Haaruitval bij honden: mogelijke oorzaken!

Haaruitval bij honden is een seizoensgebonden en natuurlijk fenomeen dat meestal in de lente of herfst voorkomt. Andere oorzaken kunnen echter leiden tot aanzienlijk verlies van de vacht en veel ongemakken voor het dier. Wat is vervellen? Kunnen we de nadelen van de rui bij onze hondenvrienden beperken? Welke ziekten of infecties veroorzaken ernstig haarverlies?

Rui, een natuurlijke oorzaak

Haaruitval bij hondachtigen is een volledig natuurlijk fenomeen dat wordt waargenomen in de vorm van een regelmatige cyclus. Door deze regelmatige cyclus kan de vacht van het dier zich het hele jaar door volledig en continu vernieuwen, afhankelijk van het seizoen. Zo zal de hond zijn vacht zien transformeren en teruggroeien om zijn isolerend vermogen aan te passen aan de buitentemperaturen.

De vacht van het dier bestaat uit 2 soorten haar, waaronder het hoofdhaar en fijnere haren die de ondervacht worden genoemd. Het is de laatste die het dier in staat stelt om effectieve thermische isolatie te verkrijgen tegen temperatuurschommelingen in zomer of winter. Deze vernieuwing, die gemiddeld 5 weken duurt, stelt het dier ook in staat om beschadigde of versleten vachten af ​​te werpen. Zo zal je trouwe viervoeter in het voorjaar meer dode haren laten vallen, terwijl aan het eind van de herfst of in de winter zijn haren juist gaan groeien om beter te isoleren tegen de kou.

Afhankelijk van het ras van het dier zullen sommigen hun vacht min of meer vernieuwen. Dit is bijvoorbeeld het geval bij husky’s, samojeden of zelfs Newfoundlanders, wiens zeer overvloedige ondervacht hen beschermt tegen kou of water. Weer anderen zullen een veel mindere rui hebben, zoals de zogenaamde rustieke honden zoals de Ierse windhond, de schnauzer of de ruwharige teckel. Ten slotte hebben naakte honden zoals de Inca Orchid, de Chinese hond met blote huid, een zeer matige rui omdat ze bijna geen vacht hebben. De foxterriër, de poedel of de bedlingtonterriër hebben de bijzonderheid van een vacht die continu groeit. Als gevolg hiervan is er bijna geen verharing, maar hun vacht moet regelmatig worden gemaaid.

Om de ongemakken van de rui en het binnendringen van dood haar op uw meubels en op uw kleding te vermijden, blijft regelmatig borstelen gedurende het hele jaar en intensiever tijdens de ruiperiode essentieel. Het draagt ​​ook bij aan de netheid en het welzijn van uw hondje. Kortharige honden worden twee keer per week geborsteld, terwijl langharige honden vaker met een borstel, kam of roskam moeten worden verzorgd. Tijdens de rui kan dagelijks borstelen nodig zijn om klitten te voorkomen en hun vacht goed te ventileren.

Naast rui kunnen andere omstandigheden leiden tot haaruitval bij onze hondengenoten.

Parasitaire ziekten kunnen abnormaal haarverlies bij honden veroorzaken

Allergie voor de beet van een parasiet of plaag die de haarzakjes van de hond rechtstreeks aanvalt, veel parasitaire infecties kunnen de dood en haaruitval voor de hond veroorzaken.

Vlooien en DAPP: een veelvoorkomende oorzaak

Hoewel vlooien het haarsysteem van uw trouwe viervoeter niet aantasten, kan deze laatste een allergie hebben voor hun beet. Het speeksel van de parasiet veroorzaakt dermatitis door vlooienallergie. Verwoed krabben, dwangmatig likken worden veroorzaakt door een enkele vlooienbeet. Het dier dat er last van heeft, kan zover gaan dat het plukjes haar uittrekt. DAPP-allergie is vaak herkenbaar aan de gerichte locatie, meestal op de dijen of de romp. Een preventieve behandeling tegen deze bloedzuigers blijft de meest effectieve barrière.

mijten

Schurft, die op mensen kan worden overgedragen, en cheyletiellose veroorzaken ook alopecia in bepaalde delen van het lichaam van de hond. Oren, flanken, ellebogen en dijen zullen last hebben van de aanval van schurft. Afhankelijk van de vorm van schurft die het hondje presenteert, zal de dierenarts de juiste behandeling voorschrijven. Contact met andere huisdieren moet tijdens de behandeling worden vermeden en speelgoed, dekens of andere voorwerpen die in contact komen met de hond moeten worden vervangen. De mijt aan de oorsprong van cheyletiellose leeft op het huidoppervlak en veroorzaakt ook jeuk en schilfering, wat leidt tot roos. Ze verschijnen meestal op de rug, het hoofd en langs de ruggengraat van de hond. Deze zoönose kan ook de eigenaar van het dier besmetten, net als de andere viervoeters van het huishouden. De implementatie van een reguliere antiparasitaire behandeling maakt het over het algemeen mogelijk om de infectie met cheyletielles te voorkomen. In geval van besmetting zal een antiparasitaire behandeling en desinfectie van de omgeving van het dier de besmetting stoppen.

