Hoe processierupsen bestrijden?

Als de dennenprocessierups de bekendste en meest problematische rups met brandharen blijft, veroorzaakt de eikenprocessierups evenveel schade als hij invasief is in onze bossen. Deze staart-leu-leu van larven mag ons niet week maken! Deze rupsen veroorzaken veel schade aan de bomen die ze koloniseren. Ze zijn even gevaarlijk voor de gezondheid van mensen als wilde dieren of gezelschapsdieren wanneer ze hun brandharen achterlaten of bij gevaar uitwerpen. Als het onmogelijk is om te vechten tegen hun verspreiding in de bossen, zijn er veel manieren om te vechten in de stad en in onze tuinen om bomen en levende wezens te beschermen tegen hun verwoestingen.

Dennenprocessierupsen, een gevestigde overlevingscyclus

Bekender dan de eikenprocessierups, Thaumetopoea pytiacompahaalt het vaakst de krantenkoppen van februari tot mei wanneer ze een paar dagen in processie trekken om de juiste plek te vinden om te graven en in een vlinder te veranderen.

levenscyclus van (Thaumetopoea pityocampa)

Over het algemeen komen de vlinders in juni of vanaf april uit de grond om zich voort te planten. Deze vlucht kan tot oktober duren, afhankelijk van de locatie en het klimaat. Vrouwtjes stoten feromonen uit om mannetjes aan te trekken en leggen tot 200 eieren op dennennaalden. 30 tot 40 dagen later komen de eieren uit en weven de larven hun nest door zich te voeden met de naalden van de pijnboom waar ze zijn geboren. Dennenprocessierupsen hebben vijf larvale stadia en het is pas in het 5e stadium of L5 dat ze hun verpoppingsproces beginnen om de grond te bereiken en te graven om pop te worden. Afhankelijk van de klimatologische omstandigheden kan de diapauze enkele weken tot enkele maanden duren. Soms komt de opkomst van de vlinder pas 2 tot 3 jaar na zijn transformatie tot pop tussenbeide. De geboorte hangt af van de omstandigheden van zonneschijn en vochtigheid. Dit Lepidoptera-insect is gedurende zijn hele levenscyclus een nachtdier. Er is maar één volwassen generatie per jaar en die leeft meestal maar een paar dagen.

Verspreiding van de dennenprocessierups in Frankrijk

De dennenprocessierups, een mediterrane soort, breidt zich sinds ongeveer tien jaar uit naar het noorden van Frankrijk. Vanaf nu worden de populaties zowel in de Parijse regio als in Normandië en op hoogtes tot 1600 meter gerapporteerd. Als de vrouwtjesvlinder slechts 3 tot 4 km aflegt om zich voort te planten, kan het mannetje wel 50 km afleggen om deel te nemen aan het voortbestaan ​​van zijn soort.

De opwarming van de aarde is gedeeltelijk verantwoordelijk voor de uitbreiding van deze zogenaamde “schadelijke voor de menselijke gezondheid” soort, maar het is niet de enige. Door het gebruik van coniferen die langs onze snelwegen staan, heeft het zijn weg kunnen vinden om veel regio’s van Frankrijk te koloniseren. Herbebossing van één soort draagt ​​ook bij aan de vitaliteit van de Lepidoptera, die vooral coniferen waardeert, zoals:

• Oostenrijkse zwarte den;
• grove den;
• Maritiem grenen;
• Lariccio-den van het eiland van schoonheid;
• Aleppo den,
• Salzman-den;
• Monterey-den.

