Herkent de hond de stem van zijn meester?

Honden zijn altijd beschouwd als de beste vriend van de mens. Als uiterst loyale metgezel moet hij de aanwezigheid voelen van zijn meester aan zijn zijde, die hij ook perfect kan identificeren aan de hand van bepaalde criteria. Is stem een ​​van deze herkenningsfactoren? Ontdek het antwoord in dit bestand!

Het wetenschappelijke standpunt

Het heeft geen zin de spanning nog langer te laten voortduren: ja, de hond is volkomen in staat de stem van zijn meester te herkennen, althans volgens de wetenschap. Een onderzoek over dit onderwerp werd met name in februari 2022 uitgevoerd door een team van onderzoekers van de afdeling ethologie van de Universiteit van Loránd Eötvös (Boedapest, Hongarije). Het concept van het experiment was eenvoudig: achtentwintig honden van verschillende rassen (poedel, beagle, cocker-spaniël, border-halsband, golden retriever, bobtail, enz.) werden om de beurt in het laboratorium geplaatst tegenover twee tegenover elkaar liggende schermen, die elk van hen verborgen hielden. persoon en één spreker. De eerste zond de stem uit van de meester, eveneens aanwezig op deze locatie, en de tweede die van een onbekende persoon. De twee mensen moesten zinnen op een opzettelijk neutrale toon lezen. Toen kwam de tijd voor de hond om zijn meester te vinden op basis van waar de stem vandaan kwam. Het spel werd vervolgens verschillende keren herhaald met verschillende mensen met stemmen die min of meer dicht bij die van de meester lagen. Het resultaat was duidelijk: in ongeveer 80% van de gevallen vonden de honden hun baasje. De wetenschappers wilden ook aantonen dat de dieren niet noodzakelijkerwijs hun geur gebruikten, dit keer door alleen de stem van de meester uit te zenden vanaf de tegenovergestelde locatie. De honden volgden in deze configuratie ook de stem van hun meester, wat bewijst dat ze niet uitsluitend op hun reukvermogen vertrouwden, ook al nam dit actief deel aan de herkenning. Ze pauzeerden uiteindelijk voordat ze vertrokken, wat een fase van analyse en reflectie van hun kant suggereerde.

De criteria voor het onderscheiden van de stem

Uit deze ervaring lijkt het er daarom op dat onze viervoeters hoofdzakelijk twee criteria gebruiken om de stem van hun meester te onderscheiden: toonhoogte (het feit dat deze hoog of laag is) en volume (het feit dat er min of meer moet worden gesproken). luid). Deze kenmerken worden ook door mensen gebruikt om een ​​stem te herkennen, waaraan het timbre (min of meer duidelijk) wordt toegevoegd. De onderzoekers vatten de situatie samen in dit onderzoek, getiteld De akoestische basis van de menselijke stemidentiteitsverwerking bij honden : “ Dit is de eerste keer dat is aangetoond dat honden de stem van hun meester kunnen onderscheiden van vele andere.. Uit het onderzoek blijkt dat honden enkele van dezelfde vocale eigenschappen gebruiken die mensen gebruiken om te herkennen wie er spreekt. »

Het geval van de telefoon

Als het voor de hond niet moeilijk is om de stem van zijn baasje te herkennen als deze aanwezig is, is dat anders als deze hem via een telefoon aanspreekt. Dit zou eigenlijk afhangen van elk dier en zijn gehoorvermogen. Het toestel beschikt over een speaker met beperkt bereik, waardoor de kwaliteit van je stem afneemt. De hond kan een bijzonder ontwikkeld gehoor hebben, maar het zal voor hem noodzakelijkerwijs ingewikkelder zijn om u onder deze omstandigheden duidelijk te identificeren. Het feit dat jouw stem niet precies hetzelfde is als wat hij gewend is, brengt hem in verwarring. Het is ook duidelijk dat het concept van het kunnen horen van de meester, zonder hem naast hem te zien of te voelen, hem fundamenteel vreemd is. Sommige meesters proberen soms via videogesprekken beeld aan spraak toe te voegen. Helaas heeft dit slechts een beperkte effectiviteit: de helderheid van het scherm in combinatie met het kleine formaat vervormt het beeld en zorgt ervoor dat ze de aanwezigheid, zelfs virtueel, van hun meester niet kunnen beseffen.

