplaatst in afwachting van een bezoek van de dierenarts om zijn gezondheidstoestand te controleren. Als hij ziek is, wordt hij behandeld. Als het vuil is, wordt het geborsteld en schoongemaakt. Als het heel is, wordt het gesteriliseerd of gecastreerd. Wij vaccineren hem en ontwormen hem. Als alles, ook administratief, in orde is, wordt het ter adoptie aangeboden. Foto’s worden gepubliceerd, aankondigingen geschreven. Sommigen profiteren van de ontvangst van een estafettefamilie.

De Dierenbescherming beoefent geen euthanasie voor het gemak, maar alleen voor zieke dieren.

Bij het afleveren van het dier tekent de eigenaar een verklaring van achterlating waarin hij duidelijk aangeeft dat hij zich ertoe verbindt het dier niet terug te nemen en er geen rechten meer over heeft. Ook hij wordt ontheven van zijn verantwoordelijkheden. Hij rapporteert alle informatie over de hond en de reden van achterlating. Hij draagt het eigendom over aan de vereniging. Als hij deze heeft, voegt hij het gezondheidsdossier en de identificatiedocumenten toe.

De prijs voor het achterlaten in de SPA bedraagt ongeveer 50 euro. De vereniging is altijd blij dat een meester meer geeft, omdat het gedoneerde bedrag bijdraagt aan haar verzorging, onderhoud, vervangingsactiviteiten etc. Ook kan zij de betalingsvoorwaarden vergemakkelijken bij ernstige moeilijkheden.

Wat gebeurt er met achtergelaten dieren?

De SPA heeft niet het recht om dieren op de openbare weg op te halen. Zij kan alleen degenen innen die haar zijn toevertrouwd, hetzij door een eigenaar die een verklaring van verlatenheid aflegt, hetzij per pond.

Wanneer het dier niet omkomt van honger, dorst, aanval door andere dieren of een verkeersongeval, neemt het pond het terug. Hij wordt als verlaten beschouwd omdat er acht dagen lang geen nieuws is van zijn baasjes. Het pond wordt dan de eigenaar van de hond. Over het algemeen stuurt het het vervolgens naar een bevoegde vereniging. Wanneer ze echter niet meer genoeg ruimte heeft en het verzadigingspunt bereikt, wat vaak het geval is vóór de zomervakantie, euthanaseert ze haar. Een gezonde en vriendelijke hond wordt dus gedood. Als er plekken over zijn, krijgt hij verzorging, vaccinaties, ontworming en antiparasitaire middelen.

Wat riskeert u als u uw dier achterlaat?

Op 30 november 2021 werd een wet tegen dierenmishandeling afgekondigd en twee van de maatregelen zijn erop gericht de risico’s van verwaarlozing te beperken. Tegelijkertijd is het Wetboek van Strafrecht hierover al duidelijk.

Lees verder: Azijn om hondenvlooien te behandelen: uitleg

De wet tegen dierenmishandeling

De wet voegde twee belangrijke maatregelen toe tegen verlating. Het opmaken van een verbinteniscertificaat: vóór elke adoptie, gratis of tegen betaling, erkent de toekomstige eigenaar schriftelijk dat hij de behoeften van het dier kent en de kosten die dit met zich meebrengt. Hij beweert op de hoogte te zijn van de behoeften op het gebied van onderwijs en de gevolgen van het adopteren van een viervoeter. Het zal dus niet langer mogelijk zijn om te beweren dat je niet op de hoogte bent van de beperkingen die een dier oplegt, of dat je verbaasd bent over zijn gedrag.

Om impulsieve aankopen te beperken is bovendien vanaf 2024 de verkoop in dierenwinkels of online verboden. Grote dierenwinkels zullen alleen nog asieldieren kunnen aanbieden en het adoptieproces zal in het genoemde asiel plaatsvinden. Een hond die voor een raam op een rijbaan wordt weergegeven, is niet langer mogelijk.

De straf voor het achterlaten van een dier

Volgens artikel 521.1 van het Wetboek van Strafrecht wordt het achterlaten van elk huisdier, als het getemd is of in gevangenschap wordt gehouden, bestraft met een gevangenisstraf van maximaal 3 jaar en een boete van 45.000 euro. Het wordt beschouwd als een daad van mishandeling en wordt met dezelfde straffen bestraft. Bovendien vormt het wild achterlaten, waardoor het risico bestaat dat het dier snel sterft, verzwarende omstandigheden die de straf verhogen tot 4 jaar gevangenisstraf en een boete van 60.000 euro. Als het dier ten slotte sterft als gevolg van achterlating, kan de straf oplopen tot 5 jaar gevangenisstraf en een boete van 75.000 euro.

Bijkomende straffen kunnen door de rechter worden opgelegd: verbod op het houden van een dier (permanent of tijdelijk) of verbod op het uitoefenen van een professionele of sociale activiteit gedurende maximaal 5 jaar als deze activiteit de achterlating mogelijk maakt.

Bovendien kan aan de veroorzaker van achterlating op eigen kosten een bewustmakingscursus over het voorkomen en bestrijden van dierenmishandeling worden opgelegd.

Houd er rekening mee dat als u getuige bent van een wilde achterlating die het leven van het dier in gevaar brengt, u de politie of de rijkswacht, evenals de DDPP (departementale directie bevolkingsbescherming) of een dierenbeschermingsvereniging moet waarschuwen.

Het “minst ergste” deel van het achterlaten is het vinden van een serieus en waardig pleeggezin dat voor je dier kan zorgen. Bij een aankondiging van het type ‘geef voor goede zorg’ bestaat het risico dat onbekende mensen de hond mishandelen of in de steek laten. Het is daarom noodzakelijk om het gastgezin goed te kennen en garanties te verkrijgen (getuigenissen bijvoorbeeld over hun vorige hond en hun levensstijl in hun bedrijf).

Een hond, zelfs agressief of met gedragsproblemen, is een dier dat gevoelig is en veel liefde heeft voor zijn baasjes. Verlating blijft een trauma, het veroorzaakt lijden dat zoveel mogelijk moet worden verzacht als de omstandigheden de eigenaren daartoe aanzetten. In alle gevallen wordt het verlaten van de vereniging niet bestraft. Het is echter belangrijk om je bewust te zijn van de verantwoordelijkheid en beperkingen die het adopteren van een hond met zich meebrengt.