Groenlandse hond of Groenlander: karakter, opvoeding, gezondheid, prijs | Pet Yolo

De Groenlander of Groenlandse hond is een krachtige poolspitz die is gesneden voor uithoudingsvermogen. Naast dat hij een sledehond bij uitstek is, beschikt hij over een sterk ontwikkeld jachtinstinct. Zijn genegenheid en loyaliteit maken hem ook tot een goede waakhond en metgezel.

Groenlandse hond in het kort

• Andere namen: Inuithond, Groenlandse Eskimohond, Groenlandse hond
• Levensverwachting: tussen 12 en 14 jaar
• Gewicht: 30 tot 35 kg voor het vrouwtje en 32 tot 38 kg voor het mannetje
• Grootte: tussen 50 en 60 cm voor het vrouwtje en 56 tot 65 cm voor het mannetje
• Silhouet: slank
• Haar: lang, ruw, steil
• Vacht: alle effen en gecombineerde tinten behalve merle en albino
• Karakter: intelligent, enthousiast, volhardend, zeer onafhankelijk, vriendelijk,
• Herkomst: Groenland, Denemarken
• Type: lupoïde
• Groep: 5, primitieve honden

Geschiedenis van het Groenlandse hondenras

De Groenlandse Hond is een van de oudste hondenrassen sinds archeologische opgravingen hebben aangetoond dat de eerste verschijning ervan meer dan 7000 jaar voor Christus dateert. Er zijn passages van deze hond aan de Arctische kusten van Alaska, Siberië, Canada en Groenland. Vervolgens werd hij door de Inuit gebruikt als sledehond, maar ook voor de jacht op ijsberen en zeehonden.

Aan het begin van de 10e eeuw arriveerden de eerste Vikingen in Groenland. Ontdekkingsreizigers, kooplieden en walvisjagers, liefhebbers van deze hond, gebruiken hem dan voor hun sleeën.

De eerste Groenlandse honden die werden geëxporteerd waren in 1750 naar Groot-Brittannië, maar dit gebeurde op een tamelijk vertrouwelijke manier. Het ras bleef daarom zeer zeldzaam en onbekend tot 1875, toen de Groenlandse Hond deelnam aan een hondenwedstrijd. Vijf jaar later, toen de Engelse Kennel Club werd opgericht, was het ras een van de eersten die officieel werd erkend.

Het is een hond die de verovering van de Noordpool markeerde, omdat hij een waardevolle teamgenoot was voor verschillende avonturiers: Fridtjof Nansen, Noorse ontdekkingsreiziger die hem gebruikte tijdens zijn expedities naar Groenland in 1888, vervolgens in 1893 en 1896 naar de Noordpool, of opnieuw de Amerikaanse admiraal Robert Peary, in 1909, zonder Roald Amundsen te vergeten, ontdekkingsreiziger die door dit ras werd overwonnen omdat hij mij van 97 niet meenam op zijn zegevierende expeditie om als eerste man de Zuidpool te bereiken, in 1911. Meer recentelijk Paul-Emile Victor, een Fransman, gebruikte de Groenlandse Hond tijdens zijn expedities in 1930 en bracht verschillende honden terug naar Europa, wat hielp om het ras beter bekend te maken. Het is ook dankzij hem en alle energie die hij heeft ingezet bij het organiseren van een transalpiene aanval van 230 kilometer op een zeer moeilijke route, dat de Groenlandse Hond eindelijk bekend stond om zijn formidabele capaciteiten.

De Société Centrale Canine erkende het ras in 1937, gevolgd door de FCI (internationale kynologische federatie) in 1967. Vervolgens was het de beurt aan de UKC (United Kennel Club) in de Verenigde Staten in 1996, daarna de Canadian Kennel Club (CKC). dat volgde in 2004. De officiële standaard zal pas in 2014 worden gepubliceerd. Maar met de uitvinding van de sneeuwscooter in de jaren dertig werd het gebruik van de Groenlandse Hond in twijfel getrokken. Gelukkig hebben sommige fokkers het ras behouden, dat helaas zelfs vandaag de dag nog relatief onbekend is buiten het land van herkomst.

Fysieke kenmerken van de Groenlandse hond

De Groenlandse Hond heeft een robuust en stevig gebouwd lichaam. Dankzij zijn sterke gestel kan hij sleeën trekken in extreme klimatologische omstandigheden. De schedel is breed, enigszins gewelfd. De snuit is wigvormig en de stop is behoorlijk uitgesproken, zonder abrupt te zijn. Donker van kleur, zijn ogen zijn schuin geplaatst en vertonen een zelfverzekerde en vastberaden uitstraling. De Groenlandse hond heeft kleine oren met afgeronde en driehoekige uiteinden, goed rechtopstaand en voorzien van zeer mobiele paviljoens. De staart is dik, hoog aangezet en lichtjes gekruld over de rug of in een boog gedragen. Ze heeft langer haar aan de onderkant, waardoor ze een ruig uiterlijk krijgt. De vacht van de Groenlandse Hond is dubbel en bijzonder overvloedig. De buitenvacht is hard en recht, terwijl de ondervacht zacht en dik is. De set is niet golvend of gekruld. Er wordt waargenomen dat het haar korter is op het hoofd en de benen, maar dichter op de rest van het lichaam. Deze jas biedt een goede bescherming tegen de kou. Voor de kleur van de vacht zijn alle effen of gecombineerde kleuren toegestaan, behalve merle- en albino-aftekeningen.

