Gingivitis en kiespijn bij honden: oorzaken, symptomen en behandeling

Gingivitis is een van de ontstekingen die bij honden tot min of meer ernstige kiespijn kunnen leiden. Deze gebitsaandoening mag niet worden verwaarloosd. Om ervoor te zorgen dat de dierenarts zo snel mogelijk voor u zorgt, moet u hem bij de eerste symptomen raadplegen. Focus op gingivitis bij honden.

Wat is een gingivitis?

Gingivitis is een ontsteking van het tandvlees die zich bij honden op dezelfde manier manifesteert als bij mensen. Het is een van de eerste tekenen die wijzen op parodontitis, die onherstelbaar leidt tot de min of meer langzame vernietiging van het weefsel dat de tanden ondersteunt. Dit mondprobleem moet absoluut worden behandeld door een dierenarts, of zelfs door een specialist in diertandheelkunde. Idealiter zou gingivitis moeten worden behandeld zodra deze voor het eerst verschijnt.

Gingivitis bij honden: oorzaken en symptomen

Tandsteen is de belangrijkste oorzaak van gingivitis en is verantwoordelijk voor deze beroemde tandplak, die een geelachtige, zelfs bruinachtige laag op de tanden achterlaat als deze oud begint te worden. De tandsteenlaag kan van groot belang zijn bij een hond waarvan de eigenaar geen belang hecht aan mondhygiëne. Door zeer regelmatig tandenpoetsen kunnen we de verschijning ervan echter beperken.

Bij gebrek aan strikte mondhygiëne ontsnapt de hond zelden aan gingivitis en dit is normaal omdat onder de laag tandsteen steeds meer bacteriën verblijven, zoals Actinobacteriën (actinomyces) en Streptokokken, die niet veilig zijn voor de gezondheid van het dier. .

De manifestaties van gingivitis zijn als volgt:

• Een verdikking en vervolgens verharding van de tandsteen,
• Zwelling van het tandvlees,
• Het verschijnen van erytheem, d.w.z. het tandvlees wordt steeds roder,
• De hond heeft een slechte adem, dit noemen we halitose,
• Bloedend tandvlees.

Kiespijn bij honden: wanneer gingivitis erger wordt

Als de eigenaar van de hond niet reageert op de eerste symptomen van gingivitis, wordt het dier blootgesteld aan complicaties. Wanneer deze ontsteking van het tandvlees aanzienlijk wordt, betekent dit dat bacteriën en gifstoffen zich al goed onder de tandplak hebben ontwikkeld en dat de hond zowel kiespijn als tandvleespijn begint te krijgen. De hele structuur die de tanden ondersteunt, verzwakt, er verschijnen abcessen, de tanden bewegen, sommige vallen uit en de botten worden geresorbeerd. In dit stadium is de situatie ernstig. Het is essentieel om een ​​dierenarts te raadplegen, maar het is het beste om dit goed te doen voordat dergelijke schade wordt veroorzaakt.

Wanneer gingivitis goed en wel is vastgesteld en de situatie begint te verslechteren, moeten bepaalde symptomen de eigenaar van het huisdier waarschuwen. Deze omvatten:

• Een weigering om te eten omdat de hond moeite heeft met kauwen, of zelfs kiespijn tijdens het kauwen,

• Overvloedige productie van speeksel,
• Een toename van de tandvleesontsteking tot het punt dat er pus uit het tandvlees kan stromen,
• Extreem stinkende adem,
• De resorptie van het tandvlees wordt intenser,
• De wortels van de tanden verschijnen,
• Tanden vallen vroegtijdig uit.

Tijdens een consultatie kan de dierenarts botresorptie (of verlies) waarnemen terwijl het alveolaire bot geleidelijk wordt vernietigd. Dit verklaart het verlies van tanden, omdat ze steeds minder goed verankerd zijn.

Er wordt aangenomen dat een hond vanaf de leeftijd van 3 jaar wordt blootgesteld aan een verhoogd risico op gingivitis als gevolg van de verraderlijke ophoping van tandplak. Zoals we eerder hebben opgemerkt, leidt gingivitis, onopgemerkt en onbehandeld, tot parodontitis, wat een ernstige zaak is. Regressie van het tandvlees kan onherstelbaar blijken en parodontitis die te ver gevorderd is, is over het algemeen onomkeerbaar. Vandaar het belang van zo snel mogelijk consulteren, bij de allereerste tekenen van gingivitis, of zelfs voordat tandplak optreedt.

Behandeling van gingivitis bij honden

Bij de eerste symptomen van gingivitis bij honden moeten ze naar de dierenarts worden gebracht. Dit gaat eerst over tot algemene anesthesie van het dier, wat niet triviaal is, en vervolgens tot een volledig onderzoek voordat wordt begonnen met een nauwgezette reiniging van de tanden en de mondholte. Indien nodig voert hij de nodige tandextracties uit, ondergaat hij een röntgenfoto om te zoeken naar tandabcessen, maar ook om de mate van botverlies als gevolg van verwaarloosde gingivitis te controleren.

Onbehandelde gingivitis: ernstige gevolgen voor de gezondheid van de hond

Het is echt van cruciaal belang om gingivitis bij honden vanaf het begin te behandelen, in de eerste plaats om hen te verlichten van de kiespijn die het kan veroorzaken, maar ook om hen te beschermen tegen het risico op parodontitis. Wanneer deze pathologie ernstig wordt, bestaat er inderdaad een risico op een retrobulbair abces achter een van de ogen van het dier, als gevolg van de verspreiding van een tandabces buiten het orale gebied.

Tenslotte, als we de gezondheid van onze kleine metgezel verwaarlozen, kan een eenvoudige gingivitis leiden tot een algemene verzwakking van de hond, omdat hij altijd kiespijn heeft, steeds minder eet en uiteindelijk de interesse in uitgaan verliest. heb eigenlijk geen zin meer om te spelen.

Het voorkomen van gingivitis, en dus parodontitis, houdt onvermijdelijk in dat de tanden van de hond vanaf jonge leeftijd worden gepoetst met een geschikte borstel en hondentandpasta. Dit moet zeer regelmatig gebeuren, maximaal om de twee dagen, aangevuld met specifiek speelgoed tegen tandplak.

Tandsteen trekt in minder dan 36 uur in! Dit betekent dat u zeer regelmatig moet zorgen voor de tanden van uw kleine metgezel. Het is beter om elke dag goed uw tanden te poetsen en om de 6 tot 12 maanden een routinebezoek aan de dierenarts te brengen, dan dat u uw hond na parodontitis onder algehele narcose moet brengen, terwijl we weten dat sommige honden gevoelig zijn voor een reactie op het verdovingsproduct. .