Hoe weet ik of mijn katten spelen of vechten?

Poten, springen, vangen en worstelen, dit gedrag dat uw katten aannemen, is vaak de weerspiegeling van een leuk achtervolgingsspel, maar het komt soms voor dat de gemoederen zich laten meeslepen en hun goede humeur verandert in een gevecht. Hoe kunt u onderscheid maken tussen katten die spelen of vechten? Hoe stop je de interactie voordat deze escaleert? Hoe kun je de harmonie binnen je kattenfamilie bevorderen als hun temperament verschillend is?

Vertel het verschil tussen katten die spelen of vechten met deze paar aanwijzingen

Afhankelijk van hun persoonlijkheid en gedrag verloopt het samenleven van verschillende katachtigen niet altijd van een leien dakje. De regels die hun interacties beheersen zijn soms subtiel voor de tweevoeters die we zijn en het is niet ongebruikelijk om een ​​eenvoudig spel te verwarren met een gevecht, omdat het gedrag van onze lieve katten ons vaak agressief lijkt en vergelijkbaar is met vechten.

Een spel dat gevechten simuleert

Kitty kijkt strak voor zich uit, pakt zijn lichaam op en ontspant het om als een doorgewinterde jager op je andere kat te springen. Soms volgt er een achtervolging en gevangenneming wanneer de twee katachtigen zich op dezelfde golflengte bevinden. Op zichzelf verschilt het spel tussen katten weinig van de lichaamstaal en het gedrag dat ze aannemen wanneer ze zichzelf verdedigen tegen een andere soortgenoot:

• Vastheid van blik;
• Springt op de tegenstander;
• Nastreven ;
• Vastlegging.

Bij het levendige kitten zien we tekenen die duidelijk de intentie om te spelen aangeven: hij loopt als een krab, springt of staat zelfs op zijn pootjes.

Drie aanwijzingen om de bedoelingen van uw katten te bepalen

Na de vangfase is pootgevecht de logische voortzetting van de andere fasen als je een kat bent. Wanneer onze kleine metgezellen echter vechten om te bepalen wie het hoogste, gezellige hoekje van de krabpaal krijgt, verschijnen er subtiele verschillen vergeleken met een spelopdracht:

• Tijdens een gevecht zijn hun lichamen meer gespannen, terwijl ze tijdens het spelen ontspannen lijken, hun lichamen blijven soepel en ontspannen.
• In tegenstelling tot een gevecht waarbij een van de katten het gevecht domineert, wisselen de achtervolgingen en sprongen de hoofdrolspelers van onze spelers op een veel evenwichtiger manier af.
• De meeste goed gesocialiseerde katten halen hun klauwen niet uit tijdens een speelfase. Aan de andere kant aarzelen ze niet om ermee te spelen als ze met een andere kat moeten vechten.
• In het geval van een confrontatie tussen katachtigen leiden de omgevingsgeluiden hen niet af. Integendeel, tijdens het spelen zal de roep van hun naam of een eenvoudig zacht geluid hun aandacht afleiden van hun schijngevecht.

Tenslotte de laatste aanwijzing die aangeeft dat uw katten spelen en niet vechten. Als ze samen spelen, zijn ze nogal stil. Elke agressieve stem, zoals sissen, grommen of huilen, geeft aan dat de strijd gaande is en dat het niet langer een kwestie van spelen is.

Wat zijn de duidelijke tekenen dat uw katten vechten en niet spelen?

Vocalisaties zijn meestal een teken dat er iets in het spel niet goed gaat. Zelfs als katten elkaar kunnen bijten tijdens het spelen, of pootjes kunnen poten, zijn dit slechts simulacra en de “agressor” matigt de druk van zijn beet om zijn speelkameraadje niet te verwonden, bepaald gedrag en houdingen zijn onmiskenbaar:

• Oren plat naar achteren;
• Haren borstelig;
• Klauwen klaar om de tegenstander aan te vallen;
• Gromt en huilt.

In tegenstelling tot het spel wordt de gefixeerde blik onderbroken door grommen. Tijdens deze observatiefase observeren uw viervoeters elkaar, nemen elkaar op maat en draaien zich grommend om zonder naar elkaar toe te kijken. Stevige haren, oren plat op de kop, hun staart zwaait koortsachtig van rechts naar links om indruk te maken op de tegenstander. Als geen van beide hoofdrolspelers toegeeft, eindigt de dreigende aanval net zo snel als deze begon met de ontsnapping van een van je katachtigen. Ze zullen er dan alles aan doen om elkaar te vermijden om zo stress en conflicten te verminderen.