Een natuurlijke mijt de demodex

Deze mijt is van nature aanwezig bij honden. Het neemt deel aan het reinigen van zijn vacht en zijn huid. Het behoort tot zijn huidflora. Als deze ziekte van het immuunsysteem wordt overgedragen van moeder op puppy’s, is dit geen zoönose. Het betreft alleen individuen die de afwijking dragen. Wanneer het immuunsysteem verzwakt is, vermenigvuldigt de mijt zich en veroorzaakt diffuse of gevlekte ontharing. De huid kan er grijsachtig uitzien waaraan mee-eters zijn toegevoegd. Normaal gelokaliseerd op het gezicht of de voorpoten, kan demodicose het hele lichaam van een hond aantasten. De eerste preventie om demodicose te voorkomen, is niet het fokken van dieren die drager zijn. Om de diagnose te bevestigen, schraapt de dierenarts de geïnfecteerde gebieden. Na onderzoek is vaak een behandeling van enkele maanden nodig en kan het dier terugvallen. Pipetten, producten om te verdunnen om zijn lichaam in te wrijven of tabletten zullen worden voorgeschreven in overeenstemming met de infectie die door de hond wordt gepresenteerd. Bij volwassen honden zal de dierenarts op zoek gaan naar de oorzaken die het ontstaan ​​van demodicose kunnen hebben veroorzaakt, zoals kanker of een hormonaal probleem.

Schimmels zoals ringworm

Behorend tot de familie van dermatofytose, is ringworm een ​​schimmel die zich voedt met dood weefsel dat aanwezig is op de dermis van de hond. De schimmel nestelt zich in de vacht van het hondje en koloniseert vervolgens het hele lichaam waardoor het haar uitvalt. De ontwikkeling ervan wordt vooral waargenomen bij personen met een verzwakt immuunsysteem. Pas op, ringworm wordt zowel op mensen als op andere dieren zoals katten overgedragen. Over het algemeen zijn de symptomen snel herkenbaar:

• Circulair ontharen;
• Intense jeuk;
• Uiterlijk van korstjes en roos.

Zonder behandeling raakt de huid ontstoken en veroorzaakt pyodermie en stomatitis. Het hoofd, de oren, de poten en de staart van de hond worden het vaakst aangetast. Naarmate de infectie vordert, zien de randen van het geïnfecteerde gebied er schilferig uit, terwijl de omringende huid er normaal uitziet. Met behulp van een ultraviolette lamp zoekt de dierenverzorger naar de aanwezigheid van schimmels. Bijkomende microscopische onderzoeken of haarkweek kunnen bij twijfel de diagnose bevestigen. Als de diagnose wordt bevestigd, krijgt het dier antischimmelmiddelen in de vorm van een crème of lotion, vergezeld van een schimmeldodende shampoo. Resistent, de zorg die dagelijks moet worden aangebracht, duurt enkele weken. Strenge hygiëneregels kunnen de ziekte uitroeien:

• Ontsmet alle voorwerpen en omgevingen van het dier;
• Behandel alle dieren in huis;
• Draag latexhandschoenen bij het behandelen van hondjes:
• Was uw handen regelmatig om te voorkomen dat u ringworm oploopt.

Haaruitval bij honden veroorzaakt door een hormonaal probleem

De vacht van onze viervoeters hangt vooral af van hun hormonale systeem. Een eenvoudige aandoening, een genetische ziekte kan abnormaal haarverlies veroorzaken.

hypothyreoïdie

Het treft meestal honden tussen de twee en acht jaar oud. De eerste symptomen worden gekenmerkt door een verminderde kwaliteit van zijn vacht, gewichtstoename, krampen en kreupelheid. Hoe verder de ziekte vordert, hoe meer de hond een verminderde activiteit, een dof gezicht en een dunne vacht vertoont. Een veterinaire opvolging is essentieel gedurende het hele leven van de hond. Hij zal synthetische schildklierhormonen voorschrijven om hun gebrek aan secretie te compenseren, afhankelijk van de vorm van de hypothyreoïdie, het gewicht van het dier en de effecten van de medicatie. De behandeling is lang en levenslang, maar stelt het hondje in staat om een ​​uitstekend levenscomfort terug te krijgen.