Douglassparren, lariksen en ceders kunnen ook kolonies processierupsen herbergen.

vergiftigde zijde

Om zich te verdedigen tegen roofdieren heeft de rups vanaf het larvale stadium brandharen, beter bekend als borstelharen. Deze ontwikkelen zich wanneer ze de derde fase of L3 ingaan. Deze microscopische naalden met de punt in de vorm van harpoenen worden losgemaakt wanneer de processierupsen zich bedreigd voelen. Tijdens hun reis naar de plaats van metamorfose om in een vlinder te veranderen, verliest het insect ook zijn borstelharen. Ze worden gevonden in de nesten op de top van de dennen waar de vlinder zijn eieren heeft gelegd. Lichte, brandharen worden gemakkelijk door de wind meegevoerd. Bij een toevallige ontmoeting met deze stoet rupsen moet je er snel vandoor gaan, want hun haren kunnen je zelfs op meer dan tien meter afstand bereiken. Wanneer de zijde zijn slachtoffer bereikt, blijft hij dankzij zijn “harpoen” in de huid steken, breekt en laat zijn gif vrij. De meest voorkomende manifestatie is een brandnetelachtige irritatie. Afhankelijk van het aangetaste orgaan, kan de ongelukkige die het pad kruist met dennenprocessierupsen last hebben van:

• Rode bultjes in de vorm van blaren of rode plekken op de huid;
• Tranen, oogpijn, zwelling van de oogleden wanneer de borstelharen het oog bereiken en beschadiging van het hoornvlies bij ernstige vormen;
• Ademhalingsproblemen, hoesten, loopneus, niezen en astma-aanval wanneer het “slachtoffer” van de stekende borstelharen zeer gevoelig is.

Voor de peuter die alles in zijn mond stopt, leidt oedeem van het gezicht en de keel tot ademhalingsmoeilijkheden. Bij onze huisdieren leidt de ontmoeting met dennenprocessierupsen tot necrose van de mond, tong en kan dodelijk blijken te zijn.

Wanneer de blootstelling hoog is, zien zowel mensen als huisdieren of wilde dieren die hun pad kruisen, hun immuunsysteem in overdrive gaan. Een plotselinge daling van de bloeddruk veroorzaakt flauwte of bewustzijnsverlies. Herhaaldelijk contact met deze mot bevordert steeds sterkere allergische reacties die kunnen leiden tot anafylactische shock. Mensen die voor het eerst worden blootgesteld, zullen uiterst voorzichtig moeten zijn en zichzelf moeten beschermen om blootstelling in de toekomst te voorkomen.

Niet tevreden met het direct opwekken van een branderig gevoel bij hun slachtoffer, bewegen de borstelharen van de processierups bij het krabben over het lichaam. Zweet en kleding laten de haren groeien en veroorzaken dan grote plekken.

Vechten tegen de dennenprocessierups: methoden combineren op basis van zijn levenscyclus

Om de verwoestingen van de processierups op de dennen tegen te gaan en de gezondheid van mensen en dieren die hun pad kruisen te beschermen, verdient het de voorkeur om meerdere bestrijdingsacties te combineren. In elk stadium van de evolutie van Lepidoptera zijn behandelingen en strategieën erop gericht hun proliferatie te vertragen.

Vechten door de biodiversiteit van planten

Beter landschapsbeheer beperkt de ontwikkeling van dennenprocessierupsen. Voor monospecifieke plantages bieden we een diversiteit aan soorten, waaronder bladverliezende en bladverliezende. Deze aanpak maakt het mogelijk om tuinen en parken minder aantrekkelijk te maken voor de mot. Sommige essences zouden afstotende eigenschappen hebben in de dennenprocessierups. Dit is het geval met de baan en de wilg, die door hun snelle groei sneller zullen integreren in deze reorganisatie van de plantenbiodiversiteit. Bovendien biedt deze verscheidenheid aan bomen onderdak aan veel vogelsoorten die op deze rupsen jagen.

Rupsen vangen

Ecologisch, effectief, eenvoudig op te zetten, de rupsvanghalsband wordt van oktober tot april op de stam van de gekoloniseerde boom geplaatst, afhankelijk van het klimaat in uw regio. Voor een zeeklimaat kunnen dus 2 verpoppingsprocessies plaatsvinden van oktober tot december of van februari tot april. In continentaal klimaat begint de verpoppingsprocessie tussen februari en maart om de vallen in mei te verwijderen. De val bestaat uit een zogenaamde mechanische actie: een kraag die om de stam wordt geplaatst, zorgt ervoor dat de rupsen zich naar een goot met een zak bewegen. Deze zak voorzien van compost verwelkomt ze zodat de rupsen zich erin begraven en zich voorbereiden om vlinders te worden.

