Hoe maak je thuis een zijderupsenkwekerij?

Thuis een zijderupsenkwekerij opzetten is een activiteit die iets te verleiden heeft: gemakkelijk uit te voeren en weinig onderhoud nodig, het geeft geen geur af. Leraren kunnen zo’n fokkerij nuttig maken omdat de cyclus van de zijderups het hele schooljaar kan worden waargenomen. Voor terrariofielen heeft de zijderups een groot voordeel: een volwassen zijderups weegt ongeveer 3 gram, het equivalent van 6 tot 7 Gekochte domestica (soorten krekels) volwassenen. Als je aan het avontuur wilt beginnen, vind je hier alles wat je moet weten om thuis met het kweken van zijderupsen te beginnen.

Hardware kant

Voor de kweekbak hoef je niet persé nieuw te kopen. Je kunt heel goed een aquarium, een terrarium of een gelijkwaardig aquarium recyclen. De rupsen hebben ruimte nodig, drie keer groter dan die ze in rust innemen. Om de oppervlakte te berekenen die je nodig hebt, moet je weten dat een rups die zijn cyclus heeft voltooid ongeveer 5 g weegt voor een lengte van ongeveer 9 cm.

Je hebt een thermometer nodig omdat het essentieel is om de stabiliteit van de temperatuur van je aquarium rond de 25°C te bewaken. Een hygrometer is ook nodig omdat zijderupsen zich niet op dezelfde manier ontwikkelen, afhankelijk van de luchtvochtigheid.

Misschien wel het moeilijkst te vinden zijn verse moerbeibladeren, het enige voedsel van de zijderupsen. Als je ze aan dieren geeft, moeten de bladeren perfect droog zijn. Als u twijfelt over de mogelijke besmetting van de bladeren door pesticiden van behandelingen die in de buurt zijn uitgevoerd, was de bladeren dan zorgvuldig in koud water en spons ze af voordat u ze in de koelkast legt. Je kunt 2 tot 3 keer per week oogsten en de geplukte bladeren in de koelkast bewaren zonder ze in te pakken, zonder ze te scheuren, rijen op elkaar in een vershoudzak voor het bewaren van groenten, plaatselijk geperforeerd. Als de bladeren donker worden, moet u ze weggooien.

Begin met het kweken van zijderupsen

Het kweken van zijderupsen is georganiseerd rond twee periodes: het broeden van eieren en het kweken van rupsen.

Je fokkerij begint met het verzamelen van eieren, die je misschien zaden noemt, om in een broedmachine te plaatsen. Dit is een eenvoudige doorzichtige plastic doos die kan worden afgesloten met een deksel dat je van tevoren zorgvuldig hebt doorboord.

Als je de eitjes van zijderupsen ontvangt, zijn ze al gewekt van 4°C tot kamertemperatuur. De incubatie is dus al begonnen. De handelaar zal je de geschatte datum hebben verteld waarop de eieren zullen uitkomen. Pas 2 tot 3 dagen voor deze datum worden de eieren in de broedmachine geplaatst. De incubatie van eieren duurt 12-14 dagen. Deze tijd komt overeen met de tijd die verstrijkt tussen het uit de koelkast halen van de eieren en de dag van uitkomen. Het oogsten van rupsen wordt gedurende de laatste 3 dagen uitgevoerd.

Op de bodem van de broedmachine, in het midden, leg je een vel vochtig keukenpapier en een kopje water: dit zijn de bronnen van vocht die de eieren nodig hebben om zich goed te ontwikkelen. U moet het vel absorberend papier vervangen zodra het droog is en water in de beker doen om een ​​constant niveau te behouden. Het doel is om een ​​hete en vochtige kas te creëren: de temperatuur moet worden gestabiliseerd op 25-26°C en de luchtvochtigheid rond de 80-85%.

