Hoe om te gaan met de rouwperiode na het overlijden van uw hond?

Huisdieren nemen een belangrijke plaats in ons leven in. Als je een hond hebt, weet je dat wat wij de beste vriend van de mens noemen, even loyaal als aanhankelijk is. Als hij ons verlaat, stort onze wereld in. De rouwperiode waarin u uw hond verliest, is erg moeilijk, of de dood van het dier nu per ongeluk of voorspelbaar is. Hoe om te gaan met deze gebeurtenis? Om u te helpen, vindt u hier hoe u de verschillende fasen na de dood van een dier kunt begrijpen, evenals oplossingen om de rouwperiode beter te beheren.

Een hond verliezen is altijd moeilijk

Je hond verliezen is nooit gemakkelijk. In tegenstelling tot wat je zou denken, is het net zo moeilijk om een ​​jonge hond te verliezen als een oude hond. Op dezelfde manier zal het verliezen van uw huisdier pijnlijk zijn, ongeacht de oorzaak. Laten we twee voorbeelden nemen. In het eerste geval is de hond oud en ziek. Bovendien waarschuwde de dierenarts je dat hij gedoemd was. In de tweede is de hond jong en vurig. Hij sprong over het hek en werd aangereden door een auto. Weet dat in deze twee situaties het verlies van het dier een beproeving is.

Een hond is een huisdier dat ruimte inneemt in ons leven. Thuis is uw hond zeer aanwezig. Zijn mandje staat in de woonkamer, zijn kommen in de keuken, zijn speelgoed slingert overal rond, net als zijn vacht… Elke dag moet je hem voeren, uitlaten, knuffelen en met hem spelen. In ruil daarvoor geeft de hond je grenzeloze liefde. Als hij sterft, laat hij een leegte achter in huis en in je leven.

De verschillende fasen van de rouwperiode

Net als wanneer we een dierbare verliezen, volgt op de dood van een huisdier een periode van rouw die heel moeilijk kan zijn om mee om te gaan. Om het beter te begrijpen, zijn hier de verschillende fasen waaruit het bestaat.

De verbazing

De verbazingsfase is een schokfase. U heeft zojuist kennis genomen van de dood van uw huisdier en of de gebeurtenis nu voorspelbaar was of niet, u blijft verbijsterd achter. Op dit moment hebben veel mensen het gevoel dat ‘de wereld uit elkaar valt’. Deze stap is erg kort.

Ontkenning

Ontkenning is een fase die doorgaans maar heel kort duurt. U heeft zojuist uw hond verloren, maar u heeft het nieuws en vooral de gevolgen ervan nog niet verwerkt. Gedurende deze periode verwachten we dat onze metgezel ons bij de deur van het huis begroet of de keuken binnenkomt als we onze kommen vullen. Ontkenning wordt verklaard door een weigering om de dood te aanvaarden. Het is een beschermende houding die niet na verloop van tijd mag blijven bestaan.

Woede

Woede is een moeilijke fase voor zowel familieleden als de mensen om je heen. De meester heeft inderdaad de neiging een dader te willen vinden. Hij valt de dierenarts aan die de hond niet kon behandelen, het familielid dat geen alarm sloeg, de persoon die nalatig was… Het is niet ongebruikelijk dat hij steeds opnieuw het verhaal van de tragedie vertelt en hoe deze had kunnen gebeuren. vermeden. Tijdens de woedefase is het moeilijk of zelfs onmogelijk om met de persoon die lijdt te redeneren.

Onderhandelen

Onderhandelen is een fase die niet automatisch wordt ervaren tijdens een rouwproces. Gedurende deze periode onderhandelt de meester: “Als ik deze of gene actie doe, komt mijn hond terug.” Natuurlijk is dat onmogelijk! Maar bij pijn is de rede niet altijd aanwezig.

Schuld

Het schuldgevoel is zeer aanwezig na het verlies van uw hond. Als de dood een ongeluk is, geeft de meester zichzelf de schuld dat hij niet de juiste beslissingen heeft genomen. In zijn hoofd herbeleeft hij het drama terwijl hij probeert dingen te veranderen. Schuldgevoel is ook aanwezig wanneer wordt besloten het dier te euthanaseren. De dood wordt vrijwillig gegeven, ook al is dit soms de enige oplossing om het lijden te verminderen.

Droefheid

Verdriet is veruit de langste fase. U heeft de dood van uw dier geaccepteerd, maar u kunt er nog steeds niet overheen komen. Tijdens de periode van verdriet is er een cruciale stap: acceptatie. Natuurlijk zul je ook daarna pijn voelen, maar je weet nu dat je hond niet meer terugkomt en dat je een bladzijde moet omslaan.

Hoe om te gaan met het verlies van uw hond?

Om de dood van uw hond minder moeilijk te maken, moet u de verschillende fasen van rouw accepteren. Weet dat het normaal is om je slecht te voelen. Een hond is een lid van het gezin. Een ander lid, maar wel een die een belangrijke plaats inneemt. Je moet daarom de tijd nemen om te rouwen terwijl je jezelf probeert te kanaliseren, vooral tijdens de woedefase.

Een van de reflexen die u moet hebben als u uw hond kwijtraakt, is uzelf omringen met de juiste mensen. Als u uw verdriet deelt met een dierbare die geen huisdier heeft, kan het zijn dat hij/zij moeite heeft om u te ondersteunen. Voor hem is jouw reactie overdreven. Het is het beste om te communiceren met mensen die de plaats van de hond in een gezin begrijpen. Het is mogelijk om online te chatten met andere meesters, bijvoorbeeld op forums. Je zult verbaasd zijn hoeveel steun je kunt krijgen van volslagen vreemden.

Het regelen van de zaken van de hond is belangrijk. Je kunt niet alles van de ene op de andere dag opbergen. Het ideaal is om spullen bij elkaar te verzamelen in de mand of het kussen. Als u er klaar voor bent, kunt u ze opbergen of doneren aan een vereniging. Aarzel niet om een ​​item te bewaren als het belangrijk voor je is. Deze aanpak is essentieel als u uw hond niet in uw tuin kunt begraven.

Pas op voor andere dieren in huis!

Het is absoluut noodzakelijk om de andere dieren in het huishouden niet te verwaarlozen. Als u nog een hond of kat heeft, weet dan dat uw metgezellen ook een vorm van ongemak voelen. Zelfs als ze niet rouwen, kunnen ze moeite hebben met de afwezigheid van de hond of de veranderingen die optreden na het overlijden. Ook al hoef je jezelf niet te forceren, het is wel noodzakelijk om je oude gewoontes vast te houden. Je moet voor de dieren in huis zorgen, ze voeren, uitlaten, knuffelen… Ze kunnen je helpen je verdriet te overwinnen.

Een hond nemen: is dat een goed idee?

Je mag een hond niet terugnemen om de verloren hond te vervangen. Het is absoluut noodzakelijk om te wachten tot de rouw voorbij is. U moet de dood van uw huisdier accepteren voordat u van plan bent een andere hond te adopteren. Als je dingen overhaast doet, loop je het risico dat je geen sterke band opbouwt met je nieuwe metgezel.

Zodra u zich er klaar voor voelt, kunt u een andere hond nemen. Het is niet nodig om hetzelfde ras te kiezen. Omdat uw leven en dagelijks leven zijn veranderd, kunt u zich aangetrokken voelen tot een ander ras en daarom past de persoonlijkheid beter bij u. U kunt een puppy of een volwassen hond adopteren. Geef hem niet dezelfde naam als de bezittingen van uw overleden hond. Je maakt een nieuwe start!