Plaats voor de veiligheid van uw kinderen en huisdieren de vanghalsband hoog genoeg zodat ze er niet bij kunnen.

Er is slechts één vanghalsband per aangetaste boom nodig. Als uw dennenboom meerdere nesten heeft, moet u kiezen voor een val met dubbele afdaling. Het heeft dan 2 glijbanen om ongewenste sporen op de bodem van de zakken op te vangen. Om uw val effectief te laten zijn, is het essentieel dat de mastiek tussen de val en de stam waterdicht is. Anders zullen de rupsen langs de stam lopen en zichzelf begraven om te verpoppen waar ze maar willen.

De vallen worden 15 dagen na de laatste Lepidoptera-processies verwijderd. Om dit te doen, is beschermende uitrusting essentieel, omdat veel brandharen in de val met de rupsen blijven hangen. Bril, masker, handschoenen, overall beschermen u wanneer u de tas verwijdert. Giet kokend water voordat je het sluit en sluit de zak met een ritssluiting. Verstevig deze laatste met twee vuilniszakken om boren te voorkomen. De zak kan bij het recyclagepark of bij het huisvuil. Vraag professionals naar de meest geschikte methoden en apparatuur en zorg ervoor dat u de halsbandval op het juiste moment plaatst en verwijdert.

Het natuurlijke insecticide als bescherming tegen de invasie van dennenprocessierupsen

Bacillus thuringiensis var. Kusrtaki is een gemodificeerde natuurlijke bacterie die rupslarven aanvalt wanneer ze deze inslikken. Beter bekend als BtK maakt deel uit van de lijst van biologische insecticiden. De bestrijding van deze fytofage insecten kan dus worden uitgevoerd zonder de populatie van andere insecten zoals bijen, hommels of lieveheersbeestjes te schaden. Als de dennenprocessierups de bacterie opeet, stopt hij simpelweg met eten en gaat dan dood. Het wordt bij voorkeur toegepast tijdens de eerste fasen van het larvenstadium, L1 tot L4, wanneer de bacil zijn volle werking laat zien. Professionals raden aan om de nesten tussen september en november te sproeien. Er zijn verschillende toepassingen nodig en het is noodzakelijk om de instructies van de fabrikant te raadplegen om de effectiviteit te garanderen. Het product moet worden aangebracht bij droog weer, zonder wind, zonder zon en zonder kans op regen in de dagen na het aanbrengen. Ook hier zijn maskers, handschoenen en beschermende kleding essentieel. Het grootste probleem met de toepassing van het product komt meestal door de hoogte van uw den. Hoe hoger, hoe moeilijker het is om bij het nest van de processierupsen te komen. Een sproeier uitgerust met een lans is essentieel om een ​​hoogte van 6 meter te bereiken. Verderop zul je een professional moeten inhuren om je tuin te ontdoen van dennenprocessierupsen.

Dierlijke biodiversiteit als bondgenoot

Wanneer het niet mogelijk is om uw tuin opnieuw in te richten door het planten van loofbomen zoals berken of wilgen, kunt u de natuur een handje helpen door nestkasten of rustplaatsen aan te bieden voor roofdieren van de dennenprocessierups. Koekoek, hopfacies, vleermuis en koolmees zijn de natuurlijke roofdieren van deze mot. De vleermuis eet vlinders, de mezenrupsen, andere vogels genieten af ​​en toe van dit insect. Bied koolmezen beschutting en beschutting bij het maken van een nest in de herfst. Plaats het op de juiste hoogte om te voorkomen dat katten hun nestplaats bezoeken. Geef de voorkeur aan een blootstelling beschut tegen de zon en heersende winden. Let op de diameter van de ingang van het nest, deze moet zich aanpassen aan de mees. De voorkant van je huis of een boomstam kunnen ook vleermuizen huisvesten. Een slim geplaatste nestkast op het zuiden en 2 meter hoog biedt een veilige schuilplaats voor deze vleermuizen die ook enkele muggen en andere insecten verdrijven.

