Feline virale leukemie (FeLV): symptomen, oorzaak, behandeling en preventie

Katachtige virale leukemie, ook wel kattenleukose genoemd, is een ernstige virusziekte die tot de dodelijkste behoort bij katten en die elkaar heel gemakkelijk infecteren. Katten die voornamelijk buiten leven, worden het meest blootgesteld aan deze pathologie. Laten we eens kijken wat de exacte oorzaak is van feliene virale leukemie, de belangrijkste symptomen die u moeten waarschuwen, de diagnose en mogelijke behandelingsmiddelen, evenals preventieoplossingen.

Vergelijker kattenverzekeringen! Gratis en vrijblijvend!

Feline virale leukemie (FeLV) of feliene leukose: een betrokken virus

Deze retrovirusinfectie is dodelijk. Het treft vooral ongecastreerde katten en katten die in een gemeenschap leven of veel uitgaan. Katten kunnen het FelV-virus gemakkelijk overbrengen, bijvoorbeeld via bloed, urine, ontlasting, speeksel, enz. De besmettingswijzen zijn:

• seksueel contact,
• Bijten en gevechten van allerlei aard,
• Kommen en kattenbakken delen,
• De intra-uteriene route, aangezien de kat zijn jongen besmet tijdens de draagtijd. Het FeLV-virus wordt ook automatisch overgedragen op kittens als ze ze likt en borstvoeding geeft.

Virale leukemie bij katten: symptomen

Deze ernstige kattenziekte vertoont geen specifieke symptomen, zodat bepaalde manifestaties kunnen worden toegeschreven aan een andere pathologie. Dit zijn bijvoorbeeld:

• Vanuit een min of meer significante staat van moedeloosheid,
• Verlies van eetlust, of zelfs anorexia,
• Van koorts,
• Van bloedarmoede.

Maar aangezien kattenvirale leukemie leidt tot secundaire infecties of zelfs bepaalde vormen van kanker, kan de kat andere symptomen vertonen dan de hierboven genoemde, zoals:

• Gewichtsverlies,
• Diarree,
• Ademhalingsproblemen,
• Infecties (oog, mond, huid),
• Een toename van lymfeklieren,
• Neurologische aandoeningen.

Bij sommige katten kan het virus jarenlang latent aanwezig blijven in het lichaam van het dier. Hoe dan ook, als u ook maar de geringste twijfel heeft, moet u niet aarzelen om een ​​dierenarts te raadplegen, vooral omdat de complexiteit van feliene virale leukemie de diagnose ervan moeilijk maakt.

Feline virale leukemie: een complexe diagnose

Wanneer de dierenarts leukemie vermoedt, schrijft hij een eerste reeks aanvullende onderzoeken voor om zijn diagnose te bevestigen of te weerleggen. Bloedonderzoek, urineanalyse en beeldvorming (radiografie) zijn essentieel. Na het bestuderen van de eerste resultaten is een Elisa-test essentieel. De kat wordt vervolgens onderworpen aan twee serologische tests, uitgevoerd in een dierenkliniek. Hiermee kan de arts zich ervan vergewissen dat de kat inderdaad aan leukose lijdt. Deze tests zijn essentieel om de antigenen van het betrokken virus in bloedplaatjes en leukocyten (witte bloedcellen) te detecteren. Resultaten worden snel verkregen.

Als beide tests positief zijn, bevestigt dit meestal dat de kat besmet is en dat hij de rest van zijn leven besmet zal blijven, zelfs als hij wordt behandeld. Vals-positieven zijn echter mogelijk. In andere gevallen kunt u één positieve test en één negatieve test krijgen, vooral wanneer de infectie begint. Vervolgens worden er 90 dagen later twee nieuwe tests uitgevoerd. Ze kunnen negatief zijn, vooral als de kat latente drager is. Dit betekent dat het inderdaad geïnfecteerd is, maar geen bijzondere tekenen vertoont.

Als laatste redmiddel wordt een beenmergkweek uitgevoerd om de diagnose van feliene virale leukemie te bevestigen.

Feline virale leukemie: een aandoening zonder effectieve behandeling

Momenteel is er geen behandeling die kattenleukose, die binnen vier jaar de dood van 9 op de 10 geïnfecteerde katten veroorzaakt, volledig kan uitroeien. Het behandelingsprotocol bestaat echter uit het behandelen van de pathologieën, infecties en disfuncties die voortvloeien uit virale leukemie. Deze ondersteuning wordt daarom van geval tot geval aangepast. Het gaat hierbij bijvoorbeeld om:

• Rehydratatie van het dier,
• Een dieet,
• Een bloedtransfusie,
• Chemotherapie.

Tegelijkertijd mag het dier niet in contact komen met andere katten om de besmettingsrisico’s voor laatstgenoemde te beperken.

Hoe kattenvirale leukemie voorkomen?

De eerste oplossing om kattenvirale leukemie te voorkomen is het vaccineren van uw kat, vooral als deze veel buiten is. De tweede oplossing is om zo snel mogelijk te kiezen voor sterilisatie. Een gesteriliseerde kat vecht minder met zijn soortgenoten. De risico’s op besmetting worden daardoor verkleind.

Ook na de behandeling blijft de kat besmet met het FeLV-virus. Maar dit laatste kan inactief blijven zolang het immuunsysteem van de kat sterk genoeg is. OmgekeerdGeïnfecteerde katten met een zwak immuunsysteem worden uiteindelijk ziek en bij 8 op de 10 van hen is de uitkomst binnen enkele maanden of hoogstens drie jaar fataal.

Door Corinne Goëffon – Gepubliceerd op 31/05/2024