Hondenopvang: hoe werkt het? Welk nut? Welke status?

Het aantal verlaten of verloren honden dat wordt opgevangen door verenigingen of particuliere opvangcentra blijft toenemen. Het wordt daarom voor al deze structuren steeds moeilijker om te functioneren, vooral omdat de opvangcentra, afgezien van enige staatssteun in bepaalde gevallen en donaties van mensen die getroffen zijn door het lot van de jonge bewoners, verre van rijk zijn. Allen bieden deze honden ter adoptie aan, maar kunnen ook degenen naar wie geen pleeggezin zich na een bepaalde tijd wendt, euthanaseren. Laten we eens wat aandacht besteden aan deze hondenasielen die we niet altijd zo goed kennen, hun werking, hun nut en hun status.

Hoe een hondenasiel werkt

Er zijn talloze hondenopvangcentra in Frankrijk, waarvan sommige particulier zijn, andere (de meeste) verenigingen zijn onder de wet van 1901. De belangrijkste punten van hun status zullen we hieronder zien.

Tegenwoordig zijn er zoveel achtergelaten dieren in ons land dat associatieve opvangcentra als de SPA bijvoorbeeld moeite hebben met een dergelijke zorgwekkende situatie om te gaan. Ze doen steeds vaker een beroep op particuliere opvangcentra en apotheken die geen staatssteun ontvangen, maar uitsluitend functioneren dankzij donaties van mensen die gevoelig zijn voor de dierenzaak.

Er moet echter worden opgemerkt dat particuliere opvangcentra dieren voor een korte periode aan families toevertrouwen, in afwachting van hun definitieve adoptie. Honden verblijven daarom over het algemeen niet in deze kleine structuren. OmgekeerdDierenopvangcentra die op grond van de wet van 1901 een verenigingsstatus hebben, houden verlaten of verloren dieren in hun pand totdat ze een nieuw gezin vinden. Dit wordt steeds problematischer omdat het aantal honden dat in gevaar verkeert voortdurend toeneemt.

Euthanasie is de ultieme oplossing en asielen mogen dit toepassen als een hond na een bepaalde periode nog steeds niet door een nieuw opvanggezin wordt geadopteerd.

Wat de financiering van opvangcentra betreft, wordt deze, afgezien van enkele staatssubsidies voor sommigen, voornamelijk verstrekt door genereuze donoren, maar dit is niet altijd voldoende om dit probleem van het achterlaten van dieren aan te pakken.

Nut van een hondenasiel

Een opvangcentrum voor honden (zoals het geval is voor opvangcentra voor andere dieren, zoals onder meer katten…), heeft tot doel deze huisdieren te helpen die aan hun lot zijn overgelaten, hetzij omdat ze in de steek zijn gelaten, hetzij omdat ze verdwaald zijn.

Bovendien ontvangt dit soort structuur op afspraak elke eigenaar van een hond die zijn kleine metgezel in de steek wil laten zonder hem midden in de natuur of aan de kant van de weg achter te laten. In dit soort gevallen vindt er een interview plaats zodat de meester:

• Geef de reden(en) voor uw wens om uw hond in de steek te laten,
• Geef talloze informatie over het dier, zoals zijn karakter, zijn gedrag, zijn huidige gezondheidstoestand en zijn geschiedenis, of het sociaal is of niet.
• Volg de levensgeschiedenis van uw hond, of hij door zijn moeder werd gevoerd, hoe hij werd gespeend, of hij werd mishandeld of gepest, enz.

Het verzamelen van de antwoorden op al deze vragen is van kapitaal belang voor de medewerker van het asiel die de eigenaar van de hond ontvangt, omdat hij zo de persoon die het dier later wil verwelkomen, kan informeren. Het is inderdaad van fundamenteel belang dat een adoptant enige kennis heeft over de hond die hij in zijn gezin wil verwelkomen.

De status van een hondenasiel

Een hondenasiel kan onder de verantwoordelijkheid vallen van een van de volgende entiteiten:

• Het Departementale Directoraat voor Sociale Cohesie en Bevolkingsbescherming (DDCSPP) dat sinds 1 januari 2010 de missie van het Departementale Directoraat voor Veterinaire Diensten (DDSV) integreert.
• Een lokale dienst die rapporteert aan het ministerie van Landbouw.