Verleid de vlinder met behulp van feromonen

Om de eeuwige cyclus van de geboorte van rupsen te voorkomen, zullen andere acties worden uitgevoerd. Het vangen met seksferomonen is voor de vlinder en brengt geen schade toe aan de fauna of flora. Het elimineert de dennenprocessierupsen niet, maar beperkt hun verspreiding. Vrouwtjes stoten deze feromonen van nature uit om mannetjes aan te trekken tijdens het broedseizoen. De feromonen die aan particulieren worden verkocht, worden gebruikt om de vluchtfase te bepalen om de behandeling met insecticiden te activeren. Soms worden ze echter geleverd met een vangset. Vertrouw voor een betere efficiëntie op het advies van de fabrikant. Deze vallen in de vorm van een trechter hebben manden om de feromonen in te plaatsen. Om ervoor te zorgen dat de vlinders niet op het water drijven, is het raadzaam om een ​​druppel geurloze zeep toe te voegen aan het water dat een derde van de tank of trechter vult. Hang je val hoog genoeg om mannelijke motten aan te trekken, en zodat je hem gemakkelijk kunt legen, schoonmaken en indien nodig feromonen kunt vervangen. Let op de werkingsduur van het door u gekozen product. Kijk op de website van INRA voor de beste tijd om de funnel traps te zetten. Afhankelijk van uw locatie zal de huwelijksperiode niet hetzelfde zijn voor een zee-, continentaal, mediterraan of bergklimaat. Laat de val na de kweek 15 dagen staan, maak hem leeg, maak hem schoon en berg hem op voor het volgende jaar.

Seksuele verwarring om proliferatie te beperken

In professionals zoals in boomgaarden of dennenbossen, beperken andere methoden, zoals seksuele verwarring, de verspreiding van processierupsen op loopbruggen. Met behulp van een val of een paintball worden de seksferomonen van het vrouwtje in grote hoeveelheden gebruikt om het mannetje te storen. De instroom van feromonen desoriënteert hen tot het punt dat ze de vrouwtjes niet meer kunnen vinden.

Het wieden van processierupsnesten

Vanwege de hoge toxiciteit van de borstelharen van de processierups wordt het wieden uitgevoerd door groenprofessionals. Gereserveerd voor grote en sterk aangetaste bomen, worden de nesten verwijderd zodra de vorming van de nesten begint en vóór de verpoppingsprocessie. Er is specifiek materiaal voor nodig, zoals een mand, snoeischaren en PBM.

Eikenprocessierupsen: even stekende Lepidoptera

levenscyclus van (Thaumetopoea processie)

De mot legt tussen juli en augustus zijn eitjes op eikentwijgen. Het is meestal in april dat de eieren uitkomen en rupsen baren. Ze voeden zich ’s nachts met de bladeren, in processie, en slapen dan overdag in de nesten die ze op de takken van de eik hebben geweven. In tegenstelling tot de dennenprocessierupsen veranderen deze van rupsen in vlinders in een cocon aan de boom.

Verdeling

De eikenprocessierups voedt zich het liefst met eikenbladeren en is zelden op de grond te vinden. Het wordt het vaakst gevonden in de noordelijke helft van Frankrijk en in Noord-Europa. De Elzas, Bourgondië, Île-de-France, Centre, Poitou-Charentes en Midi-Pyrénées zien hun bevolking toenemen, zowel in loofbossen als in stadsparken en -tuinen. De eik die hun invasie ondergaat, vertoont verdorde delen, verlies van gebladerte dat kan leiden tot de dood van de boom in geval van extreme aantasting. Dennen- en eikenprocessierupsen doden hun gastheren zelden, maar verzwakken ze, wat de weg vrijmaakt voor andere boorders en ziekten.

