Hollandse Herder: karakter, opleiding, gezondheid, prijs | Pet Yolo

Ook al heeft hij veel fysiologische en psychologische overeenkomsten met de Duitse herder of de Belgische herder, de Hollandse Herder verschilt op andere punten van hen. Ontdek wat je moet weten over dit ras met een gestroomde vacht en een karakter dat even loyaal als alert is.

De Hollandse Herder in het kort

• Levensverwachting: 12 tot 14 jaar
• Gewicht: 20 tot 30 kilo voor vrouwen, 24 tot 32 kilo voor mannen
• Grootte: 55 tot 60 centimeter voor vrouwtjes, 57 tot 62 centimeter voor mannetjes
• Silhouet: gespierd en goed geproportioneerd
• Haar: kort, lang of ruw
• Vacht: gestroomd (met een bruine, grijze, gouden of zilveren achtergrond)
• Karakter: trouw, attent, intelligent
• Herkomst: Nederland
• Type: lupoïde
• Groep: 1 (Herdershonden en Cattle Dogs, behalve Zwitserse Cattle Dogs), Sectie 1 (Herdershonden, met werkproef)

Geschiedenis van het ras Hollandse Herder

Zoals de naam al doet vermoeden, komt de Hollandse Herder oorspronkelijk uit Nederland. De exacte oorsprong ervan blijft echter nogal vaag: er wordt dus aangenomen dat het het resultaat zou zijn van verschillende kruisen die in de 19e eeuw door herders tussen verschillende lokale honden werden uitgevoerd. Dit selectiewerk beantwoordde dus aan de wens om honden te verkrijgen die dagelijks op de boerderij konden helpen bij verschillende taken op het gebied van toezicht, bescherming, bewaking of zelfs tractie. De Hollandse Herder ontwikkelde zich daarom al snel als een veelzijdige werkhond, net als zijn neef, de Belgische Herder (die vier variëteiten kent: de Groenendaeler, de Mechelaar, de Tervuren en de Laekense). Na de afname van de herdersactiviteit in zijn land werd de Hollandse Herder vervolgens door de politie en het leger gebruikt als zoek- of speurhond. Hij is ook omgebouwd tot hulphond (gids voor blinden), of eenvoudiger gezegd tot gezelschapshond. Het ras werd in 1955 officieel erkend door de FCI.

De Hollandse Herder blijft buiten Nederland relatief onbekend, in tegenstelling tot de Belgische Herder of de Duitse Herder.

Fysieke kenmerken van het ras Hollandse Herder

De Hollandse Herder wordt in de eerste plaats bepaald door zijn gemiddelde grootte, maar ook door zijn stevige, krachtige en goed geproportioneerde lichaam. De ledematen zijn sterk en gespierd, de rug recht, de croupe licht ingeslikt en de borst diep, met licht gebogen ribben. De staart hangt recht of vormt in rust een lichte kromming, wanneer deze hoger gedragen wordt wanneer de hond in actie is.

Afhankelijk van het haar zijn er dan drie varianten van de Hollandse Herder:

• Kortharig, met een zeer harde en strakke bovenvacht over het hele lichaam, evenals een wollige ondervacht
• De vacht is lang, met een rechte, gecoate, grove bovenvacht die niet gekruld of golvend is; evenals een wollige ondervacht
• De ruwe vacht, met een zeer dikke en gegolfde buitenvacht, evenals een dichte en wollige ondervacht (behalve op het hoofd)

De vacht van de Hollandse Herder is gestroomd, met een achtergrondkleur die varieert tussen goud (van zand tot kastanje) en zilver. De vlekken of strepen strekken zich dan uit over het hele lichaam, inclusief de kraag, de broek of de staart, zonder echter een overdaad aan zwart of wit te vertonen. De nek is mager en ondersteunt een hoofd dat goed geproportioneerd is met de rest van het lichaam, in de vorm van een langwerpige wig en met een lichte stop. Middelgroot, de oren zijn hoog aangezet wanneer de hond wakker is of in actie is. Ten slotte onthullen de amandelvormige ogen van de Hollandse Herder door hun donkere kleur een levendige en intelligente uitdrukking.

Karakter van de Hollandse Herder

Erkend voor zijn loyaliteit en betrouwbaarheid, vertoont de Hollandse Herder een passie voor werk, evenals een grote autonomie in de taken die van hem worden verlangd. Dit ras is attent, gehoorzaam en volhardend en heeft eigenschappen waardoor het in veel soorten missies kan schitteren. Ze beschikt ook over een opmerkelijke intelligentie en een goed vermogen om initiatieven te nemen. Ook blijkt dat de Hollandse Herder volledig toegewijd is aan zijn baas en aan zijn sociale groep, wat hem tot een goede metgezel voor een gezin maakt. Hij houdt ook van spelen en tijd doorbrengen met kinderen. Hij kan echter een pot met lijm worden, een drift die moet worden beheerst door een geleidelijke onthechting te leren, terwijl hij hem leert eenzaamheid te ondersteunen. Deze waakhond is van nature ook wantrouwend tegenover vreemden en vergeet nooit iets, waardoor een slechte ervaring met een mens erg moeilijk te overwinnen is. Ten slotte heeft deze beschermer een sterk territoriumgevoel, dat hij met constante aandacht in de gaten houdt.

