Hoe meet u de temperatuur van uw hond?

Er zijn verschillende manieren om de lichaamstemperatuur van uw hond te meten en daarom verschillende categorieën thermometers. Laten we deze modellen eens bekijken, ook wanneer kunnen we zeggen dat de temperatuur van de volwassen hond en de puppy abnormaal is en hoe u de rectale temperatuur van uw hond kunt meten zonder hem pijn te doen en zonder gebeten te worden.

De verschillende thermometers voor honden

Er zijn vier categorieën thermometers, zodat elke meester het model kan kopen dat het beste bij hem past.

• De kwikthermometer is het meest klassieke model. Het is betrouwbaar, maar veel fokkers gebruiken het niet graag bij rusteloze of intramurale honden, uit angst dat het in de anus zal breken bij rectale temperatuurmeting.
• De digitale thermometer met zachte punt die handig is voor het meten van de rectale temperatuur van een hond. Elektronisch, voert de meting in slechts enkele seconden uit en geeft een geluidssignaal af. Sommige modellen kunnen de gegevens zelfs onthouden om de gezondheid van het dier beter te kunnen monitoren.
• De infraroodthermometer:
  • frontaal: het moet eenvoudigweg in contact worden gebracht met het frontale gebied van de hond om direct resultaat te krijgen. Bij honden is de voorhoofdthermometer echter minder nauwkeurig dan bij mensen, omdat het voorhoofd van het dier bedekt is met haar.
  • zonder contact: hiermee kunt u de temperatuur van de hond meten door het apparaat eenvoudigweg in de buurt van een haarloze of zeer weinig behaarde plek te brengen. Het is dus een temperatuurmeting op afstand.
• De oorthermometer meet de temperatuur van de hond op oorhoogte. Het is verkrijgbaar in verschillende modellen, waarbij het meest geschikt is voor de gehoorgang van de hond het model met een gelede arm. De sonde vangt de golven op die door het trommelvlies worden uitgezonden en zet deze vervolgens om. De verkregen resultaten zijn bevredigend, maar het is raadzaam om de temperatuur in beide oren van de hond te meten omdat verschillen tussen de ene en de andere mogelijk zijn. Houd er rekening mee dat de met een oorthermometer gemeten temperatuur als normaal wordt beschouwd als deze tussen 37,8 en 39,4 °C ligt.

De prijsklasse ligt tussen € 7 voor het basismodel en € 60 voor een geavanceerde thermometer.

Hoe weet je of een hond koorts heeft?

Wat betreft de rectale temperatuur: tussen 38 en 39°C is deze normaal bij volwassen honden, de gemiddelde temperatuur bedraagt ​​dus 38,5°C. Bij puppy’s is de normale temperatuur iets anders, aangezien deze tussen 37,5 en 39,2°C ligt. Vanaf 39,4°C is het noodzakelijk om de pup onverwijld naar de dierenarts te brengen, en het is precies hetzelfde als de thermometer minder dan 37,5°C aangeeft. Rond de 35°C is de vitale prognose bekend. Bij volwassen honden heeft het dier koorts als het boven de 39°C is.

Er wordt gezegd dat deze overmatige hitte endogeen is als deze van binnenuit het lichaam van het dier komt. Als er een externe oorzaak aan de oorsprong ligt van de warmteproductie, spreekt men van exogeen en alleen in dit geval spreken we van hyperthermie, wat niet verward moet worden met koorts. Er moet ook worden opgemerkt dat het dier mogelijk een onvoldoende lichaamstemperatuur heeft, d.w.z. lager dan 38°C bij volwassen honden en 37,5°C bij puppy’s: er is dan sprake van onderkoeling.

Uiteraard varieert de lichaamstemperatuur gedurende de dag en dit is volkomen normaal. Lichamelijke activiteit, omgevingswarmte of juist kou zijn allemaal factoren die daarop van invloed zijn. Op dezelfde manier heeft een slapende hond een iets lagere temperatuur dan wanneer hij wakker is en zijn gang gaat. Als hij op een door de zon verwarmd houten rooster ligt of juist op een ijskoude tegelvloer, is het in beide gevallen normaal dat zijn lichaamstemperatuur verandert (omhoog of omlaag) en hij denkt niet dat hij ziek is.

