Hoe verteren slangen hun prooi?

De eetlust van slangen is niet eindeloos. Deze dieren zijn echter in staat enorme prooien door te slikken, die enige tijd nodig hebben om te verteren. Maar hoe kan dit lange en smalle lichaam voedsel bevatten dat veel groter is dan het lichaam zelf, en vooral: hoe verteert het dit? Wij leggen alles uit over dit best fascinerende fenomeen.

Focus op slangen en hun dieet

Wij presenteren geen slangen meer, die tot de squamate-familie behoren. Deze dieren voeden veel overtuigingen en angsten en zijn voor de meeste mensen het onderwerp van een fobie. Verschillende maten en kleuren, sommige zijn giftig en andere niet. Door hun slanke, gespierde lichaam kunnen ze zich snel voortbewegen op het land, in het zand, in bomen of in het water.

Wist je dat? Reptielen behoorden tot de eerste dieren die de planeet bevolkten. Het is dankzij meerdere evolutionaire aanpassingen dat ze zich konden aanpassen aan het droge land. En de meeste werden in de mond van het dier geopereerd.

Slangen zijn allemaal carnivoren. Om zich te voeden jagen ze op hun prooi door ze te vangen, hetzij in een hinderlaag, hetzij door te plunderen. Hij kan geruisloos bewegen totdat hij voldoende afstand heeft bereikt om het beoogde dier te bedwingen. Sterker nog, hij laat zijn hoofd springen terwijl hij zijn mond wijd opent om zijn prooi behoorlijk gewelddadig te raken. Sommige boomslangen hebben echter hun eigen unieke jachttechniek en vallen het liefst uit hun boom op de door hen gekozen prooi.

Hoe dan ook, dieren die door slangen worden geconsumeerd, worden bijna allemaal met het hoofd eerst ingenomen. Ze gebruiken deze techniek om niet gewond te raken door hoorns, veren of hoeven. Bovendien voorkomt dit dat de prooi vast komt te zitten in de slokdarm van het reptiel en veel pijn of soms zelfs de dood veroorzaakt.

Wat eten slangen?

Ze voeden zich gemakkelijk met kleine knaagdieren, Amfibieën, vogels, eieren, maar ook met veel grotere dieren, zoals wilde zwijnen, herten, enz. Hoe kan zo’n klein dier zo’n grote prooi inslikken? Dit werd mogelijk dankzij de evolutie van de kaak van de slang. Na verloop van tijd ging de jugal-quadrato-jugal-boog eenvoudigweg kapot. Als gevolg hiervan werd het vierkante bot bevrijd en veel mobieler ten opzichte van de schedel van het squamate. Ze kunnen hun mond daarom breder openen dan hun lichaam groot is.

De meeste slangen geven er dus de voorkeur aan om een ​​zeer grote hoeveelheid voedsel in één keer door te slikken en een paar dagen tot meerdere weken te vasten. In gevangenschap is het gemakkelijker om het vasten van de slang te observeren, omdat ze zich gemakkelijker onthouden van eten voordat ze vervellen. Hoe jonger de slangen zijn, hoe groter de voedselinname zou moeten zijn.

Het spijsverteringsstelsel van slangen in detail

De tanden van de slang worden alleen gebruikt om gif te bijten en te injecteren. Ze hebben geen noemenswaardige tanden en kunnen daarom niet op hun prooi kauwen. Het wordt in zijn geheel ingenomen, zelfs als het om herten gaat! Het verteringsproces begint zodra het voedsel in de mond van het reptiel komt. Dit is waar speeksel een zeer belangrijke rol zal spelen, omdat het uw voedsel bedekt. Het wordt uitgestoten door verschillende klieren (palatinaal, linguaal, sublinguaal en labiaal) en zal de prooi bevochtigen om hem beter te kunnen doorslikken. Dankzij de krachtige spieren van zijn lichaam zal hij het beetje bij beetje in zijn slokdarm laten glijden.

De spieren van de slang zullen hem verpletteren naarmate het proces doorgaat, totdat hij de maag bereikt. Deze fase kan min of meer lang duren, afhankelijk van het spijsverteringsstelsel van de slang. Het kan enkele uren duren, of zelfs een paar dagen!

Anatomie van het spijsverteringssysteem van de slang

Het spijsverteringsstelsel van de slang omvat verschillende elementen. Het begint vanuit de mond, strekt zich uit tot in de slokdarm en gaat verder naar de maag, dunne darm, dikke darm en de nieren.