Ideale leefomstandigheden voor de Hollandse Herder

De Hollandse Herder heeft een voorliefde voor grote open ruimtes, het buitenleven en vrijheid behouden. Hij zal dus veel meer tot zijn recht komen in een huis met een omheinde tuin of op een boerderij op het platteland, dan in een appartement in de stad. Hij moet zich ook inspannen tijdens dagelijkse uitstapjes, door te rennen of te springen, vandaar het belang om hem spelletjes en gevarieerde oefeningen aan te bieden. Dit ras houdt ook van hondensporten, waardoor hij actief kan blijven terwijl hij tijd doorbrengt met zijn geliefde meester: cani-cross, cani-mountainbiken of behendigheid zijn bijvoorbeeld goede opties. Onvermoeibaar moet deze hond uit Nederland fysiek en mentaal gestimuleerd worden (door middel van speuractiviteiten of door het beoefenen van de ritmische obé) voor zijn evenwicht. Bovendien blijft hij zeer gevoelig, wat een goede socialisatie des te belangrijker maakt voor een harmonieus samenleven met soortgenoten. Ten slotte belichaamt hij een goede keuze voor een eerste adoptie, vanaf het moment dat zijn toekomstige meester dynamisch is en klaar is om tijd aan hem te besteden.

Opvoeding van de Hollandse Herder

Hoe volgzaam en intelligent ze ook zijn, de Hollandse Herder heeft een eerlijke opvoeding nodig, zonder overdreven zachtheid of vastberadenheid. Niettemin toont hij zich volledig meewerkend in aanwezigheid van een respectvolle en samenhangende houding van zijn meester, die tevens zal bijdragen aan het ontstaan ​​van een vertrouwensband. Het is dan essentieel om deze herdershond de codes voor een goede socialisatie te leren, en hem te leren omgaan met momenten van eenzaamheid, anders zal hij afwijkend gedrag aannemen: vernietiging, overmatig blaffen, enz.

Verzorging en onderhoud van de Hollandse Herder

De kortharige of ruwharige Hollandse Herder heeft niet veel onderhoud nodig: wekelijks borstelen – wat vaker moet gebeuren tijdens de ruiperiodes (in het voor- en najaar) – is inderdaad voldoende om dode haren te verwijderen en de ventilatie van de vacht te bevorderen. Aan de andere kant heeft de langharige variant meer verzorging nodig, d.w.z. borstelen twee tot drie keer per week en dagelijks tijdens de rui. Te vaak baden wordt afgeraden. Het is dan belangrijk om de oren van de Hollandse Herder regelmatig te controleren en schoon te maken, ook al zijn ze niet hangend, evenals zijn ogen.

Belangrijkste gezondheidsproblemen van de Hollandse Herder

De Hollandse Herder wordt gedefinieerd als een tamelijk robuust ras, dat een hoge weerstand tegen vermoeidheid heeft en een goede levensverwachting heeft. Dankzij de dubbele vacht is hij zeer goed bestand tegen de kou; maar zijn activiteiten moeten worden geregeld in geval van sterke hitte; zijn hartstocht kan soms de overhand krijgen voorbij zijn fysieke grenzen. Zoals het geval is bij veel grote honden, blijft hij vatbaar voor heup- of elleboogdysplasie, evenals voor maagtorsie. Het ras heeft ook een aanleg voor degeneratieve myelopathie, resulterend in verlamming van de achterhand, evenals hypothyreoïdie. Tenslotte treft goniodysplasie, een erfelijke oogmisvorming, vooral hardharige exemplaren.

dieet van de Hollandse herder

De Hollandse Herder is geen grote eter en ook niet bijzonder hebzuchtig. Hun dieet moet gezond en evenwichtig zijn en aangepast zijn aan hun leeftijd, geslacht en niveau van fysieke activiteit. Dit ras moet een gezond gewicht behouden voor goede werkvaardigheden, vandaar het belang van follow-up bij een dierenarts. Kroketten van goede kwaliteit, eventueel aangevuld met vlees, zullen het werk prima doen.

Hollandse Herder Prijs

De prijs van een bij het LOF geregistreerde Hollandse Herder pup ligt tussen de 800 en 1000 euro. Dit bedrag varieert dan afhankelijk van de leeftijd, het geslacht en de afstamming van de hond. Er moet ook rekening mee worden gehouden dat het ras in Frankrijk moeilijk te vinden kan zijn, waardoor het dier mogelijk uit Nederland moet worden gekocht of geïmporteerd. Deze optie brengt dan zwaardere administratieve formaliteiten en extra kosten met zich mee.