De meest stekende van onze rupsen

Sinds 27 april 2022 zijn eikenprocessierupsen geclassificeerd als “schadelijk voor de menselijke gezondheid”. Sterker nog, het is de meer stekende van de twee. De borstelharen van de rups verschijnen tijdens het derde stadium L3, tussen april en mei. Zeer prikkend, de borstelharen van de eikenprocessierups zijn irriterend en allergeen gedurende twee tot drie jaar na het verdwijnen van de rups. In het nest, op de grond gevallen na de rui of uitgeworpen door de rups die zich in gevaar voelt, is het niet goed om een ​​zijde van de rups over te steken, zelfs niet na zijn dood. Nogmaals, het stekende eiwit kan bij mensen jeuk, irritatie, oedeem en anafylactische shock veroorzaken. De necrose van de tong verhindert dat een huisdier of wild dier deze Lepidoptera eet en leidt tot de dood.

Middelen ter bestrijding van eikenprocessierupsen

Om hun verspreiding te beperken, wordt het insecticide tegen wormen en rupsen op basis van de Thüringer bacil aanbevolen. De installatie van een feromoonval beperkt hun voortplanting. Het plaatsen van nestkasten voor mezen of slaapplaatsen voor vleermuizen. In ieder geval kunt u het beste een professional inschakelen als er processierupsen in uw eik zijn intrek hebben genomen.

Wat te doen bij processierupsen?

Onderscheid maken tussen dennen- en eikenprocessierupsen

De boom is natuurlijk het eerste criterium waarmee je processierupsen kunt onderscheiden van dennen of eiken. Het nest van de dennenprocessierupsen is eivormig en kleurt in de winter de toppen van de dennen. In processie, op de grond, heeft de rups een oranje kleur. Aan de Atlantische kust zal hij vanaf de herfst zichtbaar zijn, terwijl de eikenprocessierups, gekleed in grijs, vanaf de lente tot aan het begin van de zomer zal verschijnen. De nesten zijn meer in de lucht en hangen overdag aan een tak tijdens de eerste larvale stadia. Als de laatste rui aanbreekt, wordt het imposante nest op een timmermanstak of op de stam van de eik geplateerd en kan een meter hoog worden.

Wat te doen als je een nest ziet?

Als u de aanwezigheid van een nest in de buurt van uw huis opmerkt, voert u deze eenvoudige stappen uit:

• Laat uw kinderen niet in de buurt van een boom met een nest spelen;
• Geef uw gazon een paar dagen voor het maaien water;
• Bescherm uzelf en uw kinderen door een broek, lange mouwen, een hoed of pet en een veiligheidsbril te dragen;
• Was groenten en fruit uit de tuin voor consumptie;
• Droog uw was binnen van mei tot september;
• Neem contact op met een expert om wildgroei te beperken en wieden te oefenen.

Vermijd in het bos indien mogelijk bomen met nesten. Als je een processie tegenkomt, ga dan snel weg en laat kinderen of huisdieren de rupsen niet naderen of aanraken. Als u de aanwezigheid van een nest opmerkt, raak het dan niet aan. Breng uw gemeentehuis op de hoogte van de locatie. Draag lange kleding, een hoed en een bril als bekend is dat het wandelgebied processierupsnesten herbergt. Neem bij twijfel een lauwe douche, kleed u om en begin met het wassen van uw kleding.

Wat te doen bij contact met de stekende haren?

Ga snel naar huis en trek al je kleren uit en stop ze in de was. Was lichaam en haar onder de douche. U kunt een antiseptische oplossing en een crème op basis van cortisone aanbrengen. Antihistaminica voorgeschreven door uw arts zullen de jeuk verlichten. In het geval van grote laesies op de huid is spoedeisende medische zorg essentieel. Als uw kind of zuigeling een dode of levende processierups heeft aangeraakt, moet u met spoed overleggen. Bij contact met de ogen zal het oogheelkundig consult het reinigen van de ogen en het verwijderen van de aanwezige prikzijden mogelijk maken. Als het slachtoffer moeite heeft met ademhalen, braken, duizeligheid of anafylactische shock, raadpleeg dan onmiddellijk. Tot slot is voor het huisdier een spoedbezoek aan de dierenarts essentieel.

Wilt u meer weten over de processierups en de strijdmiddelen, dan kunt u de site van het processierupsobservatorium raadplegen.