Gehoorverlies bij honden: 6 onmiskenbare symptomen

Of het nu gedeeltelijk of volledig is, gehoorverlies bij honden kan worden opgespoord door middel van diergeneeskundig onderzoek. Pathologieën, aandoeningen van genetische oorsprong of zelfs ouderdom, de oorzaken zijn talrijk. Soms kan doofheid genezen worden. Wilt u uw hond helpen omgaan met zijn gehoorverlies? Hier zijn 6 signalen die u moeten waarschuwen.

De verschillende soorten gehoorverlies bij honden

Honden hebben een uitzonderlijk gehoorvermogen. Bovendien zijn deze veel beter dan die van mannen. Terwijl wij geluiden tot 20.000 Hertz kunnen horen, kunnen honden geluiden tot 45.000 Hertz waarnemen. Ze kunnen zelfs ultrageluid waarnemen. Het gehoor is bij honden dan ook een bijzonder ontwikkeld zintuig.

Bij gehoorverlies moet u uw dier begeleiden en helpen omgaan met deze vorm van handicap. Doofheid kan verschillende vormen aannemen. Gehoorverlies kan gedeeltelijk zijn. In dit geval hoort het dier nog steeds, maar zijn gehoorvermogen is verminderd. Als het totaal is, hoort uw hond niets meer. Gehoorverlies kan eenzijdig zijn en slechts één oor aantasten, of bilateraal als beide oren zijn aangetast.

Om het risico op gehoorverlies te verminderen, moet u de oren van uw hond regelmatig schoonmaken. Het is ook belangrijk om uw hond regelmatig naar de dierenarts te brengen. Deze laatste zal het kunnen onderzoeken en eventuele afwijkingen tijdens de onderzoeken kunnen detecteren.

Tekenen die wijzen op gehoorverlies

1. Uw hond reageert niet op geluiden

Dit is een van de eerste zichtbare tekenen. Uw hond reageert niet op geluiden en geluidsprikkels. Hij reageert bijvoorbeeld niet als er een deur dichtslaat, als een andere hond blaft of als je iets laat vallen. Om zijn gehoor te testen, kunt u eenvoudig in uw handen klappen en wachten op een reactie.

2. Zijn oren die stil blijven staan

Als we goed op de oren van een hond letten, is het mogelijk om ze te zien bewegen wanneer hij een geluid hoort of wanneer zijn aandacht wordt getrokken door geluidsprikkels. Bij gehoorverlies blijven de oren van de hond stil. Dit teken valt in eerste instantie niet op omdat alleen kleine geluiden niet door de hond worden gehoord. In de loop van de weken neemt de doofheid echter toe en worden luidere geluiden niet meer waargenomen.

3. Je hond gehoorzaamt niet

Sinds een paar dagen en zelfs een paar weken merkt u dat uw hond niet meer gehoorzaamt. Het is mogelijk dat dit door gehoorverlies komt. Uw huisdier hoort simpelweg niet wat u hem vraagt. Het is mogelijk dat hij alleen fragmenten van zinnen hoort. Op dezelfde manier reageert uw hond mogelijk niet als u hem roept.

4. Je hond blaft heel hard

Een hond die doof is, blaft luider. Hij blaft luider dan voorheen en vooral luider dan de andere honden. Het geblaf zou u moeten waarschuwen en u moeten aanmoedigen om een ​​afspraak te maken met de dierenarts.

5. Je hond slaapt vaker

Een hond met gehoorverlies slaapt meer. Dit fenomeen wordt eenvoudigweg verklaard door het feit dat het minder gestimuleerd wordt. Omdat hij minder goed of helemaal niet hoort, isoleert hij zichzelf en leeft hij in een soort bubbel.

6. Je hond springt als je bij hem in de buurt komt.

Omdat hij niet alle geluiden oppikt, kan het zijn dat uw hond u niet in zijn buurt hoort komen. In dit geval is het mogelijk dat hij springt als je een kamer binnengaat of er dichtbij bent. Waakzaamheid is geboden omdat het agressief kan zijn!

Hoe te reageren op gehoorverlies van een hond?

Gehoorverlies kan vele oorzaken hebben. Het kan wel of niet omkeerbaar zijn. Om erachter te komen, is het absoluut noodzakelijk om een ​​dierenarts te raadplegen. Hij zal tests doen en een diagnose stellen. Ook kan hij een passende behandeling voorstellen.

Doofheid kan worden veroorzaakt door:

• een erfelijke afwijking,
• een genetische afwijking,
• een infectie,
• chronische otitis,
• een tumor,
• een trauma,
• presbyacusis, veroorzaakt door ouderdom,
• de aanwezigheid van een vreemd lichaam in het oor.

Opgemerkt moet worden dat sommige rassen aanleg hebben voor doofheid. Dit is het geval bij de Duitse herder, de Australische herder, de Franse bulldog, de poedel, de dalmatiër, de golden retriever, de labrador en de teckel.