Gedragsstoornissen bij honden: oorzaken, symptomen en oplossingen

Afgezien van het feit dat bepaalde gedragsstoornissen het gevolg kunnen zijn van veroudering, kan een hond op elke leeftijd gedragsstoornissen vertonen, die meestal verband houden met ongepaste training of een gebrek aan socialisatie. Maar er zijn nog veel meer oorzaken. Hoe herken je ze en wat moet je doen?

Gedragsstoornissen bij honden: hoofdoorzaken en bijbehorende symptomen

Slechte fokomstandigheden hebben invloed op het gedrag van honden, omdat ze ontwikkelingsproblemen bij het dier veroorzaken. Dit resulteert:

• Relationele problemen tussen de hond en zijn meester of interspecifieke stoornissen,
• Moeilijkheden in de communicatie tussen de hond en zijn soortgenoten, dit zijn intraspecifieke stoornissen. Deze kunnen worden gedetecteerd bij honden die geen regelmatig contact hebben gehad met andere honden en daarom geen geïntegreerde hondencodes hebben.

Een hond kan dus een gedragsstoornis vertonen om een ​​heel specifieke oorzaak, zoals:

• Slechte relatie of gebrek aan contact met leeftijdsgenoten. Dit kan resulteren in extreme onderwerping of juist agressie, blaffen, angst, etc.
• Onreinheid die chronisch kan worden: het manifesteert zich bij honden die lijden aan diep ongemak (verlatingsangst, stressvolle situaties, angst om in de steek gelaten te worden bij de thuiskomst van een nieuw kind of ‘een ander huisdier…). Het is heel anders dan “per ongeluk plassen” en moet serieus worden genomen.
• Hypergehechtheid: de hond is niet gewend om alleen te zijn en kan moeilijk omgaan met de afwezigheid van zijn baas. Hij kan bijvoorbeeld de dood uitschreeuwen totdat deze terugkeert, dagelijks zijn behoefte doen in huis, voorwerpen of meubels vernielen, voedsel stelen, enz.

Gedragsstoornissen bij honden: symptomen

De manifestaties van deze aandoeningen zijn talrijk. Het kan bijvoorbeeld zijn:

• Vanuit angst,
• Een permanente koortsachtigheid waargenomen bij honden die niet in staat zijn om allerlei soorten prikkels te verwerken. Dit wordt kennelsyndroom of sensorisch deprivatiesyndroom genoemd.
• Voortijdig blaffen,
• Angst, angst, stress,
• Van nervositeit,
• Door herhaalde ontsnappingen,
• Van onreinheid,
• Coprophagia (de hond eet zijn uitwerpselen),
• agressiviteit,
• hyperactiviteit,
• Van ongezelligheid.

Gedragsstoornissen bij honden: raadpleeg een dierenarts

Het is essentieel om de dingen niet te laten zoals ze zijn, omdat het leven met een hond die dit soort stoornissen vertoont, snel een hel kan worden of zelfs een gevaar kan vormen voor de eigenaren, de kinderen van het gezin of voor ieder ander persoon van buitenaf. is bijvoorbeeld agressief. Om tot een passende oplossing te komen, is het allereerst essentieel om te begrijpen waarom de hond een gedragsstoornis vertoont. U moet met de dierenarts praten, die er zeker van moet zijn dat de oorzaak geen ziekte is. In dat geval moet hij een behandeling voorschrijven. Als er bijvoorbeeld sprake is van onreinheid, als deze het gevolg is van nierfalen, kunnen we dan niet spreken van een gedragsstoornis.

De diereigenaar moet zoveel mogelijk informatie aan de dierenarts geven, zoals de frequentie en duur van de aandoening, hoe deze zich manifesteert en onder welke omstandigheden. Als de hond een ingewikkelde levensgeschiedenis heeft of mishandeld is, is het net zo belangrijk om dit aan de behandelaar te melden. Veel honden die geadopteerd zijn nadat ze in de steek zijn gelaten of die enige tijd bij een gewelddadige eigenaar hebben gewoond, vertonen vaak gedragsproblemen.

De geringste indicatie is belangrijk omdat deze de dierenarts kan helpen bij het implementeren van de meest geschikte gedragstherapie. In bepaalde gevallen (agressie, angst, enz.) kan deze therapie gepaard gaan met een medicamenteuze behandeling, bijvoorbeeld op basis van het voorschrijven van anxiolytica.

Gedragsstoornissen bij honden: enkele voorbeelden van oplossingen

Onder de belangrijkste oplossingen die ervoor zorgen dat een hond betere relaties kan hebben met zijn soortgenoten in het geval van intraspecifieke aandoeningen, vinden we onvermijdelijk heropvoeding. Om dit succesvol te laten zijn, verdient het de voorkeur dat het dier wordt verzorgd door een hondentrainer of door een dierenarts-gedragsdeskundige, of zelfs beide. Het is een taak van lange adem die geduld, knowhow, consistentie en een perfecte kennis van de hondensoort en zijn codes vereist. Hetzelfde geldt als de hond interspeciesstoornissen vertoont.

Aan de lijn leren of opnieuw leren lopen, maar ook het aantal uitstapjes vergroten, kan de weggelopen hond helpen zichzelf te kanaliseren. Een hond bezig houden door te spelen en hem meer aandacht te schenken dan voorheen zijn allemaal houdingen die je moet aannemen als je wordt geconfronteerd met een dier dat voortdurend blaft en het leven in de buurt verstoort. Elke intellectuele maar ook fysieke stimulatie is nodig om de hond een zekere stabiliteit te laten herwinnen.

De betrokkenheid van de eigenaar is cruciaal bij de aanpak van gedragsstoornissen bij honden en hij moet altijd een positieve houding aannemen. Hij mag zijn dier nooit straffen, uitschelden of tegen hem schreeuwen. Aan de andere kant is het bemoedigend om de hond te belonen als hij een consistent commando gehoorzaamt. Ook moet de eigenaar zijn kleine hond niet overbeschermen tegen grotere honden. Dit is echter wat we vaak zien en kan de oorzaak zijn van desocialisatie of overmatige angst wanneer we met leeftijdsgenoten worden geconfronteerd. De overbeschermde hond wordt daardoor angstig en agressief.

Welke gedragsstoornis een hond ook heeft, therapie mag nooit lukraak zijn. We beginnen met begrip, zodat we in de goede richting kunnen handelen door de oplossing van geval tot geval te adopteren. En we gaan systematisch op een zachte manier te werk in plaats van agressief te zijn tegen het dier. Als u geen kennis op dit gebied heeft, kan het zelf opnieuw trainen van uw hond tot nog ernstiger problemen leiden. Het is daarom essentieel om hulp te zoeken bij professionals.