In de regel is een hondenasiel een vereniging zonder winstoogmerk opgericht door de wet van 1 juli 1901, tenzij het hoofdkantoor zich in de Elzas-Moezel bevindt, waar de wet van 1908 van toepassing is. Het is deze wet uit 1901 die het wettelijke kader voor het toevluchtsoord bepaalt, gebaseerd op fundamentele principes:

• Contractuele vrijheid: de organisatie is ter beoordeling van de leden van de vereniging, maar om geldig te zijn moet het contract nog steeds voldoen aan de voorwaarden van artikel 1128 van het Burgerlijk Wetboek.
• Het bundelen van de kennis van de stichtende leden,
• Desinteresse in het management, waarbij de wet in kwestie zowel winstdeling als het zoeken naar winst verbiedt.

Dit soort associatieve structuur is dus niet bedoeld om geld te verdienen. Dit is wat het onderscheid maakt tussen een advocatenvereniging uit 1901 en een klassieke vennootschap, of het nu bijvoorbeeld een SARL (Limited Simplified Liability Company), een SAS (Simplified Joint Stock Company) of een andere SASU (vereenvoudigde naamloze vennootschap met één lid) is…

Een opvangcentrum voor honden (of meer in het algemeen voor dieren) kan echter werknemers in dienst nemen die verschillende soorten arbeidsovereenkomsten aangeboden kunnen krijgen, zoals vaste contracten, contracten voor bepaalde tijd, maar de meerderheid van de werknemers zijn vrijwilligers.

Er zijn vijf soorten advocatenverenigingen uit 1901, namelijk:

• De erkende vereniging van algemeen belang: deze verenigingen zijn bevoegd om hun schenkers de ontvangstbewijzen te bezorgen die recht geven op belastingaftrek. De belastingadministratie behoudt zich uiteraard het recht voor om te controleren of de belastingaangiften niet frauduleus zijn, maar volkomen regelmatig.
• De vereniging erkend als zijnde van openbaar nut door de Staat: om dit statuut te verkrijgen, moet je een minimale anciënniteit van 36 maanden kunnen aantonen en het algemeen belang kunnen dienen, maar ook erkend zijn, dat wil zeggen een zekere bekendheid hebben.
• De erkende vereniging: het is een administratieve autoriteit of het ministerie die haar goedkeuring verleent, waardoor de erkende vereniging donaties en subsidies kan ontvangen, maar om deze aan haar te kunnen verlenen, moet de structuur een SIRET-nummer hebben. In ruil daarvoor moet dit type vereniging een even voorbeeldige als transparante boekhouding voeren, en zijn verplichtingen om verslag uit te brengen over zijn activiteiten aan de administratie die de goedkeuring heeft verleend, zijn zeer talrijk.
• De aangegeven vereniging: zij moet bepaalde administratieve formaliteiten vervullen voor haar aangifte bij de prefectuur van het departement waar haar hoofdkantoor is gevestigd. Er kunnen besluiten op naam van het bedrijf worden gesloten, aangezien het rechtspersoonlijkheid verkrijgt en de verklaring ervan in het Publicatieblad wordt gepubliceerd.
• Zwart-aangegeven vereniging (we spreken ook van feitelijke vereniging): er kan geen handeling op haar naam worden voorgelegd omdat zij niet in de categorie van rechtspersonen valt vanwege het feit dat zij geen rechtsbevoegdheid heeft. Het wordt niet aangegeven bij de prefectuur.

Als u om wat voor reden dan ook niet meer voor uw hond kunt zorgen, kunt u zich op zijn minst wenden tot een hondenasiel, zodat het dier direct hulp kan vinden en de kans krijgt om te worden verwelkomd door een liefdevol en respectvol gezin. Het is meer dan verwerpelijk om je hond midden in de natuur of op de openbare weg achter te laten omdat je hem niet meer wilt…

Voordat u een huisdier adopteert, moet u dus goed nadenken, want het is een verantwoorde handeling die een persoonlijke investering van meerdere jaren met zich meebrengt, evenals voldoende budget voor voedsel, diergeneeskundige zorg, enz. Een hond is geen speelgoed, noch een voorwerp en we moeten op onze hoede zijn voor verliefdheden, die soms echte flitsen in de pan kunnen zijn… Bovendien bestraft de wet het achterlaten van een dier omdat het een daad van mishandeling is, door het opleggen van een boete van € 30.000 en een gevangenisstraf van 2 jaar. Mogen deze strafrechtelijke sancties het aantal achterlatingen verminderen!