Hoe dan ook, de temperatuur wordt gemeten met een thermometer en wanneer deze zonder aanwijsbare oorzaak te laag of te hoog is, is het noodzakelijk om de dierenarts te raadplegen. De meest betrouwbare resultaten worden verkregen bij het meten van de rectale temperatuur.

De beste manier om de rectale temperatuur van uw hond te meten

Zoals we hebben gezien, is de rectale temperatuur het meest betrouwbaar en nauwkeurig. Het is daarom degene die de voorkeur verdient. Zelfs als dit niet de oplossing is waar eigenaren de voorkeur aan geven (en ook niet voor honden) omdat het opdringerig is, wordt het nog steeds aanbevolen door dierenartsen.

Voordat u begint, is het belangrijk om alle nodige voorzorgsmaatregelen te nemen, omdat u nooit weet welke reactie het dier zal hebben. Een hapje is altijd mogelijk, ook al is de hond erg gehecht aan zijn baas en doet hij meestal geen vlieg kwaad…

• doe een muilkorf op de hond,
• Stel hem gerust door te praten en hem te strelen om hem te kalmeren,
• Plaats vaseline op de punt van de thermometer om het inbrengen ervan in de anus van het dier te vergemakkelijken,
• Vraag een derde persoon om de hond stevig op zijn plaats te houden door zijn handen aan weerszijden van zijn achterhand te plaatsen,
• Til de staart van de hond op,
• Breng de thermometer maximaal 1 cm in de anus van de hond en zorg ervoor dat u het uiteinde tegen de anuswand plaatst.
• Verwijder de thermometer zodra een zoemer klinkt als u een elektronisch model gebruikt. Het klassieke kwikmodel moet 1 minuut op zijn plaats blijven zitten en vervolgens voorzichtig worden verwijderd om de gegevens te kunnen lezen.
• Beloon de hond met wat brokjes,
• Desinfecteer de punt van de klassieke thermometer met alcohol van 90° of zoals aangegeven in de gebruiksaanwijzing van het apparaat.

Als u een zeer onrustige hond heeft, neem dan geen onnodige risico’s. Het beste is om het dier naar de dierenarts te brengen, die uiteraard de temperatuur opneemt en de gezondheidstoestand controleert.

Evalueer de temperatuur van uw hond zonder thermometer

We hebben niet altijd een thermometer bij de hand, maar zonder thermometer is geen nauwkeurige meting mogelijk. We kunnen echter bepaalde tekenen herkennen die erop wijzen dat de hond waarschijnlijk koorts heeft, zoals:

• Een warmtefront,
• Rode en/of tranende ogen,
• trillingen,
• Vermoeidheid die min of meer intens kan zijn,
• Een gebrek aan interesse in spelen of wandelen
• Een gebrek aan eetlust,
• Een staat van uitputting…

Het komt vaak voor dat een koortsige hond zich plotseling wil isoleren omdat hij kalm moet zijn. Het is heel goed mogelijk dat hij elders last heeft van hoofdpijn, maar dat is moeilijk met zekerheid te zeggen… Hij zoekt in ieder geval een rustig hoekje op, weg van het lawaai van gesprekken en gelach, maar ook van steegjes en komen van zijn baasjes. Je moet hem laten rusten en een bakje vers water naast hem zetten zodat hij voldoende kan drinken.

Als de meester één of meer van deze symptomen opmerkt, wordt een bezoek aan de dierenarts aanbevolen om de oorzaak te achterhalen. Na de auscultatie van het dier en indien nodig enkele aanvullende onderzoeken zal de arts de noodzakelijke behandeling voorschrijven zodat alles zo snel mogelijk weer normaal wordt.