Hoe maak je een effectieve processierupsval?

Fotocredit: Haplochromis

Processierupsen zijn een soort lepidoptera die, hoewel ze deel uitmaken van de natuurlijke biodiversiteit, ernstige problemen opleveren in verstedelijkte en beboste gebieden. Effectief beheer van hun bevolking is essentieel om de ecologische en gezondheidsschade die ze kunnen veroorzaken te voorkomen. Dit artikel helpt je een effectieve val te maken om jezelf en de mensen om je heen te beschermen tegen deze schadelijke dieren.

Wie zijn processierupsen?

De volledige naam van deze verontrustende dieren is ‘dennenprocessierupsen’ oftewel Thaumetopoea pityocampa. Ze doorlopen verschillende ontwikkelingsstadia, van ei tot rups voordat ze een vlinder worden.

Ze ontlenen hun naam aan hun typische gedrag: ze bewegen zich in één rij en vormen zo een processie. De eieren komen rond september uit en de larven leven in de boom. In het 4e stadium weven ze een winternest dat ze zullen verlaten in de lente. Onder leiding van een vrouwtje laat men de boom een ​​paar centimeter onder de grond (5 tot 20 cm) op een zonnige plaats in de grond begraven.

Processies kunnen zich tot 40 meter verplaatsen. Hun lengte varieert van enkele centimeters tot enkele meters, afhankelijk van het aantal rupsen in de groep. Het vormen van processies is een sociaal gedrag dat rupsen verschillende voordelen biedt. Een van de belangrijkste voordelen is de bescherming tegen roofdieren. Door zich in grote groepen te verplaatsen, vergroten ze hun overlevingskansen. Roofdieren vallen minder snel een grote groep aan dan een geïsoleerde rups.

Deze rupsen ontwikkelen zich vooral op dennenbomen, maar ook op andere coniferen en af ​​en toe op loofbomen. Ze zijn geëvolueerd om hun levenscyclus te synchroniseren met die van deze bomen. Ze leggen hun eieren en de larven komen uit als de nieuwe naalden beschikbaar en voedzaam zijn, waardoor de overlevingskansen van de jonge rupsen worden gemaximaliseerd. Pijnbomen hebben een natuurlijke afweer tegen veel ongedierte, maar deze rupsen hebben resistentie ontwikkeld tegen de hars en andere defensieve chemische verbindingen in pijnbomen. Door deze aanpassing kunnen ze dennennaalden consumeren zonder noemenswaardige schade op te lopen, in tegenstelling tot andere soorten.

De problemen van processierupsen

Processierupsen ontbladeren de bomen die ze binnendringen, dat wil zeggen dat ze de naalden opeten, wat de bomen ernstig verzwakt en uiteindelijk tot hun dood kan leiden. Dit ontbladering vermindert in feite het vermogen van bomen om fotosynthese uit te voeren, waardoor hun groei en algehele gezondheid worden beïnvloed.

Dennenprocessierupsen worden stekend vanaf het 3e larvenstadium en behouden deze eigenschap tot het einde van hun rupsfase. Vanuit gezondheidsperspectief vormen hun stekende haartjes kleine harpoenvormige structuren. Ze bevatten een eiwittoxine, thaumetopoeien, die bij contact wordt vrijgegeven. Ze kunnen door de wind worden verspreid, waardoor het risico op onbedoeld contact toeneemt. Deze haren vormen een groot risico voor mens en dier. Wanneer het toxine in contact komt met de huid, slijmvliezen of ogen, kan het ernstige allergische reacties, jeuk, huiduitslag en andere ademhalingscomplicaties veroorzaken, vooral bij dieren die het inslikken.

Hoe herken je de aanwezigheid van processierupsen?

Om te zien of een boom is geïnfecteerd met dennenprocessierupsen, is waakzaamheid essentieel, vooral tijdens deze actieve maanden van rupsen, meestal in de herfst tot en met de lente.

Processierupsen bouwen zich op zijdeachtige witte nesten in de takken van bomen, vooral dennen. Deze nesten zijn vooral zichtbaar in de winter, wanneer de bomen geen bladeren meer hebben. Ze zien eruit als grote donzige massa’s die zich aan takken vastklampen, wat soms kan worden verward met spinnenwebben of mosballen.

