Hoe rouw je na de dood van je hond?

De dood van een hond kan voor sommige eigenaren net zo pijnlijk zijn als de verdwijning van een dierbare. De hond is een trouw, loyaal en aanhankelijk dier, dat binnen een gezin een belangrijke plaats inneemt en als volwaardig lid wordt beschouwd. Rouwen na het verlies van uw hond is daarom lastig. Hoe verloopt de rouwperiode en kun je voorkomen dat het verlies van je hond een te diepe wond achterlaat? Hoe kun je erover praten met jonge kinderen om hen te helpen de dood van hun kleine metgezel te accepteren? Hier zijn een paar tips.

Een hond rouwen: de verschillende onvermijdelijke fasen

Wanneer een hond sterft, voelt de eigenaar een echte leegte, een situatie die vaak verkeerd wordt begrepen door mensen die nog nooit een huisdier hebben gehad. Deze afwezigheid is zeer destabiliserend en heeft gevolgen voor alle leden van het gezin. Rouwen is een periode die plaatsvindt in verschillende onvermijdelijke fasen, namelijk:

• Schuldgevoel: de meester geeft zichzelf de schuld dat hij zijn hond niet heeft kunnen redden en overtuigt zichzelf ervan dat hij misschien zijn dood had kunnen voorkomen.
• Irritatie, zelfs woede: of de hond nu is overleden door een ongeval of een ziekte, de baas voelt woede jegens de persoon die hij verantwoordelijk acht voor de verdwijning, zoals bijvoorbeeld de bestuurder die het dier niet kon ontwijken of de dierenarts die verantwoordelijk is voor de behandeling Het.
• Weigering: het kan gebeuren dat de eigenaar van de hond niet kan beseffen dat zijn dier er niet meer is. Hij doorloopt daarom deze fase van ontkenning omdat hij zijn dood niet accepteert.
• Depressie en soms zelfs depressie: er ontstaat groot lijden zodra de eigenaar van het dier zich bewust wordt van zijn permanente afwezigheid.

Dit proces kan enkele weken tot enkele maanden duren. Het heeft geen zin om te willen vechten tegen dit proces, dat nodig is om iemand te laten rouwen.

Dood van een hond: hoe rouwen?

Het is van fundamenteel belang om de fasen van rouw te respecteren en daarom te accepteren dat dit enige tijd kan duren. Hierdoor kunt u uw gevoelens van woede kalmeren en begrijpen dat niemand verantwoordelijk is voor de verdwijning van uw hond, maar dat dit helaas een onvermijdelijke uitkomst is voor elk levend wezen.

Deze destabiliserende situatie kan bij veel mensen onuitwisbare sporen nalaten. Om de rouwperiode na het overlijden van uw hond zo goed mogelijk te beleven, is het absoluut noodzakelijk om u niet te isoleren. Integendeel, je moet jezelf omringen met mensen die je vertrouwt, die de leegte begrijpen die door deze verdwijning is gecreëerd en de pijn die de meester voelt. Integendeel, het is beter om te vermijden dat je in de buurt bent van mensen die dit leed en de psychologische pijn die de dood veroorzaakt niet begrijpen. Je moet jezelf er niet van weerhouden om om je kleine metgezel te huilen, en het is geen schande om je verdrietig te voelen. Het is ook een normale en bevrijdende reactie.

Het is erg belangrijk om de goede tijden die u met uw dier doorbracht te herinneren en erover te praten met dierbaren, om de liefste anekdotes met hen te delen, om hen foto’s van het dier te laten zien of video’s die op verschillende momenten in zijn leven zijn gefilmd. Het is een hele goede manier om je verdriet te verzachten.

Het wordt echter sterk aanbevolen om niet in uw herinneringen opgesloten te raken en betrokken te raken bij activiteiten. Het ideaal is om je gewoonten te veranderen. Uitgaan met familie of vrienden, een sport of een hobby beoefenen, meer momenten delen met uw andere huisdier als u die heeft, zijn erg belangrijk om de levensstroom beetje bij beetje te hervatten.

Een kind helpen rouwen na de dood van zijn hond: woordkeuze

Als je kinderen hebt die ook erg lijden onder de dood van hun dier, is het essentieel om de tijd te nemen om met ze te praten. Ze moeten de pijn die ze voelen kunnen uiten.

Laten we niet vergeten dat jongere kinderen vaak voor het eerst met de dood te maken krijgen als ze hun huisdier verliezen. Ze moeten daarom begeleid en ondersteund worden, maar ook de dood begrijpen, zodat ze zich niet verantwoordelijk voelen.

Om dit te doen, is de keuze van de woordenschat erg belangrijk. Het verdient zeer de voorkeur om over de dood te praten in plaats van over het vertrek, zodat het kind niet wacht tot zijn dier terugkomt. Zo zal ook hij kunnen rouwen.

Neem contact op met uitvaartverzorgers voor huisdieren

Voor het plannen van een uitvaart na het overlijden van een hond raden wij u aan contact op te nemen met een gespecialiseerd uitvaartbedrijf. De eigenaar die geschokt is door het verlies van zijn dier kan zich zo laten begeleiden door professionals die een grote gevoeligheid aan de dag leggen en zeer attent zijn op hun klanten. Zij kunnen alle leden van het gezin helpen deze zeer pijnlijke tijd het hoofd te bieden, door troost en medeleven te bieden.

Deze dierenuitvaartbedrijven bieden verschillende diensten aan en weten hoe ze op specifieke vragen moeten reageren, zodat elke eigenaar de formule kan kiezen die het beste bij hem past (zie dit dossier over hondencrematie). Dit zal hem helpen om vredig om zijn hond te rouwen. Begrafenis, individuele crematie, collectieve crematie, keuze voor een begrafenisartikel en/of een urn waarmee de as kan worden teruggevonden, enz. Het is mogelijk om meerdere offertes op te vragen om de aangeboden diensten en de prijzen ervan te vergelijken.

Na de dood van hun hond raken sommige mensen in een ernstige depressie omdat ze alleen gelaten worden met hun lijden. Het kunnen omslaan van de bladzijde betekent echter niet dat je de dood negeert of je kleine metgezel vergeet. Maar het is essentieel om beter te worden. Als dit moeilijk of zelfs onmogelijk lijkt, aarzel dan niet om uw arts te raadplegen of zelfs hulp te zoeken bij een psycholoog. Dankzij de opvolging is het vervolgens mogelijk om het bewijsmateriaal te aanvaarden, zodat de tijd eindelijk zijn werk kan doen. Eindelijk, als alles beter is, is het mogelijk om een ​​nieuw huisdier te verwelkomen. Maar dit mag nooit te vroeg gebeuren. Je moet wachten tot je klaar bent om te adopteren.