Hoe werkt het spijsverteringssysteem van de hond?

Verschillende organen zijn betrokken bij de spijsvertering en er moet voor worden gezorgd dat strikte regels worden gevolgd, zodat de hond op dit niveau geen problemen ondervindt. Laten we de anatomie van het spijsverteringsstelsel en de werking ervan ontdekken, wat de symptomen zijn die op een disfunctie kunnen wijzen en wat de belangrijkste oorzaken zijn van spijsverteringsproblemen bij honden.

Anatomie van het spijsverteringsstelsel van de hond

Het spijsverteringsstelsel van de hond is als volgt samengesteld:

• De mondholte, dat wil zeggen de mond van de hond, die het eerste deel van het spijsverteringskanaal is,
• De keelholte die slikken mogelijk maakt dankzij een reeks spieren,
• De slokdarm, een buis die de keelholte verbindt met de opening van de maag en die de cardia wordt genoemd, die de rol vervult van een functionele sluitspier om te voorkomen dat voedsel terug naar boven komt,
• De maag, bestaande uit drie delen, namelijk de fundus, het lichaam en het antrum (let op: afhankelijk van de grootte van de hond varieert de capaciteit van de maag van ½ tot 7 liter),
• De dunne darm bestaat uit het duodenum, jejunum en ileum,
• De dikke darm of dikke darm, bestaande uit de blindedarm, de opstijgende dikke darm, de transversale dikke darm, de dalende dikke darm, de sigmoïde dikke darm en het rectum,
• De anus, de terminale opening van het spijsverteringskanaal.

Verteringsproces bij honden

In de maag vindt een groot deel van de spijsvertering plaats en dit orgaan wordt bij honden bijzonder belast omdat ze – hoewel ze 42 tanden hebben – niet veel op hun voedsel kauwen. Omdat zijn speeksel bovendien slijm is zonder spijsverteringsenzymen (deze zijn, in tegenstelling tot mensen, alleen in de maag aanwezig), komen grote stukken voedsel in de maagzak terecht, waar hun afbraak wordt verzekerd door:

• Pancreassappen,
• Spijsverteringsenzymen zoals lipasen, proteasen, cellulasen, amylasen,
• Gal.

Pas na hun afbraak wordt het voedsel naar de dunne darm geleid. Ze worden in de dikke darm omgezet in ontlasting en vervolgens opgeslagen in het rectum voordat ze via de anus worden uitgestoten. Merk op dat de alvleesklier en de lever twee emunctorale organen zijn die zeer betrokken zijn bij de spijsvertering, aangezien de eerste pancreassap, glucagon en insuline afscheidt, en de tweede gal afgeeft die vetten verteert.

Vergemakkelijk de werking van het spijsverteringsstelsel van de hond

Om alles goed te laten werken, moet de hond profiteren van een perfect uitgebalanceerd dieet van zeer goede kwaliteit, dat niet alleen uit vleesproducten bestaat. Granen en groenten die na het koken gemengd en vezelrijk zijn, zijn essentieel zodat de hond geen tekort aan voedingsstoffen krijgt. Dit helpt ook de spijsvertering te vergemakkelijken.

Maar het is net zo belangrijk dat zijn eigenaar hem toestaat de dagelijkse lichamelijke activiteit te behouden, om zijn darmtransit niet te verstoren.

Spijsverteringsstoornissen bij honden en de symptomen die moeten waarschuwen

Een sedentaire levensstijl is, zowel voor honden als voor mensen, een echte plaag voor de gezondheid in het algemeen en voor de werking van het spijsverteringsstelsel in het bijzonder, met name de darmen. Het kan de oorzaak zijn van constipatie, maar een ongeschikt dieet kan ook de spijsvertering verstoren.

Ook weten we dat bij honden vaak spijsverteringsproblemen voorkomen, omdat deze dieren over het algemeen te snel eten en te grote hoeveelheden voedsel kunnen opnemen. Laten we niet vergeten dat onder onze kleine metgezellen het idee van smaakplezier niet bestaat. Voor hen is eten slechts een kwestie van overleven. Vraatzucht is echter niet de beste manier om goed te verteren.

We moeten daarom drastische regels volgen om het risico op spijsverteringsproblemen bij een hond gedurende zijn hele leven te beperken, bijvoorbeeld door suikerachtig en vet voedsel te vermijden. Ondanks alles kunnen er problemen optreden door verschillende oorzaken, zoals:

• Een immuunziekte,
• Een besmettelijke ziekte,
• De aanwezigheid van parasieten,
• Pancreatitis,
• Een draaiing van de maag,
• Een tumor,
• De opname van verschillende elementen zoals stenen, gras of zelfs aarde, sigarettenas, plastic of andere niet-voedzame stoffen. Dit is te zien bij een puppy wanneer hij zijn omgeving begint te ontdekken, maar ook bij een volwassen hond met een eetstoornis die de ziekte van Pica wordt genoemd.

Bepaalde symptomen kunnen wijzen op een storing in het spijsverteringsstelsel van het dier. Het zou kunnen :

• Door een gebrek aan eetlust,
• Regurgitatie,
• Darmtransitproblemen (diarree, obstipatie),
• Van een darmobstructie,
• Overmatig darmgas dat leidt tot een opgeblazen gevoel,
• Buikpijn,
• Halitose (slechte adem),
• Vanuit een staat van onverklaarbare lethargie.

Al deze symptomen vereisen zo snel mogelijk, soms zelfs dringend, een overleg met de dierenarts. Het is noodzakelijk om te raadplegen als een van deze manifestaties langer dan 24 tot 36 uur duurt.