Hoe kunt u uw excuses aanbieden aan uw hond? Zal hij het begrijpen?

Soms hebben we, opzettelijk of per ongeluk, spijt van bepaald gedrag bij onze honden. Als mensen voelen we ons in dit soort situaties schuldig en hebben we geleerd ons te verontschuldigen om de zaken glad te strijken. Maar zijn onze dieren werkelijk in staat deze vergeving te begrijpen? Dit is wat we gaan zien.

Onze honden zijn geen mensen

Onze honden en wij hebben inderdaad grote biologische verschillen. Maar deze observatie geldt ook voor ons gedragS. Velen van ons doen aan antropomorfisme met onze huisdierendat wil zeggen, waardoor ze 100% menselijke reacties krijgen. Nee, onze honden zijn niet boos, jaloers, chagrijnig of pervers.

Het is belangrijk om te begrijpen dat ze, net als alle dieren, handelen met één doel voor ogen: hun overleving. Hun gedrag volgt duidelijk bepaalde regels die inherent zijn aan hun soort. Honden die op de juiste manier zijn gespeend en gesocialiseerd, weten hoe ze moeten communiceren, elkaar moeten begroeten en ongemak of opwinding moeten tonen. Maar in tegenstelling tot mensen is het concept van moraliteit hen volkomen vreemd. Simpel gezegd: dat hebben ze niet bewustzijn van goed en kwaad. Ze handelen eenvoudigweg instinctief, zonder erover na te denken of de manier waarop ze handelen iemand pijn zal doen. Onze honden zijn inderdaad opportunisten. In onze samenleving wordt dit woord vaak geassocieerd met egoïsme of onbetrouwbaarheid, begrippen die weinig gewaardeerd worden. Maar voor de hond gaat het erom te overleven door de voorkeur te geven aan situaties die aangename emoties opwekken (troost, vreugde, ontspanning, enz.) en situaties te vermijden die onaangename emoties opwekken (angst, stress, ongemak, enz.).

Bovendien is schuldgevoel uniek voor de mens, net zoals wrok en vergeving. Ze maken deel uit van onze cultuur, hebben een belangrijke plaats in verschillende religies, maar ook op filosofisch vlak.

De hond heeft een ander concept van tijd

Onze honden hebben een goed geheugen, waardoor ze korte- en langetermijnherinneringen kunnen onthouden. Dit is ook wat hen in staat stelt te leren door herhaling en associatie van ideeën.

Maar zij zullen niet noodzakelijkerwijs in staat zijn het verband te leggen tussen een situatie die enkele uren daarvoor heeft plaatsgevonden en wat daaruit voortvloeit. Daarom adviseren wij u dat altijd straf een hond niet achteraf : als hij ’s ochtends je pantoffels vernielt en je hem uitscheldt als je’ s avonds thuiskomt van je werk, zal hij absoluut niet begrijpen dat jouw reactie wordt veroorzaakt door zijn eerste actie.

Honden leven in het moment. Ook zullen zij geen plannen maken of met voorbedachten rade handelen in de hoop later een positief resultaat te behalen. In die zin zal het nooit begrepen worden om te laat excuses aan hen aan te bieden.

Maar hij wil conflicten verlichten

Aan de andere kant houden honden, net als hun wilde voorouders, de wolven, niet van conflicten en geven ze de voorkeur aan samenwerking. Elk conflict kan in feite een bedreiging vormen voor de roedel, omdat het de cohesie en solidariteit van de groep aantast, en dus ook de veiligheid ervan. Als ze kunnen, zullen hoektanden het daarom liever proberen een situatie onschadelijk maken die explosief kunnen zijn, door hun gedrag aan te passen. Het is minder stressvol voor hen, en daarom gunstiger voor hun overleving, om op deze manier te werk te gaan.