Een sterke aanwezigheid van processierupsen kan leiden tot aanzienlijke bladverlies van de waardboom. Als u merkt dat de dennennaalden schaars lijken of dat hele takken kaal zijn, kan dit op een plaag duiden. Rupsen voeden zich met de naalden, die takken zichtbaar kaal kunnen achterlaten en de boom geleidelijk kunnen verzwakken.

Uiteraard heb je hun stoet kunnen spotten, maar op dit punt is het te laat omdat ze zichzelf gaan begraven.

Hoe maak je een effectieve valstrik?

Dit zijn de elementen die je nodig hebt om een ​​effectieve val te maken:

• Een stuk plexiglas dat dun genoeg is om om de boom te wikkelen;
• Opgerold schuim (type deurbodem);
• Een vrij brede buis (als deze te smal is, draaien de sporen naar binnen en vallen ze niet in de zak);
• Een afvoerbuis van een wasmachine bijvoorbeeld;
• Neopreenlijm;
• Een ratelriem;
• Nagels, oogjes om te krimpen,
• Een stevige tas;
• Van de aarde.

Meet de diameter van de aangetaste boom die u wilt vangen. Snijd de worst af op de diameter van de stam minus de breedte van de buis. Knip een strook plexiglas af waarvan de lengte gelijk is aan de diameter van de stam, plus de dikte van het schuimstaafje dat wordt gebruikt om een ​​goede plaatsing tegen de stam te garanderen, plus de dikte van de buis, plus 20 cm dekking, anders kunnen rupsen uitglijden tussen de randen van het blad. Ook is een hoogte van minimaal 10 cm noodzakelijk.

Lijm de worst langs de rand van het plexivel met neopreenlijm.

Plaats het systeem rond de schacht, inclusief de buis die op een plek wordt geschoven waar de buis stopt. Plaats de spanband ter hoogte van de flens. Houd je vast. Het uiteinde van de buis moet zich op dezelfde hoogte bevinden als de buis, zodat de sporen naar binnen vallen of naar beneden gaan. De bovenkant van het plexiglas moet zijn weg van de kofferbakanders kunnen de rupsen zich uitstrekken en over de goot die ze vormen, passeren.

Doe een bodem aarde in de zak (ongeveer 6 cm). Het doel is om de zak volume te geven, zodat de rupsen naar binnen kunnen glippen. Sluit de zak rond de buis. Om te voorkomen dat de tas scheurt onder het gewicht, kun je de rand het beste twee of drie keer omvouwen. De rupsen mogen geen ontsnapping hebben. De buis mag de grond niet raken, anders bestaat het risico dat de sporen omhoog gaan.

Plaats de 2 knijpogen heen en weer om de tas aan spijkers aan de boom te hangen.

Het maken van de val is niet genoeg

Zet de val op heel vroeg voorjaarvoordat de rupsen uit de bomen beginnen te dalen en zich in de grond begraven, waardoor de kans op vangst groter wordt.

Om de dennenprocessierupsen effectief te vangen, is het belangrijk dat de val correct op de boom wordt geplaatst. Het moet daarom rond de stam van de boom worden geïnstalleerd, op een hoogte van 50 cm tot 1 m van de grond, waardoor de rupsen effectief kunnen worden opgevangen wanneer ze aan hun afdaling beginnen.

Voordat u de val plaatst, kunt u het beste het oppervlak van de stam ontdoen van mos, korstmossen of vuil dat ervoor kan zorgen dat de val niet goed aan de stam hecht of er een goede afdichting omheen vormt.

Controleer regelmatig de sifon om er zeker van te zijn dat deze goed werkt en om de opvangzak te verwijderen als deze vol is. Continue monitoring is noodzakelijk om de effectiviteit van de val te garanderen en om elementen die door weersomstandigheden of slijtage kunnen worden beschadigd, aan te passen of te repareren.

Als de zak vol rupsen zit en de stoet is afgelopen, cremeert u de zak. Zorg ervoor dat u een luchtdicht masker, handschoenen, lange mouwen en benen draagt, anders bestaat het risico dat brandharen zich aan uw huid hechten. Vergeet niet om met uw rug naar de wind te zitten.

Door Laetitia Cochet – Gepubliceerd op 20/04/2024 Papillon