Herdershond: de 5 hondenrassen die het meest geschikt zijn voor dit werk

Sinds er pastorale activiteit bestaat, dat wil zeggen al duizenden jaren, hebben herders herdershonden gebruikt. Bepaalde rassen zijn door de eeuwen heen geselecteerd vanwege hun vermogen om een ​​kudde bijeen te brengen, deze bij elkaar te houden als deze beweegt en deze te beschermen tegen roofdieren of dieven. Beschermingshonden zijn meestal groot en hun stem is diep en serieus. Andere soorten hebben kleinere, snellere en wendbaardere honden die gespecialiseerd zijn in hoeden. Fokkers kiezen de ene of de andere soort – en vaak beide – afhankelijk van de kenmerken van hun territorium of hun kudde. Er zijn veel rassen over de hele wereld, waarbij elke pastorale regio zijn eigen herdershonden heeft ontwikkeld. Onder hen zijn hier vijf emblematische soorten die bijzonder geschikt zijn voor kuddewerk.

1 – De Border Collie: een hond die op het oog leiding kan geven!

De Border Collie is een middelgrote hond, met kort tot matig lang, glad of golvend haar, waarvan de kleurrijke vacht meestal de voorkeur heeft in zwart en wit. Zijn borstelige staart en puntige oren benadrukken zijn dynamische uiterlijk. Deze hond van Schotse afkomst is momenteel de meest gebruikte hond in Frankrijk voor pastoralisme en arriveerde pas in de jaren tachtig in Frankrijk.

De Border Collie is een herdershond die zeer gewaardeerd wordt vanwege zijn herderscapaciteiten. Zorgvuldig om elk dier dat van de kudde afdwaalt neer te halen, gebruikt hij zijn eigen techniek om zijn doelen te bereiken. Hij beweegt met zijn hoofd naar beneden, alsof hij klaar is om toe te slaan, en fixeert het schaap met zijn hypnotiserende blik, zonder agressie. Hij reageert zeer goed op zicht en gehoor en houdt zijn kudde vanaf een afstand in de gaten, waarbij hij grote cirkels eromheen maakt om in te grijpen bij het geringste teken van afstand of gevaar.

Deze gevoelige, intelligente, energieke en precieze hond is voortdurend in beweging en is in staat zichzelf uit te putten op het werk, als slachtoffer van zijn grenzeloze energie. Zijn opleiding moet rekening houden met deze grenzeloze toewijding. Gelukkig voor hem stelt zijn pastorale levensstijl hem in staat perioden van intensief werk en totale rust af te wisselen. Zijn volgzaamheid en grote intelligentie maken het een gemakkelijke hond om te trainen, bij voorkeur zachtaardig. Hij zal een effectieve medewerker en een prettige metgezel worden, die noch van eenzaamheid, noch van agressiviteit houdt.

De Border Collie, die er niet tevreden mee is een van de beste herdershonden te zijn, blinkt ook uit in hondensporten, met name in behendigheid. Maar als huisdier, hoewel zijn lichaamsbouw hem tot een zeer gewilde hond maakt, kan zijn pastorale instinct in combinatie met grote gevoeligheid en energie het een moeilijk dier maken om binnen een gezin te beheren.

2. De Beauceron: onfeilbare degelijkheid

De Berger de Beauce wordt vaak Bas-Rouge genoemd vanwege zijn prachtige kortharige black and tan-vacht. Als hij al sinds de middeleeuwen herders begeleidt, dan is dat niet vanwege zijn ‘landelijke heer’-uiterlijk, zoals Colette haar eigen Beauceron definieerde. Deze openhartige en rustieke hond blinkt uit in de kunst van het leiderschap en in het beschermen van kuddes, een dubbele vaardigheid die hij met nauwkeurigheid en toewijding uitoefent.

Hij is lang en is een atleet met onmiskenbare fysieke en mentale kwaliteiten. Zijn indrukwekkende bouw maakt hem tot een krachtige en geruststellende beschermer. Hij is bijzonder volhardend, werkt zacht en soms een beetje ruw, en aarzelt niet om de dieren met zijn imposante massa te verdringen. Het is een hond die van contact houdt.

Aanhankelijk en gehoorzaam, zijn opvoeding vereist niettemin grote vastberadenheid, het dier kan koppig zijn! De Beauceron is een hond met een temperament dat onder de knie moet worden. Maar dit maakt hem tot een effectieve en gewaardeerde helper voor herders. Zijn loyaliteit en gehechtheid aan zijn meester zijn legendarisch.