Onze honden weten de emoties van hun leeftijdsgenoten te ontcijferen en begrijpen wanneer ze zich ongemakkelijk voelen. Hiervoor vertrouwen ze op:

• verbale taal (alle vocalisaties van de hond, variërend van zeuren tot piepen tot grommen en blaffen);
• beeldtaal (gezichtsuitdrukkingen en lichaamshoudingen);
• tot reuktaal (via feromonen, de chemische stoffen die door het lichaam worden afgescheiden).

Daarom denken we soms dat onze honden weten dat ze iets stoms hebben gedaan of dat ze aan het mokken zijn. Misschien heb je al gedacht: “hij weet heel goed dat hij aan mijn schoenen heeft geknabbeld en dat het niet goed is, aangezien hij er schuldig uitziet.” Wanneer de hond piept, naar beneden kijkt, zijn oren naar achteren doet of zelfs wegrent, komt dat in werkelijkheid omdat hij voelt negatieve emoties van zijn mens. Het ontcijfert stemintonaties (het vertalen van woede of frustratie), gezichtsuitdrukkingen (fronsende wenkbrauwen), lichaamshoudingen (gekruiste armen) en zelfs de geuren die we uitstoten. Hij begrijpt dan dat de situatie ongemakkelijk is en dat het beter is om te proberen de zaken te kalmeren of ‘low profile’ te blijven door onderdanige posities in te nemen. Maar dat is niet omdat hij zich ervan bewust is dat hij ‘verkeerd heeft gehandeld’.

Dit komt dus het dichtst in de buurt van een verontschuldiging voor de hond: probeer conflicten te verzachtenonaangename situaties, om harmonie te vinden in een sociale relatie.

Excuses effectief aan uw hond

Voor excuses aan een hond op een begrijpelijke manier moeten we de dingen daarom zien zoals hij. Het idee zal zijn om een ​​situatie die negatieve emoties oproept te kalmeren en het contact weer aan te wakkeren, om een ​​harmonieuze relatie te vinden.

Allereerst is het essentieel om te weten hoe u de analyse moet uitvoeren hond communicatie om uw ongemak in een situatie te identificeren. Omdat we helaas niet in staat zijn de door onze dieren geproduceerde feromonen te ontcijferen, die niettemin waardevolle informatie verschaffen over hun gemoedstoestand, moeten we op twee andere elementen vertrouwen.

Zoals we hebben gezien is visuele communicatie belangrijk bij honden. Staart, oren, lippen, pupillen… Zoveel elementen die relevante informatie geven over de emoties die de hond ervaart. Een dier dat zijn staart in de lucht houdt terwijl hij van links naar rechts zwaait, getuigt van opwinding, terwijl een staart tussen de benen duidelijk duidt op ongemak. Rechte, vaste oren weerspiegelen vertrouwen, terwijl naar achteren afgeplatte oren negatieve emoties aangeven. Ken de kalmerende signalen is ook essentieel. Dit zijn de gezichtsuitdrukkingen die de hond gebruikt om zijn ongemak duidelijk over te brengen en die tot doel hebben een situatie onschadelijk te maken. Afhankelijk van de context kan dit geeuwen, het hoofd wegdraaien, de neus likken of zelfs speelhoudingen inhouden (voorpoten gebogen en achterwerk omhoog).

En juist wanneer je deze tekenen van ongemak opmerkt, kan het relevant zijn om je te verontschuldigen, de situatie te kalmeren en positieve emoties te bevorderen.

U maakte bijvoorbeeld ruzie met uw hond en dacht dat hij de taart had gestolen die op tafel lag, maar u komt erachter dat hij eigenlijk niet de echte schuldige was. In dit geval is het de bedoeling om rustig naar uw hond toe te komen, om te zien of hij interactie wil. Breng dan tijd met hem door voor een speelsessie, krabben of poetsen. Als hij niet op uw verzoeken reageert, respecteer dan op dat moment zijn toestemming en wacht. Laat hem vrij om het contact te accepteren of niet, afhankelijk van hoe hij zich voelt. Begrijp en respecteer de aard van de honddit zijn de sleutels om misverstanden in uw relatie te voorkomen.

Door Marion Mesbah – Gepubliceerd op 19-12-2025