Hoe kun je je katten scheiden als ze vechten?

Wanneer twee katachtigen in conflict komen, komt dat omdat ze een schuld hebben die ze onderling moeten vereffenen. Kattengedragsdeskundigen adviseren ten zeerste om niet in te grijpen als uw katten vechten. Als we te vroeg ingrijpen, zal het probleem dat hen scheidt er nog steeds zijn en zal de kans groter zijn dat de gevechten zich regelmatig zullen herhalen. Het lijdt echter geen twijfel dat een van uw katten waarschijnlijk gewond raakt als u hem met al zijn klauwen laat blijven vechten. De dreiging van letsel is zeer reëel, vooral wanneer geen van beide partijen een manier kan vinden om te ontsnappen en/of elkaar te ontwijken.

Het scheiden ervan is voor u ook een bron van krassen of beten. Het verstandigste is om hun aandacht af te leiden met een hard geluid, omdat ze veel minder ontvankelijk zullen zijn voor hun externe omgeving. Om dit te doen, moet u de belangrijkste middelen kiezen:

• Klap in je handen;
• Sla een deur dicht;
• Pannen tegen elkaar slaan.

Soms zal dit geluid uw strijdende partijen kalmeren, soms helemaal niet. In dit geval is een laatste tip om de vechtlust van je ‘fluwelen pootjes’ te kalmeren, het stoppen van de visuele interactie door een stuk karton of een kussen tussen de twee katten te plaatsen. Als dit het gevecht stopt, moet je de katten onmiddellijk in een aparte kamer verdelen, zodat ze allemaal weer tot rust kunnen komen.

Hoe bevordert u de harmonie tussen meerdere katten?

Harmonieus samenleven tussen katten is in de eerste plaats het resultaat van een goede verdeling van territoriale gebieden en de overvloed aan hulpbronnen.

Samenwonen en middelen

Allereerst, als uw kat eerder alleen heeft gewoond, vereist zelfs de introductie van een schattig katje enkele voorzorgsmaatregelen voor een lange en vriendelijke verstandhouding tussen hen:

• Kies een kitten met een soortgelijk temperament als uw kat. Een rustige kat is mogelijk minder tolerant ten opzichte van de uitbarsting die je hem wilt geven. Omgekeerd, als uw kat erg actief is en graag speelt, bied hem dan een kleine metgezel aan die ook graag allerlei spelletjes speelt.
• Introduceer geleidelijk de nieuwe kat bij u thuis. Ga in fasen te werk, scheid je furballs een paar dagen om je voor te bereiden op hun toekomstige samenwoning.
• Geef de voorkeur aan een kat van het andere geslacht om hun interacties te vergemakkelijken en vergeet niet om uw kleine metgezellen snel te steriliseren om ongelukken te voorkomen.

Om aan de behoeften van uw katten te voldoen, moet u nadenken over de ruimte in drie dimensies, vooral als uw metgezellen niet naar buiten gaan. Krabpalen, planken, apenbruggen, doorgangen of hoge rustplaatsen zorgen ervoor dat ze kunnen springen, klimmen en hun omgeving kunnen observeren. Bovendien verrijken ze de omgeving van je kleine metgezellen en zorgen ze ervoor dat ze elkaar kunnen ontwijken, wat de kans op conflicten en ruzies verkleint. Zorg ten slotte voor voldoende ruimte om te knuffelen en te slapen, water- en voerbakken, en zorg voor één kattenbak meer dan het aantal katten dat uw huis deelt.

Stimuleer uw katten

Als uw katten heel verschillende temperamenten hebben, laat uw speelse kat zijn metgezel dan niet lastigvallen. Door meer tijd en speelsessies te geven aan de zeer actieve kitten of kat, wordt de interactie met de tweede katachtige, die liever achterin uw kast zit, beperkt. Zorg er echter voor dat u iedereen dezelfde aandacht geeft, zodat niemand zich verwaarloosd voelt. De veroorzaakte stress kan conflictsituaties veroorzaken tussen uw viervoeters.

Om conflicten te beperken en uw katten samen te zien spelen, moet u vooral stoppen en opnieuw beginnen, en de behoeften van elk van hen identificeren. Als ze liever apart slapen, zorg dan voor verschillende slaapplekken. Als hun begrip hen daarentegen ertoe aanzet dezelfde rustplaats te delen, pas het dan zo aan dat iedereen zich als een haan in het deeg voelt!

Door Magali Laguillaumie – Gepubliceerd op 05/07/2024