De mondholte van de slang zet uit om de prooi op te nemen. Vervolgens reist het door de lange en gespierde slokdarm van het reptiel. In theorie is het tussen een kwart en de helft van de grootte van de slang! Het is zeer rekbaar en de samentrekking van de wanden zorgt voor het transport van prooien, ongeacht hun grootte, naar de maag. Dit laatste is niet rechtlijnig. Het heeft een “J”-vorm. Het is in dit orgaan dat de spijsvertering versnelt. Binnenin helpen spijsverteringssappen en krachtige spijsverteringsenzymen eiwitten op te lossen. Eenmaal afgebroken, gaat het overgebleven voedsel zowel door de pylorusklep als naar de dunne darm. Ook hier vinden we spijsverteringsstoffen die doorgaan met het verteren van de elementen die niet in de maag aanwezig zijn.

In feite ziet de dunne darm van slangen eruit als een buis. Zijn rol is het absorberen van voedingsstoffen en voedsel. De lever produceert gal die hij opslaat in de galblaas van het dier. Het is de twaalfvingerige darm die het naar de dunne darm transporteert om de vetten af ​​te breken.

Vervolgens zal de blindedarm het voedsel naar de dikke darm transporteren. Dit orgaan is veel minder gespierd dan de rest van het lichaam van het dier. Het verwerkt alleen kleine elementen en afval dat niet door de slang wordt opgenomen. Eindigend met het rectum zal de dikke darm eenvoudigweg dienen als laatste tussenpersoon vóór de uitdrijving van niet-consumeerbare resten (klauwen, haar, enz.).

Elementen die de spijsvertering van de slang kunnen beïnvloeden

Ook externe factoren, zoals de grootte van de prooi en bijvoorbeeld de temperatuur, kunnen de spijsvertering versnellen of vertragen. Zoals u weet zijn slangen zogenaamde “koudbloedige” dieren. Hun lichaamstemperatuur is dus afhankelijk van de buitentemperatuur. Om hun spijsvertering te vergemakkelijken, moeten ze profiteren van een warme omgeving, idealiter rond de 28 tot 30 graden. Zoveel mensen kunnen na het eten tijd doorbrengen in direct zonlicht! Anders kan de slang eenvoudigweg zijn prooi uitspugen. Dit is de reden waarom een ​​groot aantal individuen vasten tussen de herfst en het vroege voorjaar.

Ter informatie: een muis kan in maximaal 2 of 3 dagen worden verteerd als het warm genoeg is. Een konijn is in 4 tot 5 dagen verteerd als het 28 graden is. Daaronder heeft de slang mogelijk nog 2 dagen nodig. Uit een experiment bleek dat een konijn bij een temperatuur van 20 graden wel 2 weken in het lichaam van de slang kan verblijven…

De grootte van de prooi is ook een criterium waarmee rekening moet worden gehouden. Jonge slangen worden alleen verleid door kleine dieren. Pas als ze groter worden, lopen ze het risico antilopen, ezels, herten of herten, enz. te vangen. Een enkele maaltijd dekt doorgaans 25% van hun lichaamsgewicht, maar ze kunnen ook prooien consumeren die 65-95% van hun lichaamsgewicht uitmaken! Zo kan de inname van een hert bijvoorbeeld enkele weken duren in optimale omgevingsomstandigheden (tussen 28 en 30 graden).

Welke delen van de prooi kan de slang niet verteren?

Het vlees dat als eiwit dient, zowel de huid als de kleine botten van knaagdieren of zelfs de botten van vissen worden gemakkelijk verteerd door de maagzuren van slangen. Aan de andere kant, als je dacht dat ze in staat waren een hele prooi te verteren, is dat een vergissing. Verschillende elementen kunnen dat niet zijn, zoals grote botten en keratine. In deze laatste categorie zijn gegroepeerd:

• bont of haar;
• spijkers of klauwen;
• de hoorns;
• de weegschaal;
• veren;
• enz.

Maar hoe werpen slangen dit afval dan uit? Net als uilen maken ze pellets die pellets worden genoemd en die ze via de mond uitspugen, niet via de anus.

Na de spijsvertering is een goed dutje noodzakelijk

Zowel in het wild als in gevangenschap vergt de spijsvertering van slangen veel energie. Dit is de reden waarom ze de neiging hebben om vaker in slaap te vallen dan normaal. Afhankelijk van de grootte van de te verteren prooi kan de slang wel 20 uur per dag slapen!

In de natuur is het niet ongebruikelijk om inerte slangen met enorme buiken op de grond te observeren. Hoe groter de prooi, hoe langer de spijsvertering duurt. Aan de andere kant vervormt zijn aanzienlijke omvang de slang en belemmert hij zijn bewegingen. Dit is de reden waarom sommige slangen niet uit het zicht kunnen schuilen om in alle rust te verteren en gedwongen worden te blijven waar ze zijn, vaak in de open lucht. Ze zijn dus erg kwetsbaar.

Door Nathaly Baldo – Gepubliceerd op 27-08-2024 Slang