Hartwormziekte bij honden: symptomen, diagnose, behandeling en preventie

Hartwormziekte bij honden moet zo snel mogelijk worden behandeld, omdat deze, indien onbehandeld, doorgaans dodelijk is. In een vergevorderd stadium is deze cardiovasculaire pathologie als gevolg van de invasie van nematodenwormen daarom zeer ernstig. Om het leven van uw hond te redden, is het erg belangrijk om te weten hoe u de eerste symptomen kunt herkennen, zodat u zo snel mogelijk kunt handelen. Laten we eens kijken hoe het zich manifesteert, wat de mogelijke behandeling is en wat de beste oplossingen zijn om hartwormziekte bij honden te voorkomen.

Hartwormziekte bij honden: symptomen die dringend moeten worden opgemerkt

Deze hartziekte wordt op honden overgedragen via de beten van muggen die besmet zijn met de worm Dirofilaria immitis. De ziekte komt vooral voor in delen van de wereld waar deze muggen – Culex en Anopheles – vooral aanwezig zijn, namelijk in tropische gebieden (inclusief DOM-TOM) en subtropische gebieden. Wat het noordelijk halfrond betreft, kan het seizoenspieken ervaren, meer bepaald tijdens de maanden juli en augustus voor de meest noordelijke regio’s, en van maart tot eind oktober in het Middellandse-Zeegebied. Op onze breedtegraden kunnen zelfs honden die niet in de doelgebieden leven, meer worden blootgesteld aan infecties door deze wormen wanneer ze met hun baasje reizen naar geografische risicogebieden.

De ziekte ontstaat vrij snel na een muggenbeet. Allereerst worden de larven van de betreffende wormen op deze manier onder de huid van de hond afgezet, groeien vervolgens en beginnen vervolgens naar het hart te migreren. Vervolgens koloniseren ze de longslagaders waar deze parasieten jarenlang kunnen blijven zitten, wat mogelijk kan leiden tot de dood van hun slachtoffer.

De symptomen van hartwormziekte variëren afhankelijk van de leeftijd van de ziekte, namelijk:

• Beginnen met:
  • Grote vermoeidheid,
  • Hoest,
  • Gewichtsverlies,
  • Ischemische spiermyopathie,
  • Huidverschijnselen (ook mogelijk tijdens de tweede fase van de ziekte),
  • Syncope,
  • Een longuitstorting,
  • Nierfalen met verhoogde creatinine- en ureumwaarden,
  • In zeldzamere gevallen kan de ziekte zich in een oculaire vorm manifesteren.
• Ten tweede, wanneer de dirofilariasis is verergerd, vertoont de hond helaas een of meer van de volgende verschijnselen:
  • anorexia,
  • Een algemene verzwakking,
  • Lethargie,
  • Zeer donkere urine,
  • Geelzucht (geelzucht),
  • Een neurologisch syndroom dat kan leiden tot depressie, bewegingsstoornissen, coma, enz.
  • Caval-syndroom of intravasculair hemolytisch syndroom, in geval van massale besmetting, wat een ernstige complicatie is van dirofilariasis bij honden. Het veroorzaakt een aanzienlijke intolerantie voor lichaamsbeweging en een versnelling van de hartslag (ventriculaire tachycardie), waardoor het risico op een hartstilstand toeneemt.

Hoe hoger het aantal wormen, hoe ernstiger de symptomen. Het is duidelijk dat we niet genoeg kunnen aanbevelen om dringend een consultatie uit te voeren zodra de eerste symptomen verschijnen die kunnen leiden tot een vermoeden van hartwormziekte. Hoe responsiever de eigenaar van het dier is, hoe groter de kans dat hij het leven van zijn kleine metgezel zal redden. Wat koste wat het kost moet worden vermeden is ontsteking van de longslagaders en hun obstructie. Deze parasieten mogen niet de tijd krijgen om volwassen te worden, want als er veel van zijn, koloniseren ze de hartspier en vernietigen ze de rode bloedcellen (rode bloedcellen).

Dirofilariasis bij honden: diagnose en behandeling

De diagnose van dirofilariasis bij honden vereist verschillende onderzoeken door middel van aanvullende onderzoeken, zoals:

• Een zoektocht naar biochemische parameters, al was het maar om mogelijke nierschade onder de aandacht te brengen,
• Een serologie,
• Een nummering en een bloedtelling om het belang van een ontstekingsfenomeen te meten,
• Radiologie van de borst,
• Een echocardiogram (echografie van het hart).

De behandeling van cardiale dirofilariasis bij honden moet het mogelijk maken het dier snel te behandelen. Om dit te doen, moet u:

• Dood microfilariae (larven) met behulp van antiparasitaire macrocyclische lactonmedicijnen, hetzij in orale vorm of door injectie,
• Dood filariae (of volwassen wormen) met intramusculaire injecties van Melanasarmine.

Dit is een risicovolle behandeling, omdat de dood van de parasieten en larven bij de hond een reactie van het type cardiovasculair falen kan veroorzaken. Dit is de reden waarom het dier na de toediening van deze behandelingen gedurende ten minste twaalf uur onder observatie blijft (Shetland Sheepdogs, Collies en dergelijke zijn bijzonder gevoelig).

In sommige landen wordt bij een hond die het cavalsyndroom vertoont als gevolg van een besmetting van zijn hart met een aanzienlijk aantal wormen, soms een chirurgische ingreep geprobeerd. Het wordt uitgevoerd onder fluoroscopie om de begeleiding mogelijk te maken van een specifieke pincet die door de halsader wordt ingebracht en waarmee de draadwormen (wormen) worden verwijderd. Dit laatste wanhopige proces is erg duur en brengt risico’s met zich mee voor het dier.

Opgemerkt moet worden dat wanneer de behandeling voor hartwormziekte – hoe effectief deze ook is – te laat komt, de hond alsnog kan overlijden. Als hij de ziekte overleeft, heeft hij toch ernstige nawerkingen.

Voorkom hartwormziekte om de gezondheid van uw hond te beschermen

Om uw hond tegen hartwormziekte te beschermen, moet u absoluut voorkomen dat hij ronddwaalt, omdat hij het risico loopt zwerfhonden tegen te komen die besmet zijn met wormen. Meer in het algemeen moeten we, om het voorkomen en de verspreiding van muggen die verantwoordelijk zijn voor besmetting te beperken, allemaal de muggen bestrijden, door bijvoorbeeld te voorkomen dat water in onze schoteltjes, op het balkon of op het terras blijft staan. Tenslotte is het preventief behandelen van uw hond met antiparasitaire producten ook een verstandige oplossing. Ondanks al deze voorzorgsmaatregelen kan hartwormziekte bij honden niet volledig worden vermeden.