Het gordeldier, een grappig geschild zoogdier

Vandaag zijn er 21 soorten gordeldieren, zoogdieren die op zijn minst verrassend zijn met hun schild dat een soort maliënkolder oproept. Laten we eens kijken wie het gordeldier is, dit eenzame dier, het officiële embleem van Texas, maar dat meer in het algemeen Noord-Amerika symboliseert.

Gordeldier: belangrijkste kenmerken

De term gordeldier (Cingulata) duidt verschillende soorten van de familie van aan Chlamiphoridae en die van Dasypodidae. Merk op dat deze laatste ook gordeldieren omvat die nu zijn verdwenen. Het bereik van gordeldieren omvat Midden-Amerika en Zuid-Amerika.

Deze allesetende of insectenetende zoogdieren zijn bedekt met een hoornplaat, een soort schild dat hen beschermt tegen roofdieren. Zodra ze zich aangevallen of bang voelen, rollen deze dieren zich net als de schubdieren in een bal. Het gordeldier heeft korte poten, aan het einde waarvan je krachtige, gebogen klauwen kunt zien. Hij kan zwemmen en wanneer hij zich in een wateromgeving moet verplaatsen, blaast hij zich op met lucht. Hij heeft een groot aanpassingsvermogen.

Het schild van gordeldieren is samengesteld uit een laag hoorn die verschillende botplaten bedekt die ertussen gearticuleerd zijn. Bij sommige soorten scheiden huidplooien deze platen van elkaar, terwijl bij andere gordeldieren de verschillende delen van het schild worden gescheiden door geschubde banden. Deze schelp wordt gebruikt om een ​​geplukt snaarinstrument te maken, de charango, voornamelijk in Bolivia. Maar in sommige landen wordt de huid van het gordeldier gebruikt om manden te maken.

Onder de 21 soorten kunnen we bijvoorbeeld het dwerggordeldier noemen, het reuzengordeldier van 50 tot 55 kg, het driebandgordeldier, het negenbandgordeldier, ook wel het gewone gordeldier genoemd, of het grote harige gordeldier.

De levensverwachting van een gordeldier is 12 tot 15 jaar.

Gordeldier: levensstijl en voortplanting

Het gordeldier is een grote eenling buiten het broedseizoen. Het is een gravend dier, pacifistisch, dat zijn soortgenoten niet aanvalt om zijn voedsel te verdedigen. Hij vlucht liever promiscuïteit dan te vechten. Dit dier markeert zijn territorium niet zoals veel andere soorten dat doen. Aan de andere kant verdedigen de mannetjes zowel hun vrouwtje als hun verblijfplaats, een hol gegraven met hun klauwen, omzoomd met een dikke laag bladeren en samengesteld uit verschillende galerijen.

De reproductiewijze van gordeldieren heeft een bijzonderheid: vertraagde implantatie. Dit betekent dat de bevruchte eicel na de paring enkele maanden kan wachten voordat hij zich aan de baarmoederwand hecht en zich dan kan ontwikkelen. Dit beschermt toekomstige baby’s tegen het risico van hongersnood door een ernstig voedseltekort of zelfs tegen grote klimatologische gevaren. Dit uitstel kan maximaal zeven maanden duren. Zodra het ei in de baarmoeder is geïmplanteerd, duurt de zwangerschap vier maanden (120 dagen).

Bij de geboorte hebben babygordeldieren een schild, maar het is nog zacht en zal binnen een paar weken uitharden. Hun moeder zorgt goed voor haar kroost, die wel een jaar bij haar kan blijven. Ze investeert veel in het leren van hen om voor zichzelf te zorgen.

Gordeldieren zijn uitsluitend nachtdieren die moeilijk te observeren en dus te bestuderen zijn. Er kan echter worden opgemerkt dat bij het negenbandgordeldier een vrouwtje altijd vierlingen baart die uit dezelfde zaadknop en hetzelfde geslacht worden geboren – ze zijn allemaal strikt identiek – en dat andere soorten er slechts één hebben. jaar zoals het geval lijkt te zijn met het gigantische gordeldier.

Hoewel het gordeldier nog niet al zijn geheimen heeft prijsgegeven, weten we dat de soort van het negenbandgordeldier erg gevoelig is voor de Hansonsbacil (Mycobacterium leprae, de bacterie die verantwoordelijk is voor lepra en dat deze betrokken zou zijn geweest bij veel gevallen van besmetting bij mensen. Deze ziekte is zeer ernstig en wetenschappers werken aan de zoektocht naar een vaccin tegen lepra. Het negenbandgordeldier is ook gebruikt voor onderzoek naar deze ziekte.