Gevaar van processierupsen bij honden: uitleg

Deze grote zijdeachtige cocons die we in de dennen zien, getuigen van de aanwezigheid van processierupsen. Zij zijn ook degenen die een heel specifieke manier van reizen hanteren, in lange Indiase rijen of processies, vandaar hun naam. Deze met stekende zijde bedekte rupsen vormen een gevaar voor mensen en veel dieren. Laten we eens kijken wie ze precies zijn, wat het risico is voor het hondenslachtoffer van hun gif en hoe te reageren om het te verlichten.

Wie is de processierups?

Deze soort Lepidoptera die wij de Pijnboomprocessier noemen behoort tot de familie van Notodontidae. Deze rupsen voeden zich met dennennaalden en kunnen de dood van bomen veroorzaken vanwege de verzwakking die ze veroorzaken en wat de aanval van andere specifieke plagen van deze coniferen in de hand werkt.

Processierupsen zijn de larven van een mot (Thaumetopoea pityocampa) met een spanwijdte van ongeveer 4 cm en grijsachtige kleur.

In het voorjaar verlaten alle rupsen in dezelfde cocon hun nest. Ze bewegen zich allemaal samen, in een lange processie of processie, om zich in de aarde te vestigen, waar ze binnen een paar maanden in poppen zullen veranderen en vervolgens in vlinders zullen veranderen. Vervolgens komen ze uit de grond om weg te vliegen, paren, een cocon in een naaldboom weven, een paar honderd eieren leggen en sterven.

Waarom zijn processierupsen gevaarlijk voor honden?

In het voorjaar komen de processierupsen van hun den naar beneden en nestelen zich in de aarde waar hun metamorfose plaatsvindt. Gedurende deze periode worden ze dus blootgesteld, maar ze hebben een nogal bijzonder verdedigingssysteem: hun stekende borstelharen. Dit zijn erectiele microhaartjes, zoals microscopisch kleine pijltjes, zo fijn dat ze moeilijk met het blote oog waar te nemen zijn. Maar ze zijn niet minder verschrikkelijk, omdat ze een gewelddadig gif bevatten en bij het geringste briesje in de atmosfeer kunnen worden verspreid. Bij het minste contact laten deze haren een eiwit vrij dat door een klier wordt afgescheiden in het lichaam van mensen of huisdieren. Dit toxine is thaumetopoeïne.

Het is niet nodig dat de hond in direct contact komt met een processierups om slachtoffer te worden van zijn gif. In de omgeving aanwezige brandharen kunnen tijdens een wandeling gemakkelijk op de hond worden afgezet en het gif kan zich daardoor door het lichaam van het dier verspreiden.

Aantasting van honden door stekende haren van processierupsen: onthullende symptomen

Wanneer de hond in contact is geweest met de haren van deze gevaarlijke processierupsen, duurt het niet lang voordat de symptomen verschijnen. Door ernstige irritatie die jeuk veroorzaakt, likt de hond zichzelf herhaaldelijk en krabt hij veel.

Het onophoudelijke krabben bevordert de verspreiding van de stekende haren naar andere delen van het lichaam, en elke borstel die breekt, geeft nog meer gif vrij. Hierdoor vergroot dit de besmetting van de hond door het gif. De reacties van het slachtoffer winnen dan aan kracht. De hond lijdt lichamelijk en vertoont zeer snel:

• Oedeem,
• brandwonden,
• Ontstekingen,
• Aanzienlijke speekselvloed,
• Schade aan de lippen,
• Ernstige necrose van de tong,
• Ademhalingsmoeilijkheden als gevolg van anafylactische shock.

Bij de geringste waarneming van deze verschijnselen moet de eigenaar van het dier elk lichamelijk contact met zijn hond vermijden, omdat hij op zijn beurt het risico loopt aangeraakt te worden door een van de processierupsharen die nog op de vacht van de hond aanwezig zijn. Het gif is echter net zo virulent voor mensen. De enige oplossing in dit geval is om dringend de dierenarts te raadplegen.

Hondenslachtoffer van processierupsen: spoedeisende zorg

Er bestaat geen tegengif voor het gif dat wordt overgedragen door de stekende zijde van processierupsen. Maar de dierenarts kan wel een behandeling voorschrijven om de hond te ontlasten en de kans op complicaties te beperken. Deze behandeling kan zijn:

• Een antihistaminicum,
• Een antibioticum,
• Een ontstekingsremmende,
• Cortisone.

Tegelijkertijd moet de hond grondig worden schoongemaakt. Vacht, oren, mondholte, ogen: niets mag worden verwaarloosd. Shampoo, lotion, fysiologisch serum: we gebruiken de producten aangepast aan elk lichaamsgebied volgens het advies van de dierenarts.

De evolutie van de algehele gezondheid van de hond moet vervolgens worden gecontroleerd door de professional die ervoor zorgt dat de wonden goed genezen.

In geval van necrose van de tong moet de hond nauwlettend in de gaten worden gehouden. Laten we niet vergeten dat hij mogelijk een bepaalde tijd niet meer goed kan eten, omdat de necrose zeer invaliderend en pijnlijk kan zijn.

Processierupsen: hoe bescherm je je hond?

Het wordt sterk aangeraden om op de grond aangetroffen processierupsen niet zelf te verwijderen en hun nest niet te verjagen. Als u hun aanwezigheid opmerkt, kunt u het beste het gemeentehuis van de gemeente hiervan op de hoogte stellen. Processierupsnesten kunnen alleen door gespecialiseerde professionals worden verzorgd.

Om te voorkomen dat uw hond het slachtoffer wordt van de stekende haartjes van deze vervelende rupsen, proberen wij hem vooral in het voorjaar mee te nemen op wandelingen in gebieden waar weinig dennenbomen zijn.