Euraziatische spin, een spin met een zwart en geel gestreept achterlijf

De Europese spinkrab is herkenbaar tussen de duizend met zijn zwarte en gele strepen. Ondersteboven wacht de spin geduldig op een prooi die in zijn web aan de grond komt te zitten. Zoom in op een ongewerveld dier met een wespenlichaam.

Euraziatische spin, zoals een vleugelloze horzel

Zeer algemeen in Zuid-Europa en Noord-Afrika, Europese kruisspin (Argiope bruennichi) behoort tot de Araneid-familie. Het wordt ook wel fascia argiope, gestreepte argiope of horzel argiope genoemd, verwijzend naar zijn gestreepte jurk die lijkt op die van de grote wesp. Zoals alle spinnen heeft de argiope acht poten, is hij verstoken van vleugels en antennes. Aan de voorkant van het lichaam worden de pedipalpen gebruikt om prooien te vangen en te manipuleren. Kleiner en dichter bij de mond, de cheliceren zijn aanhangsels met hoektanden die verlammend gif injecteren. Bijna blind en doof, heeft de spin de zintuigen van smaak en tast ontwikkeld.

Een zeer uitgesproken seksueel dimorfisme

Het lichaam van de Euraziatische Europese spin is verdeeld in twee delen: aan de voorkant is een pluizig kopborststuk (de prosoma) versierd met zilvergrijs en aan de achterkant vertoont een bolvormig achterlijf (de opisthosoma) gele en zwarte strepen. . Individuen zijn min of meer contrasterend of donker. Het is gemeld dat de zwarte en gele strepen het mogelijk maken om zichzelf te camoufleren tegen zijn roofdieren (vogels, hagedissen, enz.). De soort heeft een uitgesproken seksueel dimorfisme, vrij gebruikelijk bij spinnen: het vrouwtje is tussen de 10 en 22 mm lang en het mannetje tussen de 4 en 8 mm. Dit toont andere verschillen:

• Zijn buik krijgt een meer langgerekte vorm;
• De kleuren zijn doffer en de buikpatronen zijn diffuus;
• De eerste twee paar voorpoten zijn dun en lang.

Open plaatsen voor Euraziatische Euraziatische spin

Deze soort komt oorspronkelijk uit het Middellandse Zeegebied en komt voor van Noord-Afrika tot het Europese continent waar hij wijd verspreid is: van Scandinavië tot Spanje via Midden-Europa. In deze regio’s komt hij vaak voor in open, zonnige en droge omgevingen, in hoog gras. Het zwerft ook in wetlands, in de buurt van vijvers waar potentiële prooien in overvloed aanwezig zijn. De aanwezigheid van de mens schrikt hem niet bijzonder af en hij verschijnt in sloten, bermen, woestenijen, parken, weiden en tuinen. Het wordt voornamelijk waargenomen van juli tot oktober.

Cirkelvormig web voor de Europese kruisspin

De horzel argiope is een orbitale spin (van het Latijnse orbis, cirkel, en tela, web), wat betekent dat hij een rond web weeft. Altijd ondersteboven, profiteert ze van zonsopgang of zonsondergang om haar werk minder dan een meter boven de grond te laten werken in lage begroeiing en hoog gras. De zijde komt uit de spintepels die aan het uiteinde van de buik zijn geplaatst in de vorm van een pasta die onmiddellijk door de benen wordt uitgerekt om de draden te vormen. De uitwerking van het grote en ronde canvas duurt ongeveer een uur en onderscheidt zich door een zigzag die “stabilimentum” wordt genoemd, kenmerkend voor de epeira en waardoor deze kan worden gestabiliseerd. De argiope fasciata staat meestal in het midden, met de benen twee aan twee uit elkaar en vormt een soort kruis. De typische positie leverde het de Engelse naam cross-spider op.

Grote prooi voor de hoornaar argiope

Gezien zijn grootte kan de Europese kruisspin grote insecten aanvallen: krekels, sprinkhanen, wespen, bijen, horzels, libellen, krekels, vlinders… Wanneer een insect vast komt te zitten in het web, smelt de spin op haar, immobiliseert haar met een verlammend gif ingeënt door haar hoektanden. De gestreepte argiope zal zijn slachtoffer dan vastbinden met zijde, waardoor een deel van zijn web wordt beschadigd dat hij na zijn maaltijd weer zal opbouwen. Net als andere spinnen verteert hij het vloeibare vlees van zijn prooi dankzij de spijsverteringssappen die hij uitbraakt. Als zijn buit klein is, doodt de argiope hem en consumeert hij hem onmiddellijk zonder hem met draden te omringen. In andere gevallen kan ze het in leven houden als voedselvoorraad.

Seksueel kannibalisme van de Europese kruisspin

Paring vindt over het algemeen plaats op zonnige dagen, na de maand maart. Het mannetje, veel kleiner dan het vrouwtje, moet heel voorzichtig zijn tijdens de verkering. Tijdens zijn pogingen om dichterbij te komen, omringt hij de benen van zijn partner met zijden draad en probeert vervolgens zijn paringsbollen in de epigyne van het vrouwtje te brengen. Aan het einde van de paring zal hij zijn copulatieapparaat verlaten om de kansen van een rivaal om zijn bruid zwanger te maken te verkleinen en om zijn overlevingskansen te vergroten. Als hij niet zo snel mogelijk vlucht, loopt hij het risico onmiddellijk door zijn partner te worden verslonden.

Gezellige cocon voor jonge argiopes

De spermatoforen die het vrouwtje heeft verzameld, stellen haar in staat om verschillende klauwen te bevruchten. Ongeveer een week na de paring legt ze 200 tot 300 eieren in een cocon die bestaat uit verschillende opeenvolgende lagen bruine zijde die zorgt voor thermische isolatie en waterdichtheid van het huis. Als de eitjes heel snel uitkomen, brengen de larven de winter vorstvrij in de cocon door, om pas in het volgende voorjaar weer tevoorschijn te komen. Op mooie dagen, na hun eerste vervelling, klimmen de jonge spinnetjes naar de top van een twijg en werpen een draad die ze de lucht in voert. Zo verwerven ze hun zelfstandigheid.

Het korte leven van de Euraziatische spin

Bedreigingen voor de gestreepte argiope houden verband met de vermindering van het aantal prooien, met name als gevolg van insecticiden en veelvuldig maaien. Zelf is ze direct vergiftigd door het massale gebruik van pesticiden in gewassen. De Europese kruisspin is ook slachtoffer van Tromatobia ornata, een roofinsect dat eieren legt in zijn cocons. De larven van deze parasiet zullen dan de eitjes van de spin verslinden. Wat zijn dieet betreft, veroorzaakt de argiope-horzel geen schade in de tuin en is volledig ongevaarlijk voor de mens. De spin leeft maar een jaar en sterft voor de eerste koude periodes.