Groenlandse hondeneigenschappen

De Groenlandse Hond heeft een sterk en onafhankelijk karakter, typisch voor primitieve honden. Hij is geen erg volgzame hond, wat hem er niet van weerhoudt aanhankelijk, kalm en speels te zijn met het gezin. Hij waardeert ook kinderen, maar fysiek imposant, je moet waakzaam blijven, vooral met de kleintjes. Het is daarentegen een slechte waakhond, omdat hij tegenover vreemden vrij vriendelijk blijft. Hij is dominant, kan slecht overweg met zijn soortgenoten en heeft de neiging een vechter te zijn. Het is een hond die zijn instincten als sledehond en jachthond heeft behouden en die volhardend en energiek is.

Ideale leefomstandigheden voor de Groenlandse Hond

Gezien zijn oorsprong als sledehond, heeft de Groenlandse Hond beweging nodig en moet hij in de frisse lucht rennen. Het appartementsleven is niets voor hem. Hij heeft ruimte nodig en zal het beste tot zijn recht komen in een groot huis met een omheinde tuin. Maar hij moet op zijn gemak naar buiten kunnen rennen en dit minstens 2 uur per dag. Hij heeft daarom een ​​sportieve en beschikbare meester nodig die hem wandelingen, wandelingen in de natuur of elke andere activiteit kan aanbieden die nodig is voor zijn mentale en fysieke welzijn. Hij is een hond die zich snel verveelt en gedragsproblemen kan krijgen (vernieling, blaffen, enz.) als niet aan zijn behoeften wordt voldaan.

Opvoeding van de Groenlandse Hond

De Groenlandse Hond is zowel intelligent als begiftigd met een sterk karakter. Hij is geen gemakkelijke hond om te trainen, vooral omdat zijn roedelinstinct hem aanmoedigt om een ​​zeer duidelijk idee van hiërarchie te hebben. Het is een ras gereserveerd voor een ervaren meester in hondenopvoeding, die weet hoe hij de hond moet laten zien wie de baas is en wat zijn plaats in het gezin is. De meester moet consistent, standvastig en kalm zijn en de leider van de roedel worden. Op deze voorwaarde zal de Groenlandse Hond respect en bewondering hebben voor zijn meester en meewerkend zijn. Socialisatie moet heel vroeg gebeuren, om de hond te laten wennen aan het ontmoeten van andere honden en hem te leren zijn dominante kant te beperken. De riem is geen door de Groenlandse hond gewaardeerd accessoire, dus als je hem moet gebruiken, moet je er ook aan wennen zodra hij thuiskomt.

Verzorging en onderhoud van de Groenlandse Hond

De Groenlandse Hond is in de lente en de herfst onderhevig aan zeer zware vervelling, periodes waarin hij dagelijks moet worden geborsteld. De rest van de tijd zijn twee poetsbeurten per week voldoende. Ogen en oren moeten regelmatig worden gecontroleerd en schoongemaakt om infectie te voorkomen. De tanden van de hond moeten minimaal twee tot drie keer per week worden gepoetst. Na de inspanning en de lange wandelingen is het noodzakelijk om te denken aan het controleren van de poten om mogelijke laesies op te sporen.

Belangrijkste gezondheidsproblemen van de Groenlandse Hond

De Groenlandse Hond heeft een sterke en robuuste gezondheid. Het is gemakkelijk bestand tegen extreme kou (tot – 50°C). Aan de andere kant ondersteunt het de hitte niet en is het niet aangepast aan het gematigde klimaat. Het vertoont geen erfelijke pathologie, maar kan wel vatbaar zijn voor heupdysplasie of torsie van de maag.

Groenlands hondenvoer

De Groenlandse Hond heeft een dieet nodig dat bijzonder rijk is aan eiwitten. Uiteraard moet de hoeveelheid evenredig zijn aan zijn leeftijd, grootte, gezondheidstoestand en niveau van fysieke activiteit. Het rantsoen moet in twee porties worden gegeven en buiten elke fysieke activiteit om maagtorsie te voorkomen.

Groenlandse Hondenprijs

De prijs van een Groenlandse Hond-puppy is afhankelijk van het geslacht, de leeftijd, de stamboom van de ouders en de naleving van de rasstandaarden. De prijs varieert tussen 900 en 1.200 euro.

Beroemde Groenlandse hond

Zeer vertrouwelijk ras en zeer weinig bekend buiten de Scandinavische landen.

Anekdotes rond de Groenlandse Hond

Het hebben van een Groenlandse Hond betekent accepteren dat je een primitieve hond hebt die zijn instincten heeft behouden, die vraatzuchtig is als hij eet, die kilometers kan rennen om op een dier te jagen, die moet bewegen, werken en zijn meester moet herkennen als de leider van de pak! Als je dit niet kunt accepteren, ga dan verder…

Fotocredit: Pleple2000