ziekte van Cushing

Hyperadrenocorticisme of het syndroom van Cushing is een endocriene aandoening die wordt gekenmerkt door een overproductie van cortisol in het lichaam. Naast het verliezen van veel haar, heeft het dier last van polyfagie en hydrateert het veel. Zonder behandeling zal hij vatbaar zijn voor zwaarlijvigheid en zal hij een verspilling van zijn spieren vertonen. Blindheid en aangezichtsverlamming kunnen voorkomen bij honden. Naast de anamnese zal de dierenarts een bloedonderzoek, cholesterol- of bloedsuikeronderzoek uitvoeren om de diagnose te bevestigen. Andere tests zijn nodig om de oorzaken van de ziekte aan te pakken: tumor van de hypofyse of de bijnier. Hoewel het syndroom vooral oudere honden treft, kan het door het volgen van de tekenen van de ziekte voor hondenrassen die vatbaar zijn voor de ziekte, snel worden behandeld met een operatie. De arts verwijdert dan de tumor die aanwezig is op de hypofyse of op de bijnier. Er kan een moleculaire behandeling worden voorgesteld om de tumor te verminderen of om het dier te troosten wanneer deze niet meer te opereren is.

hyperestrogenisme

Deze ziekte treft meer de niet-gesteriliseerde vrouwelijke hond. Er is een equivalent in de man die zal lijden aan het feminiseringssyndroom. De vrouw die aan hyperoestrogenisme lijdt, vertoont voornamelijk huidsymptomen zoals een symmetrische alopecia van progressieve uitbreiding. Een differentiële diagnose kan deze hormonale ziekte aan het licht brengen. Een huidbiopsie bevestigt de diagnose. Voor de hele vrouwelijke hond geeft sterilisatie door ovariohysterectomie uitstekende resultaten. De dierenarts zal de nodige behandeling in het geval van pyodermie associëren. Voor gesteriliseerde teven die oestrogeen krijgen om urineproblemen te behandelen, moet de behandeling worden gestaakt en vervangen door een andere therapeutische benadering.

Andere oorzaken van haaruitval bij uw hond

Er zijn veel oorzaken waardoor de vacht van uw hond hevig kan vervellen. Een ongeschikt dieet, een allergie of stress.

Voedingstekorten verantwoordelijk voor alopecia bij honden

Gezondheid, zo is bekend, gaat via voedsel. Onze hondjes vormen daarop geen uitzondering en een tekort aan zink, keratine of biotine kan meer haaruitval veroorzaken. Droogvoer, natvoer, huishoudrantsoen of BARF moet mineralen, voedingsstoffen, essentiële vetzuren, eiwitten en vitamines bevatten die essentieel zijn voor de gezondheid van zijn vacht en zijn gezondheid. Vraag advies aan uw dierenarts om uw loulou een rijk en kwalitatief dieet te bieden.

Allergieën waar je niet altijd aan denkt

Blijft uw metgezel krabben ondanks zijn ongediertebestrijding? Als de vlooienspeekselallergie allergieën bij honden kan veroorzaken, zullen andere allergene factoren jeuk, overmatig krabben en haaruitval veroorzaken. Een pollen-, contact- of voedselallergie kan bij het dier ontstekingen en jeuk veroorzaken, waardoor bacteriën kunnen doordringen. Het dier kan dan pyodermie vertonen, wat zal leiden tot haaruitval.

Stress die het gedrag van dieren verandert

Een verhuizing, een hond die verwaarloosd wordt of zich verveelt, een dier dat zijn dagen alleen doorbrengt en te weinig tijd doorbrengt kan overmatig likgedrag vertonen. Benen en basis van de staart worden dan gelikt totdat het haar is uitgetrokken. Nogmaals, dit gedrag opent de deur naar de introductie van bacteriën die hun praktijk alleen maar zullen versterken. Een afspraak met een gedragsdierenarts zal bepalen waardoor de hond zichzelf verminkt en acties voorstellen om hondje te kalmeren en hem fysieke en mentale activiteiten aanbieden die zijn stress verminderen.

Verschillende oorzaken kunnen verantwoordelijk zijn voor abnormaal haarverlies bij uw trouwe viervoeter. Afgezien van de rui, zou elk abnormaal verlies u moeten raadplegen om uw dier snel te ontlasten.