Naast zijn instinctieve capaciteiten als herdershond, kan de Beauceron zich zonder problemen aanpassen aan activiteiten zoals bewaken, volgen of redden…

3. De herder van de Pyreneeën: een harde tand maar een hart van goud

Er zijn twee rassen Pyreneeënherder, één met lang haar (de meest voorkomende) en de andere met een kort gezicht. Middelgroot, de vacht is vaak reekleurig, soms ook zwart of grijs… Het is de kleinste van de Franse herdershonden; maar hij weet zijn aanwezigheid met grote vitaliteit op te leggen, zonder aarzeling om stem of tanden te geven! Met zijn kleine beer-uiterlijk is hij erg levendig en sluipt hij absoluut overal naartoe.

Deze kleine herder heeft een sterk temperament, dat een stevige en autoritaire opvoeding vereist. Je hoeft je niet te laten ontroeren door zijn knuffelige uiterlijk… Hij zal niet verlegen zijn om bevelen in twijfel te trekken (en vaak zal zijn instinct hem gelijk geven)! Maar bij zijn meester is zijn liefde totaal en exclusief en hij wordt dan in staat tot grenzeloze toewijding. Het zal echter nodig zijn om zijn neiging om te blaffen te kalmeren.

Met een groot uithoudingsvermogen is de Pyreneeënherder in staat om te werken in barre klimatologische omstandigheden. De berg maakt hem niet bang. Zijn reputatie is goed gevestigd, aangezien hij in zijn eentje voor tweeduizend schapen zou kunnen zorgen.

4. De Briard, of Berger de Brie: lijkt plezier te hebben, hij werkt hard

De Briard is groot van formaat en onderscheidt zich door zijn langharige vacht, een kleur die varieert van zwart tot blauw of reekleurig. Heeft iemand Pollux gekend? Hij is het, met de extra benen!

Zijn indrukwekkende gestalte geeft hem veel gezag tegenover de schapen, die zich haasten als hij hem alleen al ziet. Hij is een zeer goede beschermer en kan ook zonder problemen grote kuddes verplaatsen.

Zeer sociaal, zelfs goedaardig, qua temperament houdt de Brie Shepherd erg van spelen, zelfs als volwassene. De volwassenheid is vrij laat, omdat hij lange tijd het uiterlijk en het karakter van een grote baby behoudt. Zelfs midden in het werk wekt hij soms de indruk dat hij plezier heeft en aan het stoeien is. Hij loopt niet, hij springt, als achter een vlinder aan, en zijn lange haren vliegen alle kanten op!

Ondanks de schijn is de Briard een gemotiveerde en efficiënte werker, maar ook een hond met een dominant temperament. Dit is de reden waarom zijn opvoeding streng en standvastig moet zijn, maar zonder geweld (met het risico zijn gevoelige karakter te verharden).

Deze zeer gevoelige hond is ook een kampioen in de hondensport, met name behendigheid of canicross. Hij is erg sociaal en zal genieten van het gezinsleven, op voorwaarde dat hij zich fysiek kan inspannen volgens zijn behoeften – wat geweldig is!

5. De Pyreneeën, of Patou: de koning van de kudde

Onder de herdershonden is de Patou waarschijnlijk de meest emblematische met zijn lange witte silhouet, gepopulariseerd door de bioscoop. Hij is in de eerste plaats een beschermingshond, die volgens de legende in staat is een beer te confronteren! Want de Patou is inderdaad dé specialist in het beschermen van kuddes tegen grote roofdieren, wolven, beren of lynxen. Opgegroeid binnen de kudde, die hij als zijn familie beschouwt, wordt hij de natuurlijke voogd ervan. Zijn diepe stem is genoeg om de meeste wandelaars op afstand te houden.

Hij loopt aan het hoofd van zijn kudde en verkent het gebied voordat hij arriveert, waarbij hij de tijd neemt om een ​​beschermingszone rond de schapen in te stellen. Alles wat deze zone binnenkomt, is vervolgens onderworpen aan de controle- en afschrikkracht ervan. Het zal de indringer alleen aanvallen als hij erop aandringt of als hij in gevaar is. Als een wandelaar dit gebied betreedt, wordt aangeraden kalm te blijven en de Patou zijn inspectie te laten uitvoeren voordat hij terugkeert naar zijn kudde.

Maar het is zo indrukwekkend, ondanks het zachte en rustige karakter, dat het tegenwoordig nog maar zelden wordt gebruikt vanwege het toerisme in de zomerweiden. Deze hond met een dominant temperament, soms koppig, heeft een stevige training nodig, anders mag hij de overhand krijgen. Ondanks zijn vriendschap met kinderen is hij niet echt aangepast aan het gezinsleven, is hij zich niet altijd bewust van zijn kracht, en al helemaal niet in een stedelijke omgeving. Maar als hij in goede omstandigheden leeft, kunnen we rekenen op zijn natuurlijke kwaliteiten als beschermer en zijn grote loyaliteit.