De eitjes worden rondom het vochtige blad gelegd, zonder direct contact. Je sluit de broedmachine af met het geperforeerde deksel. Het moet in een verlichte kamer worden geplaatst, maar niet in direct zonlicht. Wanneer de eieren van kleur veranderen en een blauwachtige tint krijgen, betekent dit dat de geboorte van de jonge zijderupsen nabij is.

Je neemt de rupsen mee en plaatst ze in de kweekbak.

Het fokken van rupsen

Het grootbrengen van de rupsen duurt tussen de 30 en 40 dagen. Het wordt onderbroken door de opeenvolging van vervellingen waardoor de rups een grootte kan bereiken die 40 keer groter is dan de oorspronkelijke grootte.

Zijderupsen besteden een groot deel van hun tijd aan eten om een ​​snelle groei te garanderen. In eerste instantie plaats je de witte moerbeibladeren in de buurt omdat ze niet veel bewegen. Het is noodzakelijk om verse en zeer zachte bladeren te geven. Vervang ze zodra ze droog zijn, dat wil zeggen wanneer de randen buigen. Wormen moeten zonder uitzondering elke dag worden gevoerd.

Wormen produceren veel uitwerpselen. Het is belangrijk om de kweekbak regelmatig schoon te maken om de ontwikkeling van ziektekiemen en bacteriën te voorkomen. Het is raadzaam om dit om de 3 te doen als de wormen jong zijn, en elke dag tot 2 dagen als ze groter zijn. Schimmels en andere levensvormen die verband houden met vochtigheid zijn dodelijk voor een zijderupsenkwekerij. Hygiëne moet daarom onberispelijk zijn. Je kunt absoluut droge bladeren en uitwerpselen gebruiken om tuingrond te bemesten.

De groei van rupsen wordt beïnvloed door de temperatuur. Hoe hoger de temperatuur, hoe sneller de rupsen groeien. De rupsen ruien 4 keer in 1 maand, dit komt neer op een wisseling van de huid om de 5-6 dagen, de laatste rui duurt iets langer, van 7 tot 10 dagen, afhankelijk van de temperatuur.

De wormen ledigen hun ingewanden en worden doorschijnend en geel. Ze laten de bladeren liggen en zoeken een plek om hun cocon te weven. We gaan daarom over tot de bebossing van de tank. Dit bestaat uit het willekeurig rangschikken van zeer droge takken van heide of brem. Ze hebben 3 dagen nodig om de cocon te maken.

Het oogsten van de cocons

Zodra de zijden cocon is gevormd, wordt de cocon gesmoord, waardoor de zijden draad kan worden hersteld. Het verstikken van de pop die zich in de cocon vormt in de dagen na de fabricage is een essentiële operatie. Als je het uitstelt, verliezen de cocons gewicht. Als je niet ingrijpt, verandert de pop in een vlinder en ontsnapt hij uit de cocon. Een doorboorde cocon kan echter niet meer worden afgewikkeld maar alleen worden gekaard, wat de marktwaarde aanzienlijk verlaagt. Het is nog steeds noodzakelijk om te onthouden om enkele cocons te bewaren voor reproductie.

Verstikking bestaat uit het plaatsen van de cocons in een oven op 70-80°C om de pop te doden, en ze vervolgens in kokend water te weken zodat de sericine, de natuurlijke lijm die de strengen beschermt, zacht wordt. Een klein stuk gereedschap wordt gebruikt om het uiteinde van de te verzamelen draad te vinden.

De reproductie

Door domesticatie is de Mulberry Bombyx voor de voortplanting afhankelijk van ons geworden. Wanneer het uit de cocons komt, is het daarom noodzakelijk om het geslacht van de vlinder te bepalen (het mannetje heeft een kleinere buik dan het vrouwtje) en de koppels te creëren die zich vrijwel onmiddellijk voortplanten. Er moet een stuk karton onder de vlinders worden gelegd om de eieren die het vrouwtje legt op te vangen. Je moet dan gewoon weer een cyclus starten!