Hoe blijft de kat stil als hij loopt?

De kat is een zeer discreet dier. We praten vaak over zijn ‘fluwelen poten’ om zijn stille aanpak te beschrijven. Dit helpt om zijn bewegingen sierlijk te maken, maar stelt hem ook in staat zijn prooi te verrassen zonder hem de tijd te geven om te ontsnappen. Het helpt hem ook om te voorkomen dat hij de aandacht van zijn roofdieren trekt.

Door welke magie slaagt de kat erin stil te zijn als hij loopt? Wij leggen het fenomeen aan u uit.

Een kleine anatomieles over kattenpoten!

Als er veel elementen zijn die actief bijdragen aan de stilte van kattenvoetstappen, dan zijn het wel de kussentjes! Ze zijn samengesteld uit bindweefsel (gemaakt van collageen, een elastisch en dempend materiaal) en vet absorbeert schokken en vermindert geluid wanneer de kleine katachtige zijn poot plaatst. De pads bevatten ook gevoelige sensoren waarmee ze trillingen vanaf de grond kunnen waarnemen, waardoor ze prooien kunnen detecteren. Deze gevoeligheid wordt versterkt door de interdigitale haren (haartjes tussen de vingers), die niet alleen de rol van detector spelen, maar ook als ‘pads’ die het geluid tijdens contact met de grond verder beperken.

De intrekbare klauwen vormen ook een van de bijzonderheden die de fluwelen gang beïnvloeden. Ze voorkomen de klikgeluiden die honden horen wanneer ze zich op harde oppervlakken bewegen. Bovendien hebben katten baat bij: licht kader ter hoogte van de benen. Het is precies gemaakt om ze lichtheid en vaardigheid te geven, twee troeven die vooral nuttig zijn tijdens predatie. Dit wordt versterkt door bijzonder flexibele gewrichten die stille en nauwkeurige bewegingen mogelijk maken. Wat de beenspieren betreft, deze maken snelle acceleraties en plotselinge stops zonder geluid mogelijk. Dit helpt niet alleen bij het vangen van prooien, maar ook bij het vermijden van roofdieren.

Ten slotte worden katten digigrade genoemd, zoals de meeste katachtigen, maar ook zoals honden, wolven, coyotes of vossen. Zij dus lopen ze op de toppen van hun vingers. Dit verkleint hun contactoppervlak met de grond, wat het geluid tijdens het bewegen vermindert.

Het discrete karakter van de kat heeft ook invloed op zijn aanpak

Discretie is aangeboren bij katten. Het stelt hem in staat een prooi te bespringen zonder dat hij tijd heeft om deze te zien, maar ook om aan de blik van zijn eigen roofdieren te ontsnappen. Zijn aanpak lijkt berekend, waarbij elke stap zorgvuldig wordt overwogen. De lichtheid van de kat is niet alleen fysiek, maar ook instinctief en beperkt het geluid van zijn voetstappen. Zijn vermogen om soepel te bewegen wordt versterkt door zijn kleine formaat waardoor het nauwelijks waarneembaar is voor het oog. De aanpak is niet alleen een bewegingsmiddel, maar is het ook een overlevingsstrategie. Bovendien leren kittens vanaf zeer jonge leeftijd van hun moeder om hun bewegingen te beheersen en stil te lopen. Bij de meest turbulente exemplaren worden de snorharen geknipt door de moederkat, waardoor ze minder behendig en rustiger zijn. Als katten eenmaal volwassen zijn, zijn ze in staat hun aanpak aan verschillende situaties aan te passen, maar kiezen ze vaak de paden die het minste geluid produceren. Tussen harde grond en aarde of grasgrond kiezen ze dus meestal voor de laatste twee. Het was de noodzaak om alleen te jagen waardoor ze onhoorbaar en onopgemerkt sluipen. Honden jagen in roedels, dus zij hebben deze behoefte niet.

De verschillende bewegingsmodi van onze kleine katachtigen

Er zijn veel manieren om de kat te verplaatsen. Ze zijn afhankelijk van het terrein en de situatie. De gebruikelijke aanpak is wandelen. Het wordt gekenmerkt door soepele en stille bewegingen. Elke poot is voorzichtig geplaatst om geluid te minimaliseren. De kat verbruikt weinig energie. Het lichaamsgewicht bevindt zich dichter bij het hoofd, dus de voorpoten spelen een ondersteunende rol terwijl de achterpoten duwen.