Als u een tijdje weg bent van uw hond en u heeft de mogelijkheid, aarzel dan niet om het experiment uit te proberen: het kan hem altijd een beetje troost bieden, vooral als hij erin slaagt u te herkennen aan uw stem.

Andere manieren om honden te herkennen

Ook de wetenschapper Attila Andics schreef in zijn onderzoek: “ Honden zijn net als wij erg gevoelig voor stemmen. Dit is wellicht één van de redenen waarom wij een heel specifieke relatie hebben met dit dier. » De stem zou daarom voor de hond een essentieel middel zijn om zijn meester te herkennen, maar hij is niet de enige tussenpersoon.

Flair

Het fundamentele herkenningsinstrument van de hond is duidelijk zijn ongelooflijke reukvermogen. Dit zou inderdaad een miljoen keer krachtiger zijn dan dat van een mens! Een goed getrainde speurhond is dus in staat om elke persoon die zijn geur gebruikt kilometers ver te volgen en deze geur te isoleren tussen die van andere aangetroffen individuen. Bovendien maakte een onderzoek uitgevoerd door cognitieve experts van Emory University (Verenigde Staten) het mogelijk om door middel van magnetische beeldvorming de reacties van de hersenen op bekende geuren bij honden te meten. De deelnemende honden waren hier specifiek getraind om stil te blijven tijdens de hersenscan en ademden verschillende geuren in: die van een onbekende hond, een huishond, een vreemde of een persoon uit hun gezin (de geur van de meester werd uitgesloten omdat deze naast hem stond). naar zijn dier). De resultaten toonden aan dat honden een grotere hersenactiviteit vertoonden in de aanwezigheid van de geur van bekende mensen, zelfs meer dan in de aanwezigheid van hun leeftijdsgenoten. In dit geval kunnen we bevestigen dat de geur van de meester alle andere overtreft en onmiddellijke identificatie mogelijk maakt.

Weergave

Honden hebben ook gezichtsherkenningsvaardigheden die relatief vergelijkbaar zijn met die van ons, en doen zich daarom voor als uitstekende fysiognomen. Wetenschapper Paolo Mongillo voerde in 2019 een onderzoek uit aan de Universiteit van Padua (Italië), waaruit bleek dat honden hun meester konden herkennen door zijn gezicht te identificeren. Het experiment verliep in twee fasen. Eerst moesten twee mensen – de eigenaar en een vreemdeling – voor het dier uit komen en gaan en vervolgens de kamer verlaten, elk via een andere deur. Meestal ontdekten experts dat de hond zijn eigenaar alleen met zijn ogen volgde en op hem wachtte voor de deur die door laatstgenoemde werd ingenomen. De oefening werd vervolgens herhaald, maar deze keer werden de gezichten van de twee personen gemaskeerd. De deelnemende honden hier hadden meer moeite om ze te onderscheiden en leken veel minder aandachtig te zijn voor de bewegingen van hun baas. Onze viervoeters zouden eindelijk de enige niet-primatendieren zijn die mensen in de ogen kijken in een vreedzame context (dat wil zeggen wanneer het dier niet de confrontatie zoekt). Deze visuele communicatie zou een grote invloed hebben op de productie van oxytocine bij beide partijen, een hormoon van liefde of geluk, dat vooral betrokken is bij de relatie tussen de moeder en haar kind.

Een diepe gehechtheid

Het hoeft niet meer bewezen te worden: de hond is diep verbonden met zijn baas, die veel voor hem betekent. Veel signalen helpen hem het te herkennen: stem, geur, fysieke verschijning, enz. Het is ook belangrijk op te merken dat het geheugen van een hond door associatie werkt. Zijn herinneringen, vooral als ze gelukkig zijn, dragen bij aan de identificatie van zijn meester, maar ook aan zijn constructie als een positieve figuur in zijn verbeelding. Denk ten slotte na over het feit dat als uw huisdier u met zekerheid kan herkennen, dit een geweldig bewijs is van loyaliteit en genegenheid van zijn kant.