Wanneer de kat begint te rennen, kan dit erg kort zijn. Het blijft vloeiend en onhoorbaar. Hij initieert de impuls met de achterpoten, hij plaatst dan één voorbeen, waarna het gewicht van zijn lichaam wordt verplaatst naar het andere voorbeen. Zijn ruggengraat, bijzonder flexibel, speelt een essentiële rol in de race en stelt hem in staat zijn stappen te vergroten, altijd met lichtheid. Bij extreme snelheid spreken we van sprinten. Dit zijn snelle, krachtige stappen die de kat naar zijn prooi drijven.

Zelfs springen is stil, behalve bij katten met overgewicht. Overgewicht zorgt er vaak voor dat hun landingen klinken! Bij een kat die zijn ideale gewicht behoudt, produceren de sprongen slechts een heel klein geluid, omdat het dier flexibel is en de val dempt. Ook hier speelt zijn wervelkolom een ​​zeer belangrijke rol.

Ten slotte leeft de kat ook in verticale modus en klimt gemakkelijk. Alleen het inhaken van de klauwen in het materiaal kan lichte geluiden produceren.

De gevolgen van het stille lopen van katten op een dagelijkse basis

De stille gang van de kat beïnvloedt zijn relatie met mensen. Het zorgt ervoor dat het aanwezig kan zijn zonder opdringerig te zijn, het geeft het een zeker magnetisme en grote elegantie. Alleen zijn miauwen waarschuwen voor zijn aanwezigheid. Hij is hier, dicht bij ons, maar niet erg storend omdat hij discreet is. Dit weerhoudt hem er niet van om bijzondere momenten met zijn baasje te delen, door tegen hem aan te glijden, zonder zijn activiteiten te onderbreken of aandacht op te eisen.

Zijn stille voetstappen brengt een zen en rustige sfeer in huis. Het is geruststellend en rustgevend. Het vermogen om plotseling en zonder waarschuwing te verschijnen is ook een bron van vreugde en verrassing. Wat een genot om je kat ineens een paar meter van je vandaan te zien zonder hem te hebben horen naderen!

Bovendien zorgen zijn stille stappen ervoor dat hij het leven in huis kan observeren en eraan kan deelnemen zonder het te verstoren een aanwinst voor mensen die van rust houden.

Deze afwezigheid van geluid tijdens het lopen kan ook voor de kat tot minder gunstige gevolgen leiden sluipt, noch gezien, noch bekend, naar buiten als u bijvoorbeeld de voordeur opent. Hij kan zich ook op een onwaarschijnlijke plek in huis verstoppen, wat een bron van zorg kan zijn voor zijn baasjes. Wanneer hij plotseling opspringt, is dit ook een gelegenheid voor hem om zijn meester te laten schrikken, al is het maar om om een ​​knuffel te vragen! En het ergste is ’s nachts! Als je hem niet hoort naderen en hem dan plotseling op je buik voelt springen terwijl je slaapt, kan dit een gemengde indruk op je achterlaten! Om dit risico te minimaliseren, moet u voldoende met uw kat spelen en hem goed knuffelen voordat u naar bed gaat, zodat er geen vraag meer naar hem wordt gevraagd als u wilt slapen. Dit zal hem helpen zijn energie te kanaliseren en een rustiger gedrag tijdens de nacht te bevorderen, hoewel de zonsondergang hem, zoals bij elk nachtdier, stimuleert.

De stille gang van de kat voegt nog meer charme toe aan dit toch al mysterieuze dier. Het versterkt zijn imago als ongrijpbaar en magnetisch dier. Het is zowel het gevolg van zijn evolutie als een eenzaam roofdier, waarbij discretie essentieel is voor zijn overleving, als van zijn aanpassing aan verschillende omgevingen. Het is niet alleen verbonden met zijn anatomie, maar ook met zijn instinct en zijn aard.

Door Emma Ménébrode – Gepubliceerd op 13-02-2024